Ανάγκη για βαθιές τομές και όχι για μία από τα ίδια στο νομοθετικό ξεκαθάρισμα του τοπίου των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων
Η κλεψύδρα του ξεκαθαρίσματος του πλαισίου που διέπει τη λειτουργία των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) στην Ελλάδα έχει αρχίσει να αδειάζει από άμμο, καθώς αν όλα «τρέξουν» βάσει του κυβερνητικού προγραμματισμού, μέχρι το τέλος Ιουλίου θα έχει ψηφιστεί το σχετικό νομοσχέδιο.
Στις παρεμβάσεις που προωθούνται μπαίνουν οι τελευταίες πινελιές, με τους κύριους νομοθετικούς πυλώνες να είναι ήδη έτοιμοι και να αφορούν την υποχρεωτική εγγραφή των εν λόγω οργανώσεων σε μία δημόσια βάση δεδομένων, την τήρηση συγκεκριμένων κανόνων οικονομικής διαφάνειας ως προς τη χρηματοδότηση και την εν γένει λειτουργία τους, αλλά και «πακέτο» των κυρώσεων που θα επιβάλλονται στις ΜΚΟ που θα παραβιάζουν το κανονιστικό πλαίσιο.
Αναγκαίο το ξεσκαρτάρισμα της ήρας από το στάρι, αφού η ύπαρξη και το έργο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στην Ελλάδα σκιάζεται από έναν ιστό καταγγελιών και φημών για περίεργες χρηματοδοτήσεις και από έναν εξίσου σκοτεινό ρόλο στη διαχείριση του μεταναστευτικού προβλήματος.
Το ζητούμενο βέβαια είναι να μην εξαντληθεί κι αυτή η μεταρρυθμιστική παρέμβαση, όπως πολλές στη χώρας μας, στην αλλαγή της… μαρκίζας και του ονόματος, καθώς αν επαληθευτεί πρόσφατο ρεπορτάζ της εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» οι ως σήμερα γνωστές ως ΜΚΟ εθελοντικές μη κερδοσκοπικές οργανώσεις προσώπων με νομική προσωπικότητα θα μετονομαστούν σε ΟκοιΠ, δηλαδή σε Οργανώσεις Κοινωνίας Πολιτών.
Θυμίζεται ότι η προαναγγελία της υποχρεωτικής εγγραφής των εν λόγω οργανώσεων σε μία δημόσια βάση δεδομένων δεν ισοδυναμεί με την ανακάλυψη του… τροχού, καθώς η λειτουργία μητρώου ελληνικών και ξένων ΜΚΟ προβλέπεται ως διαδικασία από τον Οκτώβριο του 2018 (ΦΕΚ Τεύχος Β΄ 4794/26.10.2018). Αυτά είναι οι τεχνικές λεπτομέρειες που καλώς επικαιροποιούνται αν πρέπει, αλλά το πρόβλημα δεν το λύνουν. Ακόμη και οι περί χρηματοδοτικής διαφάνειας νομοθετικές δικλείδες ασφαλείας που προβλέπει ο καινούργιος νόμος μοιάζει να αφορούν μόνο τις οργανώσεις που λαμβάνουν κρατική επιχορήγηση, και όχι όλες εκείνες που χρηματοδοτούνται απευθείας από φορείς όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Όταν ο έντυπος και ηλεκτρονικός Τύπος –ελληνικός και ξένος– βρίθει από δημοσιεύματα ότι είναι ύποπτα πολλές σε αριθμό οι ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στα ελληνικά νησιά, και κάποιες από αυτές καθοδηγούν μέσω των social media πρόσφυγες-μετανάστες να περάσουν από τα τουρκικά παράλια στην Ελλάδα, γίνεται επιτακτική η ανάγκη να μπει βαθιά το μαχαίρι της εκκαθάρισης των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.
Διότι, σε κάθε άλλη περίπτωση, απλώς θα επιβεβαιωθεί η γνωστή παροιμιακή έκφραση για την αλλαγή… ενδυμασίας του κουρελή Μανωλιού.
