Τον γνωρίσαμε δύο φορές ως συγγραφέα και με αφορμή άλλα περάσματά του, σπάνια ως πολιτευόμενου, αν και έπεσε και ο ίδιος στα νερά του Ποταμιού, αν και βγήκε αρκετά γρήγορα, αξιοπρεπώς και χωρίς σκηνές. Διπλωμάτης με μεγάλη πείρα, συνδυάζει πατριωτισμό με νηφαλιότητα και τεχνοκρατική κατάρτιση. Είπε το Ναι στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Θα είναι ευρωβουλευτής με τη ΝΔ. Διατηρεί συγγενικούς δεσμούς με την περιοχή. Και ήδη ανάπτυξε σχέσεις. Ο πρέσβης επί τιμή Αλέξανδρος Μαλλιάς απάντησε στα ερωτήματα της «Π».

 

Γιατί όχι Ποτάμι;
Αγαπητέ κε Μάγνη, αρχικά θέλω να ευχαριστήσω την «Πελοπόννησο» και εσάς προσωπικά για την ευκαιρία που μου δίνετε να επικοινωνήσω με τους πολυάριθμους αναγνώστες σας. Με γνωρίζετε πολύ καλά χρόνια τώρα. Εγώ, κύριε Μάγνη, δεν είμαι πολιτικός. Είμαι διπλωμάτης, αυτό που σε μια άλλη Ελλάδα ονομάζαμε κρατικός λειτουργός. Η πατρίδα μου με τίμησε όλα αυτά τα χρόνια διότι μου έδωσε την ευκαιρία να την υπηρετήσω. Μου εμπιστεύθηκε καίριες, κρίσιμες για τα εθνικά μας συμφέροντα θέσεις. Ως διπλωμάτης υπηρέτησα υπό 11 κυβερνήσεις και 15 υπουργούς Εξωτερικών. Πρέσβης της Ελλάδος στην Ουάσινγκτων, στην Αλβανία, στα Σκόπια, διπλωματικός σύμβουλος στον ΟΗΕ, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, στη Διάσκεψη για τον Αφοπλισμό και τη Συνεργασία, Επιτετραμμένος στη Λιβύη και πέντε χρόνια επικεφαλής των Βαλκανικών Υποθέσεων στο ΥΠΕΞ. Σε όλη μου τη σταδιοδρομία έμεινα συνειδητά έξω από κόμματα, χρώματα και αποχρώσεις διότι αυτό επέβαλε η συνείδηση και το καθήκον.
Αφυπηρέτησα από το ΥΠΕΞ το 2010. Εκτοτε έχω γράψει πέντε βιβλία, δύο εκ των οποίων έχουμε παρουσιάσει μαζί εδώ στην Πάτρα μας. Αφορούν στην κρίση, στην Ευρώπη, στην Αλβανία, στο τρίγωνο ΗΠΑ-Ελλάδα-Τουρκία και πιο πρόσφατα τη Συμφωνία των Πρεσπών. Συνεπώς, σταθερή και μόνιμη προσφορά μου είναι η γνώση, η εμπειρία και η αξιοπιστία μου στα ζητήματα Εθνικής Ασφάλειας, στα εθνικά μας, όπως λέγονται, θέματα.
Το Ποτάμι με βρήκε γκριζομάλλη πια. Στοιχήθηκα με πολλούς και αξιόλογους φίλους. Εντάχθηκα στην προσπάθεια αυτή τον Απρίλιο του 2010. Ημουν υποψήφιος ευρωβουλευτής πριν από πέντε χρόνια και μετείχα του ψηφοδελτίου επικρατείας στις εθνικές εκλογές του Ιανουαρίου του 2015. Ταυτόχρονα ήμουν υπεύθυνος του Τομέα Εξωτερικής Πολιτικής. Με την ιδιότητα αυτή μετείχα του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής το πρώτο εξάμηνο του 2015.
Τον Ιούλιο του 2015 παραιτήθηκα από τη θέση αυτή και ενημέρωσα ότι ολοκληρώνεται η πορεία μου μέσα στο Ποτάμι, διότι αντελήφθην πως δεν είχα κάτι να προσφέρω. Προτιμώ να διατυπώσω έτσι τον λόγο της αποχώρησής μου.
Κατόπιν σχετικής συνεννόησης, έμεινα μέχρι τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 επιλέγοντας τη τιμητική τελευταία θέση στο ψηφοδέλτιο της Θράκης (Ξάνθη). Τότε ολοκληρώθηκε η σχέση μου με το Ποτάμι. Ολοκληρώθηκε εγκαίρως και χωρίς τυμπανοκρουσίες. Ετσι έχω μάθει, έτσι κάνω και δεν πρόκειται να αλλάξω.

