Το κλίμα ευφορίας, ικανοποίησης, δικαίωσης και συγκίνησης από την απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, δημιουργεί, με τρόπο που δεν είναι άγνωστος στην Αθήνα, τον κίνδυνο αυτοπαγίδευσης της χώρας σε αυταπάτες σε σχέση με την Τουρκία, τις προθέσεις του Ταγίπ Ερντογάν και το υπόβαθρο και το μέλλον των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Το γεγονός της απελευθέρωσης των Ελλήνων στρατιωτικών και η συγκινησιακή ένταση του, τείνει να διαγράψει το πραγματικό γεγονός που προηγήθηκε, που δεν ηταν άλλο από την εσκεμμένη σύλληψη τους και την παράνομη κράτηση τους σε τουρκική φυλακή, προκειμένου το καθεστώς του Ερντογάν να τους χρησιμοποιήσει ως εργαλείο εκβιασμού έναντι της Ελλαδας και της Ευρώπης.
Η απελευθέρωση των “2” προφανως απομακρύνει ένα σοβαρότατο εμπόδιο για την επιστροφή στην γνωστή κανονικότητα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλα θα πρόκειται περί τραγικού λάθους να μεγιστοποιηθεί η εξέλιξη αυτή και να θεωρηθεί λιγο πολύ ως κορυφαία κίνηση καλής θέλησης του κ. Ερντογάν που ανοίγει νέους ορίζοντες στις διμερείς σχεσεις.
Στην καλύτερη των περιπτώσεων και ενώ εχει τρωθεί η όποια αξιοπιστία υπήρχε στον πρόσωπο του Ταγιπ Ερντογάν, καθως έδειξε ότι δεν διστάζει να παίξει το χαρτί της ομηρείας δυο στρατιωτικών συμμάχου χώρας, θα μπορούσε η αποφαση της απελευθέρωσης των “2” να επαναφέρει τις σχεσεις εκει που βρίσκονταν την 1η Μαρτίου.
Σε ένα σημειο δηλαδή που κάθε άλλο παρά θα μπορούσε να θεωρηθεί ως «ιδανικό» για τις ελληνοτουρκικές σχεσεις.
Το να δίνεται όμως η εντύπωση ότι η κινηση του κ. Ερντογαν να απελευθερώσει τους 2 στρατιωτικούς, ηταν η κινηση που ξεκλειδώνει τις ελληνοτουρκικές σχεσεις είναι απολύτως λανθασμένη και απλώς διευκολύνει τους χειρισμούς του τούρκου ηγέτη.
Η αναφορά στην επίσκεψη του κ. Ερντογαν στην Αθήνα τον περασμένο Δεκέμβριο ως στοιχείο που διευκόλυνε την απελευθέρωση των 2 στρατιωτών, είναι απολύτως λανθασμένη, όχι γιατι φυσικά προηγήθηκε της σύλληψης των Ελλήνων στρατιωτικών, αλλα γιατί τρεις μήνες μετα την επίσκεψη του στην Αθηνα, δόθηκε η εντολή της σύλληψης τους και της παράνομης κράτησης τους κατόπιν στις τουρκικές φυλακές.
Εάν η επισκεψη του κ. Ερντογάν τον Δεκέμβριο στην Ελλαδα ηταν τοσο θετική και σημαντική, προφανως δεν θα κατέληγε με αυτόν τον τρόπο…
Οσο κι αν για την απελευθέρωση των δυο Ελλήνων στρατιωτικών εχουν υπάρξει διάφορα σενάρια είναι σαφές ότι αυτή δεν είναι αποτέλεσμα της πίεσης που ασκήθηκε από την Αθήνα και έκαμψε τελικά τον Ερντογάν.
Ο τούρκος ηγέτης στην συγκεκριμένη υποθεση θεώρησε ότι πλεον τα μηνύματα που ήθελε να στείλει, είχαν φθάσει τους παραλήπτες τους και συνεπώς η απελευθέρωση των δυο Ελλήνων στρατιωτικών θα συνέβαλλε ταυτόχρονα και στην βελτίωση της εικόνας του στο εξωτερικό, την στιγμή που βάλλονταν ευθέως από την Ουάσιγκτον για την υποθεση ενός αλλου κρατούμενου, του πάστορα Μπράνσον.
Ο κ. Ερντογαν την στιγμη που η χώρα του δέχεται τον ανηλεή «πολεμο» του Ντ. Τραμπ με βασικό αίτημα την απελευθέρωση του Μπράνσον, δηλώνει με την κίνηση του αυτή, ότι στην χώρα του λειτουργεί η ..,Δικαιοσύνη και ότι χωρίς πιέσεις ηρθε η ωρα της απελευθέρωσης των δυο Ελλήνων στρατιωτικών, οι οποίοι φυσικά δεν είχαν καμιά σχέση με τον Μπράνσον ουτε θα μπορούσαν να έχουν κατηγορηθεί όπως ο Αμερικανός πάστορας για συνεργασία με το ΡΚΚ ή τον Ιμάμη Γκιουλεν.
