ΔΕΝ ΜΑΣ έφταναν οι πολλαπλές εκλογές του Μαΐου, θα έχουμε και γενικές εκλογές τον Ιούνιο. Αλλά προβάλλουν ως αναπόφευκτη λύση: Καταγράφεται παγιωμένη και μάλιστα διευρυνόμενη δυσαρμονία μεταξύ σύνθεσης της Βουλής και διαθέσεων του λαού. Η προσφυγή του Πρωθυπουργού στις κάλπες, ανεξάρτητα ποια δεύτερη σκέψη υπηρετεί ως στρατήγημα, κινείται προς τη δεοντολογικά ορθή κατεύθυνση και διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για δημοκρατική πολιτική λύση.
ΑΛΛΑ πριν ψηφίσουμε για κυβέρνηση, έχουμε δύο σοβαρές εκκρεμότητες. Τον β’ γύρο για τους αυτοδιοικητικούς θώκους, με βάση λογαριασμούς διαφορετικής τάξης.
ΠΡΙΝ διατυπώσουμε προτάγματα που μπορεί να εκφράζουν τις κεφαλαιώδεις αναμετρήσεις για τον Δήμο Πατρέων και την Περιφέρεια, θα περιμένουνε να ακούσουμε τα διλήμματα και τις προτάσεις που διατυπώνουν οι ίδιοι οι αντίπαλοι.
ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ διαπιστώνουμε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα του πρώτου γύρου λειτούργησε σε διαφορετικές κατευθύνσεις.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ Πατρέων, που άλλωστε δεν έκρυβε τη σχετική απροθυμία του σε όλη την προεκλογική περίοδο, δεν προτίθεται να κάνει διορθώσεις πορείας. Εξέλαβε το υψηλό ποσοστό του α’ γύρου ως εντολή διατήρησης της ίδιας ταχύτητας στις ίδιες συντεταγμένες. Και μάλλον δεν σκοπεύει να ενσωματώσει στην πολιτεία του απόψεις και προτάσεις των άλλων δυνάμεων, παρά τον μονόδρομο των συνεργασιών που εισάγει το νέο εκλογικό σύστημα. Αυτό θέλουμε;
ΣΤΗΝ Περιφέρεια τα πράγματα είναι πιο ελπιδοφόρα. Ο πρωτοπόρος του α’ γύρου δηλώνει ότι εκλαμβάνει την ψήφο των πολιτών ως διαγραφόμενη εντολή μεταβολών. Αλλά και ο εν ενεργεία περιφερειάρχης αντιλήφθηκε το νόημα της ψήφου του πρώτου γύρου και δηλώνει διαθέσιμος για προσεγγίσεις με μεγαλύτερη ευρύτητα πνεύματος. Οποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, η ειλικρινής συμμόρφωση θα είναι ένα κέρδος για την επόμενη ημέρα στο περιφερειακό συμβούλιο.
ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ όμως; Του ενός κόμματος η αρχή;
