Από τη ρύθμιση μένουν εκτός οι ελεύθεροι επαγγελματίες (300.000 περιπτώσεις) και όσες επιχειρήσεις έχουν το 85% της οφειλής τους σε έναν πιστωτή ενώ, εντός της ρύθμισης, αλλά σε “γκρίζα ζώνη” μπαίνουν όσοι οφειλέτες έχουν οφειλές από 20.000 ευρώ έως 50.000 ευρώ, επειδή για αυτούς μπορεί να θεσπισθεί άλλη διαδικασία ρύθμισης και όχι η διαδικασία της ψηφιακής ηλεκτρονικής πλατφόρμας, αφού η πρόταση ρύθμισης και η αξιολόγηση της βιωσιμότητας τους θα γίνεται μέσω αυτοματοποιημένου συστήματος ή με άλλο, απλοποιημένο τρόπο !!!
Στον εξωδικαστικό μηχανισμό, μπορεί να υπαχθεί κάθε φυσικό πρόσωπο με πτωχευτική ικανότητα και κάθε νομικό πρόσωπο εφόσον κατά την 31η Δεκεμβρίου του 2016 είχε οφειλή από δάνειο ή πίστωση σε καθυστέρηση τουλάχιστον 90 ημερών ή οφειλή που ρυθμίστηκε μετά την 1η Ιουλίου 2016 προς χρηματοδοτικό φορέα ή είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη Φορολογική Διοίκηση ή προς Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης ή προς άλλο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, και οι συνολικές προς ρύθμιση οφειλές του ξεπερνούν το ποσό των 20.000 ευρώ.
Βέβαια για να μπορέσουν να υπαχθούν οι επιχειρήσεις με ληξιπρόθεσμες οφειλές στη ρύθμιση, θα πρέπει όσες διαθέτουν απλογραφικό λογιστικό σύστημα να έχουν θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων σε μία τουλάχιστον από τις τελευταίες τρεις χρήσεις πριν από την υποβολή της αίτησης.
Ενώ όσες τηρούν διπλογραφικό λογιστικό σύστημα να πληρούν μία από τις εξής προϋποθέσεις: σε μία τουλάχιστον από τις τελευταίες τρεις χρήσεις πριν από την υποβολή της αίτησης είχαν θετικά αποτελέσματα προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων, ή να είχαν θετική καθαρή θέση (equity).
Από τη ρύθμιση μένουν εκτός οι ελεύθεροι επαγγελματίες –σ.σ. η αγορά υπολογίζει ότι πρόκειται για 300.000 περιπτώσεις-, ενώ εκτός της ρύθμισης μένουν και όσες επιχειρήσεις έχουν το 85% της οφειλής τους σε έναν πιστωτή. Εντός της ρύθμισης, αλλά σε “γκρίζα ζώνη” μπαίνουν όσοι οφειλέτες έχουν οφειλές από 20.000 ευρώ έως 50.000 ευρώ.
Και αυτό γιατί όπως αναφέρεται στο άρθρο 16, με απόφαση των υπουργών Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας, μπορεί να θεσπισθεί, για πρόσωπα, των οποίων οι συνολικές προς ρύθμιση οφειλές δεν ξεπερνούν το ποσό των 50.000 ευρώ, άλλη διαδικασία ρύθμισης και όχι η διαδικασία μέσω της ψηφιακής πλατφόρμας ηλεκτρονικής υποβολής και διαχείρισης αιτήσεων που αναπτύσσεται στην ιστοσελίδα της Ε.Γ.Δ.Ι.Χ. με τη συνεργασία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υποστήριξης του Υπουργείου Οικονομικών (Γ.Γ.Π.Σ. και Δ.Υ.ΥΠ.ΟΙΚ.).
Συγκεκριμένα η πρόταση ρύθμισης, καθώς και η αξιολόγηση της βιωσιμότητας του οφειλέτη που οφείλει χρέη 20.000-50.000 ευρώ, θα γίνεται μέσω αυτοματοποιημένου συστήματος ή με “απλοποιημένο τρόπο”, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο σχέδιο νόμου.
Το συγκεκριμένο αυτοματοποιημένο σύστημα αναμένεται να λειτουργήσει αργότερα από τη βασική ηλεκτρονική πλατφόρμα που θα τηρείται στην ιστοσελίδα της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.), στην οποία θα “πέσουν” οι αιτήσεις για υπαγωγή στον εξωδικαστικό μηχανισμό.
Για όσους ενταχθούν στη ρύθμιση προβλέπεται πως οι μηνιαίες δόσεις ρύθμισης των χρεών προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία μπορεί να είναι μέχρι και τις 120 και η ελάχιστη καταβολή τα 50 ευρώ. Επίσης προβλέπεται πως η συμφωνία απαιτεί τη συναίνεση της πλειοψηφίας 60% των συμμετεχόντων πιστωτών, η οποία επιβάλλεται στην μειοψηφία, αλλά θα δίνεται προστασία στους μικρούς πιστωτές, οι οποίοι μπορούν να διεκδικήσουν στο ακέραιο το σύνολο των απαιτήσεών τους.
Συγκεκριμένα πιστωτές οι απαιτήσεις των οποίων δεν υπερβαίνουν ατομικά για κάθε πιστωτή το ποσό των 2.000.000 ευρώ και ποσοστό 1,5% του συνολικού χρέους του οφειλέτη και δεν υπερβαίνουν αθροιστικά το ποσό των 20.000.000 ευρώ και ποσοστό 15% του συνολικού χρέους του οφειλέτη δεν συμμετέχουν στη διαδικασία του νόμου και δεν δεσμεύονται από τη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών.
Επίσης δεν υπάγονται στον νόμο απαιτήσεις από ανακτήσεις κρατικών ενισχύσεων λόγω παραβίασης των σχετικών διατάξεων της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).
Σε ό,τι αφορά τις οφειλές προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, θέμα που αποτέλεσε το βασικό “αγκάθι” στις διαπραγματεύσεις μεταξύ της ελληνικής πλευράς και των Θεσμών, αλλά και προς τον ιδιωτικό τομέα, προβλέπεται η προαφαίρεση προστίμων, προσαυξήσεων και τόκων υπερημερίας, υπό την προϋπόθεση πως από τη διαδικασία αναδιάρθρωσης των χρεών μιας επιχείρησης, οι πιστωτές δεν έρχονται σε χειρότερη οικονομική θέση από αυτήν στην οποία θα βρισκόταν σε περίπτωση ρευστοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη. Συγκεκριμένα προαφαιρούνται:
– το σύνολο των τόκων υπερημερίας των πιστωτών του ιδιωτικού τομέα,
– το 95% των απαιτήσεων του Δημοσίου από πρόστιμα που έχουν επιβληθεί από τη φορολογική διοίκηση και το 85% των απαιτήσεων του Δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης από προσαυξήσεις ή τόκους εκπρόθεσμης καταβολής.
Αυτό το “κούρεμα” θα γίνεται στη λήξη της ρύθμισης αναδιάρθρωσης, π.χ. σε 10 χρόνια από σήμερα, ενώ αν η επιχείρηση έχει τη δυνατότητα αποπληρωμής και αυτών των οφειλών, θα τις αποπληρώνει.
Στην αντίθετη περίπτωση, δηλαδή αν η επιχείρηση δεν μπορεί, τα παραπάνω ποσά διαγράφονται μετά την ολοσχερή εξόφληση όλων των οφειλών με βάση τη σύμβαση αναδιάρθρωσης.