Ο κ. Ερντογάν ήθελε επίσης να κανει άνοιγμα στην Ε.Ε., η οποία με πρωτοβουλια της ελληνικής κυβέρνησης ειχε υιοθετήσει αποφαση για την απελευθέρωση των Ευρωπαίων πολιτών συμπεριλαμβανομένων και των δυο στρατιωτικών, που κρατούνταν στην Τουρκια, καθως για λόγους και οικονομικούς και πολιτικούς -η Γερμανία και η Γαλλία διαφωνούν με την επιβολή των οικονομικών κυρώσεων από τις ΗΠΑ και θα μπορούσαν να προσφέρουν ετσι στον Τούρκο ηγέτη μια χείρα βοηθείας για να αποδείξει τουλάχιστον σε επικοινωνιακό επίπεδο, ότι δεν έχει τεθεί σε διεθνή πολιτική «καραντίνα».
Συνεπώς η απελευθέρωση των 2 στρατιωτικών δεν θα πρεπει λανθασμένα να συνδέεται με την υποτιθέμενη βούληση του κ. Ερντογάν για αποκατάσταση των διμερών σχέσεων καθως πολυ απλά εάν το επιθυμούσε δεν θα είχε διατάξει την κράτηση τους επι 167 ημερες ούτε θα ειχε επιδιώξει να αποσπάσει ανταλλάγματα ειτε για την υπόθεση των οκτώ Τούρκων φυγάδων αξιωματικών, ουτε για την σκληρή αντιμετώπιση ολων όσων θεωρούνται Γκιουλενιστές και διαφεύγουν στην Ελλάδα, ουτε για το θεμα των μουφτήδων της Θράκης.
Η Αθήνα οφείλει να αποσυνδέσει την υποθεση των 2 στρατιωτικών με το ολο πλέγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, καθως διαφορετικά θα βρεθεί σε μια ιδιαίτερα προβληματική κατάσταση να πρεπει να αναζητά και …πρόσθετα ανταλλάγματα για να προσφέρει στην Τουρκία για την κίνηση «καλης θέλησης» με την απελευθέρωση των δυο.
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε ιδιαίτερα ευαίσθητο και κομβικό σημειο, με την Άγκυρα δια μέσου του ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβουσογλου την προηγούμενη εβδομάδα να δηλώνει ότι η ένταση στο Αιγαίο προκαλείται από την Ελλάδα, επαναφέροντας ετσι το γνωστό πλαισιο αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγάιο, ενώ στην Θρακη επαναλαμβάνεται με κάθε τρόπο το διεκδικητικό πλαισιο του τουρκισμού και στην Κύπρο, που πολύ συντομα θα αποτελέσει το νέο πεδίο αναμέτρησης της Τουρκίας, όχι μονο με την Ελλάδα αλλα και με τις μεγάλες δυνάμεις που οι πετρελαϊκές εταιρίες τους δραστηριοποιούνται στην Κυπριακή ΑΟΖ, η Τουρκία προειδοποιεί εκτοξεύοντας απειλές ότι θα προστατεύσει με κάθε τροπο τα “δικαιώματα” της και τα “δικαιώματα” των Τουρκοκυπρίων.
Η υπόθεση των δυο Ελλήνων στρατιωτικών και η απελευθέρωση τους δεν θα πρέπει να ερμηνευθεί ως στροφή ή αλλαγή πορείας της Τουρκίας στα ελληνοτουρκικά, αλλα ως πρωτο δείγμα της χρησης αντισυμβατικών μέσων και επιχειρήσεων υβριδικού πολέμου, που υιοθετεί η Τουρκία έναντι των αντιπάλων της και φυσικά της Ελλάδας.
Απλως δεν πρεπει να εχουμε μνήμη χρυσόψαρου θεωρώντας ότι η ιστορία των ελληνοτουρκικών σχέσεων αρχίζει την 14η Αυγούστου 2018
Πηγή: Η μνήμη «χρυσόψαρου» στα Ελληνοτουρκικά, ο υβριδικός πόλεμος, οι ευχαριστίες στον Ταγιπ https://hellasjournal.com/2018/08/i-mnimi-chrysopsaroy-sta-ellinotoyrkika-o-yvridikos-polemos-oi-eycharisties-ston-tagip/
Πηγή: Η μνήμη «χρυσόψαρου» στα Ελληνοτουρκικά, ο υβριδικός πόλεμος, οι ευχαριστίες στον Ταγιπ https://hellasjournal.com/2018/08/i-mnimi-chrysopsaroy-sta-ellinotoyrkika-o-yvridikos-polemos-oi-eycharisties-ston-tagip/
