Αίσθηση έχει προκαλέσει την τελευταία περίοδο η ανάθεση από το Facebook σε ιστοσελίδα, της αποκλειστικότητας του ελέγχου του διαδικτύου για το ποια είδηση είναι «αληθινή» και ποια είναι «fake news» (όπως είναι της μόδας να λέγεται από όλα τα δημοσιογραφικά fashion victims)
Εκτός του ότι είναι το λιγότερο ύποπτο, καθ’ ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο, κάποιοι αποφασίζουν για το ποια είδηση είναι αληθής ή όχι, αξιόπιστη ή όχι κ.λ.π τώρα προκύπτει και κάτι ακόμα χειρότερο:
Αποφασίζεται για το ποια είδηση θα επιτρέπεται στον αναγνώστη να την διαβάζει ή όχι! Κάτι το οποίο κτυπάει εξαρχής την ελευθερία του λόγου και του Τύπου αλλά και αφαιρεί το δικαίωμα στον οποιονδήποτε να διαβάσει ότι θέλει, όπως το θέλει και να κρίνει αυτός τι είναι σωστό ή άδικο.
Εν ολίγοις Δημοκρατία… γιοκ. Διότι στην Δημοκρατία κανείς δεν μπορεί να ορίσει τι είναι επιτρεπτό να διαβαστεί και τι όχι.
Για να γίνει κατανοητό αυτό που λέμε ιδού τι γράφει το Facebook για τις «ψευδείς ειδήσεις»:
«Οι Σελίδες που συνεχίζουν να δημοσιεύουν ή να κοινοποιούν παραπλανητικές ειδήσεις θα δουν μια μείωση στη συνολική διάδοση του περιεχομένου τους, θα χάσουν τη δυνατότητά τους για οικονομική αξιοποίηση και διαφήμιση καθώς και τη δυνατότητα εγγραφής τους ως ειδησεογραφικών Σελίδων.
Η διαγραφή του παραπλανητικού περιεχόμενου δεν θα επηρεάσει αυτές τις συνέπειες»
Δηλαδή «δεν αρέσουν αυτά που ανεβάζεις στον διορισμένο «αυτοκρατορικό λογοκριτή», αυτομάτως χαρακτηρίζονται ως «μη αληθή» (το λέμε ευγενικά γιατί τελικά το να λες τα πράγματα με το όνομά τους γίνεται επικίνδυνο) και σε κτυπάμε εκεί που πονάς, δηλαδή στην τσέπη, διότι ως γνωστόν “νηστικό αρκούδι δεν χορεύει” και άντε να βρεις το δίκιο σου».
Λογοκρισία με δήθεν μανδύα Δημοκρατίας. Ο «αυτοκρατορικός λογοκριτής» ήταν θέση ανώτατου αξιωματούχου στην αυτοκρατορική Κίνα και θεωρούνταν από τις πιο ισχυρές θέσεις. Διορίζονταν από τον ίδιο τον Κινέζο Αυτοκράτορα.
Επίσης θα πρέπει το Facebook να μας εξηγήσει με ποια κριτήρια επέλεξε, όχι μόνο εδώ αλλά και σε άλλες χώρες κάποιες ιστοσελίδες οι οποίες θα αποφασίζουν το τι αληθεύει και τί όχι στην ηλεκτρονική ειδησεογραφία.
Κάποιος θα πει «μα είναι ιδιώτης το Facebook, γούστο του και καπέλο του», σωστά αλλά είναι ένας ιδιώτης που μπορεί να προξενήσει ζημιές σε ιστοσελίδες που απλά προσπαθούν να κάνουν την δουλειά τους όσο καλύτερα μπορούν και να ενημερώσουν τον κόσμο για ότι πιστεύουν ότι θα έπρεπε να μάθουν.
To ζήτημα αυτό προκάλεσε τόσο «ντόρο» που αντέδρασε ακόμα και η ελληνική κυβέρνηση.
«Το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής αντέδρασε γιατί θεωρούμε ότι τα Ellinika Hoaxes δεν παρέχουν αυτά τα εχέγγυα, αυτές τις εγγυήσεις, για να παίξουν αυτόν τον ρόλο, δηλαδή τον ρόλο τροχονόμου, τον ρόλο του μηχανισμού ο οποίος θα εντοπίζει ποια είδηση είναι ψευδής, αναληθής κλπ.
