Ηταν μια δύσκολη χρονιά αυτή που φεύγει σε λίγες ώρες. Παρότι δεν βουλιάξαμε περισσότερο, παραμείναμε σε μια κατάσταση στασιμότητας. Το περίφημο ελατήριο της οικονομίας δεν εκτινάχθηκε, κάτι το αναμενόμενο όσο δεν ασκείται μια πολιτική με αναπτυξιακό πρόσημο.Θεωρητικά μπορεί να βγήκαμε από τα μνημόνια, αλλά οι επιπτώσεις τους συνεχίζουν (και θα συνεχίσουν) να ταλανίζουν την καθημερινότητα μας.Η κυβέρνηση ήθελε να δώσει πανηγυρικούς τόνους στην (δήθεν) έξοδο μας από τη μνημονιακή εποχή με μια φιέστα που προγραμμάτιζε να κάνει στην Πνύκα. Αλλά προηγήθηκε η πύρινη τραγωδία στο Μάτι που στοίχισε τη ζωή εκατό συνανθρώπων μας, σε ένα δραματικό γεγονός που δεν θα ξεχαστεί εύκολα και θα μείνει στην Ιστορία.Η φιέστα δεν έγινε ποτέ, αλλά οι σχετικές διθυραμβικού τύπου δηλώσεις εκ μέρους κυβερνητικών παραγόντων επανέρχονται με κάθε ευκαιρία. Βγήκαμε, σου λένε, από τα μνημόνια και πάμε καλύτερα. Απόδειξη, τα επιδόματα και τα μερίσματα που δίνονται περιστασιακά για να νιώσουν οι (όλο και περισσότεροι) φτωχοί και μη έχοντες, για λίγο, λίγο καλύτερα.Σε τοπικό επίπεδο είχαμε κάποιες θετικές εξελίξεις. Ξεχωρίζουν η παράδοση στην κυκλοφορία της Μικρής Περιμετρικής και η απόδοση του θαλασσίου μετώπου στην πόλη.Δεν συνιστούν πανάκεια ως προς το αναπτυξιακό μέλλον μας από τη μια, δεν είναι και ευκαταφρόνητα κέρδη από την άλλη.Από κει και πέρα, η Μικρή Περιμετρική είναι ένα σημαντικό έργο, το οποίο σε συνδυασμό με τη διανοιγμένη Κανακάρη μάς δίνει κυκλοφοριακές «ανάσες».Εντοπίστηκαν βέβαια δυσλειτουργίες που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εάν υπήρχε μια αρτιότερη προετοιμασία στο τεχνικό πεδίο, ωστόσο αυτή είναι μια διαφορετική συζήτηση που μπορεί να φανεί χρήσιμη για το μέλλον, υπό την έννοια της αποτροπής παρόμοιων φαινομένων. Να μην ξαναφτιάξουμε, δηλαδή, δρόμο χωρίς να έχουμε λάβει υπόψη μας όλα τα δεδομένα και μετά να «ψαχνόμαστε» για προβληματικούς κόμβους.Όσο για το παραλιακό μέτωπο, προς το παρόν δεν έχουμε αποφασίσει τι θα το κάνουμε, αλλά μια μέρα κάτι θα το κάνουμε. Πού θα πάει…Πάντως, το μετατρέψαμε προς στιγμήν σε πάρκινγκ, διότι δεν έχουμε πού να παρκάρουμε τα αυτοκίνητα μας. Βλέπεις, δεν αξιωθήκαμε ως πόλη να έχουμε μια ολοκληρωμένη και μακροπρόθεσμη πολιτική (και) για τη στάθμευση, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούμε εαυτούς και αλλήλους.Όμως, αυτά είναι «ψιλά γράμματα» για τη σημερινή Δημοτική Αρχή, η οποία περί άλλα τυρβάζει σταθερά προσηλωμένη σε ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής.Και το 2019, ως έτος πολλαπλών εκλογικών αναμετρήσεων, τής στρώνει το έδαφος για πάλης ξεκίνημα και νέους αγώνες. Απ’ αυτούς που υπόσχονται πολλά και στο τέλος αφήνουν πίσω τους ανεκπλήρωτες προσδοκίες και μια γεύση απογοήτευσης.
