Ο Πεπ έπαιξε σκάκι, οι άλλοι έπαιξαν ντάμα

Πάμε να ρίξουμε την καθιερωμένη ματιά στην Premier League, για να βρούμε τα πως και τα γιατί των έξι μεγάλων ομάδων. Και εννοείται πως αυτή τη ματιά θα τη ρίξουμε υπό το πρίσμα των expected goals, όπως κάναμε φέτος για πρώτη φορά και στο δικό μας πρωτάθλημα της Super League.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ EXPECTED GOALS;

Απαραίτητη η υποσημείωση για τους αμύητους. Τι είναι τα Expected goals ή xGoals όπως έχει καθιερωθεί να γράφονται; Τα xGoals είναι μια πολύ απλή, αλλά συνάμα χρήσιμη ιδέα: καταγράφουν τα “προσδοκώμενα” γκολ, αυτά δηλαδή που “έπρεπε” να βάλει (ή να δεχθεί) μια ομάδα ανάλογα με τις πιθανότητες που είχαν οι τελικές προσπάθειες που έκανε (ή δέχθηκε). Αντί να μετράνε απλώς τα σουτ και να σημειώνουν τα εντός/εκτός εστίας, τα xGoals υπολογίζουν τις πιθανότητες που έχει κάθε τελική προσπάθεια ανάλογα τη θέση, τον τρόπο και τις συνθήκες με τις οποίες έγινε.

Μ’αυτόν τον τρόπο “μετριέται” το πόσο απειλητική ήταν μια ομάδα στην επίθεση και το πόσο καλά αμύνθηκε. Μια ομάδα πχ που είχε 1.89 xGoals σε έναν αγώνα θα “μπορούσε” να σημειώσει σχεδόν δύο γκολ με βάση την ποιότητα των ευκαιριών που έφτιαξε, ενώ μια ομάδα που κράτησε τον αντίπαλο σε 0.30 xGoals μπορεί να ισχυρισθεί πως δεν κινδύνευσε καθόλου.

Παρόλα αυτά, μιλάμε για ποδόσφαιρο, για παιχνίδι. Παίζει ρόλο η τύχη, αλλά και η αποτελεσματικότητα, το ταλέντο, η φόρμα, η κλάση. Με έναν φορ σε τρομερή φόρμα (ή με αρκετή ρέντα) μια ομάδα μπορεί να βάλει πχ τρία γκολ ακόμα κι αν έχει μόνο 0.70 xGoals σε έναν αγώνα. Αντίστοιχα μπορεί να κρατήσει το μηδέν παρότι ο αντίπαλος έχει 1.55 xGoals χάρις σε εκπληκτικές αποκρούσεις του τερματοφύλακα ή απλώς γιατί οι αντίπαλοι έβρισκαν το δοκάρι απ’το ένα μέτρο.

Με λίγα λόγια: το μοντέλο των xGoals δεν προδικάζει αποτέλεσμα. Όμως, είναι πραγματικά ο καλύτερος τρόπος αποτύπωσης της απόδοσης μιας ομάδας σε βάθος χρόνου. Μια ομάδα που επιτίθεται σωστά, θα έχει και υψηλή επίδοση στα xGoals υπέρ κατά τη διάρκεια της σεζόν ανεξάρτητα του πόσα θα βάλει, ενώ μια ομάδα που αμύνεται με ασφάλεια θα έχει χαμηλά xGoals κατά, ανεξάρτητα του πόσα θα φάει.

Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ: ΜΙΛΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ Η ΣΙΤΙ

Κι αφού το κάναμε σαφές, πάμε στο ζουμί. Ξεκινάμε με μια συνολική ματιά σε όλες τις ομάδες της φετινής Premier League.

