Τρόμος στο κυβερνητικό στρατόπεδο ότι η Ελλάδα θα γίνει Μπέργκαμο. Περιμένουν εκτίναξη κρουσμάτων στα 5.000 ημερησίως. Διαρροές ότι τα Χριστούγεννα θα γιορταστούν με «μοντέλο Πάσχα»!
Σε καταλύτη έντονων πολιτικών και κοινωνικών διεργασιών μεταλλάσσεται ο ιός του κορωνοϊού, την ώρα που η αντιμετώπισή του από την κυβέρνηση γίνεται με τρόπο -αν μη τι άλλο- αλλοπρόσαλλο και ανησυχητικό.
Οι αναταράξεις που προκαλεί το νέο lockdown ξεπερνούν κατά πολύ το υγειονομικό επίπεδο και -σε συνθήκες πολύ διαφορετικές από την άνοιξη- δημιουργούν γενικότερη αβεβαιότητα και πλήρη ανασφάλεια. Μάλιστα όχι μόνο η κυβέρνηση, αλλά σχεδόν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα δείχνει ότι έχει αρχίσει να «κρασάρει», καθώς οι πρώτες ρωγμές είναι εμφανείς.
ήδη όλες οι μετρήσεις αποτυπώνουν, εβδομάδα με την εβδομάδα, την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των πολιτών, η οποία στρέφεται κατά κύριο λόγο εναντίον της κυβέρνησης για τα μέτρα και τις αποφάσεις που λαμβάνει, αλλά δεν αφήνει ανεπηρέαστη και την αντιπολίτευση. Το τοπίο δεν έχει πλέον καμία σχέση με εκείνο προ οκτώ μηνών.
Στο εσωτερικό της κυβέρνησης επικρατεί, σύμφωνα με πληροφορίες, μεγάλη ένταση. Το αλαλούμ της τελευταίας εβδομάδας, με τα συνεχή μπρος πίσω και τις τροποποιήσεις των επίσημων ανακοινώσεων, δεν είναι άσχετο με την έλλειψη σαφούς στρατηγικής και τις διαφωνίες.
Αυτή τη στιγμή, μάλιστα, κυριαρχεί ένας νέος πανικός, υπό τον φόβο ότι τις προσεχείς εβδομάδες -τουλάχιστον έως ότου αποδώσουν οι περιορισμοί- ο αριθμός των κρουσμάτων μπορεί να εκτιναχθεί έως και τα 4.000-5.000 ημερησίως.
Με τα επιδημιολογικά δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί αυτό θεωρείται από τους επιστήμονες αναμενόμενο, αλλά τρομάζει από πλευράς επιπτώσεων ακόμη και σε ό,τι αφορά την ψυχολογία του κοινωνικού συνόλου που ήδη έχει επιβαρυνθεί πολύ. Αυτό καταγράφηκε και με την ανακλαστική αντίδραση πλήθους ανθρώπων που ξεχύθηκαν στους δρόμους, κάνοντας ψώνια και αγορές, ή σπεύδοντας να φύγουν από τα αστικά κέντρα για τα εξοχικά τους προτού σημάνει η ώρα του -άγνωστης διάρκειας- νέου εγκλεισμού. Μένει να φανεί και ο βαθμός ανυπακοής στους περιορισμούς από εδώ και πέρα.
Η προβλεπόμενη σταδιακή πτώση των κρουσμάτων αναμένεται συγκριτικά να λειτουργήσει στη συνέχεια πιο θετικά, όμως θα είναι δύσκολο να μην υπάρξει παράταση των μέτρων και για ένα τουλάχιστον διάστημα του επόμενου μήνα, με ό,τι αυτό θα σημάνει για την οικονομία, καθώς και με την προοπτική -στην καλύτερη των περιπτώσεων- τα Χριστούγεννα να γιορταστούν με «μοντέλο Πάσχα». Ο κ. Πέτσας ήδη είπε ότι το lockdwon δεν θα αρθεί εάν τα κρούσματα δεν μειωθούν στα 400 ημερησίως.
Ο δεύτερος μεγάλος εφιάλτης έχει εγκατασταθεί στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, οι οποίες, όπως αποδεικνύεται, δεν αυξήθηκαν επαρκώς στο διάστημα των μηνών που μεσολάβησε από το πρώτο κύμα. Μάλιστα, είναι συγκλονιστική η πληροφορία που μεταφέρει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» αξιόπιστη πηγή, σύμφωνα με την οποία ανέρχονται περί τους 100 (σε ένα σύνολο περίπου 700 έως τώρα) οι άνθρωποι που με υποκείμενα νοσήματα και κυρίως μεγάλης ηλικίας χτυπήθηκαν από τον ιό και έχασαν τη ζωή τους παραμένοντας σε κλίνες απλής νοσηλείας, χωρίς να μεταφερθούν σε ΜΕΘ, για να μη φρακάρει το σύστημα υγείας.
Το στοιχείο αυτό δίνει και μια άλλη διάσταση στην αρκετά κυνική αναφορά του κ. Τσιόδρα -που ασπάστηκε ο κ. Μητσοτάκης- ότι «ορισμένες φορές η διασωλήνωση είναι παρατεταμένη διαδικασία θανάτου και όχι παράταση μιας ποιοτικής ζωής» για τους ασθενείς. Παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις ότι αυτό δεν θα συμβεί με τον Covid, σοβαροί επιστήμονες κρούουν ήδη τον κώδωνα του κινδύνου μετατροπής της χώρας μας -εξαιτίας των ελλείψεων κλινών- σε Μπέργκαμο.
