Διχαστικός ο Σταυρός (!)… για την ΕΡΤ-Τελ-Αβίβ. Ο Σταυρός σίγουρα δεν ενοχλεί τους Μουσουλμάνους γιατί αυτοί ξέρουν σε ποια χώρα έρχονται και ποια η κρατούσα θρησκεία. Είναι σαν να λέμε ότι οι Χριστιανοί τουρίστες ενοχλούνται από τα τζαμιά όταν πάνε στην Αίγυπτο.
Όμως ο Σταυρός ενοχλεί σίγουρα όλους αυτούς τους πράκτορες της Μοσάντ στην κυβέρνηση, τους παιδόφιλους, τους εμπόρους βρεφών κι ανθρωπίνων οργάνων.
Αυτούς που προχώρησαν θέματα όπως… τον γάμο ομοφυλοφίλων, τα αποτεφρωτήρια, τις αμβλώσεις, την ευθανασία, την κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος, την κατάργηση αναγραφής φύλου, τον διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους και που είναι οι ίδιοι που χρηματοδοτούν τις εκατοντάδες επιθέσεις εναντίον Εκκλησιών.
Αυτοί είναι που ενοχλούνται από τους θρησκευόμενους …αλλά δεν τους ενοχλούν καθόλου κάποιες περίεργες τελετές που λαμβάνουν χώρα σε ιδιωτικά κλαμπ, όπου γίνονται από όργια και χρήση ναρκωτικών μέχρι ανθρωποθυσίες.
Θα πουλούσαν και τα παιδιά τους για να μπουν σε club όπως το Bohemian Grove όλοι αυτοί οι «διαφωτιστές» που θέλουν να οδηγήσουν τους Έλληνες στο «φως» μακριά από τα «σκοτάδια» των θρησκειών.
Με τις κατηγορίες της αυθαίρετης κατάληψης δημοσίου κτήματος, περί αυθαιρέτων κατασκευών και της απείθειας παραπέμπονται σε δίκη οι 36 προσαχθέντες, που τοποθέτησαν ένα μεγάλο μεταλλικό σταυρό στη βραχώδη ακτή του Απελή της Μυτιλήνης.
Νωρίτερα οι προσαχθέντες οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα και μετά τις απολογίες τους αφέθηκαν ελεύθεροι.
Το πρωί ένας μεγάλος μεταλλικός σταυρός, που κατασκευάστηκε στη Χίο μαζί με μια μεγάλη τσιμεντένια βάση τοποθετήθηκαν με τη χρήση γερανού στην περιοχή.
Το γεγονός έχει πάρει διαστάσεις ιδιαίτερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αφού οι συλληφθέντες μέσα από την Αστυνομία με τα κινητά τους μετέδωσαν φωτογραφίες από το γεγονός και από το χώρο κράτησής τους.
Το χρονικό
Η υπόθεση ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2018 όταν άγνωστοι τοποθέτησαν έναν τσιμεντένιο σταυρό σε βραχώδη ακτή της Μυτιλήνης, στη θέση Απελή δίπλα από τη δημοτική πλαζ Τσαμάκια. Η βραχώδης ακτή, αποτελεί κομμάτι του ευρύτερου αρχαιολογικού χώρου του κάστρου της πόλης, που προστατεύεται από τον αρχαιολογικό νόμο. Σχετίζεται, δε, και με την ιστορία της πόλης και ιδιαίτερα με αυτήν της εκτέλεσης πατριωτών από τα ναζιστικά στρατεύματα Κατοχής.
