Από σήμερα έως και τις 6 Ιανουαρίου, θα παρουσιάζεται επί σκηνής του Πολυχώρου «Μηχανουργείο» της Ευμήλου 2, το αριστουργηματικό, πολυδιαβασμένο και πολυαγαπημένο έργο του Αντουάν Ντε Σαιντ Εξυπερύ, «Ο Μικρός Πρίγκιπας». Με την υπογραφή του Γεράσιμου Ντάβαρη στη διασκευή, τη σκηνοθεσία και τους φωτισμούς.Ο ίδιος, μιλώντας στην «Π» με αφορμή την εναρκτήρια παράσταση της παιδικής σκηνής του «Μηχανουργείου», εξήγησε ότι αυτό που τον άγγιξε στο έργο, ώστε να το επιλέξει ήταν «το γεγονός ότι υπάρχει μια ανάγκη για ευαισθησία, για όνειρο σε αντίθεση με τον κυνισμό και τον ακραίο υλισμό της εποχής μας».«Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια» λέει η αλεπού στον Μικρό Πρίγκιπα πριν αποχωριστούν. Ρωτήσαμε τον Γεράσιμο Ντάβαρη αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό στη σημερινή πραγματικότητα για να μας απαντήσει: «Είναι δύσκολο. Εχουμε γίνει ακραία καταναλωτικά όντα. Βλέπουμε πολύ την επιφάνεια. Στοχεύουμε στην επιφάνεια, επηρεαζόμαστε από την επιφάνεια, και την έχουμε αξιολογήσει παραπάνω από αυτό που της αξίζει. Και δεν μιλάω για το επιστημονικό βλέμμα. Το επιστημονικό βλέμμα έχει άλλα κριτήρια. Μιλάω για το ανθρωπιστικό. Το οποίο αυτή τη στιγμή σχεδόν έχει αφανιστεί».Στο ερώτημα ως προς τη δυνατότητα που έχουν κάποιες παραστάσεις να χτυπάνε καμπανάκια αφύπνισης στους θεατές, η απάντησή του ήταν ότι σαφώς τα καμπανάκια ηχούν, αλλά, όπως διευκρίνισε, «εξαρτάται από αυτούς που έρχονται να δουν τις παραστάσεις -είναι πλειοψηφία ή μειοψηφία; Σαφώς υπάρχουν άνθρωποι με ευαισθησίες. Το θέμα είναι ότι διαρκώς μειώνονται. Το ανθρωποείδωλο που παράγει η εποχή μας, ο πολιτισμός μας, δεν έχει καμία σχέση ούτε με την ευαισθησία ούτε με την καρδιά, ούτε με την αλληλεγγύη, ούτε με την αγάπη. Είναι ένα ανθρωποείδωλο εντελώς μηχανιστικό».Μολονότι, αυτή του η απάντηση μπορεί να ακούγεται κάπως απαισιόδοξη, ο ίδιος ξεκαθαρίζει ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο. «Δεν θα άνοιγα αυτόν τον χώρο αν ήμουν απαισιόδοξος. Πιστεύω στο μέλλον, απλά θεωρώ ότι χρειάζεται πολύς κόπος, όραμα, όνειρα και συσπείρωση».Κόπος, όραμα, όνειρα… Τρεις λέξεις που, κατά πώς φαίνεται, έχουν μπολιάσει τη δουλειά του. Διότι στον «Μικρό Πρίγκιπα», μια ακριβή παραγωγή, όπως σημειώνει, έχει καταπιαστεί με τη διασκευή, τη σκηνοθεσία, τους φωτισμούς, και συγχρόνως κρατά τους ρόλους του αφηγητή και του πιλότου. Με ποιες προκλήσεις ήρθε αντιμέτωπος, αλήθεια; «Η πιο σημαντική πρόκληση ήταν να κρατήσω όσο γίνεται την πιστότητα του κειμένου» απαντά, και συνεχίζει: «Αυτή ήταν η αρχική μου μέριμνα, και να μπορέσω ταυτόχρονα να κάνω μία μεταφορά στο σήμερα, να μιλήσω δηλαδή για τη σημερινή κατάσταση χωρίς να παραβιάσω την πρόθεση του συγγραφέα. Που είναι να δείξει μια δυνατότητα ζωής. Μια άλλη δυνατότητα του να συναντήσουμε τον άλλο. Ηταν σημαντική πρόκληση γιατί, επαναλαμβάνω, ο κόσμος μας είναι σκληρός, είναι άγριος. Εχουν καταργηθεί τα προσχήματα, είναι όλα πλέον τόσο προφανή, στην αγριότητά τους, που δεν ξέρεις πώς να τα διαχειριστείς. Και όταν παίρνεις τέτοια κείμενα που μιλάνε με συμβολισμούς, στο να φέρεις το μέσα έξω ελλοχεύει ο κίνδυνος να καταστραφεί το ίδιο το σώμα του κειμένου. Να καταστραφούν τα εσωτερικά του ρεύματα. Ελπίζω να ανταποκρίθηκα επιτυχώς στην πρόκληση».