Η παρ’ ολίγο καταστροφή στο Εθνικό Πάρκο Κοτυχίου Στροφυλιάς διαφέρει από τις προηγούμενες διότι αυτή τη φορά, λόγω των τεχνικών μέσων καταγραφής από τον αέρα, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ξέρει ή δεν βλέπει:
Πρώτα από όλα, είναι πασιφανές ότι η φωτιά ξεκίνησε κοντά στα Σαμαρέικα, αν όχι πάνω, πολύ κοντά στον δρόμο που οδηγεί σε αυτά. Δεν ισχύει ο ισχυρισμός ότι η φωτιά ξεκίνησε κάπου απόμερα και μακριά. Επίσης, δεν ισχύει ο ισχυρισμός των καταπατητών ότι αυτοί προστατεύουν το δάσος: όλες οι πυρκαγιές ξεκινούν γύρω τους.
Δεύτερον, φαίνεται ότι η καταστροφή δεν ήταν ολική: Λόγω του ισχυρού ανέμου, η φωτιά προχώρησε γρήγορα προς τα Νότια και έκαψε το δάσος σε λωρίδες, αφήνοντας εκτεταμένα άκαυτα τμήματα. Αρα ας πάψουν από τώρα οι μεγαλοστομίες για μεγάλα έργα αναδάσωσης που θα περιλαμβάνουν τεχνικά έργα, διάνοιξη δρόμων, χρήση μηχανημάτων και άλλα εντυπωσιακά παρόμοια. Το πευκοδάσος θα επουλώσει μόνο του τις πληγές. Αν χρειαστεί κάποια ήπια επέμβαση, αυτή θα γίνει μετά από καιρό, με απλά μέσα και κατόπιν τεκμηριωμένης μελέτης.
Τρίτο και ίσως σημαντικότερο, όλοι βλέπουν τις τεράστιες εκτάσεις που καταλαμβάνουν τα πλαστικά θερμοκήπια στο Νότιο τμήμα του δάσους: το τεράστιο «ξέφωτο» που έχει ανοιχτεί στα Σαμαρέικα, την τεράστια «σφήνα» που εισχωρεί από την μεριά της Μανωλάδας και την τάση να αποκοπεί σταδιακά το παραλιακό τμήμα Φάλαρι από το υπόλοιπο δάσος. Εκεί πρέπει το κράτος να δείξει τώρα την πυγμή του. Αλλιώς ολόκληρο το Νότιο τμήμα θα χαθεί από σταδιακή εκχέρσωση, επέκταση θερμοκηπίων, οικοπεδοποίηση και τουριστικά μαγαζιά στην παραλία. Φυσικά, σε πολλούς αυτά ακούγονται όμορφα. Ευκαιρία λοιπόν (εκλογές έρχονται!) να δούμε ποιος είναι με ποιον.
Είναι αλήθεια ότι οι πυρκαγιές ξεκινούν εκεί όπου τα συμφέροντα εποφθαλμιούν τμήματα της προστατευόμενης περιοχής. Από πρακτικής πλευράς, ωστόσο, δεν έχει σημασία αν αποδειχτεί εσκεμμένος εμπρησμός ή όχι. Ασχετα με το εάν είναι εμπρησμός, αμέλεια, τσιγάρο, σκουπίδια, γεωργικές εργασίες ή κάτι άλλο, η ουσία είναι ότι οι πυρκαγιές ξεκινούν ακριβώς εκεί που υπάρχει έντονη ανθρώπινη παρουσία.
Τέλος, ας τονίσουμε ότι σε πολλά Εθνικά Πάρκα σε όλο τον κόσμο υπάρχει ανθρώπινη δραστηριότητα, γεωργία, κτηνοτροφία κ.λπ.: Αυτές όμως είναι ελεγχόμενες, ήπιες και ελκυστικές δραστηριότητες που συμβάλλουν στην ωραία εικόνα και την βιοποικιλότητα της περιοχής με σπουδαία γεωργικά τοπία και οικοσυστήματα. Δεν έχουν καμία σχέση με το αίσχος της Στροφυλιάς με θάλασσες από πλαστικά καλύμματα, πρόχειρα καταλύματα, βουνά από πλαστικά και χημικά σκουπίδια, πεταμένα μηχανήματα, λάστιχα, σίδερα, «μπεκ» και κάθε είδους σκουπίδια. Αυτή η εικόνα ταιριάζει για υποβαθμισμένου προάστιο τριτοκοσμικής πρωτεύουσας όχι για ένα από τα πιο φωτογενή και όμορφα Εθνικά Πάρκα της Ευρώπης.

 

* Ο Κώστας Παπακωνσταντίνου είναι δημοτικός σύμβουλος, επικεφαλής της Δράσης Αιγιαλέων, και οικολόγος.