Γράφει ο Σταύρος Καλεντερίδης – Διεθνολόγος
[email protected]
Και όμως η κυβέρνηση κατάφερε να ξεπεράσει όλες τις προσδοκίες. Κανείς δεν πίστευε ότι θα τολμούσαν και νέα προδοσία μετά τη συμφωνία με την Ιταλία.
Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε πως οι προδοσίες της δεξιάς, είναι διαχρονικά πιο ύπουλες και κεκαλυμμένες. Ωστόσο οι Έλληνες πολίτες (με εξαίρεση τους κομματικά δεσμευμένους), διαθέτουν ευθυκρισία και έτσι εύκολα αναγνωρίζουν το «ξεπούλημα» από τον έντιμο συμβιβασμό.
Διαχρονικά, κάθε μειοδοτικό βήμα της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, παρουσιάζεται στην κοινή γνώμη ως «αναγκαίο κακό», αποστερώντας από τη χώρα μας κομμάτι της κυριαρχίας της. Το «ξήλωσε από εδώ – ξήλωσε από εκεί», μας οδηγεί σταδιακά στην εθνική ανυπαρξία. Ας κοιτάξουμε μόνο πού βρισκόταν ο Ελληνισμός 100 χρόνια πριν. Το πολιτικό σύστημα, και οι (ιδεολογικοί) πατέρες των κυβερνώντων, κοιμόντουσαν για δεκαετίες, για να ξυπνήσουν τώρα τα (ιδεολογικά) τους τέκνα και να ξεπουλήσουν «μπιρ παρά» τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας.
Στις 6 Αυγούστου 2020 έγινε κάτι το αδιανόητο. Για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας μας, ελληνική κυβέρνηση αποδέχθηκε μειωμένη επήρεια ΑΟΖ στα Ελληνικά νησιά. Βέβαια αυτό το είχε πράξει προσφάτως και στη συμφωνία με την Ιταλία, αλλά εκεί μας πούλησε το παραμύθι πως απλώς δεν απεδόθη πλήρης επήρεια σε νησίδες και μικρονήσους. Επρόκειτο βέβαια για στυγνή εξαπάτηση των πολιτών, καθώς δεν υφίσταται κανείς τέτοιος διαχωρισμός στο διεθνές δίκαιο. Τώρα όμως, οι «γαλάζιοι» απαρνήθηκαν τα μεγαλύτερα νησιά της πατρίδας μας. Μη δίδοντας πλήρη επήρεια στη Ρόδο, και παραχωρώντας μερική επήρεια στην Κρήτη, πλέον κανείς τους δεν μπορεί να κρυφτεί, κανείς δεν δικαιολογείται και ουδείς εξαιρείται από τις πολιτικές και νομικές ευθύνες της μειοδοσίας.
Το δεύτερο έγκλημα ήταν η τμηματική οριοθέτηση. Παράνομη και ανεπίτρεπτη βάσει του διεθνούς δικαίου, η τμηματική οριοθέτηση υπό τις συνθήκες και με τον τρόπο που πραγματοποιήθηκε, ομολογεί γκρίζες ζώνες κυριαρχικών δικαιωμάτων για την περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Έτσι η κυβέρνηση προσέφερε «ψωμοτύρι» στην επικοινωνιακή και νομική φαρέτρα των Τούρκων επιτελών. Πρόκειται για μία μαύρη εθνική προδοσία.
Το τρίτο έγκλημα, και μία ακόμα καινοτομία της κυβέρνησης της ΝΔ, είναι η εγκατάλειψη της αρχής της μέσης γραμμής για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών. Η εν λόγω αρχή η οποία καταργήθηκε με την παρούσα συμφωνία, αποτελούσε διαχρονική θέση, αλλά και ιστορική κόκκινη γραμμή της Ελλάδας, την οποία υποστήριξαν όλοι οι έως τώρα πρωθυπουργοί (βλ. εθνικοί ολετήρες) της πατρίδας μας. Μέχρι και αυτούς κατάφερε να ξεπεράσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης!