 

Γιατί ναι στη ΝΔ;
Τον κύριο Μητσοτάκη γνωρίζω εδώ και 15 χρόνια. Εχουμε ανταλλάξει κατά καιρούς απόψεις για τα θέματα που γνωρίζω, που έχω χειριστεί ως διπλωμάτης και καλύπτουν σχεδόν το σύνολο των λεγόμενων εθνικών μας θεμάτων. Πρόσφατα μου πρότεινε να μετάσχω ως υποψήφιος του ευρωψηφοδελτίου της ΝΔ. Το σκέφτηκα, ομολογώ. Η απόφασή μου δεν ήταν εύκολη. Σας είπα εξαρχής ότι δεν είμαι, δεν αισθάνομαι πολιτικός. Παραμένω συνειδητά ένας πειθαρχημένος διπλωμάτης με την αίσθηση του καθήκοντος. Το μέτρο, η ευθύνη και το καθήκον δεν παύουν και δεν τελειώνουν την ημέρα που αποχώρησα από το υπουργείο Εξωτερικών. Αυτή είναι η βασική μου ιδιότητα και αυτήν θέτω τώρα στην υπηρεσία της ανάδειξης, υποστήριξης και προώθησης των εθνικών μας συμφερόντων με το ψηφοδέλτιο του ιστορικού ευρωπαϊκού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.
Συνεπώς, ουδέποτε ανήκα σε κομματικούς μηχανισμούς, οποιουδήποτε κόμματος. Εάν αυτό είναι για κάποιους μειονέκτημα, προσωπικά τη θεωρώ συνειδητή επιλογή για όποιον αποφασίζει, όπως έπραξα επί 37 χρόνια, να τιμήσει και να υπηρετήσει την πατρίδα του από καίριες για τα εθνικά μας συμφέροντα θέσεις. Εξακολουθώ να επιλέγω αυτή τη στάση.

 

Η εκλογή ευρωβουλευτή με σταυρό δείχνει δημοκρατικότερη. Αλλά μήπως υποχρεώνει τους υποψηφίους να αρθρώνουν λόγο εσωτερικού ενδιαφέροντος και να αναπτύσσουν τεχνικές εκλογικού μάρκετινγκ που μικρή σχέση έχουν με τα κρίσιμα ζητήματα της ΕΕ;
Ετσι είναι, εάν έτσι θέλουν. Ή, εάν έτσι νομίζουν. Εγώ όμως δεν ανήκω στη κατηγορία αυτή. Είναι πολύ αργά για ν’ αλλάξω. Η στάση μου ήταν και είναι απολύτως διαυγής και ξεκάθαρη. Θα υπηρετήσω τα συμφέροντα της πατρίδας μου μέσα από το ψηφοδέλτιο της ΝΔ σε ένα χώρο που μου είναι απόλυτα γνώριμος. Από 19 ετών είμαι αθεράπευτα και προσηλωμένα ευρωπαϊστής. Αναγνωρίζω τα δομικά και θεσμικά προβλήματα που έχει σήμερα η Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία έχει απομακρυνθεί πολύ από τις αξίες εκείνες που αποτέλεσαν τον πόλο έλξης των λαών της Ευρώπης.
Ποτέ στο παρελθόν η απόσταση μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμών και του ευρωπαίου Πολίτη δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο σήμερα. Η δική μου Ευρώπη, κύριε Μάγνη, πρέπει να επιστρέψει στις ρίζες της και να ξαναβρεί τη χαμένη πυξίδα και ταυτότητά της. Η προσπάθεια αυτή είναι το μεγάλο στοίχημα στις ευρωεκλογές του Μαΐου. Ως ρεαλιστής όμως, οφείλω να ομολογήσω ότι φοβάμαι και ανησυχώ για το μέλλον της Ευρώπης.

