Απόψε οι απανταχού της Γης ποδοσφαιρόφιλοι θα περάσουν όμορφα. Εφτασε η βραδιά που περίμεναν από καιρό, αυτή του τελικού του Champions League.
Οπως με ανυπομονησία την ανέμεναν και τα πάσης φύσεως καταστήματα εστίασης. Καφέ, ψησταριές και πιτσαρίες θα δουλέψουν, και θα δουλέψουν για τα καλά.
Ένας επιπρόσθετος, ενισχυτικός, παράγοντας είναι ότι πληρώθηκαν χθες οι δημόσιοι υπάλληλοι. Τούτο σημαίνει ότι υπάρχει για πολλούς το (πρόσκαιρο) περιθώριο να ξοδέψουν, έστω και για ένα βράδυ, κάτι παραπάνω, απολαμβάνοντας το ματς, είτε σε μαγαζιά είτε σε σπίτια όπου οι αντροπαρέες θα έχουν την τιμητική τους. Πίτσα ή σουβλάκι (το σύνηθες ερώτημα του νεοέλληνα), μπύρες και αναψυκτικά, είναι η προβλέψιμη σύνθεση του μενού μπροστά στην τηλεόραση.
Ιδανική βραδιά για να «βομβαρδιστεί» και το τηλεοπτικό κοινό με δεκάδες διαφημίσεις, η πλειονότητα των οποίων θα απευθύνεται στους άντρες, για ευνόητους λόγους. Ιδού, λοιπόν, και το κατάλληλο ερέθισμα για να αντιληφθείς πώς και γιατί το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς των σπορ, γύρω από τον οποίο αναπτύσσεται μια ισχυρή οικονομία σε παγκόσμιο επίπεδο, σε όλες τις κλίμακες.
Από τα πλουσιοπάροχα συμβόλαια των ποδοσφαιριστών και τα πανάκριβα τηλεοπτικά δικαιώματα μέχρι τις φανέλες που πωλούνται και τα ευτελή προϊόντα που θα καταναλωθούν απόψε, καταλαβαίνεις ότι γύρω από την μπάλα στήνεται ένας τζίρος δισεκατομμυρίων ευρώ ή δολαρίων.
Αλλωστε, από τότε που ο Λουκιανός Κηλαηδόνης τραγούδησε για τους δρόμους που αδειάζουν όταν αρχίζει το ματς, έχουν αλλάξει πολλά.
Εκεί που κάποτε βλέπαμε τηλεοπτικά καμιά δεκαριά αγώνες (το πολύ) κατά μέσο όρο το χρόνο, υπάρχουν πια μέρες που μεταδίδονται απ’ αυτήν πολύ περισσότεροι. Κι εκεί που κάποτε τα παιχνίδια που έδινε μια ομάδα στην Ευρώπη μετρούνταν συνήθως στα δάχτυλα των δύο χεριών, τώρα μπορεί να φτάσουν και σε δεκάδες. Προκριματικές φάσεις, όμιλοι, νοκ – άουτ ματς, και όποιος αντέξει, όσο αντέξει.
Αλλά για αντεπεξέλθει ένα μεγάλο ευρωπαϊκό club με μια διαρκή πίεση σε έναν υψηλότατο ανταγωνισμό, στο δυναμικό του είναι ενταγμένοι γιατροί, διατροφολόγοι, φυσιοθεραπευτές, ψυχολόγοι, και πάει λέγοντας, με αποκλειστικό έργο τους την υποστήριξη των ποδοσφαιριστών που καλούνται να ανταποκριθούν σε υπέρμετρες αγωνιστικές υποχρεώσεις, οι οποίες συνοδεύονται από αλλεπάλληλες μετακινήσεις.
Ναι, το ποδόσφαιρο έχει γίνει πλέον και επιστήμη, για να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τα ανθρώπινα όρια, ακόμη και να τα επεκτείνει όπου και όπως μπορεί.
Αρκεί να αναλογιστούμε πόσα παιχνίδια έχουν δώσει έως απόψε οι παίκτες της Ρεάλ και της Λίβερπουλ σε όλες τις διοργανώσεις, πόσα αεροπορικά ταξίδια έχουν κάνει, πόσες φορές έχουν αναγκαστεί να προσαρμόσουν το βιολογικό τους ρολόι εντός μόλις λίγων ημερών σε διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες και σε διαφορετικούς ρυθμούς.
Και να μην ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι έχουν μπροστά τους και το Μουντιάλ, που ακολουθεί τον επόμενο μήνα. Αυτή κι αν θα είναι η χαρά των ποδοσφαιρόφιλων. Κυρίως, όμως, των σουβλατζίδικων και των πιτσαριών! Βεβαίως, βεβαίως…
