του Θοδωρή Ασβεστόπουλου…
Τέσσερις μήνες συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο του 35χρονου Βορειοηπειρώτη Κωνσταντίνου Κατσίφα στο χωριό του, τους Βουλιαράτες Αργυροκάστρου, ανήμερα της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου.
Τέσσερις μήνες και οι αλβανικές Αρχές ακόμα δεν έχουν φέρει στην δημοσιότητα κανένα στοιχείο για το πως και το γιατί έφτασαν στο σημείο να “εκτελέσουν” έναν κάτοικο του ελληνικού μειονοτικού Δήμου Δρόπολης, υπήκοο τόσο της Ελλάδας όσο και της Αλβανίας, μόνο και μόνο επειδή επέμενε να υψώνει ελληνικές σημαίες.
Αρχικά η αστυνομία της γειτονικής χώρας ισχυρίστηκε ότι ο Κατσίφας άνοιξε πυρ εναντίον αστυνομικών, ενώ παρουσίασε και ένα περιπολικό τρυπημένο από σφαίρα που έριξε. Όμως δεν το απέδειξε ποτέ.
Ο γνωστός δικηγόρος Αλέξανδρος Λυκουρέζος που ανέλαβε την υπόθεση, από τα μέσα Δεκεμβρίου είχε προειδοποιήσει ότι η αλβανική ποινική δικονομία προβλέπει ότι η παρουσίαση στοιχείων μπορεί να καθυστερήσει για ένα εξάμηνο από την ημέρα της δολοφονίας. Συνεπώς πρέπει να περιμένουμε άλλους δύο μήνες μήπως και έρθει στο φως κάποιο στοιχείο. Βέβαια η καθυστέρηση αυτή όσο και να καλύπτεται νομικά καταδεικνύει χωρίς αμφιβολία την ενοχή της αλβανικής πλευράς.
Τελευταία υπήρξε δημοσίευμα που επικαλείτο αλβανικές πηγές σύμφωνα με τις οποίες τα Τίρανα πήραν το ΟΚ από την Αθήνα για να προχωρήσουν στην εξόντωση του Κωνσταντίνου. Αν και το σενάριο του άρθρου κρίνεται από τους περισσότερους ως υπερβολικό και εξωπραγματικό, εντούτοις αναδημοσιεύθηκε από πολλά άλλα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, επιτυγχάνοντας μεγάλη αναγνωσιμότητα.
Ωστόσο η ελληνική πλευρά έδωσε κάθε δικαίωμα σε πολλούς ώστε αυτή η εκδοχή να μην θεωρείται και τόσο αβάσιμη.
Η ένοχη απάθεια της Ελλάδας
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Από την ημέρα κιόλας της δολοφονίας του 35χρονου Δροπολίτη, το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε δελτίο τύπου το οποίο στις πρώτες γραμμές έγραφε: «Οι ελληνικές αρχές, σε επαφή με τις αλβανικές, παρακολούθησαν στενά και από την πρώτη στιγμή την εξέλιξη επεισοδίου στο χωριό Βουλιαράτες Αλβανίας, όπου Έλληνας υπήκοος φέρεται να άνοιξε πυρ με όπλο καλάσνικοφ εναντίον οχήματος της αλβανικής αστυνομίας, η οποία και επιχείρησε τη σύλληψή του…».
Και γεννάται εύλογα το ερώτημα:
Αφού οι ελληνικές αρχές «παρακολουθήσαν στενά και από την πρώτη στιγμή το επεισόδιο» γιατί δεν έπραξαν ότι έπρεπε για να αποτρέψουν την τραγική κατάληξη;
Όντας παρών στην αιματοβαμμένη εκείνη επέτειο, επιβεβαιώνω ότι στις εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα στους Βουλιαράτες εκείνη την ημέρα, ήταν παρούσα με κάθε επισημότητα η Ελληνική Πολιτεία.