Η τοποθέτηση του σταυρού πέρυσι το καλοκαίρι αποτέλεσε τη συνέχεια μιας σειράς άλλων γεγονότων που περιελάμβαναν το βάψιμο μεγάλων λευκών σταυρών στα αναλημματικά ντουβάρια της ακτής. Κι αυτό σαν συνέχεια επεισοδίων στην ακτή στη διάρκεια του καλοκαιριού που ξεκίνησαν από το διώξιμο αιτούντων άσυλο επειδή έκαναν μπάνιο με «απρεπή αμφίεση» δηλαδή με τα εσώρουχα τους και με την καταστροφή ξύλινων πάγκων για να μην κάθονται οι ξένοι. Ακόμα και με το κλείσιμο του νερού στις ντουζιέρες. Όλα τα παραπάνω ήταν έργο επίσης αγνώστων.
Ας σημειωθεί ότι είχε προηγηθεί η απαγόρευση της εισόδου στη γειτονική δημοτική πλαζ, όσων δεν διέθεταν διαβατήρια. Πράγμα που έσπρωξε όλους τους αιτούντες άσυλο, που δεν διέθεταν δηλαδή διαβατήριο, στη γειτονική μικρή παραλία στου Απελή. Στην τοποθέτηση του σταυρού ως συνέχεια των όσων είχαν προηγηθεί, αντέδρασε με ανακοίνωσή της περί τα τέλη Σεπτεμβρίου, η Κίνηση Πολιτών της Μυτιλήνης «Συνύπαρξη και Επικοινωνία στο Αιγαίο». Με την ανακοίνωση χαρακτηρίσθηκε η τοποθέτηση του σταυρού, πράξη «προσβλητική για το σύμβολο του χριστιανισμού, σύμβολο αγάπης και θυσίας και όχι ρατσισμού και μισαλλοδοξίας».
Το θερμόμετρο άρχισε να ανεβαίνει όταν στην ανακοίνωση της «Συνύπαρξης», που ας σημειωθεί ότι ιδρύθηκε πριν 25 περίπου χρόνια, αντέδρασε ομάδα ντόπιων, οι οποίοι έφτασαν μάλιστα στα όρια επιθέσεων κατά της προέδρου της «Συνύπαρξης» και άλλων. Μάλιστα κάποια στιγμή δημοσιοποιήθηκαν και φωτογραφίες από ιερείς που πραγματοποιούν θρησκευτική τελετή στη βάση του σταυρού. Για την οποία όμως από την τοπική Εκκλησία, που παραμένει έως σήμερα αμέτοχη, δηλώθηκε πλήρης άγνοια.
Κι ενώ το θέμα έτεινε να ξεχαστεί και παρέμενε μόνο το αίτημα της «Συνύπαρξης» προς τις αρμόδιες αρχές, «να αποκατασταθεί η αυθαιρεσία και η ακαταλληλότητα ύπαρξης θρησκευτικού συμβόλου σε χώρο λουομένων και η μετατροπή του σε εργαλείο επίδοξων σταυροφόρων», ήρθε στις αρχές Οκτωβρίου η καταστροφή του σταυρού επίσης από αγνώστους μέχρι σήμερα. Τότε η Αστυνομία παρενέβη για να σταματήσει εργασίες δημιουργίας υποδομής στησίματος ενός άλλου σταυρού. Ενώ πρόχειρα ο παλιός σταυρός είχε ξαναστηθεί από κάποιους που ο καθένας διεκδικούσε πλέον ανοικτά και επώνυμα για τον εαυτό του, την πατρότητα της πράξης.
Λίγες μέρες μετά η προσπάθεια επαναλήφθηκε, όταν στην περιοχή Απελή έγινε προσπάθεια να εκφορτωθούν οικοδομικά υλικά από φορτηγό και μάλιστα με τη χρήση γερανοφόρου οχήματος προκειμένου να κατασκευαστεί η βάση για να στηθεί ένας μεγαλύτερος σταυρός που όπως έγινε γνωστό με ανάρτηση στελέχους της Χρυσής Αυγής από τη Χίο θα έχει ύψος 10 μέτρα και πλάτος 5,25. Με την παρέμβαση όμως ξανά της Αστυνομίας, τα υλικά δεν εκφορτώθηκαν και η προσπάθεια ματαιώθηκε.
