Το παρακάτω πόνημα κυκλοφορεί καιρό τώρα σε διάφορα site του εξωτερικού – ας έρθει και λίγο προς τα μέρη μας…
Το αναρτούμε ειδικά αφιερωμένο σε διάφορα ΜΜΕ που άστραψαν και βρόντηξαν με ευκαιρία τα πρόσφατα μακελειά σε σχολεία των ΗΠΑ – για τα οποία έχουμε κάνει αρκετά παλαιότερα βαθιά ανάλυση που αξίζει να διαβάσετε ΕΔΩ. Στο ψητό μας τώρα, την ιστορία:
To 1929 ξεκίνησε έλεγχος όπλων / οπλοκατοχής / οπλοφορίας στη Σοβιετική Ένωση. Από το 1929 έως το 1953 συγκεντρώθηκαν και εξολοθρεύτηκαν περίπου 20 εκατομμύρια αντικαθεστωτικοί.
Το 1911 η Τουρκία πέρασε σε επιλεκτικό αφοπλισμό των πολιτών. Από το 1915 έως το 1917 η χώρα σκότωσε 1,5 εκατομμύριο Αρμένιους, κι επειδή δεν χόρτασε αίμα, δεν παρέλειψε να κάνει το ίδιο σε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες.
Μιλάμε πάντα για Οθωμανούς πολίτες, γυναικόπαιδα, όχι τίποτα εχθρικούς στρατούς κτλ.
Το 1938 η Γερμανία ξεκίνησε έλεγχο και κατάσχεση όπλων. Από το 1939 ως το 1945 συγκέντρωσε και εξολόθρευσε πάνω από 13 εκατομμύρια ανθρώπους διαφόρων φυλών και εθνικοτήτων, για να μην αναφερθούμε στα «απλά» θύματα του Β” ΠΠ.
Η Κίνα πέρασε σε αφοπλισμό των πολιτών το 1935. Από το 1948 ως το 1952 εξολόθρευσε 20 εκατομμύρια πολιτικά αντιφρονούντων.
Η Γουατεμάλα επέβαλε αφοπλισμό το 1964. Την ίδια χρονιά και ως το 1981 διενήργησε γενοκτονία εναντίον των Μάγιας, με τα θύματα να ανέρχονται στις 100.000 ανθρώπους.
Η Ουγκάντα πέρασε σε αφοπλισμό το 1970. Από το 1971 ως το 1979 εκτέλεσε 300.000 άοπλους χριστιανούς.
Η Καμπότζη εφάρμοσε έλεγχο όπλων το 1956. Από το 1975 ως το 1977 εξολόθρευσε 1.000.000 πολίτες.
Η Ελβετία, με το υψηλότερο ποσοστό οπλοκατοχής παγκοσμίως, έχει στατιστικά και τα λιγότερα εγκλήματα παγκοσμίως…
Τα παραπάνω δεν θα τα δείτε σε κανένα καθεστωτικό ΜΜΕ. Κάποιοι πληρώνονται για να μας κρύβουν την αλήθεια, ενώ κάποιοι δεν θέλουν να την αναγνωρίσουν. Η αλήθεια είναι πικρή και θίγει πολλά συμφέροντα!
Οι νόμοι γύρω από την οπλοκατοχή και την οπλοφορία δεν επηρεάζουν τους εγκληματίες ή το εκάστοτε κυβερνητικό καθεστώς, παρά μόνο τους ειρηνικούς νομοταγείς πολίτες.
Γ. Ανεστόπουλος: αξίζει να προστεθεί εδώ κι ένα από τα διευκρινιστικά σχόλια του κου Ραξή Επιτρόπου στην δική του ιστοσελίδα ως απάντηση σε σχόλιο αναγνώστη του:
1. Η Ρωσία με σοβαρό έλεγχο οπλοκατοχής έχει ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα εγκληματικότητας παγκοσμίως. Επίσης έχει ίσως τα περισσότερα ρόπαλα BASEBALL του κόσμου, χωρίς να έχει ούτε ένα γήπεδο…
2. Η Κύπρος επιτρέπει την οπλοκατοχή – τα δίκαννα είναι ιδιαιτέρως διαδεδομένα στη Μεγαλόνησο.
3. Η Ιαπωνία που έχει απαγορεύσει εντελώς την οπλοκατοχή στους απλούς πολίτες διαθέτει την πιο γνωστή, οργανωμένη και αποτελεσματική εγκληματική ομάδα παγκοσμίως (και μια από τις μεγαλύτερες), τη Γιάκουζα.
