Ομολογουμένως ήταν εντυπωσιακή η πρόσφατη παραδοχή του Ευκλείδη Τσακαλώτου ότι το ΔΝΤ έχει ένα δίκιο όταν ζητά τη μείωση των συντάξεων. Ηταν ίσως το τελευταίο που θα περιμέναμε να ακούσουμε αυτήν την περίοδο από το στόμα του. Συγκεκριμένα, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο κόκκινο», σχετικά με τις περικοπές στις συντάξεις που θα επέλθουν με το «καλημέρα» του 2019, ο υπουργός Οικονομικών ανέφερε χαρακτηριστικά: «Είχε ένα δίκιο το ΔΝΤ όταν έλεγε ότι οι συντάξεις δεν μπορούν να λειτουργούν αντί κοινωνικού κράτους για βοήθεια σε άνεργα παιδιά και εγγόνια. Δεν μπορούμε να ξοδεύουμε για συντάξεις περισσότερα από άλλες πιο προωθημένες χώρες και να μην πληρώνουμε τίποτε για κοινωνικές δαπάνες».
Η τοποθέτηση αυτή προκάλεσε ποικίλα σχόλια, ενώ ερμηνεύθηκε και ως μια (ακόμη) διαφοροποίησή του από την κυβερνητική γραμμή, λίγες μόλις ημέρες πριν το αναμενόμενο «ψαλίδι» στις συντάξεις επανέλθει δριμύτερο στην επικαιρότητα. Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Τσακαλώτος έχει μιλήσει και για «ενισχυμένη επιτήρηση», μετά από τη λήξη του μνημονίου, η οποία όπως είπε «θα είναι πιο αυξημένη απ’ ό, τι σε άλλες χώρες και πρέπει όλοι να είμαστε προσεκτικοί».
Παράλληλα, εμμέσως πλην σαφώς, ο ίδιος έχει τοποθετηθεί κατά της αύξησης του κατώτατου μισθού, ενδεχόμενο που αφήνουν ανοικτό άλλα κυβερνητικά στελέχη, στο πλαίσιο μιας παροχολογίας που «μυρίζει» πρόωρες εκλογές. Με άλλα λόγια, ο υπουργός Οικονομικών αποδομεί συστηματικά το κυβερνητικό αφήγημα περί «καθαρής εξόδου» από τα μνημόνια και εμφανίζεται υπέρμαχος της τήρησης των συμφωνηθέντων με τους δανειστές. Ισως επειδή γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τα πραγματικά δεδομένα, που δεν του επιτρέπουν πανηγυρισμούς και θριαμβολογίες.
Στον αντίποδα, το Μέγαρο Μαξίμου επιμένει βέβαια να μιλά για «καθαρή έξοδο» με την κρυφή ελπίδα ότι, έστω και την υστάτη στιγμή, η εφαρμογή επαχθών μέτρων θα μετατοπιστεί για αργότερα. Σε συνδυασμό με μια συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους, αυτό θα ήταν το ιδανικότερο σενάριο για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς θα του έδινε σοβαρές ελπίδες για να επανακάμψει στις δημοσκοπήσεις, να ανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων στο πολιτικό σκηνικό και να πάει του χρόνου στις κάλπες με άλλον «αέρα». Προς το παρόν, όμως, κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, ενώ όλα δείχνουν ότι θα παραμείνει μια ανεκπλήρωτη προσδοκία.
Κατά συνέπεια, το επικείμενο κόψιμο των συντάξεων, πρώτο και πάνω απ’ όλα, πιθανότατα θα φέρει πιο κοντά και τις εκλογές, οι οποίες ούτως ή άλλως δεν προαναγγέλλονται αλλά εξαγγέλλονται από τον εκάστοτε Πρωθυπουργό, εννοείται στην καλύτερη δυνατή συγκυρία για το κυβερνών κόμμα.