Από πολιτικής πλευράς, το κυβερνητικό επιτελείο μπροστά σε αυτή την κατάσταση προσπαθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, να δημιουργήσει εσωτερικά αναχώματα. Ηδη, όπως λέγεται, το επόμενο διάστημα θα επιχειρηθεί από το Μέγαρο Μαξίμου η αναζήτηση «αποδιοπομπαίων τράγων» -κατά πάσα πιθανότητα από την οδό Αριστοτέλους- για να χρεωθούν την αποτυχία. Στο πλαίσιο αυτό τοποθετείται και η πραγματοποίηση του ανασχηματισμού λίγο πριν από τις γιορτές, ώστε να αλλάξει επικοινωνιακά και η ατζέντα.
Το παιχνίδι μετακύλισης των ευθυνών θα αποδειχθεί, ωστόσο, αρκετά δύσκολο, καθώς εμπλέκονται πολλοί παράγοντες, ενώ είχαν γίνει και πολλές εισηγήσεις προτού φθάσει ο κόμπος στο χτένι.
Με δεδομένη μάλιστα τη γραμμή που από το πρώτο κύμα είχε αποφασίσει να τηρήσει η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της πανδημίας, αναφέρεται ότι και ο κ. Τσιόδρας -«ο Σωτήρης» κατά τον κ. Μητσοτάκη- είχε προτείνει από τον Σεπτέμβριο την έγκαιρη επιβολή νέου lockdown, διαπιστώνοντας την τάση των «ορφανών» κρουσμάτων μετά το μπάχαλο του καλοκαιριού με τον τουρισμό. Η απάντηση όμως ήταν αρνητική, καθώς εκφράζονταν ελπίδες ότι η κατάσταση θα ελεγχθεί και δίνονταν διαβεβαιώσεις ότι το σύστημα υγείας θα αντέξει.
Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, μέσα σε ένα περιβάλλον κακού συντονισμού, πολλαπλών κέντρων αποφάσεων και εσωτερικών αλληλοϋπονομεύσεων, οι ελπίδες εξανεμίστηκαν μόλις τα κρούσματα έσπασαν το φράγμα των 2.000 και -προς δόξαν της κυβερνητικής σοβαρότητας- κατέρρευσε η τελευταία γραμμή άμυνας, το «όχι» σε λιγότερο από εικοσιτέσσερις ώρες μετατράπηκε σε «ναι» και το lockdown βαφτίστηκε μονόδρομος, πυροδοτώντας ντόμινο αδιεξόδων σε οικονομία και κοινωνία.
Το κλίμα αντίδρασης και αμφισβήτησης που επωάζεται επιχειρείται να αντιμετωπιστεί από την κυβέρνηση με τους αφορισμούς περί «ψεκασμένων» που χρησιμοποίησε την Πέμπτη και ο κ. Μητσοτάκης. Ο ίδιος έσπευσε να πει, επίσης, ότι δεν προβλέπει «πολιτικές εξελίξεις», αλλά στα πέριξ του Μαξίμου η ανησυχία διαρκώς μεγαλώνει.
Ο φόβος δεν έρχεται από την πλευρά της αντιπολίτευσης, η οποία ασκεί μεν δριμεία κριτική στους κυβερνητικούς χειρισμούς, αλλά δεν γίνεται αρνητής του lockdwon. Γενικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται -όπως σε όλα τα θέματα πια- εντός του «συστημικού πλαισίου», αφού, πέραν των ισχυρισμών των κακεντρεχών ότι οι φάκελοι των σκανδάλων παραμένουν ανοιχτοί (εξ ου και η υπόμνηση διά της επανεμφάνισης Καλογρίτσα), υπάρχει πλέον στρατηγική Κέντρου και όχι Αριστεράς. Αλλωστε ο κ. Τσίπρας μάλλον διευκόλυνε τον κ. Μητσοτάκη με την πρότασή του για ορισμό υπουργού Υγείας κοινής αποδοχής.
Εξαντλημένοι οι πολίτες – Σπάει ρεκόρ ο σκεπτικισμός
Η απειλή, όπως δείχνουν τα στοιχεία και οι μετρήσεις, έρχεται από τα τμήματα της κοινωνίας που βρίσκονται σε πλήρη κόπωση από τη διακυβέρνηση όλων των τελευταίων ετών και τα αλλεπάλληλα πλήγματα που υφίστανται εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία. Η κυβέρνηση βολεύεται να τους τσουβαλιάζει όλους ως «αρνητές ύπαρξης του ιού», αλλά το πρόβλημα έχει ευρύτερες διαστάσεις, αφού ακόμα και σε επιστημονικό επίπεδο ενισχύονται (μολονότι στη χώρα μας τα μέσα ενημέρωσης τις ποινικοποιούν) οι ενστάσεις για την αποτελεσματικότητα των μεθόδων που εφαρμόζονται, όπως το καθολικό lockdown, για την ανάσχεση του ιού.
Ενώ, μάλιστα, με βάση τις κλασικές πολιτικές διαιρέσεις ο χώρος του Κέντρου και της συστημικής Αριστεράς ασπάζεται το κυρίαρχο αφήγημα, η άρνηση που τείνει να πάρει ριζοσπαστικό χαρακτήρα συνολικής αντίθεσης και ρήξης προέρχεται κυρίως από τα «δεξιά», κατά τη συμβατική ορολογία. Κι αν ληφθεί υπόψη ότι το 10% των «αρνητών» της περασμένης άνοιξης έχει φθάσει και ξεπερνάει το 25%, οι ανατροπές των σημερινών ισορροπιών ίσως και να μην είναι πολύ μακριά…
