Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος
Το έχουμε πει πολλές φορές στο παρελθόν και θα το επαναλάβουμε άλλη μία: καμία κυβέρνηση μνημονιακών δωσιλόγων εγκατέλειψε οικειοθελώς πρόωρα την εξουσία που με τόσα ψέματα σφετερίστηκε.
Επιπλέον είναι ίδιον των χαρτοπαιχτών-τζογαδόρων-τυχοδιωκτών να μην εγκαταλείπουν το τραπέζι του τζόγου τους ως την τελευταία τους δεκάρα, κι αφού έχουν βάλει ενέχυρο μέχρι και τον τάφο της μάνας τους, ελπίζοντας σ’ ένα θαύμα-εύνοια της τύχης, σ’ ένα τζακ-ποτ, σε μιά ζαριά, ή ακόμα και σε μιά ακόμη απατεωνιά, σε μιάν ακόμη κλεψιά, σ’ έναν (πλαστό) άσο στο μανίκι.
Ας μη περιμένουμε τίποτα περισσότερο και απ’ αυτήν την μνημονιακή συγκυβέρνηση-συρφετό.
Δεν υπάρχει περίπτωση οικειοθελώς και πρόωρα να εγκαταλείψουν τις καρέκλες τους.
Οι καρέκλες για όλους αυτούς τους τυχαίους μετριούνται με χρήματα, με επιδόματα, με προνόμια, λιμουζίνες, μίζες, επιτροπές, συμβούλια, και ό,τι άλλο ακόμη έχει εφεύρει αυτός ο μισθοφορικός “αντιπροσωπευτικός” του λαού εσμός, προκειμένου να βυζάξουν, να απομυζήσουν και την τελευταία δεκάρα που μπορούν από το σώμα της κοινωνίας και της χώρας.
Μιλάμε για βδέλλες.
Βδέλλες της κοινωνίας και του κράτους, που ακόμη κι αν πρόκειται για πρωτόγονους και παρασιτικούς οργανισμούς, εντούτοις έχουν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και της προστασίας του είδους.
Εχουν πλήρη συνείδηση των εγκλημάτων τους κατά της δημοκρατίας, του λαού και της χώρας, και η οικειοθελής πρόωρη εγκατάλειψη της εξουσίας καταλαβαίνουν πως πρόκειται για ομολογία ενοχής, μιά ομολογία που θα οδηγήσει πιθανότατα πολλούς απ’ αυτούς εκτός βουλής, μακριά απ’΄την κουτάλα, κι ίσως και κάποιους λίγους παρέα με τον Άκη και τ’ άλλα παιδιά.
Να διευκρινίσουμε πως όλα αυτά ισχύουν για όλες τις δωσιλογικές κυβερνήσεις των μνημονίων. Δεξιές κι “αριστερές”.
Γι αυτό κι όλα αυτά τα έχουμε επαναλάβει με άλλα λόγια πιό παλιά.
Η ουσία όμως είναι πως πρόωρες εκλογές με πρωτοβουλία της κυβέρνησης δεν προβλέπονται “εκ του (δωσιλογικού) καταστατικού”.
Εκτός αν…
Εκτός αν η κατάσταση στο τέλος της τετραετίας προβλέπεται τόσο άσχημη για τον λαό και την κοινωνία, που ακόμη και μια πρόωρη εκλογική αυτοχειρία φαντάζει καλύτερη προοπτική γι αυτούς.
Και στην μία, και στην άλλη περίπτωση όμως, αυτός που θα την πληρώσει θα είναι ο λαός.
Τάπαμε, τα διαβάσαμε, πάμε τώρα πάλι στους καναπέδες μας να περιμένουμε τις εκλογές,
σαν μάννα εξ ουρανού!..
