Δαλιδά και Σαλώμη (Μέρος 7ον)

Μια μυθιστορία μέσα στην οποία δύο Ελληνίδες κατάσκοποι έβαλαν σαν σκοπό της ζωής τους να αναζητήσουν τον θησαυρό των ναζί στην Ελλάδα!.. Το κείμενο του μυθιστορήματος είναι του Άγγελου Σακκέτου και στην οπτικοποίηση του ρόλου των Ελληνίδων κατασκόπων οι δημοφιλείς Ελληνίδες καλλιτέχνιδες Αννούλα Φλωρινιώτη (Δαλιδά) και Γωγώ Γαρυφάλλου (Σαλώμη).

Μέρος 7ον

Γιέρμακ πίνει λίγο ουίσκυ και συνεχίζει να είναι σιωπηλός, ενώ τα κορίτσια περιμένουν μια απάντηση από τα χείλη του. Σαν να μην πιστεύει αυτό που είδε:
–Ο Γιώργος Χριστόπουλος!.. Πού να το φανταστεί κανείς!… Μαζί στο Μεσολόγγι, μαζί στην Τρίπολη και τώρα στα γεράματα βρίσκεται σε μια κάβα και πουλάει ποτά!.. Τι κύκλους κάνει η ζωή!..
Σαν να συνέρχεται:
–Ά, ναι!.. Με ρωτήσατε τι είπε για τον τάφο του Ιταλού προξένου!.. Πάντα σιβυλλικός και μυστηριώδης. Επανέλαβε εκείνο που μου έλεγε παλιότερα: «Όποιος αποκτήσει ηλεκτρονικό εγκέφαλο (έτσι τον έλεγε τότε τον ηλεκτρονικό υπολογιστή) θα έχει και την απάντησή του!…»
–Και τι σημαίνει αυτό; Ρώτησε η Δαλιδά!
–Εμείς δεν τα καταλαβαίνουμε αυτά… Αν μας πείτε για κανένα λικνιστό χορό ή ένα λαϊκό τραγούδι του Γιάννη Φλωρινιώτη, σ’ αυτό είμαστε διαθέσιμες, λέει η Σαλώμη κι αρχίζει να χορεύει για λίγο ένα αισθησιακό τσιφτετέλι.
Ο Γιέρμακ τις κοιτάζει με στοργικό ύφος:
–Κορίτσια μου γλυκά, η ζωή έχει μεγάλο ενδιαφέρον αν επιχειρείς να λύσεις τα μυστήριά της. Και το μυστήριο του πρώτου αποστόλου, του Ιταλού προξένου δηλαδή, που είναι θαμμένος στην Ελλάδα, αυτό είναι θέμα ηλεκτρονικού υπολογιστή!.. Το φαγητό είναι έτοιμο;

–Καλά, θα φάτε μια μακαρονάδα, που αποκλείεται να την έχετε ξαναφάει, απαντά χαρούμενα η Σαλώμη!.. Δαλιδά, στρώσε το τραπέζι!.. Εγώ πάω στην κουζίνα!..

Η ατμόσφαιρα είναι ιδεώδης για διασκέδαση. Το φαγητό έχει τελειώσει με τα ποτά που έχουν ανοιχτεί να έχουν σχεδόν τελειώσει κι αυτά!. Ο Γιέρμακ έχει ευθυμήσει αρκετά, ενώ τα κορίτσια αντικαθιστούν σιγά-σιγά την μουσική Μότσαρτ με … συρτοτσιφτετέλια, αφού αναγκάζουν ακόμη και το σκυλί που είναι έξω από το σπίτι να γαυγίζει δυνατά!
Ο Γιέρμακ δείχνει να είναι ευτυχισμένος. «Παντρεμένοι κι οι δυο, γύρνα σε παρακαλώ», ακούγεται από ένα CD εκείνη τη στιγμή:
–Δεσποινίς Δαλιδά, το τραγούδι αυτό, αν θυμάμαι καλά, το ερμηνεύατε εσείς χθες το βράδυ στο κέντρο διασκεδάσεως. Επειδή δεν γνωρίζω πολλά από αυτά τα τραγούδια, μήπως είναι του … Δημήτρη Μητρόπουλου, του μεγάλου αυτού Έλληνα, διευθυντή ορχήστρας, που ήταν πιανίστας και συνθέτης και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στις Ηνωμένες Πολιτείες;
–Θα σας εξηγήσω, λέει η Δαλιδά.
–Μήπως άραγε έχει κάποια σχέση με το τραγούδι «Τσοπανάκος ήμουνα», μια ηχογράφηση του 1910 δημοτικού τραγουδιού. Θυμηθείτε το παλιό σήμα της Ελληνικής ραδιοφωνίας κατά την έναρξη του προγράμματος με τις κουδούνες!.
–Όχι, ακριβώς, λέει συνεσταλμένα η Σαλώμη.
— Δυσκολεύομαι πάντως να πιστέψω ότι είναι έργο του Νίκου Σκαλκώτα , ενός μεγάλου ΄Ελληνα συνθέτη της σύγχρονης κλασικής μουσικής. Ξέρετε, ήταν μέλος της Δεύτερης Βιεννέζικης Σχολής και είχε επιρροές τόσο από την κλασική μουσική όσο και από την Ελληνική παραδοσιακή μουσική!
–Όχι, όχι, λένε με ένα στόμα τα κορίτσια. Είναι τραγούδι της δικής μας εποχής!
–Και τότε ποιανού είναι το τραγούδι αυτό;
–Του Μάκη Χριστοδουλόπουλου, απαντούν πάλι με ένα στόμα τα κορίτσια!
–Καλά, κύριε Γιέρμακ, αν ακούσετε την Βοσπορίτισσα, θα πάθετε πλάκα!..
–Βοσπορίτισσα; Φαίνεται να διερωτάται ο Γιέρμακ!.. Τι μου θυμίσατε τώρα!.. Αχ!.. O Bόσπορος!.. Ο İstanbul Boğazı, που λένε οι Τούρκοι!.. Κοριτσάκια μου γλυκά, είναι ο φυσικός πορθμός, μια σημαντική διεθνής θαλάσσια οδός που βρίσκεται στη βορειοδυτική Τουρκία και αποτελεί το μέρος του ηπειρωτικού ορίου μεταξύ της Ευρώπης και της Ασίας και διαχωρίζει την ασιατική από την ευρωπαϊκή Τουρκία. Τι ομορφιά, τι φως! Ιδίως τη νύχτα με πανσέληνο, αν τύχει και κάνεις κρουαζιέρα!…

