Από το καλοκαίρι του 1965 θα συμπληρωθούν φέτος 54 χρόνια. Μισός αιώνας και κάτι ψιλά είναι ένα μεγάλο χρονικό διάστημα για να παραμένουν ζωντανές οι μνήμες από τα δραματικά γεγονότα εκείνης της εποχής, είναι ωστόσο μικρό για να παραδοθούν εντελώς στη λήθη.
Με εξαίρεση τον τέως βασιλέα Κωνσταντίνο, οι πρωταγωνιστές τους δεν βρίσκονται πια στη ζωή. Τελευταίος «έφυγε» ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος είχε δεχθεί επανειλημμένως τα πυρά της λεγόμενης δημοκρατικής παράταξης για την περιβόητη αποστασία, με τον ανάλογο χαρακτηρισμό να τον συνοδεύει επί μακρόν.
Ο κύριος αντίπαλος του, ο Ανδρέας Παπανδρέου, τον είχε αποκαλέσει μέχρι και «εφιάλτη», αλλά δεν ανταποκρίθηκε ποτέ στην πρόσκληση – πρόκληση του να μιλήσουν δημοσίως για τα «Ιουλιανά».
Ο καθένας από τους δύο άνδρες, που σημάδεψαν όσο λίγοι τη νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου, είχε τη δική του εκδοχή. Εννοείται ότι τη δική του ερμηνεία έχει και ο Κωνσταντίνος.
Τι έγινε, λοιπόν, ακριβώς, το 1965; Υποθέτουμε ότι το συγκεκριμένο ερώτημα χρήζει διαχρονικών αναλύσεων και μελετών που εναπόκεινται στη δικαιοδοσία των ιστορικών, άντε και στη σφαίρα της έρευνας ορισμένων ιστοριοδιφών.
Όποιος πάλι ενδιαφέρεται να εντρυφήσει στα γεγονότα της εν λόγω περιόδου, παρακινούμενος και από τα όσα ακούει για αποστάτες και αποστασίες με αφορμή τα τελευταία τραγελαφικά που βιώνουμε στο δημόσιο βίο, δεν έχει παρά να σκύψει πάνω από μια πλούσια βιβλιογραφία που εκφράζει όλες τις απόψεις και εκδοχές.
Όμως, υποθέτουμε ότι το ανάλογο ενδιαφέρον εκφράζεται και θα εκφραστεί κυρίως από ανθρώπους μέσης ηλικίας και άνω. Κακά τα ψέματα, αλλά ελάχιστοι νέοι θα νοιαστούν να μάθουν (αν έχουν ακουστά) τι συνέβη σε μια μακρινή για τους ίδιους εποχή.
Όπως και όλο πιο πολλοί δεν δίνουν δεκάρα για την πολιτική, η οποία φροντίζει να δείχνει εσχάτως το πιο αποκρουστικό πρόσωπο της. Οχι βέβαια από μόνη της. Είναι οι μετακινήσεις βουλευτών, που αλλάζουν για ίδιον όφελος τα κόμματα όπως οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές τις ομάδες, καθώς και όλα τα «ωραία» που διαδραματίζονται, πού τής προσδίδουν επιπλέον κάμποσους πόντους απαξίωσης στα μάτια των πολιτών.
Εντός του χρόνου θα στηθούν οι κάλπες για την ανάδειξη της επόμενης Βουλής. Διερωτόμαστε τώρα πότε ακριβώς θα διενεργηθούν οι βουλευτικές εκλογές, αλλά το σίγουρο είναι ότι μετά από τη διεξαγωγή τους (πέραν του αποτελέσματος) θα συζητάμε και για την (αναμενόμενη) μεγάλη αποχή.
Εκτιμούμε βάσιμα ότι κατόπιν όλων των προαναφερόμενων το ποσοστό της θα πιάσει… ταβάνι, ενώ δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε εάν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
Μεταξύ μας, αυτό κι αν είναι προβλέψιμο…