Η δε πρόβλεψη στη συμφωνία για μελλοντική διευθέτηση της εγκαταλελειμμένης περιοχής (Ρόδου – Μεγίστης), το γνωστό δηλαδή «επιφυλασσόμεθα», παραπέμπει βέβαια στις ελληνικές καλένδες. Όπως ακριβώς επιφυλασσόμεθα ακόμα για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ., από το 1995 μέχρι και σήμερα. Διότι όπως είναι άλλωστε γνωστό, ουδέν μονιμότερο του προσωρινού.
Επί της ουσίας, με τη συμφωνία αφήσαμε το Καστελόριζο και τα παρακείμενα νησιά, βορά στα τουρκικά σαγόνια.
Το χειρότερο όμως όλων σε αυτήν την κατάπτυστη συμφωνία, είναι πως μέσω αυτής ακυρώνεται ο αυτοσκοπός του ελλαδικού κράτους και το αναγκαίο εθνικό όραμα της Ελλάδας για τις θαλάσσιες ζώνες. Αυτό δεν είναι άλλο από την ένωση των ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου. Αυτή την ένωση πολεμάει για χρόνια το αφελληνισμένο πολιτικό σύστημα, και αυτή την ένωση απέτρεψαν με την παρούσα όζουσα συμφωνία με την Αίγυπτο.
Ας εξετάσουμε τώρα και τα επικοινωνιακά παιχνίδια.
Αξίζει να σημειωθεί πως η συμφωνία στο Κάιρο, συνήφθη σε συνέχεια της προδοτικής συμφωνίας με την Ιταλία και συνεπώς μερίδιο ευθύνης για την προδοσία του Αιγαίου φέρουν όλοι όσοι ξέπλυναν και παρουσίασαν ως θετική, την μειοδοσία στο Ιόνιο. Δεν είναι άμοιροι ευθυνών οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, ούτε πρόκειται να δεχθούν άφεση της αμαρτίας τους.
Όσον αφορά τον κίνδυνο εξ ανατολών, δεν θα ήταν δίκαιο να πιστέψουμε ότι αποτελεί στημένο παιχνίδι η αντίδραση των Τούρκων για τη συμφωνία.
Ωστόσο, η Άγκυρα έχει απέναντί της μια σαφώς ενδοτική κυβέρνηση και λογικό είναι να την υποστηρίζει με δηλώσεις, αναβαθμίζοντας την Αθήνα σε δήθεν «σκληρό παίχτη». Ταυτόχρονα, η αντίδραση των Τούρκων αποτελεί και στοχευμένη προπαγάνδα με σκοπό να επηρεάσει θετικά τους αδελφούς μουσουλμάνους της Αιγύπτου, στρέφοντάς τους εναντίον του Προέδρου Σίσι.
Επίσης, επειδή κάποιοι επιτήδειοι εν Ελλάδι επιχείρησαν να τα μπλέξουν, να ξεκαθαρίσουμε πως οι Τούρκοι παραπονιούνται διότι δεν αναγνωρίζουν καμία επήρεια ΑΟΖ στα Ελληνικά νησιά. Σε αυτόν τον παραλογισμό διαφωνούν βεβαίως όλοι, και διαφώνησαν και οι Αιγύπτιοι, όπως ήταν άλλωστε φυσικό. Εμείς αντιθέτως, ως ελεύθεροι πολίτες οφείλουμε να εξεγερθούμε, διότι σε κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου, η προδοτική και σφετεριστική κυβέρνηση της ΝΔ αποφάσισε πως τα Ελληνικά νησιά έχουν περιορισμένη και όχι πλήρη επήρεια. Ας σταματήσουν λοιπόν να εξαπατούν τους πολίτες οι δήθεν επαΐοντες.