Στον οριζόντιο άξονα τα xGoals Υπέρ, στον κάθετο τα xGoals Κατά. Δηλαδή, όσο πιο δεξιά είναι μια ομάδα τόσο καλύτερα τα πήγε στην επίθεση και όσο πιο κάτω βρίσκεται, τόσο καλύτερα τα πήγε στην άμυνα. Οι δύο διακεκομμένες γραμμές φανερώνουν τον μέσο όρο του πρωταθλήματος, ώστε να μπορούμε να δούμε ποιες ομάδες ήταν κάτω ή πάνω απ’αυτόν. Ιδού.

Η Σίτι κάτω δεξιά, στην πινέζα. Καλύτερη στην επίθεση, με δημιουργία ευκαιριών για 2.24 γκολ ανά αγώνα. Πρώτη παρότι σταδιακά έπεσε, αφού στη μέση του πρωταθλήματος ξεπερνούσε τα 2.5 xGoals ανά ματς. Κι όλα αυτά συνδυασμένα με την καλύτερη αμυντική επίδοση, αφού σε κάθε ματς η ομάδα του Γκουαρδιόλα “κρατούσε” τον αντίπαλό της σε ευκαιρίες για μόλις 0.61 γκολ.

Δεύτερη σε άμυνα και επίθεση η Λίβερπουλ, με την ομάδα του Κλοπ να έχει ευκαιρίες για δύο γκολ ανά παιχνίδι και να κατορθώνει να έχει μεγαλύτερη αμυντική ασφάλεια από τις υποτιθέμενα πιο στιβαρές Τσέλσι, Γιουνάιτεντ και Τότεναμ.

Η Άρσεναλ είχε την 3η καλύτερη επίθεση, αλλά τι να την κάνεις με τόσο κακή αμυντική λειτουργία. Σαφώς πιο ισορροπήμενη ήταν και φέτος η Τότεναμ με ευκαιρίες για 1.81 γκολ υπέρ ανά αγώνα και 0.92 κατά.

Τσέλσι και Γιουνάιτεντ έμειναν πιο πίσω: Οι Μπλε είχαν μεν την 3η καλύτερη αμυντική επίδοση, αλλά την 4η καλύτερη άμυνα, ενώ η Γιουνάιτεντ ήταν πολύ πίσω σε επίθεση (1.48 xGoals ανά αγώνα) και απρόσμενα κακή στην άμυνα, αφού δεχόταν ευκαιρίες για 1.15 γκολ ανά ματς!

Το πως η Γιουνάιτεντ βγήκε δεύτερη με αυτήν την εικόνα, θα το δούμε στη συνέχεια.

ΕΠΙΘΕΣΗ: ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΗΤΑ Η ΣΙΤΙ, 2Η Η ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ, ΧΑΛΙΑ Η ΤΣΕΛΣΙ

Πάμε σε ένα “ζουμ” ακόμα και εστιάζουμε στην επίθεση. Είναι άλλο πράγμα το να έχεις πολλά xGoals επειδή απλώς κάνεις πολλές τελικές και άλλο πράγμα το να φτιάχνεις πραγματικά καλές ευκαιρίες. Πριν τα xGoals ήμασταν περιορισμένοι στο να μετράμε ευκαιρίες, αλλά τώρα μπορούμε να αξιολογήσουμε την ποιότητά τους, γιατί ξέρουμε το πόσες πιθανότητες έχει κάθε τελική για να γίνει γκολ.

Μπορούμε λοιπόν να δούμε όχι μόνο το πόσο συχνά εκτελούν οι ομάδες, αλλά και το πόσο καλές είναι κατά μέσο όρο οι ευκαιρίες που φτιάχνουν. Άλλο ποσότητα και άλλο επικινδυνότητα και το επόμενο γράφημα δείχνει αυτό ακριβώς.

