Κώστας Κάππας, είναι καθηγητής της Ιατρικής Λάρισας και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ)
Δεν υπάρχει δυνατότητα, στα περιορισμένα πλαίσια ενός άρθρου, να αναλυθεί η τεράστια πολιτική σημασία που έχει για το Σύστημα η ισοπέδωση και η εξουδετέρωση της μνημονιακής και μεταμνημονιακής νέας γενιάς, με αιχμή του δόρατος τα μαλακά (και δήθεν ακίνδυνα) ναρκωτικά. Θα περιοριστούμε στην επιστήμη και στη στεγνή στατιστική. Αρκεί…
Το φυτό ‘κάνναβη’. Δεν υπάρχουν πολλά και διαφορετικά είδη. Είναι ένα και μοναδικό, με τη βασική ψυχοτρόπο ουσία “Τετραϋδροκανναβινόλη (THC)” να ποικίλει σε περιεκτικότητα. Η ουσία THC είναι ναρκωτικό, προκαλεί εξάρτηση και πραγματικές, ρεαλιστικές βλάβες όχι μόνο στον ψυχικό κόσμο του ατόμου αλλά και στον εγκέφαλο, στο αναπνευστικό, στο ανοσοποιητικό και στο αναπαραγωγικό σύστημα.
Το φυτό, εκτός από τη βασική ουσία THC, περιέχει πολλές άλλες δραστικές ουσίες με γνωστές αλλά και άγνωστες παρενέργειες, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς επεξεργασία αυτούσιο ως θεραπευτική ουσία.
Για να θεωρηθεί η βασική δραστική ουσία ως ασφαλές φάρμακο απαιτείται α) η εξαγωγή από το φυτό, β) κλινικές μελέτες (φαρμακοκινητική συμπεριφορά, ενδείξεις, αντενδείξεις, αλληλεπίδραση με άλλα φάρμακα, αποτελεσματικότητα, ασφάλεια), γ) αυστηρός έλεγχος από το Κράτος (της παραγωγής, της επεξεργασίας, της διάθεσης και της χορήγησης) και δ) ιατρική παρακολούθηση των ασθενών.
Στατιστική της εξάρτησης. Στην Ευρώπη αυξήθηκαν οι εισαγωγές σε κέντρα απεξάρτησης για θεραπεία με πρώτη ουσία την κάνναβη και όχι “τα σκληρά ναρκωτικά” (π.χ. Δανία, Γαλλία, Ολλανδία, Κύπρος, Ουγγαρία, Ελβετία).
Μειώθηκε σημαντικά η ηλικία πρώτης επαφής με την κάνναβη. Το 6% του πληθυσμού κάνει τουλάχιστον περιστασιακή χρήση κάνναβης, από 1% που ήταν πριν από πέντε έτη. Στις ΗΠΑ, σε 28 Πολιτείες όπου έχει νομιμοποιηθεί η ιατρική κάνναβη, το 36% των μαθητών έχει κάνει χρήση κάνναβης και ένας στους τρεις από αυτούς ομολογεί ότι την προμηθεύτηκε με ιατρική συνταγή.
Στην Ελλάδα, την τελευταία δεκαετία σημειώνεται: 1) μείωση της ηλικίας πρώτης επαφής με την κάνναβη, 2) σημαντική αύξηση της χρήσης κάνναβης σε γενικό και μαθητικό πληθυσμό (3πλασιασμός των εφήβων που δοκιμάζουν κάνναβη), 3) αύξηση νέων που ζητούν βοήθεια σε ειδικευμένα κέντρα για να απεξαρτηθούν από την κάνναβη.
Η ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ
Το επιχείρημα ότι για κάποιους ασθενείς, υπάρχουν ενδείξεις ότι ορισμένες ουσίες της κάνναβης ανακουφίζουν, χρησιμοποιείται για να ικανοποιήσει την ευαισθησία των πολιτών και να μειωθούν οι αντιδράσεις.
Τα ΜΜΕ στην πλειοψηφία τους απέφυγαν να ενημερώσουν το ισχύον καθεστώς: Οι ασθενείς αυτοί μπορούσαν πάντοτε να προμηθευτούν τα φαρμακευτικά σκευάσματα της κάνναβης δωρεάν, μέσα από συγκεκριμένη διαδικασία του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ) την οποία προβλέπει σχετική υπουργική απόφαση.
Όλες οι πρόσφατες συζητήσεις για τη νομιμοποίηση της κάνναβης, η έντονη διαφήμιση των «ευεργετικών ιδιοτήτων της» από αυτοπροβαλλόμενα ως «προοδευτικά» άτομα και ΜΜΕ, οδήγησαν στην αύξηση του ποσοστού των έφηβων που την θεωρούν ακίνδυνη έως και ωφέλιμη, την αποδέχονται και την καταναλώνουν.
Το ιατρικό πέτασμα καπνού δεν μπορεί να κρύψει τον τελικό στόχο: την πλήρη αποποινικοποίηση της κάνναβης για προσωπική χρήση με όλες τις συνέπειες: αύξηση της εξάρτησης, της εξαθλίωσης, της νοσηρότητας και της θνησιμότητας.