4. Η Αυστραλία έχει θρηνήσει πολλά θύματα λόγω τυφλών επιθέσεων με μαχαίρι που έχουν πλήξει τη χώρα. Διαβάστε κι ένα σχετικό άρθρο
http://www.amynastospiti.gr/edometaksy-stin-afstralia/
5. O Γκάντι είχε χαρακτηριστικά αναφέρει πως το μεγαλύτερο έγκλημα που έκανε η Βρετανική Αυτοκρατορία στη χώρα του ήταν ο αφοπλισμός των πολιτών. Τα συμπεράσματα δικά σας…
2ο άρθρο, επίσης από το πάντα ενδιαφέρον amynastospiti:
Ο αρχηγός του διεθνούς οργανισμού αστυνόμευσης INTERPOL έκανε πάταγο τις προηγούμενες μέρες, δηλώνοντας ότι οι οπλισμένοι πολίτες μπορεί να είναι μια πιο ρεαλιστική λύση στη νέα «μόδα τρομοκρατών» που χτυπούν εύκολους στόχους (όπως σχολεία, εμπορικά κέντρα κτλ.), από το να τους θωρακίζουμε με φυσικά εμπόδια και αστυνομικούς παντού.
Οι κακές γλώσσες ήδη αναφέρουν πως ο συγκεκριμένος αξιωματούχος θα «μετατεθεί» το συντομότερο σε μια «λιγότερο υπεύθυνη» θέση, για να ξεκουραστεί… Ο νοών νοείτω.
Είναι φαίνεται πολιτικά απαράδεκτο κάποιος έμπιστος του συστήματος να εμπιστεύεται τους απλούς πολίτες, και μάλιστα να θεωρεί πως μπορούν όλοι μαζί να αστυνομεύσουν καλύτερα από την αστυνομία!
Κάτι τέτοιο δεν περνάει ατιμώρητο.
Φυσικά εμείς, ο απλός λαός, ούτε την άποψη του συγκεκριμένου κυρίου πρέπει να μάθουμε, ούτε και την τιμωρία του.
Σε μια συνέντευξη του ABC News που εμφανίστηκε στον ιστοχώρο του ABC (αυτή τη στιγμή είτε έχει διαγραφεί είτε είναι κάπου καλά κρυμμένη στο μενού του site…), o Γενικός Γραμματέας της Ιντερπόλ Ρόναλντ Νόμπλ είπε πως στις ελεύθερες κοινωνίες, οι κυβερνήσεις έχουν μόνο 2 βιώσιμες λύσεις για να αντιμετωπίσουν τυχόν επιθέσεις σε πολίτες:
«Η πρώτη είναι να πούμε πως θέλουμε τους πολίτες οπλισμένους, είναι προφανής ο λόγος για αυτό», είπε αναφερόμενος στο περιστατικό επίθεσης στο εμπορικό κέντρο Γουεστγκέιτ στην Κένυα.
Η δεύτερη είναι να υποθέσουμε πως τα όρια ενός χώρου είναι τόσο ασφαλή, ώστε για να αποκτήσει κάποιος πρόσβαση σε ευαίσθητους στόχους πρέπει να περάσει μέσα από ασυνήθιστα ισχυρά μέσα ασφαλείας.
Τέτοιου είδους ασφάλεια έχει απαγορευτικό κόστος, τόσο οικονομικό, όσο και στην ελευθερία του πολίτη.
Ο προαναφερθείς κύριος Ρόναλντ Νόμπλ δεν είναι φυσικά κανένας τυχαίος. Στο παρελθόν υπήρξε προϊστάμενος στις μυστικές υπηρεσίες, το τελωνείο των ΗΠΑ κ.α.
Κατά το άνοιγμα του 82ου ετήσιου συνεδρίου της INTERPOL, ο κύριος Νόμπλ ανέφερε πως η επίθεση στο εμπορικό κέντρο Γουεστγκέιτ είναι παράδειγμα του πώς εξελίσσεται η τρομοκρατία, όπως εξελίσσονται και τα σώματα ασφαλείας.
Όσο η ασφάλεια ισχυροποιείται σε στόχους υψηλού προφίλ, όπως αεροδρόμια, μεγάλα κέντρα οικονομικών αποφάσεων και πρεσβείες, τόσο οι τρομοκράτες στοχεύουν σε πιο εύκολα σημεία, όπως σχολεία, κινηματογράφους και εμπορικά κέντρα.