Στον οριζόντιο άξονα έχουμε την ποσότητα των τελικών και στον κάθετο την επικινδυνότητα. Όσο πιο δεξιά είναι μια ομάδα τόσο περισσότερες τελικές είχε, και όσο πιο πάνω βρίσκεται, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες για γκολ είχαν κατά μέσο όρο οι τελικές της. Ξανά, οι διακεκομμένες γραμμές υποδηλώνουν τον μέσο όρο του πρωταθλήματος. Ιδού.

Η Σίτι ξανά πρώτη σε όλα. Οι πρωταθλητές είχαν τις περισσότερες τελικές, αλλά και τις πιο επικίνδυνες, αφού οι παίκτες του Πεπ εκτελούσαν με 13% πιθανότητες για γκολ, την ώρα που ο μέσος όρος του πρωταθλήματος είναι το 10%.

Η Λίβερπουλ συνδύαζε ποσότητα με επικινδυνότητα, ενώ η Τότεναμ ήταν 3η σε ποσότητα και η Άρσεναλ πήρε την ίδια θέση στην επικινδυνότητα, αλλά με λιγότερες τελικές. Η Τσέλσι είχε τραγική θέση στην επικινδυνότητα, αφού ήταν κάτω ακόμα και απ’τις Κρίσταλ Πάλας, Νουκάστλ, Λέστερ και Έβερτον: οι παίκτες του Κόντε εκτελούσαν συχνά, αλλά οι πραγματικές ευκαιρίες ήταν λίγες.

Η Γιουνάιτεντ είχε πολύ λίγες τελικές (13.4 ανά αγώνα), ενώ η επικινδυνότητα ήταν χαμηλή, στο 11%.

ΑΜΥΝΑ: Η ΠΡΩΤΙΑ ΤΗΣ ΣΙΤΙ, ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΤΗΣ ΤΣΕΛΣΙ ΚΑΙ Η ΜΕΤΡΙΑ ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ

Ώρα για την ίδια ματιά στην άμυνα. Πάμε να δούμε ποιες ομάδες δέχονταν πολλές τελικές και ποιες επέτρεπαν στον αντίπαλο πολύ επίκινδυνες τελικές.

Στον οριζόντιο άξονα έχουμε την ποσότητα των τελικών που έχουν δεχθεί οι ομάδες και στον κάθετο την επικινδυνότητα. Όσο πιο δεξιά είναι μια ομάδα τόσο περισσότερες τελικές έχει δεχθεί, και όσο πιο πάνω βρίσκεται, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες για γκολ έχουν κατά μέσο όρο οι τελικές των αντιπάλων της.

Ξανά πρωτιά για τη Σίτι, αφού δεχόταν τις λιγότερες τελικές του πρωταθλήματος, με επικινδυνότητα κάτω απ’το μέσο όρο της Premier. Η Λίβερπουλ δεν είχε πρόβλημα ποσότητας, αλλά επικινδυνότητας: η ομάδα του Κλοπ δεχόταν λίγες τελικές, αλλά αυτές ήταν καλές.

Η Τσέλσι υποχρέωνε τους αντιπάλους σε τελικες-προσευχές και η Τότεναμ είχε ξανά ισορροπία: σχετικά λίγες τελικές και κάτω απ’το μέσο όρο της επικινδυνότητας. Η Γιουνάιτεντ μέτρια και στα δύο, πολύ κοντά στο κέντρο του γραφήματος.

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΠΕΡΥΣΙ: ΓΙ’ΑΥΤΟ Η ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΤΣΕΛΣΙ ΒΓΗΚΕ 5Η ΦΕΤΟΣ

Από εδώ και πέρα θα επικεντρωθούμε στο Top6. Και ήρθε η ώρα να πάρουμε απαντήσεις για το Top6. Να δούμε που έπαιξε ρόλο η αποτελεσματικότητα των ομάδων σε άμυνα και σε επίθεση, τι έκαναν καλύτερα/χειρότερα από πέρυσι.