Ήταν εκεί και η Υπουργός Πολιτισμού Μυρσίνη Ζορμπά, ήταν εκεί και ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Καραγιάννης, ως εκπρόσωπος του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων Νίκου Βούτση, ήταν εκεί και η Πρέσβης της Ελλάδας Ελένη Σουρανή, ήταν εκεί και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στο Αργυρόκαστρο Λάμπρος Κακίσης. Εκεί ήταν επίσης και εκπρόσωποι και άλλων ελληνικών κομμάτων, όπως βέβαια και βουλευτές που εκπροσωπούν την Εθνική Ελληνική Μειονότητα στο αλβανικό κοινοβούλιο καθώς και τοπικοί άρχοντες στον χώρο του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Η καταδίωξη του Κωνσταντίνου άρχισε πριν από τις 10 το πρωί, ενώ η εκδήλωση στο νεκροταφείο των Ελλήνων Πεσόντων του 1940 – ΄41, άρχισε στις 12 το μεσημέρι, τοπική ώρα. Ο θάνατος του παλικαριού έγινε γνωστός στις 3:30 μ.μ.
Κατά την διάρκεια της τουλάχιστον πεντάωρης καταδίωξης και ενώ ακούγονταν πυροβολισμοί από το βουνό πάνω από τους Βουλιαράτες, τι έκαναν όλοι αυτοί οι «επίσημοι»;
Έτρωγαν κεφτεδάκια στην δεξίωση που γινόταν στο Πολιτιστικό Κέντρο του χωριού!
Το αν έγιναν από ελληνικής πλευρά παρασκηνιακές – διπλωματικές κινήσεις προκειμένου να μην έχει αιματηρή κατάληξη αυτή η καταδίωξη, δεν γράφτηκε, δεν ακούστηκε, δεν ειπώθηκε πουθενά ούτε επίσημα ούτε ανεπίσημα.
Η “επιχείρηση δολοφονίας” του χαρακτήρα του Κατσίφα
Την επόμενη κιόλας ημέρα δημοσιεύθηκαν… διαρροές από την Ελληνική Αστυνομία, που έκαναν λόγο ότι ο Κωνσταντίνος Κατσίφας είχε συλληφθεί το 2008 στο Χαλάνδρι για κατοχή και διακίνηση ναρκωτικών. Σύμφωνα με τις «πηγές», στην κατοχή του Κατσίφα είχε βρεθεί μισό κιλό χασίς και είχε βρεθεί αντιμέτωπος με τη Δικαιοσύνη. Όμως αυτές οι διαρροές «ξέχασαν» να πουν ότι ο Βορειοηπειρώτης είχε απαλλαχθεί πανηγυρικά από τις συγκεκριμένες κατηγορίες. Όπως και να έχει πάντως επρόκειτο για μία αθλιότατη κίνηση που μόνο σκοπό είχε την δολοφονία της μνήμης ενός ανθρώπου που έπεσε για τα δικά του ιδανικά.
Τόσο η οικογένεια του δολοφονηθέντος όσο και τα βορειοηπειρωτικά σωματεία αντέδρασαν άμεσα και ζήτησαν από το Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ να μάθουν πως έγιναν και ποιος ευθύνεται για τις κατάπτυστες και συκοφαντικές διαρροές. Απάντηση δεν έλαβαν ποτέ…
Αξέχαστο θα μείνει και το γεγονός ότι τουλάχιστον τις τρεις πρώτες ημέρες από την δολοφονία η ΕΛ.ΑΣ αναπαρήγαγε τις εκδοχές της αλβανικής αστυνομίας.
Στη 1 Νοεμβρίου ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Δημήτρης Παπαδημούλης έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Προφανώς ο άνθρωπος αυτός είχε ακραίες απόψεις, προφανώς είχε καλάσνικοφ και πυροβολούσε. Όλοι όσοι στην Αθήνα ή στα Τίρανα είναι εναντίον της βίας, από όπου κι αν προέρχεται, αλλά και εναντίον της ένοπλης πάλης, ως μεθόδου για την επίτευξη πολιτικών στόχων, δεν πρέπει να ηρωοποιούν τον Κωνσταντίνο Κατσίφα».
Ο κ. Παπαδημούλης δεν μας εξήγησε ποιες ήταν οι ακραίες απόψεις του δολοφονηθέντα, ούτε το από πού έμαθε ότι έδρασε βίαια. Το σίγουρο είναι πως ακούγεται επιεικώς διφορούμενο κάποιος που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός να καταδικάζει την «ένοπλη πάλη για την επίτευξη πολιτικών στόχων». Αν και οι αριστεροί, εντός και εκτός εισαγωγικών, μας έχουν συνηθίσει στις επιλεκτικές ευαισθησίες.
