Ανεξαρτήτως αποτελέσματος των εκλογών στις ΗΠΑ για την διαδοχή του 46ου Αμερικανού Προέδρου, οι επόμενες ημέρες είναι ίσως οι πλέον κρισιμότερες για την χώρα που καθόρισε τις τύχες Λαών και Εθνών για περισσότερο από μισό αιώνα. Σε αυτή την έρευνα θα δούμε άγνωστες πτυχές που σχεδόν δεν αγγίζονται στην δημόσια σφαίρα και τον διάλογο. Ειδικά στην Ελλάδα.
Αν δε, κρίνει κάποιος που έχει ζήσει στις ΗΠΑ για σειρά ετών, από το πως παρουσιάζονταν οι εκλογές στις ΗΠΑ όλο αυτό το διάστημα στην Ελληνική τηλεόραση γενικώς με πολύ ελάχιστες -μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού όπως πχ. η καλή συνάδελφος Λένα Αργύρη που ήταν εμφανώς διαβασμένη και αποστασιοποιημένη από τα τεκταινόμενα στο παρασκήνιο και τις κακές επιρροές και επιδράσεις(…) αλλά όντως φωτεινές εξαιρέσεις, απο πράγματι διαβασμένα Πρόσωπα που ξεχώρισαν για τις τοποθετήσεις και αναλύσεις τους για τις συγκεκριμένες Αμερικανικές εκλογές (του 2020). Εννοώ δεν έλαβαν το μάθημα τους από το πάθημα του 2016 που σχεδόν ομοθυμαδόν μετέδιδαν ότι εκλέγεται η Χίλαρυ Κλίντον αλλά η πραγματικότητα τους διέψευσε από πολύ νωρίς το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 2016, επιρρίπτωντας τις ευθύνες στους δημοσκόπους των ΗΠΑ αλλά δυστυχώς η κατάσταση δεν είναι όπως παρουσιάστηκε ούτε το 2016 ούτε και κατά την προεκλογική περίοδο για τις εκλογές του 2020. Επί μήνες μετέδιδαν ότι εκλέγεται ο Joe Biden. Ακούγωντας τα Ελληνικα ΜΜΕ ως αντανάκλαση των Αμερικανικών συστημικών ΜΜΕ που για ακόμα μια φορά διαψεύστηκαν οικτρά καθώς περνούσαν την εικόνα ότι οι εκλογές θα ήταν περίπατος για τον υποψήφιο των Δημοκρατικών. Δεν έγινε έτσι ούτε αυτή την φορά. Δεν ήταν περίπατος για τους δημοκρατικούς οι εκλογές. Εξελίσσεται σε θρίλερ.
Ωστόσο αυτό που κρίνεται σε αυτές τις εκλογές ειδικά δεν είναι ούτε η επικράτηση του ενός ή του άλλου στρατοπέδου. Κρίνονται πολύ περισσότερα. Η μάχη είναι βαθύτερη για αυτό και τα τραύματα που θα αφήσει στο σώμα της Αμερικανικής Κοινωνίας βαθιά στο διαχρονικό χωρό χρόνο σε κάθε επίπεδο (οικονομία κοινωνία πολιτική ), ενός κράτους που ακόμα εξελίσσεται και βρίσκεται εν τω γίνεσθαι, αναμένεται να επηρεάσουν και το διεθνές στερέωμα. Την παγκόσμια οικονομία. Την παγκόσμια πολιτική σκακίερα. Την παγκόσμια διπλωματία. Τυχόν εσωτερική αποσταθεροποίηση στις ΗΠΑ θα αποτελέσει ντόμινο. Για πολλούς παίκτες στην παγκόσμια σκακίερα. ΟΙ δυο μεγάλες σταθερές πληθυσμιακά δυνάμεις Κίνα και Ινδία αποτελούν τον νέο πόλο σταθερότητας με την Ρωσία να βρίσκεται στο ενδιάμεσο. Ο Κόσμος είναι πολυ πολυπολικός αλλά οι ΗΠΑ αλλαζονικά φερόμενη σε όλα τα επίπεδα με τον μανδύα και την υπέρ κάλυψη της Παγκσομιοποιήσης δεν μπορούσε να δει τι έρχεται.