Ξεκινάμε όπως πάντα απ’την επίθεση. Στο γράφημα που ακολουθεί θα δούμε τα γκολ που πέτυχαν οι ομάδες (χωρίς να μετράμε πέναλτι/αυτογκολ) και τα xGoals, αυτά δηλαδή που θα έπρεπε να πετύχουν. Για κάθε ομάδα θα δούμε δίπλα-δίπλα τις περσινές με τις φετινές επιδόσεις και αυτό θα μας δώσει όλες τις απαντήσεις.

Προσπεράστε όλες τις ομάδες και κοιτάξτε την Τσέλσι. Η ομάδα του Κόντε πέρυσι έσπασε τα κοντέρ της αποτελεσματικότητας. Με φάσεις για μόλις 58 γκολ, η Τσέλσι έβαλε 81, μια απίστευτη αύξηση 39%.

Της έδωσε τον τίτλο, όμως αυτά γίνονται μία φορά. Φέτος η Τσέλσι είχε την ίδια επίθεση με πέρυσι, έφτιαξε πάλι ευκαιρίες για 57 γκολ, αλλά αυτή τη φορά έβαλε τόσα ακριβώς. Και χωρίς freak αποτελεσματικότητα εκτός λογικής, το πρωτάθλημα έγινε 5η θέση. Ούτε προβλήματα, ούτε τίποτα. Απλώς ο κεραυνός δεν πέφτει στο ίδιο σημείο δύο φορές (κλείσιμο ματιού στην ΑΕΚ).

Το ίδιο ισχύει και για την Τότεναμ. Η ομάδα του Ποκετίνο είχε κι αυτή freak αποτελεσματικότητα πέρυσι, αφού με ευκαιρίες για 61 γκολ είχε πετύχει 77. Αυτό βέβαια δεν επαναλήφθηκε φέτος, αλλά η Τότεναμ φρόντισε να βελτιώσει την επιθετική παραγωγή (ανέβηκε στα 69 xGoals) κι αυτό την κράτησε ψηλά.

Η ματιά στην Σίτι μας λέει πως οι πρωταθλητές δεν χρειάστηκαν κάτι εκτός λογικής για τον φετινό τους περίπατο. Οι παίκτες του Γκουαρδιόλα έβαλαν 12 γκολ περισσότερα απ’τα προσδωκόμενα, μια λογική αύξηση 14%. Λίγο μεγαλύτερη ήταν η αύξηση 17% που είχε η Γιουνάιτεντ, με τους παίκτες του Μουρίνιο να φτιάχνουν ευκαιρίες για λιγότερα γκολ από πέρυσι (58-56), αλλά με αυτές να πετυχαίνουν 66 γκολ.

Η Λίβερπουλ ανέβασε κατά πολύ την επιθετικότητά της σε σχέση με πέρυσι (63-76 xGoals), αλλά θα μπορούσε να προσθέσει καλύτερη αποτελεσματικότητα και να βάλει περισσότερα από τα 80 γκολ που σημείωσε.

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΠΕΡΥΣΙ: ΤΑ “ΟΡΓΙΑ” ΤΟΥ ΝΤΕ ΧΕΑ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΤΗ ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ

Πάμε να κάνουμε το ίδιο και στην άμυνα. Να δούμε τα γκολ που δέχθηκαν οι ομάδες (χωρίς να μετράμε πέναλτι και αυτογκολ) κι αυτά που θα μπορούσαν να δεχθούν με βάση τις ευκαιρίες που είχαν οι αντίπαλοί τους.

Ξεκινάμε με τη Σίτι. Στο αντίστοιχο περσινό αφιέρωμα λέγαμε πως η Σίτι είχε την καλύτερη αμυντική λειτουργία: παρατήρηση που ξένιζε, αλλά οι αριθμοι έδειχναν πως απλώς ο Μπράβο δέχθηκε πολύ περισσότερα γκολ απ’αυτά που θα έπρεπε. Φέτος με τον Έντερσον τα λάθη δεν επαναλήφθηκαν, ενώ η Σίτι είχε και μικρή βελτίωση στην ήδη καλή λειτουργία της.

