Φαίνεται απίστευτο, αλλά, ακριβώς, σαν σήμερα (20 Οκτωβρίου 1980) ο διάσημος ηθοποιός, Τζέιμς Μποντ, τάραξε για λίγο τη γαλήνη των «αιωρούμενων μοναστηριών» με μια κινηματογραφική ταινία, που έφερε τον τίτλο: «Για τα μάτια σου μόνο»!… Το είπαμε και το ξαναλέμε: Η μοναχική ή ασκητική ζωή είναι μια προσωπική επιλογή των όποιων ενδιαφερομένων πιστών, των λεγομένων καλογήρων, χωρίς πιέσεις, χωρίς καταναγκασμούς, χωρίς συμβιβασμούς συνειδήσεων, χωρίς παρανομίες, αλλά με νόμιμες και διαφανείς διαδικασίες.

ΓΙΑ ΤΑ Μετέωρα, θα λέγαμε εν συντομία, ότι το 985 μ.Χ., όταν ο πρώτος μοναχός αντίκρισε το σύμπλεγμα των 60 πανύψηλων και μακρόστενων βράχων, που έμελλαν να ονομαστούν «Μετέωρα», δεν πτοήθηκε, παρ’ όλο που δεν είχε στη διάθεσή του καμία από τις «μαγικές» συσκευές τού Q. Σταδιακά ακολούθησαν το παράδειγμά του και άλλοι ερημίτες, οι οποίοι εγκαθίδρυσαν τα «αιωρούμενα» μοναστήρια τους σε 24 από τους 60 βράχους.

Παρά το γεγονός, όμως, ότι ο πρώτος αυτός μοναχός βρήκε αυτούς τους πανύψηλους βράχους για την αιώνια γαλήνη των μοναχών, εντούτοις, χίλια χρόνια αργότερα, στις 20 Οκτωβρίου του 1980, τη γαλήνη τους ήρθε, ως εξ ουρανού, να ταράξει ο … Τζέιμς Μποντ, ο διάσημος ηθοποιός, σκαρφαλώνοντας σ’ ένα από τα έξι εναπομείναντα μοναστήρια, εκείνο του Αγίου Βαρλαάμ. Κι όχι μόνο!..

Για τις ανάγκες της ταινίας «Για τα μάτια σου μόνο», το μοναστήρι μετατράπηκε στο καταφύγιο του «κακού» Κριστάτου. Οι μοναχοί εξοργίστηκαν και προκειμένου να προστατέψουν τα κτίρια από την ιερόσυλη κάμερα των Άγγλων τεχνικών, τα κάλυψαν με αδιαφανές πλαστικό.

Παρ’ όλες τις εκκλησιαστικές παρεμβάσεις, ο Τζέιμς Μποντ έκανε τη δουλειά του.
Αυτός και ο λόγος που κατάφερε να δείξει δέκα ολόκληρα λεπτά εξοντωτικής αγωνίας, καθώς ο σωσίας τού Ρότζερ Μουρ χάνει την ισορροπία του, όχι μία, αλλά τέσσερις φορές!

Η Μονή Βαρλαάμ είναι ίσως η πλουσιότερη των Μετεώρων από πολιτιστικής άποψης. Έχει στην κατοχή της μια πλειάδα έργων τέχνης του 16ου αιώνα -κυρίως τοιχογραφίες- τα οποία όμως δεν έχουν καμία σχέση με τα βιτρό και τις ξύλινες επενδύσεις των σκηνικών που διαλύει ο Τζέιμς Μποντ, στην προσπάθειά του να κατατροπώσει τις δυνάμεις του κακού!..»

Κάτι η δύναμη της εικόνας (ζούμε άλλωστε στον αιώνα της εικόνας), κάτι η δύναμη των χρημάτων του Χόλλυγουντ, που όταν θέλει να κάνει κάτι «δεν αφήνει τίποτα όρθιο», όπως λέει ο λαός μας, φθάσαμε στο σημείο να ταράζουμε κυριολεκτικά τη γαλήνη των ανθρώπων εκείνων, οι οποίοι επέλεξαν τον δικό τους τρόπο ζωής για να αφιερωθούν στον Θεό.

Η ασκητική ζωή είναι ο μοναδικός δίαυλος επικοινωνίας που ανοίγει προσωπικά ο κάθε μοναχός για να επικοινωνήσει με τον Θεό. Έτσι το αισθάνεται. Έτσι το νιώθει.
Και είναι απορίας άξιον πώς ορισμένοι, στο όνομα του χρήματος ή του «θεού-Μαμωνά», επιχειρούν να εξοβελίσουν, να εξοστρακίσουν ή να εξανδραποδίσουν κάθε προσπάθεια που κάνει ο άνθρωπος (μοναχός ή μη) για να έχει αυτή την αδιατάρακτη επικοινωνία του με τον Θεό.

Το είπαμε και το ξαναλέμε: Η μοναχική ή ασκητική ζωή είναι μια προσωπική επιλογή των όποιων ενδιαφερομένων πιστών, των λεγομένων καλογήρων, χωρίς πιέσεις, χωρίς καταναγκασμούς, χωρίς συμβιβασμούς συνειδήσεων, χωρίς παρανομίες, αλλά με νόμιμες και διαφανείς διαδικασίες.

Αυτός και ο λόγος που μας βάζει σε υποψίες κάθε απόπειρα ορισμένων, που θέλουν «με το έτσι θέλω» να καταστρατηγήσουν αυτή την επιθυμία των μοναχών να ζουν μόνοι και ανεπηρέαστοι από το κοσμικό τρόπο ζωής.

Και μας βάζει σε ορισμένους προβληματισμούς η επιχείρηση ορισμένων γυναικών να επιθυμούν την παραβίαση ακόμη και του «άβατου» τού Αγίου Όρους ή τόσα άλλα, που ακούμε και διαβάζουμε τελευταία στις διάφορες εφημερίδες και περιοδικά.

Η ελευθερία (και μάλιστα η προσωπική ελευθερία) είναι το υπέρτατο αγαθό του ανθρώπου και αυτό όλοι – μα όλοι- θα πρέπει να το σεβόμαστε.

Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

 

ΠΗΓΗ