Η εταιρία Ellinika Hoaxes δεν έχει τα απαραίτητα εχέγγυα για να παίξει τον ρόλο που της ανέθεσε η Facebook, να εντοπίζει, δηλαδή ποια είδηση είναι ψευδής», δήλωσε μεταξύ άλλων ο υφυπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Λευτέρης Κρέτσος
Για να μην παρεξηγηθούμε αυτή είναι η κυβερνητική δήλωση η οποία στο πνεύμα ταυτίζεται με την απορία που έχουμε εδώ στο pronews.gr και την εκφράσαμε πρώτοι με σχετικό άρθρο.
«Ας πούμε, είπε, ότι υπάρχει μια είδηση ότι ο κ. Τσίπρας ή ο κ. Μητσοτάκης λένε ότι πρέπει να καταργηθούν τα επιδόματα ανεργίας και να υποκατασταθούν από επιδόματα κατάρτισης και αποφασίσουν τα ELLINIKA XOAXES ότι αυτή η είδηση δεν πρέπει να παίξει στο Διαδίκτυο, διότι για κάποιο λόγο μπορεί να είναι εν μέρει η απολύτως αναληθής, και γίνει αυτό λίγο πριν τις εκλογές, ποιος θα αναλάβει την ευθύνη αν έχουν λάθος; Και τι σημασία θα έχει μετά από έναν μήνα, που θα έχουν τελειώσει οι εκλογές, να πουν ότι έκαναν λάθος; Ποιος θα το αναλάβει ο ιδιοκτήτης του Facebook, μια ΜΚΟ;»
Ο κ. Κρέτσος ξεκαθάρισε πως το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής δεν θέλει, επ ουδενί, να παρέμβει στο περιεχόμενο και σημείωσε:
«Έχουμε, όμως, την ευθύνη και έχουμε το δικαίωμα να διατυπώνουμε δημόσια όποιες επιφυλάξεις μπορούμε να έχουμε για ζητήματα που αφορούν την ενημέρωση και βέβαια την ανάπτυξη οπτικοακουστικής βιομηχανίας».
Ταυτόχρονα ο υφυπουργός κάλεσε όλη την κοινότητα του Διαδικτύου, τους επιστήμονες, τους ερευνητές, τους ειδικούς στον χώρο των ΜΜΕ να πάρουν και αυτοί θέση, ενώ άφησε αιχμές για τη στάση των άλλων κομμάτων και κυρίως της Ν.Δ. λέγοντας:
«Μου κάνει μεγάλη εντύπωση η παθητική έως και ύποπτη, θα έλεγα αυτή τη στιγμή, σιωπή από τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα και κυρίως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διότι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Σε ποια είδηση θα έχουν πρόσβαση οι πολίτες και ποιος θα επαληθεύει ότι αυτή η είδηση είναι αληθής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι μια πάρα πολύ σοβαρή ιστορία»
Για να μην πολυλογούμε: Από την στιγμή που επιχειρείται έλεγχος της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ και της ΓΝΩΣΗΣ ώστε οι πολίτες να μην έχουν πρόσβαση σε αυτές και κυρίως να τους στερείται το δικαίωμα της ΚΡΙΣΗΣ για το τι να πιστέψουν και τι να χρησιμοποιήσουν στην ζωή τους έχουν ήδη χάσει βασικά δημοκρατικά τους δικαιώματα.
Δυστυχώς οι κοινωνίες οδεύουν προς ένα δυστοπικό μέλλον όπου το «1984» του Τ.Όργουελ θα φαντάζει περίπατος σε παιδική χαρά…
Στο μυθιστόρημα αυτό δύο ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά της οργουελιανής κοινωνίας:
Το πρώτο ήταν η Αστυνομία της Σκέψης η οποία έκανε ακριβώς αυτό το πράγμα. Κυνηγούσε τις «κακές σκέψεις» πολιτών τους οποίους με βάση αυτές τους έστελνε για… «αναδιαπαιδαγώγηση» (λοβοτομή και πλύση εγκεφάλου το λένε στο χωριό… )
Το δεύτερο ήταν το «new speak» (η νέα ομιλία) κατά την οποία είχαν διαγραφεί χιλιάδες λέξεις ως ανεπίτρεπτες στο να χρησιμοποιηθούν και να ειπωθούν. Δηλαδή έλειπαν από το λεξιλόγιο των πολιτών-σκλάβων λέξεις και όταν λείπουν λέξεις τότε λείπουν σκέψεις οπότε λείπουν και χιλιάδες ενοχλητικές για την ελίτ πράξεις…
Οποιαδήποτε ομοιότητα με την σημερινή κατάσταση απλά… συμπτωματική…
* Ο Θεόφραστος Ανδρεόπουλος είναι αρχισυντάκτης στο pronews.gr