Και πάμε στη Γιουνάιτεντ, στην πιο παράδοξη φετινή εικόνα της Premier. Παρά την παρουσία του Μουρίνιο στον πάγκο της, η Γιουνάιτεντ είχε τη χειρότερη αμυντική λειτουργία της πρώτης πεντάδας και επέτρεψε στους αντιπάλους της ευκαιρίες για 44(!) γκολ.

Πως δέχθηκε μόνο 25; Με τύχη (τελικές που έφυγαν εκτός εστίας), αλλά κυρίως χάρις στον άνθρωπο στο τέρμα. Σύμφωνα με στατιστικές μελέτες, οι απόκρούσεις και οι επεμβάσεις του Νταβίντ Ντε Χέα είχαν ως αποτέλεσμα η Γιουνάιτεντ να δεχθεί 12 γκολ λιγότερα απ’αυτά που θα έπρεπε με βάση τις τελικές που βρήκαν το τέρμα.

Αυτή είναι κι η απάντηση στην ερώτηση που θέσαμε στην αρχή, στο πως η Γιουνάιτεντ βγήκε 2η με αυτές τις επιδόσεις σε επίθεση και άμυνα.

Με τον Ντε Χέα στο τέρμα η Άρσεναλ ίσως να είχε καταφέρει να μπει στην τετράδα, αφού το αμυντικό ήταν το μεγάλο πρόβλημα των Λονδρέζων. Η Τότεναμ δεν είχε τον Γιορίς στην ίδια φόρμα με πέρυσι, αλλά είχε καλή επίδοση, ενώ μικρή βελτίωση έδειξε η Λίβερπουλ, που θα τη δούμε πιο αναλυτικά στη συνέχεια.

Κι αν κάποιος απορεί για τη χειρότερη αμυντική εικόνα που είχε σε σχέση με πέρυσι η Τσέλσι, ας σκεφτεί πως όταν δεν έχεις το σκορ που θέλεις (επειδή δεν βρήκες γκολ με την παραμικρή ευκαιρία), τότε αναγκάζεσαι να ανοιχτείς περισσότερο. Χωρίς (εξωφρενική) αποτελεσματικότητα, η αμυντική ομάδα τελικά είναι καταδικασμένη να χάσει και την άμυνα.

ΠΟΤΕ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ;

Πάμε να δούμε και κάτι ακόμα. Με βάση πάντα τα xGoals χωρίσαμε τους 38 αγώνες κάθε ομάδας σε τρεις κατηγορίες. Αγώνες που η ομάδα ήταν “καλύτερη”, αγώνες που ήταν “χειρότερη” και αγώνες ισοδύναμους, αμφίρροπους.

Πως έγινε ο διαχωρισμός; Στην κατηγορία των αγώνων που “ήταν καλύτερες”, οι ομάδες σε σχέση με τον αντίπαλο είχαν υπέρ τους διαφορά πάνω από 0.40 xGoals. Ένα παιχνίδι πχ που η Σίτι είχε 0.95 xGoals και ο αντίπαλος μόνο 0.30. Με τον ίδιο τρόπο, αγώνες που ήταν “χειρότερες” είναι αυτοί που ο αντίπαλος είχε υπέρ του διαφορά πάνω από 0.40 xGoals, ματς πχ που η Λίβερπουλ είχε 0.60 xGoals και ο αντίπαλος 1.10. Τέλος, στην κατηγορία των ισοδύναμων αγώνων βάλαμε τα ματς που η διαφορά των δύο αντιπάλων ήταν μικρότερη των 0.40 xGoals, έναν αγώνα πχ που τελείωσε με τις δύο ομάδες στο 0.85-1.05, με μικρή διαφορά μεταξύ τους.