 

Θα μπορέσει η ΕΕ να νικήσει τις αποσχιστικές, ευρωσκεπτικιστικές τάσεις; Και με ποια όπλα;
Κύριε Μάγνη, κανένα πολιτικό κόμμα μόνο του, καμία παραδοσιακή πολιτική δύναμη μόνη της δε μπορεί να δώσει με απόλυτη επιτυχία αυτόν τον αγώνα. Χρειάζονται ευρύτερες συνεργασίες μέσα στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ για να δώσουμε με μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας την μητέρα όλων των μαχών. Είναι ο αγώνας κατά των κατ’ ευφημισμόν λαϊκιστικών δυνάμεων. Στην πραγματικότητα είναι αυτοί οι δημαγωγοί ηγέτες με την άκριτη και ακατάσχετη συνθηματολογία που υπονομεύουν την ίδια την έννοια και τη αποστολής της πολιτικής. Τόσο στις χώρες-μέλη -το ζήσαμε αυτό πρόσφατα και στην Ελλάδα το 2015 -που μόνο ανασφάλεια και επικίνδυνα διλήμματα μας φόρτωσε. Η δική μου Ευρώπη είναι η Ευρώπη της αλληλεγγύης, της ελπίδας, της προόδου, της παιδείας, της ανάπτυξης και της συνεργασίας και όχι η Ευρώπη των δύο ταχυτήτων, των αποκλεισμένων, της απελπισίας, του θυμού, του εθνικισμού, της δημαγωγίας, της ξενοφοβίας, του ρατσισμού, της εσωστρέφειας και του αντισημιτισμού. Αυτή θα είναι η μητέρα των Μαχών στις Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου αλλά και την επόμενη ημέρα.

 

Διαβάζουμε τις θέσεις σας επί του «Μακεδονικού». Εντοπίσατε τις ατέλειες της συμφωνίας. Δείχνετε όμως να αμφιβάλλετε αν θα μπορούσαμε να έχουμε μια λύση που να κατοχυρώνει απόλυτα τη θέση της μεγάλης ελληνικής κοινωνικής πλειοψηφίας.
Η απόλυτη νίκη και η απόλυτη ήττα δεν μπορούν να αποτελούν τα χαρακτηριστικά οποιασδήποτε διεθνούς συμφωνίας. Ούτε καν μιας νομικής ή επιχειρηματικής διευθέτησης στη καθημερινή μας ζωή. Η λέξη κλειδί είναι ο συμβιβασμός. Όμως, στη Συμφωνία των Πρεσπών ο συμβιβασμός είναι οδυνηρός. Κάθε μέρα που περνά φαίνονται δυστυχώς οι επικίνδυνες πτυχές που μόνοι μας υπογράψαμε. Ειδικά η αναγνώριση της Μακεδονικής γλώσσας -χωρίς εισαγωγικά- και Μακεδονικής εθνικότητας/ιθαγένειας. Τα όσα ήδη δημόσια ανακαλύπτουμε ως προβλήματα είναι μόνον η αρχή. Κάποιοι, οι περισσότεροι, τα είδαμε εγκαίρως. Προειδοποιήσαμε. Αδιαφόρησαν και μας αγνόησαν. Τώρα δυστυχώς είναι αργά. Θα προσπαθήσουμε πάντως στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Θεσμών (Ευρωκοινοβούλιο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Συμβούλιο) να δώσουμε τη δύσκολη διπλωματική μάχη ελέγχου της μεγάλης ζημιάς που έγινε με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ξεκαθαρίζω ότι δεν ήταν αποτέλεσμα της ανάγκης για έναν συμβιβασμό αλλά φοβούμαι συνέπεια ενός αφελούς ρομαντισμού και ιδεολογημάτων . Δυστυχώς.-

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ Κ. ΜΑΓΝΗ