Της ΜΑΡΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥ *
Δεν είναι εύκολο να συμπαθήσεις τον Β. Βενιζέλο. Δεν είναι ένας συνηθισμένος πολιτικός, να σφίγγει χέρια και να χαϊδεύει αυτιά και δεν μασάει τα λόγια του. Είναι ευφυής , είναι ικανός, είναι φιλόδοξος, και δεν το κρύβει. Είναι όμως ένας ώριμος πολιτικός, με συγκροτημένη σκέψη, με βαθειά γνώση και αποτελεί, χωρίς καμιά αμφισβήτηση, πολύτιμο κεφάλαιο στην πολιτική μας ζωή. Και όπως είναι αναμενόμενο (γιατί κανένας δεν κλωτσάει ένα ψόφιο σκυλί) έχει «φάει» την περισσότερη λάσπη από οποιονδήποτε άλλον.
Τι κι αν εξηγεί για το PSI, για τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, κανένας δεν τον ακούει, κανέναν δεν μπόρεσε να πείσει, κανένας όμως δεν μπορούσε να ανακόψει την χειμαρρώδη πορεία του. Μέχρι που το έκανε η Φώφη, με το βαρύ επώνυμο αλλά μέτριες ικανότητες, με περισσό θράσος και ακόμα μεγαλύτερη ανευθυνότητα, βγάζει τον Βενιζέλο εκτός της επόμενης Βουλής, με μια πρόταση που κανείς στην θέση του δεν θα δεχόταν. Η Φώφη, που ενώ έχει διατελέσει υπουργός του Σαμαρά, κήρυξε διμέτωπο αγώνα, περιμένοντας, όπως έλεγε, διψήφιο ποσοστό και την 3η εντολή ( τι θα την έκανε είναι άλλο θέμα). Ο λαός τής γύρισε την πλάτη. Εναν δρόμο βλέπει πλέον για να διασωθεί: Τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εριξε γέφυρες πολλές, εμπόδιο όμως ήταν ο Βενιζέλος, βράχος αμετακίνητος, ο Βενιζέλος που σήκωσε στις πλάτες του όλο τον αντι- ΣΥΡΙΖΑ αγώνα. Ομως, όπως το μισό ΠΑΣΟΚ έκανε τον Σύριζα κόμμα εξουσίας, τώρα το υπόλοιπο μισό ετοιμάζεται να του δώσει το φιλί της ζωής. Από εδώ και πέρα, τα πράγματα γίνονται περίπλοκα. Ο Μητσοτάκης οδεύει προς την αυτοδυναμία, και θα αναλάβει την Κυβέρνηση σε μια ναρκοθετημένη οικονομία, σε ένα κράτος μισο-διαλυμένο, με τα προβλήματα απλωμένα μπροστά του. Χρειάζεται δυνάμεις για να τα καταφέρει, δυνάμεις και πέρα από την ΝΔ. Πιστεύω ότι πολλά επώνυμα στελέχη θα στρατευτούν στην προσπάθειά του να γίνουμε επιτέλους ένα κανονικό, δυτικό, φιλελεύθερο κράτος. Το δεξιά και αριστερά δεν σημαίνει τίποτα πλέον. Η μάχη είναι μεταξύ της προόδου και της συντήρησης. Και τη συντήρηση σήμερα εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ του λαϊκισμού, του κρατισμού, του διχασμού, της φτωχοποίησης, της αναξιοκρατίας, της μιζέριας.
Ελπίζαμε ότι το ΠΑΣΟΚ θα έβαζε πάλι πλάτη, για το καλό της πατρίδας. Για να αλλάξει ο νόμος της απλής αναλογικής, που αποτελεί τον εφιάλτη που έρχεται. Για να στηρίξει την οικονομική πρόοδο, τις μεταρρυθμίσεις, και να αναλάβει τον ιστορικό ρόλο που του αξίζει. Φοβάμαι ότι η σημερινή του ηγεσία επέλεξε την λάθος πλευρά της ιστορίας. Οσο για τον κ. Βενιζέλο, θεωρώ ότι ο κύκλος του στην πολιτική ζωή της χώρας θα αργήσει πολύ να κλείσει.. Ο χρόνος θα δείξει…
* Η Μαρία Οικονομοπούλου είναι αρχιτέκτων.