Στις 6 Νοεμβρίου και ενώ η οικογένεια του Κωνσταντίνου περίμενε ακόμα την σορό του παιδιού της για να την ενταφιάσει, δεκατέσσερις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Χρήστο Καραγιαννίδη κατέθεσαν ερώτηση στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και στον Υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής Νίκο Παππά, με την οποία εξαπέλυαν επίθεση στον τηλεοπτικό σταθμό Star, καταγγέλλοντας ότι μετέδωσε fake news για την υπόθεση του θανάτου του παλικαριού στους Βουλιαράτες.
Οι εν λόγω βουλευτές υποστήριξαν ότι ο Star «αναπαρήγαγε καταφανώς ψευδή βίντεο, συμβάλλοντας με το δικό του τρόπο στην παραπλάνηση της κοινής γνώμης, ειδικά σε ένα τέτοιο ευαίσθητο θέμα που άπτεται των σχέσεων της Ελλάδας με τη γειτονική χώρα».
Ο ανεκδιήγητος Νίκος Φίλης, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, δηλώνοντας ότι ναι μεν οι αλβανοί αστυνομικοί δεν έπρεπε να σκοτώσουν τον Κατσίφα, από την άλλη όμως ότι το θύμα «ήταν άτομο με ψυχικές διαταραχές»!
Η Αθήνα σφυρίζει αδιάφορα
Το συμπέρασμα που βγαίνει άμεσα, είναι ότι τα κυβερνητικά στελέχη όλες αυτές τις ημέρες δεν τα ένοιαζε αυτή καθεαυτή η υπόθεση, δεν τα ένοιαζε η μη δημοσίευση στοιχείων, πέρα από κάποιες χλιαρές – τυπικές δηλώσεις περί «διαλεύκανσης της υπόθεσης», δεν τα ένοιαζε το γεγονός ότι οι αλβανικές αρχές έκαναν δέκα ημέρες να παραδώσουν την σωρό του Κωνσταντίνου στην οικογένεια του, έχοντας εξαφανίσει πάνω της κάθε στοιχείο που θα αποδείκνυε την ενοχή τους.
Όχι! Το μόνο που ένοιαζε τους Συριζαίους ήταν να μην ηρωοποιηθεί ο Κωνσταντίνος για να μην διαταραχθούν οι ελληνο-αλβανικές σχέσεις, μη διστάζοντας να προχωρήσουν σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και στην δολοφονία του χαρακτήρα του! Για τα τέτοια ιδεοληπτικά συμπλέγματα μιλάμε…
Για να λέμε ολόκληρη την αλήθεια, στο ίδιο μήκος κύματος, δηλαδή περί μη διατάραξης των ελληνο-αλβανικών σχέσεων λόγω της δολοφονίας Κατσίφα, ήταν και οι δηλώσεις του προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη σε σερβική εφημερίδα. Και γενικότερα πέρα από μία τυπική δήλωση από τον αρμόδιο τομεάρχη Γιώργο Κουμουτσάκο, από την αξιωματική αντιπολίτευση σε επίσημο επίπεδο δεν είδαμε τίποτα ιδιαίτερο.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά πέρασαν τέσσερις μήνες χωρίς η υπόθεση να έχει διαλευκανθεί στο παραμικρό, χωρίς να έχει δοθεί κανένα στοιχείο στην δημοσιότητα.
Πέρασαν τέσσερις μήνες με την αλβανική κυβέρνηση να μας εμπαίζει αυτοκαλυπτόμενη νομικά από την εξάμηνη προθεσμία και την Αθήνα να σφυρίζει αδιάφορα, θέλοντας η υπόθεση να ξεχαστεί παντελώς…
Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να μην έδωσε το ΟΚ για την εξόντωση του Κωνσταντίνου Κατσίφα, όπως διαδίδουν κάποια δημοσιεύματα, αλλά με την ουσιαστικά αδιάφορη στάση της στην υπόθεση, λαμβάνοντας υπ’όψιν και τις θέσεις που παίρνουν κάποια ιδεοληπτικά στελέχη της, δεν καθίσταται άμοιρη ευθυνών.
Εδώ είναι που ταιριάζει η αγαπημένη στους αριστερούς ρήση «η ανοχή είναι συνενοχή».
