Στο Royal Theater της Πάτρας, θα κάνει στάση η παγκοσμίου φήμης Σκωτσέζα τραγουδίστρια Maggie Reilly την ερχόμενη Τρίτη 16 Απριλίου. Μετά από 28 χρόνια επιστρέφει στην Ελλάδα για να μας ταξιδέψει με την ονειρική και μεταξένια φωνή της.

 

«Ανυπομονώ να έρθω» μας είπε η Maggie Reilly όταν συνομιλήσαμε τηλεφωνικά μαζί της λίγο πριν εμφανιστεί στη Θεσσαλονίκη και συμπλήρωσε: «Μέχρι τώρα είχα επισκεφθεί μόνο την Αθήνα και θα ήθελα πολύ να δω περισσότερα μέρη της Ελλάδας». Σήμερα, η Maggie Reilly μιλά στην «Π» για τον παλμό των συναυλιών, τα talent shows, το τι ακούει σήμερα, τη συνεργασία της με τον Mike Oldfield και πολλά άλλα.

 

Προτιμάτε να δίνετε συναυλίες μπροστά σε π.χ. 300 άτομα ή μπροστά σε 3.000 άτομα;
Και τα δύο είναι πολύ διαφορετικά. Οταν παίζεις μπροστά σε ένα μεγάλο ακροατήριο σε έναν ανοικτό χώρο ή σε κάποιο φεστιβάλ, υπάρχει μια συγκεκριμένη ενέργεια, ιδιαίτερα αν ο καιρός είναι ηλιόλουστος. Ενώ όταν παίζεις σε μικρότερα μέρη, έχεις μια πιο στενή σχέση με το ακροατήριο γιατί κυριολεκτικά μπορείς να δεις τα πρόσωπά τους. Οπότε τα δυο τους έχουν διαφορετικές δυναμικές αλλά είναι και τα δύο απολαυστικά.

 

Ο παλμός του ακροατηρίου, μπορεί να αλλάξει τον παλμό μιας συναυλίας;
Προφανώς. Γιατί αλληλεπιδράς με το ακροατήριό σου, τουλάχιστον εγώ το κάνω. Μου αρέσει να σκέφτομαι πως κάθε συναυλία είναι ξεχωριστή και ιδιαίτερη για τον κάθε χώρο. Δεν είναι ακριβώς το ίδιο σόου κάθε βραδιά, «συνεργάζεσαι» με αυτούς που βρίσκονται εκεί για να σε παρακολουθήσουν και περνάτε και οι δύο καλά.

 

Εργαστήκατε σκληρά. Οι περισσότεροι νέοι τραγουδιστές σήμερα ξεκινούν την καριέρα τους μέσα από talent shows. Τα παρακολουθείτε και τι πιστεύετε για αυτά;
Δεν τα παρακολουθώ πλέον, αν και στην αρχή το έκανα, γιατί ήταν κάτι καινούργιο και ενδιαφέρον. Τώρα όμως δεν τα βλέπω γιατί δεν πιστεύω πως είναι αληθινά απέναντι σε αυτούς που συμμετέχουν, με την έννοια ότι πρόκειται για τηλεοπτικά σόου και έτσι λειτουργούν. Χρησιμοποιούν ιστορίες από το παρελθόν του κάθε ανθρώπου και οικογενειακές τραγωδίες, κάτι το οποίο δεν αφορά τη δουλειά και το τραγούδι του κάθε συμμετέχοντα. Θα έπρεπε να βασίζονται στο πώς τραγουδούν και τι συναισθήματα βγάζουν. Νομίζω ότι δίνουν στους συμμετέχοντες τη λάθος εντύπωση, γιατί δεν έχουν όλοι διάρκεια, δεν γίνονται όλοι αστέρες. Πρέπει να δουλέψεις μπροστά στο κοινό και αυτό παίρνει χρόνο για να το μάθεις. Και το μαθαίνεις μόνο κάνοντάς το. Μερικές φορές αισθάνομαι άσχημα για όσους συμμετέχουν γιατί νομίζουν ότι αμέσως θα αποκτήσουν μια καταπληκτική καριέρα και για τους περισσότερους δεν ισχύει κάτι τέτοιο.

