ΜΠΗΚΑΜΕ στην τελική ευθεία προς τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Δεν εθελοτυφλούμε: Αυτές τις ώρες οι ηγεσίες των συνδυασμών δίνουν τη μάχη της συγκρότησης των ψηφοδελτίων. Είναι τόσοι πολλοί που δεν είναι διόλου απλή η πλήρης στελέχωση. Ευχόμαστε, εκτός από πλήρης, να είναι και ποιοτική.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, πέφτει μεγάλο βάρος στις περιοδείες και τις επαφές. Πρέπει κάθε υποψήφιος να δει, κατά το δυνατόν, όλους τους εκλογείς. Ή έστω να ακουστεί από όλους, να ενισχύσει την αναγνωρισιμότητά του, να πάρει πόντους ως αξιόπιστη εξουσιαστική πρόταση, να δημιουργήσει ρεύμα.
ΜΕΣΑ σε μια γενική πανσερμία κινήσεων, λίγα είναι τα περιθώρια για διάλογο, αντιπαράθεση, ζύγισμα προγραμμάτων. Ακόμα και η εστίαση σε θέματα αιχμής, που κατά παράδοση αποτελούν και πεδίο αξιολόγησης των συνδυασμών και των προσώπων- το μέρος, στην πολιτική, «μιλά» και για το όλον- δεν έχει καταστεί εφικτή. Πάμε προς τις κάλπες χωρίς συζήτηση για τη διαχείριση των απορριμμάτων, για την ανάπλαση του θαλασσίου μετώπου, τις πεζοδρομήσεις και τα γενικότερα πολεοδομικά της πόλης, την καταλληλότερη εκμετάλλευση των ευκαιριών του ΕΣΠΑ.
ΚΑΙ ΚΑΤΙ μας λέει ότι αυτό δεν θα γίνει ούτε μέσα στις 4 εβδομάδες που μας χωρίζουν από τις εκλογές.
ΑΛΛΑ πολύ γρήγορα, έστω και κατόπιν εκλογής, θα φανεί ότι ο ορισμός των νέων στοιχημάτων της Πάτρας και της Δ. Ελλάδας και η δρομολόγησή τους σε συγκεκριμένη κατεύθυνση θα αποτελέσει ζωτική ανάγκη για τις πολιτικές δυνάμεις.
ΜΑΚΑΡΙ με όρους συνεννοήσεως. Αλλά θα έρθει η ώρα που θα μιλήσουμε γι’ αυτό.
ΠΡΟΣ το παρόν έχουμε εκλογική μάχη. Αλλά με την μπάλα χαμένη, είναι η αλήθεια. Τα αποτελέσματα του υπερπληθυσμού. Τα πλεονεκτήματα της δημοκρατίας, πολύ συχνά γίνονται μειονεκτήματα. Αλλά έχει η ίδια τους τρόπους να τα διαχειρίζεται.
