ΕΚΛΟΓΕΣ έρχονται και κάθε παράταξη θα δώσει έμφαση σε όσα την εξυπηρετούν. Το ίδιο βέβαια και οι ασκούντες της εξουσία: Θα διαφημίσουν τα ίδια και τα ίδια έργα αρκετές φορές, είτε υπάρχει εξέλιξη είτε δεν υπάρχει. Οπως γίνεται τώρα με τον σιδηρόδρομο.
ΑΛΛΑ το ερώτημα που εκκρεμεί εδώ και καιρό παραμένει ανοιχτό. Η κυβέρνηση μιλάει για επέκταση του νέου τρένου υπογείως μέχρι την Πάτρα, εννοώντας, σε αυτή τη φάση, το παλιό λιμάνι. Δεν έχει αποκλείσει, βέβαια, και «την άλλη φάση», την επέκταση, δηλαδή μέχρι το νέο λιμάνι, υπογείως πάντοτε. Αλλά προς το παρόν η επέκταση αυτή γίνεται «με το στόμα»: Δεν είναι εξασφαλισμένη η χρηματοδότηση. Και δεν μιλάμε ασφαλώς για τίποτα αστεία ποτά, αλλά για υπόγεια διέλευση σε όλη την κυρίως Πάτρα.
ΣΕ ΚΑΘΕ περίπτωση, μπορούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Η ουσιαστική φάση του σιδηροδρομικού έργου ως προς το πολεοδομικό συγκρότημα της Πάτρας μετακυλίεται προς την επόμενη κυβέρνηση. Με την ελπίδα να μιλάμε για έναν βιώσιμο σχεδιασμό και εγγυημένους τους πόρους. Υπάρχει κανείς που παίρνει όρκο για όλα αυτά;
ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ οι φορείς της πόλης, η αυτοδιοίκηση πρωτίστως να παρακολουθεί στενά την κατάσταση και την εξέλιξη. Πρωτίστως, πρέπει να πάρει ειλικρινή θέση η πόλη; Θέλουμε πράγματι την επέκταση του σιδηροδρόμου μέχρι το νέο λιμάνι; Το ερώτημα είναι φλέγον, εφόσον από το ζήτημα αυτό συναρτάται σε μεγάλο βαθμό η περίφημη ανάπλαση του θαλασσίου μετώπου. Μιλάμε για την ίδια χερσαία ζώνη, στην επίγεια και την υπόγεια φάση της. Θα το αφήσουμε στην τύχη του;
ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ, στη επόμενη κυβέρνηση μετακυλίεται και η εκτέλεση του έργου της Πατρών-Πύργου. Ολα πάνε καλά, επί τέσσερα χρόνια, αλλά το έργο δεν άρχισε. Για να δούμε, αν θα αρχίσει και πότε θα τελειώσει και αν θα τελειώσει.
