Η «δοκιμή κοπώσεως» (stress test) των 4 «συστημικών» Τραπεζών –όσων τελικώς απέμειναν από την διάλυση του τραπεζικού συστήματος της χώρας επί Βαγγέλη Βενιζέλου το 2012– απέδειξε ότι θα υφίσταντο 15,5 δισ. ευρώ μειώσεις κεφαλαίων και χρηματικής ρευστότητος, εις περίπτωσιν πραγματοποιήσεως ενός (διόλου) δυσμενούς σεναρίου.
Κατόπιν αυτού, οι Έλληνες Τραπεζίτες διετήρησαν αμετάβλητο το μετοχικό κεφάλαιο των 4 Τραπεζών, με σύμφωνη γνώμη της επικεφαλής του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού των Τραπεζών της Ευρωζώνης Ντανιέλ Νουί (EMM). Εν τούτοις, το κεφαλαιακό έλλειμμα των τεσσάρων Τραπεζών αυξάνει αντί να καλύπτεται καθ’ όσον:
- Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και οι διαγραφές δανείων έχουν υπερβεί τα 100 δισ. ευρώ, ως αποτελέσματος της οικονομικής δυσπραγίας που από τον περασμένο Απρίλιο επανήλθε.
- Οι καταβλητέοι φόροι των Τραπεζών έχουν αναβληθή δι’ εύθετο χρόνο αλλά δεν διεγράφησαν.
- Τα απαραίτητα κεφάλαια υπολογίζονται εις 7,2 δισ. ευρώ αλλά δεν υπάρχει σχέδιο τρίτης ανακεφαλαιώσεως ενώ οι δύο προηγούμενες εκόστισαν στον Έλληνα φορολογούμενο και στους μετόχους 60 δισ. ευρώ περίπου.
Προφανώς, οι μέτοχοι «έχουν μείνει στην ψάθα», το δημόσιο ταμείον έχει στερέψει από ευρώ και ο φορολογούμενος ευρίσκεται ημιθανής στο καναβάτσο μετά από επανειλημμένα «κροσέ» του Τσακαλώτου. Η κυβέρνηση εν όψει επικειμένων εκλογών ούτε που σκέπτεται την επιστράτευση των καταθετών, του αδοκήτου θύματος των Τραπεζών, μέσα στο οθνείο νόμισμα, το ευρώ, ως απέδειξαν τα συνεχιζόμενα capital controls.
Αλλ’ η εσχάτη πλάνη (της τρίτης δοκιμής κοπώσεως) χείρων της πρώτης. Η παραίτηση του «διοικητού» της Εθνικής Τραπέζης, με μείωση κεφαλαίου 10% περίπου εις περίπτωσιν δυσμενούς εξελίξεως είναι το πρώτο θύμα του υπό ξένην ιδιοκτησία Ελληνικού Τραπεζικού συστήματος.
Θα επακολουθήσουν και άλλες. Ο… «τραπεζίτης είναι γυμνός», όπως ο βασιλιάς στο ομώνυμο παραμύθι του Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν.
