Παρ’ ότι ζούμε στη χώρα όπου τα τελευταία χρόνια η αριστεία αντιμετωπίζεται ως ρετσινιά, εκεί έξω υπάρχουν χιλιάδες νέοι που δίνουν τη μάχη της αριστείας. Χιλιάδες παιδιά που σκύβουν το κεφάλι πάνω από τα βιβλία τους και ρουφούν κάθε γράμμα, κάθε λέξη, κάθε πρόταση για να κατακτήσουν τη γνώση.
Μ’ ένα τέτοιο μικρό δείγμα μαθητών ήρθαμε σε επαφή προσφάτως. Οταν πήραμε την πρόσκληση της Περιφερειακής Διεύθυνσης της Εκπαίδευσης για συνέντευξη τύπου με θέμα την παρουσίαση των αποτελεσμάτων συμμετοχής μαθητικής ομάδας από τη Δυτική Ελλάδα στην προσομοίωση του ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο, ανταποκριθήκαμε μάλλον τυπικά. Κι εξηγώ ότι συνήθως πρόκειται για μία τυπική έκθεση αποτελεσμάτων, ώστε να δικαιολογηθεί και η συμμετοχή.
Αυτή τη φορά, ωστόσο, διαψευστήκαμε και μάλιστα το χαρήκαμε ιδιαιτέρως. Βρεθήκαμε απέναντι σε μία δυναμική ομάδα μαθητών με κατασταλαγμένες απόψεις, καθαρό και τεκμηριωμένο λόγο, καλλιεργημένη και συγκροτημένη σκέψη, ευθυκρισία και καίριο προβληματισμό. Οι τοποθετήσεις τους μας συνεπήραν. Ο λόγος τους έτρεχε γάργαρος μαρτυρώντας ότι προέρχεται από μία πηγή πλούσια σε γνώση και τροφοδοτούμενη από βαθειά μελέτη. Αξιολόγησαν οι ίδιοι την παρουσία τους στο Ευρωκοινοβούλιο, αναγνωρίζοντας τα συν και πλην. Μιλώντας για την Ευρώπη που θέλουν και η οποία δεν υπηρετείται από τον σημερινό τρόπο λειτουργίας των θεσμών, τα μάτια τους έλαμψαν από το όρομά τους και την ενδόμυχη υπόσχεση ότι θα αγωνιστούν γι’ αυτό.
Η φλόγα του πάθους τους να αναδείξουν τη μικρή μας χώρα στη μεγάλη Ευρώπη απέσπασε τα συγχαρητήρια των παρευρισκόμενων αντιπροέδρων της ευρωβουλής και των μεμονωμένων ευρωβουλευτών.
Βέβαια, την ίδια ώρα που η ομάδα των 24 μαθητών της Δυτικής Ελλάδας έδινε τη μάχη της στο Ευρωκοινοβούλιο, στο ελληνικό κοινοβούλιο δίνονταν η μάχη του παζαρέματος των ψήφων και της γκαζόζας. Ισως αυτό το σκηνικό να φώτισε περισσότερο τη σημαντική προσπάθεια των μαθητών, στην οποία είναι σίγουρο ότι ελάχιστα από τα μέλη της ελληνικής βουλής θα έδωσαν σημασία και την οποία πολύ λιγότερο θα μπήκαν στον κόπο να επιβραβεύσουν και να ενθαρρύνουν. Βλέπετε, έχουν πιο σημαντικό έργο να επιτελέσουν. Ισως είναι και καλύτερα που δεν ασχολούνται, διότι όπως έχουν δείξει ό,τι κι αν είναι αυτό με το οποίο καταπιάνονται συνήθως καταλήγει στον πάτο.
Ας αφήσουν τους μαθητές να φωτίσουν με το πάθος τους το μέλλον μας και να μας γεμίσουν ελπίδα. Να νιώσουμε την υπερηφάνεια που ήταν εμφανώς ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των στελεχών της διοίκησης της εκπαίδευσης και των καθηγητών τους, των δασκάλων τους, που είναι οι εμπνευστές τους και οι καλλιεργητές του πνεύματός τους.
Ακούγοντάς τους και εισπράττοντας τον πλούτο των μηνυμάτων που εξέπεμπαν οι κινήσεις τους, τα βλέμματά τους, οι μορφασμοί τους, ο νους μας κατακλύστηκε από αισιοδοξία και ελπίδα.
Ναι, ο τόπος μας έχει μέλλον, όταν στα χώματά του πατούν και απλώνουν τις ρίζες τους τέτοιοι νέοι. Αν και δεν συνηθίζεται στις αρθρογραφίες, τιμητικά και μόνον παραθέτω ακολούθως τα ονόματα της ομάδας των αρίστων και τους τρεις από τους δεκάδες εμπνευστές τους που αποτελούν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της εργασίας που γίνεται στα σχολεία από τους εμπνευσμένους δασκάλους και τους συνειδητοποιημένους μαθητές τους.
Οι τρεις καθηγητές, που ήταν οι συνοδοί τους, είναι οι φιλόλογοι Ελένη Καννά και Σοφία Μητρούλια και ο κοινωνιολόγος Αγγελος Αθανασόπουλος. Οι 24 μαθητές, που προέρχονται από σχολεία της Αχαΐας, της Αιτωλοακαρνανίας και της Ηλείας είναι οι: Γαρυφαλλιά Κοκαλιάρη, Θεοδώρα Βαγγέλη, Παρασκευή Νούλα, Λεωνίδας Παπαδόπουλος, Μαρία Ξανάλατου, Αγγελική Παναγοπούλου, Μαρία – Βαρβάρα Βίγλα, Χρυσούλα Τάγαρη, Μαρία – Ιωάννα Τραχίλη, Γεώργιος Στεργιόπουλος, Μυρσίνη Συριοπούλου, Κωνσταντίνα Κουλοπούλου, Αγγελική – Ανδριάννα Καρβέλη, Γεώργιος Βάγιας, Μαρία Τριανταφυλλοπούλου, Ιάνθη Μαρούλη, Χριστίνα – Μαρία Προκόπη, Αθανάσιος Τομαρίδης, Ορέστης – Κωνσταντίνος Παπαθανασόπουλος, Αννα Μπούσια, Χαρίδημος Βέρμες, Νικολίτσα Ανδρουτσοπούλου, Ευαγγελία Καποπούλου και Κωνσταντίνος Σούζας.
Οι μαθητές έχουν κατανοήσει ότι μία χώρα πάει μπροστά μόνον με την αριστεία και τη συνεργασία. Απομένει να μελετήσουν και να κατανοήσουν το σχετικό μάθημα και οι ιθύνοντες, για να κάνει η χώρα μας τη νέα εκκίνηση που της πρέπει.
