Του Άγγελου Ρούσσου
“Όταν αναφέρουμε τον όρο Εκκλησία, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι εννοούμε μόνο την Ορθόδοξο Εκκλησία μας. Και τούτο διότι μόνον η Ορθοδοξία αποτελεί την Εκκλησία”αναφέρει μεταξύ άλλων στην εγκύκλιό του για την Κυριακή της Ορθοδοξίας ο Μητροπολίτης Αιτωλίας & Ακαρνανίας Κοσμάς.
Το μήνυμα είναι σαφέστατο με αφορμή την πολύ μεγάλη συζήτηση που έχει προκύψει μετά τα περι “εκκλησιών” που μας προέκυψαν μετά την Σύνοδο του Κολυμπαρίου…

Κατά τα λοιπά τόνισε πως οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν ορίζεται, αλλά βιώνεται. “Αν θέλουμε να γνωρίσουμε την Ορθοδοξία, οφείλουμε να ακούσουμε εκείνο που είπε σήμερα ο Απόστολος Φίλιππος στον Απόστολο Ναθαναήλ, «έρχου και ίδε» (Ιωάν. α’, 47). Όποιος με ταπείνωσι και καθαρό λογισμό θελήσει να ζήση την Ορθοδοξία, θα πεισθή ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι αγία θεανθρώπινη κοινωνία, με κεφαλή της Αυτόν τον Θεάνθρωπο Κύριο” αναφέρει.
Σύμφωνα με τον Ιεράρχη :
“Η Ορθόδοξος Εκκλησία, με αγώνες και ποταμούς αιμάτων που έχυσαν τα πιστά και άγια μέλη της, κρατεί και διαφυλάσσει την θεία αλήθεια ανόθευτη, αναλλοίωτη, αιώνια, χωρίς παραλλαγές και μετατροπές, ώστε η μία, η μόνη, η πάντοτε ανόθευτη αλήθεια του Τριαδικού μας Θεού, να προσφέρη στους πιστούς την αιωνία σωτηρία”.

Και κατόπιν είναι ξεκάθαρος κατά των ετεροδόξων όταν λέγει:
“Όποιος φέρει ετέρα διδαχή και αλλοιωμένη την άπαξ παραδοθείσα τοις αγίοις πίστιν (Ιούδα 3) εκπίπτει της κοινωνίας της πίστεως και κατά συνέπεια των αγίων Μυστηρίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Πως μπορεί να κοινωνή των Μυστηρίων του Χριστού αυτός που παραποιεί τη διδασκαλία της Εκκλησίας περί του Χριστού; Κοινωνία στα Μυστήρια χωρίς κοινωνία στην ορθή πίστι, «θα απετέλει όνειδος πνευματικής σχιζοφρένειας»”

Και δεν μασάει τα λόγια του και για το θέμα των συμπροσευχών Ορθοδόξων με ετερόδοξους ειδικά αυτήν την περίοδο που το Βατικανό πιέζει διαρκώς για περισσότερες συμπροσευχές. “Όσοι ανήκουν σε άλλα εκτός Ορθοδοξίας δόγματα, δεν μπορούν να συμμετέχουν στα ορθόδοξα Μυστήρια, ούτε να συμπροσεύχονται με τους ορθοδόξους.

Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας, όσο επιεικής είναι στους ανθρώπους, που εν μετανοία ζητούν να ενταχθούν στη ζωή της και να επιμεληθούν τη σωτηρία τους, τόσο αυστηρή και ανυποχώρητη είναι στους συμβιβασμούς, στις αλλοιώσεις της αληθείας, στις υποκριτικές φιλοφρονήσεις, στα ψεύδη των εχθρών της αληθείας”τονίζει!

Κατόπιν αναλύει ποιοι είναι οι εχθροί της αληθείας συμπεριλαβμάνοντας και τον Παπισμό και τον Οικουμενισμό το οποίο χαρακτηρίζει παναίρεση.
“Όλοι εκείνοι οι οποίοι γίνονται όργανα του μισόκαλλου εωσφόρου, αλλοιώνουν την θεία αλήθεια και ματαιώνουν την σωτηρία μας.
(…) Παράδειγμα, η ειδωλολατρία, η οποία μας προσφέρει, με τις επιταγές της νέας εποχής, την νεοειδωλολατρία και τον αποκρυφισμό, η φιλοσοφία που χωρίς Χριστό, θέλει να αντικαταστήση τον θείο λόγο με τον ανθρώπινο, αλλά και οι αιρέσεις που με μανία πολεμούν και θέλουν να διαστρέψουν την αλήθεια, να δώσουν πίστι στον άνθρωπο και όχι στον Θεό.

Τον Θεάνθρωπο Κύριο παραγνωρίζει και ο Παπισμός, που τοποθετεί σαν κέντρο και ορατή κεφαλή όλης της Εκκλησίας ένα άνθρωπο αιρεσιάρχη, εγωκεντρικό, τάχα άλαθητο, τον Πάπα.

Τον Θεάνθρωπο Κύριο, τον παραγνωρίζουν και οι Προτεστάντες, οι οποίοι απέρριψαν τον ένα Πάπα της Ρώμης για να γίνη ο κάθε Προτεστάντης Πάπας. Σε αυτούς ανήκουν οι Πεντηκοστιανοί, οι Ευαγγελικοί, οι Αντβενισταί, οι Σαββατισταί και άλλες πολλές ομάδες. Έτσι, ούτε ο παπισμός, ούτε ο προτεσταντισμός, που είναι αιρέσεις, δεν μπορούν ποτέ, εφ’ όσον παραμένουν αμετανόητοι, να ονομασθούν Εκκλησίες.

Τέκνα του προτεσταντισμού είναι και οι δυστυχείς Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι λεγόμενοι Χιλιασταί. Συγκεντρώνουν στην πλανεμένη και αντίχριστη διδασκαλία τους, όλες τις πλάνες του κόσμου.

Να μην παραλείψουμε να αναφέρουμε και την παναίρεσι του Οικουμενισμού. Η αίρεσι αυτή, όργανο της νέας τάξεως πραγμάτων, θέλει να ζυμώση την γλυκυτάτη Ορθοδοξία μέσα στην ίδια σκάφη, μαζί με αιρέσεις και πλάνες, με αλλόθρησκες δοξασίες. Θέλει να δημιουργήση έναν Θεό, φυσικό δημιούργημα του ανθρώπου, χωρίς την ανόθευτη αλήθεια της Ορθοδοξίας μας και την υπακοή στο Ευαγγέλιο του Χριστού μας” .

Τέλος καλεί να ζούμε και να ομολογούμε «λόγοις και έργοις» την Ορθοδοξία μας και να μην παρασυρόμαστε από φωνές κοσμικές, φαντασμαγορικές, εγωκεντρικές, φωνές χωρίς πίστη καθαρή, χωρίς ταπείνωση, χωρίς Ορθόδοξη πίστη και ζωή. “Ας απομακρύνουμε τους αιρετικούς από κοντά μας, όσο και αν εντυπωσιάζουν” βροντοφωνάζει και η φωνή του σίγουρα αντηχεί μέχρι το Φανάρι!