Τι μας περιμένει λοιπόν από εδώ και πέρα;
Η συμφωνία του Καΐρου ανοίγει το δρόμο για μία διαπραγμάτευση με την Τουρκία η οποία θα περιλαμβάνει: 1) τμηματική οριοθέτηση, 2) εις βάρος μας οριοθέτηση η οποία θα αγνοεί τη μέση γραμμή (και το μέσο σημείο) και πολύ πιθανό να επιλεγεί η αρχή της ευθυδικίας και 3) μειωμένη επήρεια στα Ελληνικά νησιά. Σε συνδυασμό με την εξίσου προδοτική συμφωνία της ΝΔ με την Ιταλία, μπορούμε να προσθέσουμε στο καλάθι του ελληνοτουρκικού «παζαριού» και 4) τα ιδιαίτερα προνόμια των Τούρκων ψαράδων στο Αιγαίο, κατά τα πρότυπα και το μοντέλο των Ιταλών. Μιας και οι νεοδημοκράτες φαίνεται ότι δεν διστάζουν να ξεχειλώσουν το πουλόβερ, θα πρέπει να περιμένουμε και κάποιας μορφής «από κοινού ανάπτυξη» με την Τουρκία (joint development), των ελληνικών πόρων και του ελληνικού πλούτου. Αυτό, όπως μου γράφει και ένας φίλος, μπορεί να πραγματοποιηθεί εξόχως με μία παραχώρηση αξιοποίησης Ελληνικών οικοπέδων στην τουρκική ΤΡΑΟ, «ως νίκη της διπλωματίας και της καλής γειτονίας»!
Τι θα έπρεπε να είχε πράξει μια Ελληνική κυβέρνηση;
Η αναφορά στις προφανείς εθνικές θέσεις καταντάει μάλλον γραφική σε αυτό το σημείο. Η κυβέρνηση γνώριζε και γνωρίζει πως όφειλε να προχωρήσει αφενός σε επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ν. μ. και αφετέρου σε τριμερή οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο και την Αίγυπτο που να ενώνει τον ελλαδικό χώρο. Το ότι δεν το έπραξε δεν αποτελεί ελλιπή ενημέρωση, ή διπλωματική της αδυναμία, αλλά απόδειξη της αντεθνικής στρατηγικής της ΝΔ.
Άλλωστε, μετά την προχθεσινή συμφωνία, το κράτος καταργήθηκε αυτοδικαίως. Δεν νοείται ένα πολιτικό σύστημα να παραχωρεί εθνική κυριαρχία και να μένει στη θέση του.
Κοιτώντας τη μεγάλη εικόνα, συνειδητοποιούμε πως μετά τις Πρέσπες και την τωρινή προδοσία στις θαλάσσιες ζώνες, η χώρα μας ελέγχεται απόλυτα από εξωγενείς δυνάμεις και συμφέροντα. Ό,τι ήταν η συμφωνία της Λίμνης για τη Μακεδονία, είναι και η συμφωνία των Θαλασσών για το Αιγαίο και το Ιόνιο. Έχοντας δεσμεύσει και εκμαυλίσει τους Τσίπρα και Κοτζιά ως προδότες της Μακεδονίας, οι ξένοι πάτρωνες της Ελλάδας, δέσμευσαν και εκμαύλισαν τους Μητσοτάκη – Δένδια ως προδότες του Αιγαίου και του Ιονίου. Με το πολιτικό σύστημα να είναι σύσσωμα εξωνημένο και ελεγχόμενο, οι εξωγενείς δυνάμεις που επιβουλεύονται την πατρίδα μας, τώρα επί της ουσίας την ελέγχουν άμεσα, παρέχοντας προστασία και νομιμοποίηση στους Εφιάλτες του κοινοβουλίου και του Μαξίμου. Δίχως νομιμοποίηση και δίχως εθνική συνείδηση, τα ελληνικά πολιτικά κόμματα είναι αναγκασμένα πλέον να υπηρετούν αποκλειστικά τους ξένους αφέντες τους.
Με βάσει τα ανωτέρω, ο μόνος δρόμος για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες είναι η αντίσταση. Αν ο λεγόμενος «πατριωτικός» χώρος δεν δεξιο-πασοκόφερνε, θα είχαν ήδη αναγγελθεί συλλαλητήρια διαμαρτυρίας και ανυπακοής.
Καθώς η κυβέρνηση στήνει μακάβριο γλέντι στο Μαξίμου για να γιορτάσει την προδοσία του Αιγαίου, δικός μας ιερός σκοπός πρέπει να καταστεί η ανατροπή του πολιτικού συστήματος που προκαλεί εθνικές ήττες και τραγωδίες.
Οργανωθείτε και αντισταθείτε.