Αυτό δεν είναι νέα μόδα, είναι εξέλιξη!
Η σύγχρονη ιστορία μας αποδεικνύει αυτή τη μεταστροφή τόσο σε τρομοκράτες, όσο και σε «αντιστασιακούς» που στοχεύουν πλέον πολίτες για να τραβήξουν περισσότερο την προσοχή, δημιουργώντας μεγαλύτερο χάος.
Κάτι αντίστοιχο βλέπουμε ακόμα και σε κατά συρροή δολοφόνους, οι οποίοι θέλουν να περάσουν στην ιστορία για τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό πτωμάτων – κι έτσι επιτίθενται στους
προαναφερθέντες στόχους.
Η επίθεση στο Μουμπάι της Ινδίας μερικά χρόνια πριν έδειξε πόσο αποτελεσματική είναι μια μικρής κλίμακας επίθεση στρατιωτικού τύπου σε άοπλους πολίτες.
Η επίθεση στην Κένυα πιστεύεται ότι βασίστηκε οργανωτικά στην προηγούμενη της Ινδίας.
«Αναρωτηθείτε» – αναφέρει ο κύριος Νόμπλ – «Θα μπορούσαν οι κύριοι αυτοί να δράσουν ανενόχλητοι για ώρες, πυροβολώντας τυχαίους ανθρώπους, πχ. στο Τέξας, ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος με υψηλό ποσοστό οπλοφορίας;»
Η αστυνομία παγκοσμίως θα πρέπει να αναθεωρήσει τις γενικές απόψεις της για τον έλεγχο όπλων, την οπλοκατοχή, την οπλοφορία. Το ίδιο και οι πολίτες, και κατ’επέκταση οι νομοθέτες. Το θέμα της αναγκαιότητας της οπλοφορίας πρέπει να (ξανά)συζητηθεί.
«Για μένα είναι μια ερώτηση με πολύ βαθύ περιεχόμενο» – συνεχίζει:
«Οι άνθρωποι εύκολα και γρήγορα ζητούν απαγορεύσεις στα όπλα, αυστηρότερη νομοθεσία κλπ. – πρέπει όμως να αναρωτηθούν πού θα προτιμούσαν να είναι: Σε μια πόλη απαγορευμένης οπλοφορίας μέσα σε ένα εμπορικό κέντρο σε επίθεση τύπου Γουεστγκέιτ, ή σε μια περιοχή τύπου Τέξας;«
Σοβαρές ερωτήσεις που οι περισσότεροι δημοσιογράφοι «ξεχνούν» ή απλά παρακάμπτουν…
Μετά τη συνέντευξη του κυρίου Νόμπλ πολλοί βιάστηκαν να αναφέρουν το πρόσφατο μακελειό με όπλα σε αμερικανικό κινηματογράφο – ξέχασαν όμως πως το συγκεκριμένο συγκρότημα είχε παντού πινακίδες «απαγορεύονται τα όπλα».
Επίσης ο συγκεκριμένος φονιάς παρέκαμψε 2 κινηματογράφους πιο κοντά στο σπίτι του, γιατί σε αυτούς επιτρεπόταν η οπλοφορία.
Το να μην ασχολούμαστε με τα πυροβόλα και να θεωρούμε πως έτσι δεν θα ασχοληθούν και αυτά μαζί μας, είναι απλά στρουθοκαμηλισμός αίσχιστου είδους.
Πολλοί έχουν αντίθετη άποψη, αλλά περιέργως δεν ακούμε για πολλούς φόνους μέσα σε οπλοπωλεία τελευταία…
Επίλογος
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει παγκοσμίως η ανθρωπότητα, αρχίζουν να φιλτράρονται σιγά σιγά και προς το μέρος μας.
Ανεξάρτητα με το όπλο (μαχαίρι, πιστόλι), το είδος, το σκοπό και τις πεποιθήσεις του εγκληματία, η ανάγκη για νόμιμη οπλοφορία είναι πλέον επιτακτική ΚΑΙ στην Ελλάδα. Ποιός νομοθέτης θα τολμήσει να κάνει τη διαφορά;
σχετικό:
Ας εξετάσουμε ένα τελείως “υποθετικό” σενάριο… (με πρακτικές συμβουλές για όσα έρχονται).