Οσο για τα σχέδιά του για τον «Μικρό Πρίγκιπα», εξηγεί ότι «αφού ολοκληρωθεί το εορταστικό πρόγραμμα στις 6 Ιανουαρίου, η πρόθεσή μου είναι να πάει όσο ο κόσμος το στηρίζει. Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο. Η αλήθεια είναι ότι η θεατρική συνθήκη της Πάτρας είναι λίγο ιδιαίτερη Δεν μπορείς να κάνεις μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς…».Πάντως, δεν σκοπεύει να αφήσει τους ενήλικες απ’ έξω. «Επειδή η παράσταση έχει έντονα στοιχεία θεάτρου ενηλίκων, δεν έστησα μια αμιγώς παιδική παράσταση, αλλά μια παράσταση που μπορούν να τη δουν όλοι. Η πρότασή μου είναι να πάει σε γυμνάσια, σε λύκεια, ενώ θα βάλω μια παράσταση Παρασκευή βράδυ για ενήλικες. Ο Εξυπερύ δεν έγραψε τον ”Μικρό πρίγκιπα” για παιδιά. Είναι ένα παραμύθι για μεγάλους. Είναι για έξυπνα μεγάλα παιδιά. Για να κρατάνε την παιδικότητα μέσα από τη σοφία» τονίζει.Η έγνοια του Γεράσιμου Ντάβαρη, πάντως, είναι τα παιδιά. Εξ ου και όπως αναφέρει, «θέλω να ασχοληθώ με το παιδικό θέατρο στην Πάτρα λίγο πιο σοβαρά, όχι τόσο ευκαιριακά. Καλό είναι σιγά-σιγά τα παιδιά να αρχίσουν να βλέπουν άλλου είδους παραστάσεις. Να φτιάξουμε, δηλαδή, το θεατρικό κοινό της επόμενης 20ετίας». Πώς θα το κάνει; «Η πρόθεση είναι να συνδυαστεί η παιδική παράσταση και με τις άλλες δράσεις που αφορούν τα παιδιά. Να αρχίσουμε να εισάγουμε τα παιδιά και μέσα από θέατρο-παιχνίδι να μαθαίνουν να μαθαίνουν τι είναι το θέατρο, να μπορούν να αναγνωρίσουν, να διαβάσουν τη γραμματική ενός κειμένου, να μπορούν να δεχτούν τα πειράματα, γιατί το θέατρο είναι ένα διαρκές πείραμα, μια διαδικασία εν εξελίξει. Κι αυτό ο κόσμος πρέπει να το καταλάβει και να στηρίζει τις πειραματικές δουλειές».ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:Βοηθός Σκηνοθέτη: Ζαχαρή Αχιλλεοπούλου. Σύνθεση Μουσικής: Βαγγέλης Μουρελάτος. Σκηνικά: Eno Skondrani. Κοστούμια: Μαρία ΑσημακοπούλουΕπιμέλεια Κίνησης: Ζαχαρή Αχιλλεοπούλου. Video Art-Σχεδιασμός Αφίσας: Κλέων Ζησιμόπουλος. Χειρισμός Φωτισμών: Τρύφων Παναγιωτάκης. Χειρισμός Ηχου: Γιάννης Γκοτσόπουλος. Δημόσιες Σχέσεις: Μαρία Γκλαβά, Μαρία ΚορακιανίτηΠαραγωγή: Μηχανουργείο Πολυχώρος Πολιτισμού.Παίζουν με σειρά εμφάνισης: Γεράσιμος Ντάβαρης, Ελευθερία Θανάση, Ράνια Αθανασοπούλου, Τόλης Κοκκινόπουλος, Γιάννης Κολόμβος, Νίκη Παύλου. Εορταστικό Πρόγραμμα Παραστάσεων: Σήμερα, αύριο, Πέμπτη 3, Παρασκευή 4, Σάββατο 5 Ιανουαρίου στις 18.30, ενώ την Κυριακή 6 Ιανουαρίου στις 11.30 π.μ.Γενική Είσοδος: 7 ευρώ. Τηλέφωνο Κρατήσεων: 6982 076 570.
Της ΚΡΙΣΤΥΣ ΚΟΥΝΙΝΙΩΤΗ