–Ο Βόσπορος ή η Βοσπορίτισσα; Λέει η Σαλώμη.
–Ο Βόσπορος!.. Και μόνο που σκέπτεσαι ότι ο Βόσπορος, η Θάλασσα του Μαρμαρά και ο πορθμός των Δαρδανελίων στα νοτιοδυτικά, που συναποτελούν τα Τουρκικά Στενά, είναι ο στενότερος, αλλά ο ομορφότερος πορθμός του κόσμου που χρησιμοποιείται στη διεθνή ναυσιπλοία, σε κάνει να χάνεις τα μυαλά σου! Το υδάτινο δαχτυλίδι της γης!
–Ναι, έχουμε ακούσει πολλά, λέει η Δαλιδά.
— Ο Βόσπορος, αν κάνεις κάποτε μια κρουαζιέρα, θα δεις ότι συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα με τη Θάλασσα του Μαρμαρά, που η τελευταία με την σειρά της συνδέεται μέσω των Δαρδανελίων με το Αιγαίο Πέλαγος και από εκεί με τη Μεσόγειο.
–Κι από εκεί εδώ, στο σπίτι μας, που … τάχουμε κάνει θάλασσα με τη γεωγραφία, αλλά με το τραγούδι και τον χορό δεν έχετε παράπονο, κύριε Καραντινέ!.. Έτσι δεν είναι;
Ο Γιέρμακ δείχνει να συναινεί κουνώντας καταφατικά το κεφάλι του.
–Μήπως θέλετε λίγη μακαρονάδα ακόμη; Έχει μείνει κάτι στην κατσαρόλα!..λέει η Σαλώμη.
–Μάλλον ένα φρούτο θα ήταν προτιμότερο, συμπληρώνει η Δαλιδά! Αν και με τα ποτά που ήπιαμε ο Δρ Γιέρμακ δεν θα το προτιμά.
— Ο Βόσπορος!… Τι ομορφιά, τι φως!… αναφέρει πάλι ο Γιέρμακ, ο οποίος, σαν να συνέρχεται, υψώνει λιγάκι τη φωνή του, αφήνοντας το ποτό του στο τραπέζι:
— Αλλά, ο τάφος!.. Πού βρίσκεται ο τάφος του Ιταλού πρόξενου;
Βγάζοντας πάλι τον μικρό καθρέπτη που έχει στην τσέπη του, όπου στην οπίσθια πλευρά φαίνεται ο τάφος, λέει:
–Αυτός ο τάφος είναι η δική μας αποστολή!.. Η δική μας Ιθάκη!.. Έτσι θα’γραφε ο Κωνσταντίνος Καβάφης αν ζούσε σήμερα!.. Τουλάχιστον να επιζήσει ο Άγγελος Βεσινιώτης!.. Αυτός, γλυκά μου κορίτσια, είναι η αρχή του νήματος!.. Οξύ πνευμονικό οίδημα, είπατε;
–Ακριβώς!, λέει η Σαλώμη.
–Δυστυχώς, η περίπτωση αυτή, για να τον έχουν στην Εντατική, αν συνοδεύεται και από κάποιο καρδιακό πρόβλημα, ίσως οδηγήσει και στο θάνατο!
–Στο θάνατο; Γιατί;
Ό Δρ Γιέρμακ φαίνεται σαν να αισθάνεται μια ζάλη:
–Παρακαλώ, υπάρχει δυνατότητα να σβήσουμε τα κεριά;

Η συνέχεια στο επόμενο.

ΠΗΓΗ