Ας ξεκινήσουμε απ’ αυτά που ξέραμε εξαρχής όλες και όλοι. Στο ξεκίνημα της κούρσας των δημοτικών εκλογών το αδιαφιλονίκητο φαβορί ήταν ο Κώστας Πελετίδης, η εντυπωσιακή εκλογική επίδοση του οποίου επαλήθευσε τη σχετική εκτίμηση.
Εάν δεν υπήρχε κι αυτή η πληθώρα των υποψηφίων, πιθανότατα θα επανεκλεγόταν δήμαρχος Πατρέων από την πρώτη Κυριακή. Αυτό δεν το κατάφερε, αλλά όπως ήλθαν τα πράγματα ο δεύτερος γύρος ήταν εκ των προτέρων μια καθαρά τυπική διαδικασία. Απλώς, ανέβαλε για μια εβδομάδα τα επινίκια της «Λαϊκής Συσπείρωσης».
Κατά τα άλλα, είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι το ίδιο εκλογικό σώμα που περιόρισε το ΚΚΕ στις ευρωεκλογές στα συνήθη ποσοστά του, το ανέδειξε σε κυρίαρχη πολιτική δύναμη για τον Δήμο της Πάτρας.
Ομως, κι αυτή η προφανής αναντιστοιχία έχει την εξήγηση της. Στη διάρκεια της πρώτης δημαρχιακής θητείας του ο Κώστας Πελετίδης είχε απέναντι του μια ισχνή, σχεδόν ανύπαρκτη, αντιπολίτευση. Εκανε έναν υγιεινό περίπατο και απόλαυσε μια ανοχή, ακόμη και από μέσα ενημέρωσης, που δεν είχε κανένας άλλος δήμαρχος στο παρελθόν.
Ταυτόχρονα, κανείς από τους βασικούς διεκδικητές του δημαρχιακού θώκου (με εξαίρεση τον Νίκο Νικολόπουλο που παρενέβαινε περιστασιακά με εφαλτήριο τη βουλευτική ιδιότητα του) δεν έκανε παρεμβάσεις για τα μείζονα τοπικά θέματα, κανείς δεν φρόντισε να καλλιεργήσει σταδιακά το προφίλ του αντίπαλου δέους του δημάρχου. Ελαμψαν διά της απουσίας τους.
Και γιατί συνέβη αυτό; Προφανώς γιατί η διεκδίκηση του Δήμου της Πάτρας δεν ήταν στις αρχικές επιδιώξεις τους. Ετσι, την ώρα που ο Κώστας Πελετίδης «αλώνιζε» κι έκανε μόνος του παιχνίδι βάζοντας στα δημοτικά ζητήματα την ατζέντα του Περισσού, η αλήθεια είναι ότι ούτε ο Γρηγόρης Αλεξόπουλος ούτε ο Νίκος Παπαδημάτος ήταν (έστω και εμμέσως) παρόντες σ’ αυτά.
Οταν αποφάσισαν να ασχοληθούν με την αχαϊκή πρωτεύουσα και ενδιαφέρθηκαν γι’ αυτήν με την ιδιότητα του υποψηφίου δημάρχου, ήταν αργά, πολύ αργά. Η έκβαση της εκλογικής αναμέτρησης ήταν προδιαγεγραμμένη.
Και δυο λόγια για τον επανεκλεγέντα δήμαρχο Πατρέων, που δικαιούται να πανηγυρίζει για την άνετη επικράτηση του.
Η επόμενη μέρα αυτών των δημοτικών εκλογών θα είναι διαφορετική. Ο «Κλεισθένης» θα δοκιμάσει σοβαρά την προσήλωση του ΚΚΕ στην απλή αναλογική, η εδραίωση της οποίας απαιτεί συναίνεση και ευρείες συνεργασίες.
Εάν η παράταξη της «Λαϊκής Συσπείρωσης» δεν βάλει νερό στο κρασί της και επιμείνει στην αρτηριοσκληρωτική γραμμή της (το πλέον πιθανό) ως προς τη μη επιδίωξη συνεργασιών, αυτή η νίκη του Κώστα Πελετίδη θα αποδειχθεί πύρρειος. Και ασφαλώς θα είναι η τελευταία…
