Προτιμούμε υποδομές Κούβας παρά τονωτικές ενέσεις από το ιδιωτικό κεφάλαιο εφόσον κρίνουμε ότι η μείωση των ελλειμμάτων δεν μας επιτρέπει δημόσιες επενδύσεις. Αν και το τελευταίο είναι μύθος αφού δεν μπορεί να μιλούμε για δημοσιονομικά πλεονάσματα και να αφήνουμε ζωτικούς τομείς της καθημερινότητας να καταρρέουν. Είναι αδιανόητο να θεοποιούμε την επιδοματική πολιτική με κομματικά κριτήρια και να παρέχουμε κοινωνικά υποτίθεται επιδόματα θεωρώντας ότι δημιουργούμε εκλογική πελατεία και να αδιαφορούμε για το μέλλον.
.
του Σαράντου Λέκκα
Κατά την προσωπική μας άποψη ένα από τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης που βιώνει η ελληνική οικονομία την τελευταία 10ετια είναι οι υποδομές.
Η αποεπένδυση είναι τέτοιας μορφής που χωρίς καμία αμφιβολία στο άμεσο μέλλον θα βιώσουμε τραγελαφικές καταστάσεις .
Ήδη είναι εμφανέστατη η διάβρωση ενός μεγάλου τμήματος των υποδομών σε σημείο που η περαιτέρω αδιαφορία του πολιτικού αλλά και αυτοδιοικητικού προσωπικού να παίρνει τα χαρακτηριστικά εγκλήματος κατά της ελληνικής κοινωνίας .
Πέρα από τους διεθνείς αυτοκινητόδρομους οι υπόλοιπες δημόσιες παρεμβάσεις προς την συντήρηση των υπαρχόντων δομών είναι ανύπαρκτες.
ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΕΤΙΑ 2015-16
| ΤΟΜΕΑΣ ΥΠΟΔΟΜΩΝ | ΕΛΛΑΔΑ | ΕΕ-28 |
| ΠΑΙΔΕΙΑ | 2,50% | 10,40% |
| ΥΓΕΙΑ | 1,40% | 7,90% |
| ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ | 1,30% | 2,30% |
| ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΑΞΗ | 0% | 3,10% |
Όλοι είμαστε μάρτυρες της αποεπένδυσης που συντελείτε και που τα πρώτα χρόνια της κρίσης είχε ως αιτιολογική βάση την προσπάθεια τιθάσευσης των δημοσίων οικονομικών και της εξεύρεσης πόρων για την αναχρηματοδότηση του δημοσίου χρέους.
Οι θυσίες του ελληνικού λαού μέσω της εσωτερικής υποτίμησης ήταν τέτοιας μορφής που έβαζε σε δεύτερη για να μην ισχυριστούμε σε τελευταία μοίρα την ενίσχυση και συντήρηση των υποδομών.
Και όταν λέμε υποδομές δεν εννοούμε μόνο την συντήρηση των υφιστάμενων δρόμων, ενεργειακών διασυνδέσεων, λιμανιών, γεφυρών, πολιτιστικών, μνημείων, κτλ, αλλά και σε τομείς όπως στην παιδεία, στην υγειονομική και νοσοκομειακή περίθαλψη, στην δημόσια τάξη και ασφάλεια στην δικαιοσύνη, στις φυλακές.
Όποιος επισκέπτεται Νοσοκομεία, δικαστήρια, σχολεία, για να αναφερθούμε στα πιο γνωστά δημόσια κτίρια αμέσως αντιλαμβάνεται το μέγεθος της αποεπένδυσης και της παρακμής.
Το εντυπωσιακό είναι ότι η στρεβλή ιδεολογική κουλτούρα της υφιστάμενης κυβέρνησης στερεί από τον ιδιωτικό τομέα την στήριξη τομέων από ιδιωτικά κεφάλαια.
Η άρνηση αποδοχής στήριξης από ιδιωτικό φορέα του τομέα της παιδείας με πρωταγωνιστές τους συνδικαλιστές και το επεισόδιο σε επαρχιακή πόλη της χώρας δείχνει ότι η κατάρρευση των υποδομών έχει συγχρονιστεί με την κατάρρευση των αξιών.
ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΤΟΥ ΠΔΕ 2016-2019
| ΕΤΟΣ | ΕΚΑΤ € |
|---|---|
| 2016 | 466 |
| 2017 | 800 |
| 2018 | 513 |
| 2019 | 550 |
| ΣΥΝΟΛΟ | 2,329 |
Προτιμούμε υποδομές Κούβας παρά τονωτικές ενέσεις από το ιδιωτικό κεφάλαιο εφόσον κρίνουμε ότι η μείωση των ελλειμμάτων δεν μας επιτρέπει δημόσιες επενδύσεις.
Αν και το τελευταίο είναι μύθος αφού δεν μπορεί να μιλούμε για δημοσιονομικά πλεονάσματα και να αφήνουμε ζωτικούς τομείς της καθημερινότητας να καταρρέουν.
Είναι αδιανόητο να θεοποιούμε την επιδοματική πολιτική με κομματικά κριτήρια και να παρέχουμε κοινωνικά υποτίθεται επιδόματα θεωρώντας ότι δημιουργούμε εκλογική πελατεία και να αδιαφορούμε για το μέλλον.
Την διετία 2015-16 οι δημόσιες επενδύσεις προς την Αστυνομία έφθασαν το μηδαμινό επίπεδο των 3 εκατ.€ ενώ για την Πυροσβεστική , τα Δικαστήρια και τις Φυλακές δεν δόθηκε κανένα ποσό.
Σπαταλούμε τα πλεονάσματα μη δίνοντας ούτε ένα ευρώ σε αυτούς που μας προστατεύουν.
Και για να μην ισχυριστούν κάποιοι ότι αυτά συνέβαιναν μόνο τα πρώτα δύσκολα χρόνια της κρίσης τα ίδια συμβαίνουν καθόλη την διακυβέρνηση της χώρας από την σημερινή κυβέρνηση.
Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων-ΠΔΕ περιστέλλεται κάθε χρόνο με αποτέλεσμα μόνο από αυτό, το επενδυτικό έλλειμμα, κατά την περίοδο 2016-2019 να ξεπερνά τα 2,3 δις €.
Οι πολιτικές επιλογές προς την κατεύθυνση των επιδομάτων και των κοινωνικών μερισμάτων κατά την προσωπική μας άποψη αποτελούν συνειδητή επιλογή με βασικό χαρακτηριστικό την υποθήκευση του μέλλοντος για κομματικούς αμιγώς λόγους.
Δεν είναι αρκετό για μια κυβέρνηση να λέει ότι δεν θα αφήσω καμένη γη στην επόμενη, ούτε ότι έχω αναδιαρθρώσει το δημόσιο χρέος.
Αυτά είναι συνταγματική της υποχρέωση, όπως υποχρέωση της είναι να διασφαλίζει το μέλλον των πολιτών αφήνοντας στην άκρη την δημαγωγία και τον λαϊκισμό.
ΛΕΚΚΑΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