Με βάση αυτόν τον απλό διαχωρισμό, πάμε να δούμε σε πόσους απ’τους 38 αγώνες ήταν “ανώτερη, κατώτερη, ισοδύναμη” η κάθε ομάδα απ’τις έξι, αλλά, κυρίως, το πως τα πήγε σε αυτά τα παιχνίδια.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ Η ΣΙΤΙ ΠΗΡΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ

Ξεκινάμε απ’τους αγώνες που οι ομάδες του Top6 ήταν “καλύτερες”, που έφτιαξαν καλύτερες ευκαιρίες απ’τον αντίπαλο για μίνιμουμ 0.40 xGoals περισσότερα. Με κόκκινο χρώμα είναι οι χειρότερες επιδόσεις και με πράσινο οι καλύτερες.

Σας φαίνεται απίστευτο που η Σίτι ήταν “ανώτερη” στους 32 απ’τους 28 αγώνες του φετινού πρωταθλήματος; Ε, απίστευτο είναι κάτι άλλο: πέρυσι στον ίδιο πίνακα η ομάδα του Γκουαρδιόλα ήταν πάλι πρώτη με 31 αγώνες. Μόνο που πέρυσι απ’αυτά τα 31 ματς πήρε μόνο τα 20 και στα υπόλοιπα 11 άφησε 24 βαθμούς. Φέτος απλώς οι Πολίτες δεν αυτοκτόνησαν και εξαργύρωσαν την ανωτερότητά τους: άφησαν μόνο επτά βαθμούς και έχασαν ως ανώτεροι μόνο μια φορά, στο εντός έδρας ντέρμπι του Μάντσεστερ.

Η Γιουνάιτεντ αναμενόμενα είχε τα λιγότερα ματς “ανωτερότητας”, ενώ η Λίβερπουλ πήρε μεν τη 2η θέση με 29 παιχνίδια, αλλά έγραψε κάτω απ’τη βάση στη σούμα: η ομάδα του Κλοπ πήρε μόνο το 78% των βαθμών σε αυτά τα ματς και στέρησε απ’τον εαυτό της 19 πόντους.

ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ Η ΣΙΤΙ, ΠΗΡΕ ΒΑΘΜΟΥΣ Η ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ

Πάμε και στην άλλη άκρη, στα ματς που οι ομάδες μας ήταν “χειρότερες”, όταν ο αντίπαλος είχε υπέρ του του πάνω από 0.40 xGoals.

Η Σίτι ήταν “χειρότερη” μόνο σε ένα ματς, όπως και πέρυσι. Στο προηγούμενο πρωτάθλημα ήταν ο εκτός έδρας αγώνας με τη Λέστερ, φέτος ήταν αυτός στο Άνφιλντ, με τη Σίτι να χάνει και τους δύο. Εντυπωσιακό το γεγονός πως η Λίβερπουλ ήταν από κάτω μόνο σε δύο ματς (με Σίτι και Τότεναμ εκτός), καταδικασμένη η Άρσεναλ με 11 παιχνίδια. Ήταν πολλά τα επτά ματς “από κάτω” για Τσέλσι και Γιουνάιτεντ, αλλά τουλάχιστον η ομάδα του Μουρίνιο βρήκε τον τρόπο να πάρει επτά βαθμούς σε αυτά, την ώρα που η Τσέλσι αρκέστηκε σε τρεις ισοπαλίες.

“ΒΑΣΙΛΙΑΣ” ΤΩΝ ΑΜΦΙΡΡΟΠΩΝ Ο ΜΟΥΡΙΝΙΟ

Ολοκληρώνουμε με τους ισοδύναμους αγώνες, αυτούς που κανένας απ’τους δύο αντιπάλους δεν είχε υπέρ του διαφορά ανώτερη των 0.40 xGoals.

