ΥΠΑΡΧΕΙ αντίφαση; Φαινομενικά: Με σημαντική διαφορά νικητής ένας εκπρόσωπος του φιλελεύθερου χώρου, στην Περιφέρεια. Με σημαντική διαφορά νικητής και ένας δήμαρχος κομμουνιστής, σε πολλές περιπτώσεις ψηφισμένοι και οι δύο από τα ίδια χέρια. Πώς εξηγείται;
ΣΤΗ μία περίπτωση οι εκλογείς ήθελαν μεταβολή σε μια κατάσταση μακρόχρονη. Η διάθεσή τους ενισχύθηκε όταν ο επί σειρά ετών περιφερειάρχης αποδέχθηκε τη στήριξη μιας κυβέρνησης με καθοδικούς δείκτες δημοτικότητας, ενώ προέκυψε ως ανταγωνιστής ένα νέο, άφθαρτο και συμπαθές πρόσωπο. Ολα αυτά λιγότερο έχουν να κάνουν με την αυτοδιοικητική υπόθεση και κυρίως με γενικότερα πολιτικά και συμβολικά ζητήματα.
ΣΤΗ δεύτερη περίπτωση, δεν ωρίμασε συνθήκη μεταβολής, κατά την άποψη της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών. Αντίθετα, ο εν ενεργεία δήμαρχος εξακολουθεί να θεωρείται κατάλληλος αγωγός μηνυμάτων που αφορούν τη συστημική πολιτική τάξη, ενώ επιβραβεύεται για λαϊκόστροφο προσανατολισμό. Η θεωρία ότι ο δήμαρχος κάνει κακό στην πόλη, δεν πέρασε: Η πλειοψηφία των εκλογέων δεν βλέπει χαμένες ευκαιρίες που να την αφορούν. Μάλλον τείνει να πιστεύει ότι οι ευκαιρίες είναι για τους λίγους και ισχυρούς. Η προκατάληψη αυτή δένει πολύ καλά με τη γενικότερη αντίληψη της πλειοψηφίας των πολιτών (και όχι μόνο των αδυνάτων ή των περιθωριοποιημένων) για την κρίση και τα αίτιά της.
ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΕΙ να τρέχει η νέα περίοδος, θα μεσολαβήσουν καταλυτικές εξελίξεις στην κεντρική πολιτική σκηνή. Συνεπώς, όσα σχόλια και αν γίνουν σ’ αυτή τη φάση σε σχέση με το νέο αυτοδιοικητικό τοπίο, υφίστανται άνισο ανταγωνισμό από το εθνικό πολιτικό ζήτημα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι περνάει σε δεύτερη μοίρα η αυτοδιοίκηση, τα αίτια των αποτελεσμάτων, τα εκκρεμή ζητήματα, τα επείγοντα προτάγματα και η προφανής αναγκαιότητα να περάσει η αυτοδιοικητική υπόθεση σε μια ωριμότερη φάση. Να μην αποτελεί, δηλαδή, θέμα μιας εξάμηνης έξαρσης, αλλά να απασχολεί τις τοπικές δυνάμεις και όλους μας σε πιο στέρεα, πιο σοβαρή και πιο μελετημένη βάση.
