Κύριοι Βουλευτές,
Ενημερωθείτε.
Πολύ σωστός σήμερα ο Σταύρος Λυγερός.
Το πρόβλημα είπε είναι πολύ ευρύτερο και πολύ ποιο σοβαρό από την ΑΟΖ κτλ. Το πρόβλημα είναι είπε (και έχει απόλυτα δίκαιο), αν ή Ελλάδα θα γίνει ή όχι δορυφόρος της Τουρκίας.
Σχετικά, είναι απόλυτα προφανές, ότι όλη η χρησιμοποιούμενη ραδιουργία της Γερμανίας και λοιπών γνωστών, του μαϊντανού του ΝΑΤΟ κτλ, αποβλέπουν πρώτα στην μη επιβολή κυρώσεων στην τουρκία.
Κυρίως όμως αποβλέπουν στον εγκλωβισμό της Ελλάδας σε όρους της τουρκίας.
Που όπως επεσήμανε ο Σταύρος Λυγερός, οδηγούν την Ελλάδα σε κατάσταση πολύ χειρότερη από Φιλλανδοποίηση. Διότι η τουρκία πρεσβεύει την επέκταση της με εθνοκαθάρσεις κτλ.
Υπενθυμίσουμε ότι σήμερα περιφερειάρχης της Νέας τάξης της παγκοσμιοποίησης στην Ευρώπη είναι η Χανούμ Μέρκελ
Παρατηρείται ότι από πολύ παλιά, επί των προδοτικά παγκοσμιοποιημένου Σημίτη και του Σάντσο Πάντσα του Τζέφρυ – Γιωργάκη. Αλλά και επί των τότε παγκοσμιοποιημένων και Ρεπουμπλικάνων και δημοκρατικών των ΗΠΑ. Νυν παγκοσμιοποιημένοι είναι μόνον οι Δημοκρατικοί που έγιναν «κινέζοποιημένοι».
Είχε προγραμματιστεί να υπαχθεί η Ελλάδα στην περιφέρεια της Νέας Τάξης, Τουρκία.
Υπενθυμίζεται τι έλεγαν τότε οι εφιάλτες Σημιτο – Γιωργάκηδες φανερα, και τι δεχόντουσαν σιωπηλά η ΝΔ και οι «προοδευτικοί»
Από το «Ιδεολογική προσέγγιση του εκσυγχρονισμού, Άρδην τ. 57 / Περιοδικό Άρδην — του Πάνου Πικραμένου, https://ardin-rixi.gr/archives/16539, 28/2/2014
«Σήμερα όμως, οι επιδιώξεις του εκσυγχρονισμού (διάβαζε νέας τάξης) έχουν γίνει πλήρως κατανοητές.
Και, εν ολίγοις, δεν είναι άλλες από την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εναρμόνιση της ελληνικής πραγματικότητας στα οράματα όσων προωθούν την λεγόμενη «παγκοσμιοποιημένη κοινωνία».
Το «παγκόσμιο Χωριό» ή αλλιώς την «Νέα Τάξη Πραγμάτων», που έχει εξαγγελθεί ήδη από την εποχή του Προέδρου Ρήγκαν.
………………………………………………………..
Κάτω από αυτό το πρίσμα, και για να γίνουμε περισσότερο κατανοητοί, σύμφωνα με τους θεωρητικούς του εκσυγχρονισμού (νέας τάξης), είναι εντελώς ανορθολογικό και δαπανηρό, οι κάτοικοι π.χ. της Μυτιλήνης. Να συναλλάσσονται ή να υπάγονται διοικητικά στο ελλαδικό κέντρο και όχι με τα παράλια της Μικράς Ασίας,
Όπως συνέβαινε τον Μεσαίωνα ή επί Τουρκοκρατίας, όταν δεν υπήρχαν συνοριακοί περιορισμοί.
Το ίδιο συμβαίνει όταν το Αιγαίο χαρακτηρίζεται ελληνικό.
Αφού έτσι παρεμποδίζεται η ομαλή οικονομική δραστηριότητα μιας μεγάλης γεωοικονομικής ζώνης, στην οποία έχουν εντάξει την χώρα μας οι δεξαμενές σκέψεις πέραν του Ατλαντικού (Βαλκάνια, Τουρκία, Καύκασος, Παραδουνάβιες περιοχές κ.λπ.).
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι ελληνοτουρκικές διαφορές έχουν χαρακτηριστεί «αναχρονιστικές» και μάλιστα από τον ίδιο τον Κώστα Σημίτη.
……………………….
Σημαντικό εργαλείο για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής είναι οι κάθε είδους μειονότητες (εθνοτικές, θρησκευτικές, ιδεολογικές, κ.ά), και ο πολυπολιτισμός. Αφού όταν μία κοινωνία είναι διασπασμένη γίνεται πιο «ευέλικτη».
Πολύτιμο εργαλείο είναι και οι μετανάστες οι οποίοι, σε πρώτη φάση, _χωρίς συνδικαλιστική συνείδηση και αποκομμένοι από το φυσικό περιβάλλον τους, ώστε να διατηρούν υψηλό ενδιαφέρον για τα κοινά_ αποτελούν τον ιδανικό «εργασιακό νομάδα», ενώ έχει ήδη αρχίσει η μετατροπή σε κάτι αντίστοιχο και των γηγενών.
Εργώδεις προσπάθειες καταβάλλονται για να λήξουν και όσες διεθνείς αντιπαραθέσεις χαρακτηρίζονται για διάφορους λόγους ανεπιθύμητες, (π.χ. Ινδία-Πακιστάν, Ελλάδα-Τουρκία κλπ). ………»
Δρ. Ευριπίδης Μπίλλης