 

Εσείς πώς ξεκινήσατε την καριέρα σας;
Ξεκίνησα με τον πατέρα μου, ήταν τραγουδιστής και κάποιες φορές τραγουδούσα μαζί του. Αργότερα, δούλεψα με μία μπάντα για έναν χρόνο. Αργότερα έπιασα δουλειά σε ένα γραφείο δικηγόρου. Ετυχε να είμαι στην υποδοχή όταν κάποια μέλη μιας σκωτσέζικης μπάντας ήρθαν για να αγοράζουν ένα σπίτι και μου έπιασαν την κουβέντα γιατί με είχαν δει στη σκηνή και την επόμενη στιγμή ήμουν στο σόου του Μπίλι Κόνολι! Αργότερα, δημιούργησα τη δική μου μπάντα και τελικά βρέθηκα σε ένα συγκρότημα με τον τίτλο Cado Belle. Μετά συνεργάστηκα με τον Mike (σ.σ. Oldfield)… Πάντα δούλευα… Πάντα μου άρεσε να δουλεύω με μπάντες, προτιμούσα να είμαι σε ένα συγκρότημα παρά να είμαι ένας σόλο καλλιτέχνης.

 

Τι μουσική ακούτε σήμερα;
Μου αρέσει η Flora Purim, μου αρέσει η τζαζ της. Επίσης, μου αρέσει πολύ ο Ed Sheeran και το πώς έφερε πάλι τη μουσική στο να είναι απλά κιθάρα και φωνή και όχι μεγάλες παραγωγές. Παράλληλα, γυρνάω πίσω σε παλιές φολκ μουσικές που μου άρεσαν παλιότερα και τις εξερευνώ περισσότερο. Και πρόσφατα άρχισε να μου αρέσει ο Michael Buble! Ακουσα κάτι που είχε κάνει και μου αρέσει αυτό που παρουσιάζει ως άνθρωπος. Ετσι, πήγα και αγόρασα έναν δίσκο του και δεν ήταν καθόλου αυτό που περίμενα. Υπήρχαν κάποια στάνταρ τραγούδια για τα οποία είναι γνωστός αλλά είχε επιλέξει και κάποια ασυνήθιστα κομμάτια και αυτό μου άρεσε.

 

Ο Mike Oldfield είναι ένα σημαντικό κομμάτι της καριέρας σας. Ποιες είναι οι καλύτερες αναμνήσεις που έχετε από αυτόν;
Το να δουλεύουμε πολύ σκληρά στο στούντιο όταν ετοιμάζαμε τα κομμάτια. Το να προκαλούμε ο ένας τον άλλο κάθε φορά για το πόσο καλύτερα θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποια πράγματα και το να περιοδεύουμε συνέχεια. Περιοδεύαμε όλη την ώρα. Οταν δεν ηχογραφούσαμε, κάναμε περιοδείες και ήταν φανταστικά. Οι μουσικοί στο συγκρότημα ήταν καταπληκτικοί συνεργάτες και πολλοί απ’ αυτούς παραμένουν φίλοι και συνεργάτες μου. Υπάρχουν πολλές όμορφες αναμνήσεις από τις περιοδείες μας στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Ηταν μια υπέροχη εποχή, ιδιαίτερα για την ηλικία που βρισκόμασταν. Ημασταν σαν τσιγγάνοι!

 

Ποιο από τα άλμπουμ ή τα τραγούδια σας είναι το αγαπημένο σας; Υπάρχει κάποιο που ίσως να μην είναι τόσο γνωστό αλλά είναι από τα αγαπημένα σας;
Ολα τα τραγούδια είναι αγαπημένα μου, γιατί τα γράφω. Το καινούργιο άλμπουμ το ηχογραφήσαμε σε έναν λόφο στη Σκωτία σε μια καλύβα, χωρίς ηλεκτρισμό. Ηταν ένα ενδιαφέρον μέρος να δουλέψεις. Για κάθε τραγούδι που ηχογραφούσα σκεφτόμουν: «Πραγματικά μου αρέσει αυτό το τραγούδι».

 

* Τη συναυλία ανοίγουν οι djs του 80’s Back 2 Carnival, Στέλιος Αποστολόπουλος και Γιώργος Κουβεργιανός. Εισιτήρια: Προπώληση 15 ευρώ, φοιτητικό, ανέργων – περιορισμένος αριθμός 13 ευρώ, στην είσοδο 18 ευρώ.
Σημεία Προπώλησης: Discover Bookstore, Γωνιά του Βιβλίου, Queen Café, Φάρος εν Πάτραις, Ο Βασίλης στο κέντρο. Ωρα έναρξης: 22.00.

 

Της ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