Στα κόκκινα η Γιουνάιτεντ, αλλά και στα πράσινα μαζί. Οι Κόκκινοι διάβολοι είχαν τα περισσότερα αμφίρροπα ματς, αλλά βρήκαν την άκρη και πήραν το 78% των βαθμών. Την ίδια ώρα η Λίβερπουλ άφηνε 14 βαθμούς σε αγώνες με μικρές διαφορές.

ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΑ ΓΚΟΛ

Και πριν πάμε στα συμπεράσματα για τις έξι ομάδες, ένας τελευταίος πίνακας. Σ’αυτόν θα δείτε τους 38 αγώνες μοιρασμένους ανάλογα με τον αριθμό των γκολ που πέτυχαν/δέχθηκαν οι ομάδες. Αυτή τη φορά μετράμε πέναλτι/αυτογκολ και μπορείτε να δείτε σε πόσα ματς μια ομάδα πέτυχε δύο γκολ, σε πόσα τρία, πόσες φορές κράτησε το μηδέν, κτλ.

Η μηχανή της Σίτι δεν βρήκε δίχτυα μόνο δύο φορές, στο 0-0 με την Πάλας που τερμάτισε το σερί νικών και στο πρόσφατο 0-0 με τη Χάντερσφιλντ, με το πρωτάθλημα να έχει κριθεί. “Κακή” πρωτιά για Τσέλσι-Γιουνάιτεντ τα οκτώ ματς χωρίς γκολ, δεν κόλλησε λίγες φορές ούτε η πιο επιθετική Λίβερπουλ. Η ομάδα του Κλοπ ήταν μαζί με τη Σίτι αυτές που πέρασαν τις περισσότερες φορές τα δύο γκολ: όταν σκόραραν, μπορούσαν και να ξεφύγουν: 21 ματς με τρία ή περισσότερα γκολ οι πρωταθλητές, 17 η Λίβερπουλ.

Πρωτιά της Γιουνάιτεντ στα clean sheets, με την ομάδα του Μουρίνιο να μην τρώει ποτέ πάνω από δύο γκολ, κάποιες φορές βέβαια χάρις στον Ντε Χέα; Καλές επιδόσεις από Τότεναμ, Λίβερπουλ, Τσέλσι, αλλά οι Κόκκινοι ήταν οι πιο επιρρεπείς στο να φάνε πολλά όταν το ματς τους ξέφευγε.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Πάμε και στο ταμείο.

ΣΙΤΙ: Περισσότερες συνεχόμενες νίκες, περισσότερες νίκες συνολικά, περισσότερα γκολ, περισσότεροι βαθμοί, μεγαλύτεροι διαφορά τερμάτων, μεγαλύτερη διαφορά απ’τον δεύτερο. Η Σίτι έσπασε όλα τα ρεκόρ στην ιστορία της Premier League. Όλα όσα είδαμε μέχρι τώρα στο θέμα μαρτυρούν πως αυτή η πρωτοφανής κυριαρχία δεν ήρθε από τύχη/ρέντα/αποτελεσματικότητα, αλλά γιατί όντως η ομάδα του Γκουαρδιόλα ήταν κλάσεις πάνω απ’τους υπόλοιπους. Συνδυασμός ταλέντου και τακτικής, χρημάτων και αγωνιστικού σχεδίου, οι φετινοί πρωταθλητές ήταν και πέρυσι στον σωστό δρόμο, αλλά τους είχε “κρεμάσει” ο τερματοφύλάκας και η αποτελεσματικότητα στην επίθεση. Τα έλυσαν και άφησαν τους άλλους να φάνε τη σκόνη τους.

ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ: Σοβαρή άνοδος απ’την 6η θέση στη 2η. Η Γιουνάιτεντ δεν γινόταν να ακολουθήσει τον ρυθμό της Σίτι. Οι αριθμοί δείχνουν πως στην ουσία η 2η θέση ήταν υπέρβαση για την ομάδα του Μουρίνιο, που είχε αγωνιστική εικόνα για πιο χαμηλά. Οξύμωρο ή όχι, η διαφορά με τη Σίτι μπορεί να είναι ακόμα μεγαλύτερη απ’αυτήν που έδειξε η τελική βαθμολογία. Η Γιουνάιτεντ πρέπει να βελτιωθεί πολύ στο επόμενο πρωτάθλημα και να το κάνει ταυτόχρονα σε άμυνα και επίθεση. Και να ποντάρει φυσικά σε πτώση της Σίτι…

ΤΟΤΕΝΑΜ: Η φετινή 3η θέση αξίζει το χειροκρότημα περισσότερο απ’την περσινή 2η. Κι αυτό γιατί πέρυσι η Τότεναμ “καβάλησε το κύμα” της ρέντας σε άμυνα και επίθεση, ενώ φέτος πήρε αυτό που της άξιζε, χωρίς “αλλά”. Μεγάλο επίτευγμα, αν σκεφτεί κανείς τη μετακόμιση στο Γουέμπλεϊ, που σύμφωνα με τους παίκτες έκανε την Τότεναμ να παίξει 38 ματς εκτός έδρας. Σταθερή, σίγουρη, όμορφη στο μάτι, θα χρειαστεί ενίσχυση για να κρατήσει ξανά τη θέση στην πρώτη τετράδα.

ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ: Θα μπορούσε να είναι πιο ψηλά, αν δεν έπαιζε ασθμαίνοντας τα τελευταία της παιχνίδια λόγω των αγώνων του Champions League. Η ομάδα του Κλοπ ήταν και πάλι φωτιά στην επίθεση, αλλά το σημαντικό νέο είναι η σταδιακή βελτίωση στην άμυνα. Μετά τις πρώτες εννέα αγωνιστικές η Λίβερπουλ είχε την 6η χειρότερη άμυνα της Premier, αλλά στις επόμενες 32 αγωνιστικές είχε την Νο1 θέση στην άμυνα και τελείωσε τη χρονιά με την καλύτερη αμυντική επίδοση εντός έδρας. Ο Κλοπ μοιάζει να έχει βρει την ισορροπία στο γκάζι, ο Φαν Ντάικ απέδειξε γιατί ήταν Νο1 στόχος, ζητούμενο είναι το βάθος για να μην έχει σκαμπανεβάσματα λόγω ροτέισον.

ΤΣΕΛΣΙ: Αυτά, δηλαδή τα περσινά, μια φορά γίνονται. Κάποιες χρονιές η μπάλα σου κάνει όλα τα χατήρια, αλλά ποτέ δεν στα κάνει για δεύτερη χρονιά. Η ίδια ομάδα, με σχεδόν ταυτόσημη εικόνα, τη μία χρονιά βγήκε πρώτη και την επόμενη τερμάτισε πέμπτη. Δεν μπορεί κάθε χρόνο η μπάλα να πηγαίνει μέσα με κάθε τρόπο. Η μεγάλη απορία είναι αν ποτέ ο Αμπράμοβιτς θα θελήσει να πετύχει με ομάδα πρωτοβουλίας ή θα συνεχίσει να δίνει την Τσέλσι σε προπονητές που του φέρνουν τίτλους και ταυτόχρονα κρατάνε τον Αζάρ: έξι χρόνια στο Λονδινό, ο Βέλγος δεν έχει κάνει έστω μία σεζόν με 20+ γκολ σε όλες τις διοργανώσεις.

ΑΡΣΕΝΑΛ: Αρσέν, έπρεπε να σταματήσεις πέρυσι. Σταθερά καλή η επίθεση, αλλά τραγική εικόνα στην άμυνα, απουσία χαρακτήρα, μια ομάδα χωρίς πίστη, που περίμενε το μοιραίο. Επτά συνεχόμενες εκτός έδρας ήττες το 2018, απόλυτη κατάρρευση.