Αυτό που βλέπουμε και εισπράττουμε ως Αμερική είναι η “προβολή” το “είδωλο” που τεχνηέντως κατασκευάστηκε και η αντανάκλαση μέσα από το Hollywood! Η εικόνα μέσα από το είδωλο που έχει κατασκευαστεί! Η εικόνα μέσα από τις ταινίες τα σήριαλ κτλ. Δεν είναι όμως η Αμερική ούτε ο Σβατζενέγκερ ούτε ο Σταλόνε ούτε άλλα λαμπρά αστέρια των μεγάλων εταιριών κινηματογράφου…
Η Αμερική, είναι αυτά και πολλά άλλα ακόμα, με μια μεγάλη διαφορά. Η Αμερική έχει ακόμα μεγάλες και βαθιές πληγές, από τα χρόνια του εμφύλιου- Βορείων και Νοτίων – που αν δεν ταξιδέψεις στα βάθη της και στις αγροτικές και τις “άγνωστες” Πολιτείες της δεν την γνωρίζεις. Χρόνια τώρα γίνεται τιτάνιος αγώνας για να μη αναδυθούν στην επιφάνεια οι μεγάλες πληγές και αυτά τα τραύματα καθώς οι κίνδυνοι που ελοχεύουν διακυβεύουν συμφέροντα δις και τρις. Οπότε το δείλημα που πολύ γρήγορα που θα βρεθούν αντιμέτωποι εκείνοι που στα αλήθεια λαμβάνουν αποφάσεις είναι αυτοί που θα πρέπει να έρθουν αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο ενός εμφύλιου πολέμου…
Επομένως στην προσέγγιση που οφείλουμε να κάνουμε πίσω από την κουρτίνα και στο μαύρο παραβάν που είμαστε υποχρεωμένοι να τραβήξουμε και έτσι να το αντιμετωπίσουμε. Είναι δηλαδή επιβεβλημένο να αναλύσουμε με άλλους όρους προσέγγισης και μια εντελώς διαφορετική οπτική. Με μια πιο σοβαρότερη βαθύτερη ματιά καθώς με τα ίδια διλείματα πολύ άμεσα και πολύ σύντομα θα κληθεί να έρθει αντιμέτωπη και να απαντήσει και η Ελληνική Κοινωνία…
Με αυτές τις Αμερικάνικες εκλογές κρίνονται πολύ περισσότερα από την ανάδειξη την εξουσία της μιας ή της άλλης οικονομικής ελίτ και μιας “παρέας” έστω και ισχυρών συμφερόντων. Το μεγάλο δίλημα έχει να κάνει με ουσιαστικότερα και βαθύτερα. Εν γέλει αυτό που κρίνεται είναι η Παγκοσμιοποίηση και η συνέχεια της! Παγκοσμιοποίηση που είναι αλληλένδετη με πολλά κομμάτια ενός πολύ πάζλ που αν αρχίσει να σχηαμτίζεται η εικόνα που σε προετοιμάζει να αντικρύσεις μάλλον τρομάζει. Γκρίζα… Σκοτεινή… Τρομακτική.
Επομένως και πάλι με άμφαση θα τονίσω, για εμάς τους Έλληνες με την ιστορία και τον πολιτισμό που φέρουμε ως βαρύτατη πολιτισμική διαχρονικά παγκόσμια κληρονομία,
Ένα τέτοιο κορυφαίο γεγονός κοινής λήψης, όπως οι Αμερικανικές εκλογές του 2020 στις ΗΠΑ, στην Ελλάδα όχι μόνον δεν προσεγγίστηκε και δεν μελετήθηκε δεν αναλύθηκε με τους πραγματικούς όρους προσέγγισης και ανάλυσης αντιθέτως και πάλι ένα τόσο μεγάλο γεγονός που επηρεάζει με διεθνείς όρους την παγκόσμια πολιτική σκακίερα, αλιώθηκε. Διαστρεβλώθηκε. Παραποιήθηκε. Σε ορισμένες των περιπτώσεων κάποιοι επεχείρησαν και πάλι χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Αυτή η τόσο βαριά ύψιστης σημασίας κατηγορία για τα ΜΜΕ δεν αφήνει αδιάφορο κανένα Πολίτη. Είτε στις ΗΠΑ είτε πολύ περισσότερο στην Ελλάδα που ο Έλληνας έχει άλλες προσλαμβάνουσες. Άλλη Παιδεία. Άλλο Πολιτισμό. Άλλη σχέση με έννοιες όπως Δημοκρατία. Έννοια ταυτισμένη ιστορικά με την ύψιστη Αξία της Αλήθειας.
Η κάλυψη των Αμερικανικών εκλογών για τα Αμερικανικά ΜΜΕ είναι δικό τους εσωτερικό ζήτημα που θα το επιλύσει αργά ή γρήγορα όπως έχει αποδείξει αυτό το κράτος καθώς έχει τους θεσμούς εκείνους που θα το ανατάξουν ακόμα και αν βυθιστεί σε βαθιά εσωτερική περιδίνηση ίσως και εσωστρέφεια με πέρασμα από μια επίσης μεγάλη κοινονικοπολιτική κρίση αλλά όπως έχει αποδείξει από την πρόσφατη και σχετικά μικρή ιστορία του ως Κράτους, θα το ξεπεράσει όποιος επικρατήσει από τους ισχυρούς μονομάχους ( Joe Biden / Donald Trump). Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τα ελληνικά ΜΜΕ που για ακόμα μια φορά σε ένα τέτοιο γεγονός, με πλανητική εμβέλεια, θέλησαν να το χρησιμοποιήσουν για παραπλανήσουν την κοινή γνώμη. Να χειραγωγήσουν (αν και με την στενή έννοια της χειραγώγησης δεν διακυβεύονταν κάποιο πολιτικό αποτέλεσμα) τους πολίτες*.
Ωστόσο στο γενικότερο επίπεδο, βλέποντας και συγκρίνοντας τι μετέδιδε το κάθε ΜΜΕ (συστημικό και ΜΗ) αυτό που εύκολα θα καταλάβει, ειδικά αν κάποιος έχει και προσλαμβάνουσες εικόνες* αλλά και ενημερώνεται διαρκώς από ανεξάρτητες, πηγές και διασταυρώνει ότι διαβάζει και διυλίζει και φιλτράρει ότι λαμβάνει ως πληροφόριση, αυτό που θα κατανοήσει είναι πως το εδώ ελληνικό(;) σύστημα είναι πλήρως αλοτριωμένο και παραδομένο… Σε τέτοιο σημείο και τέτοια έκταση που ούτε στις ΗΠΑ δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο! Απόδειξη τούτου τα όσα βίωσε και θα βιώσει εν συνεχεία η υπερ δύναμη(;).
Στο αφιέρωμα και στο Βιβλίο που ακολουθεί θα δούμε σε αδρές γραμμές:
-Υπερδύναμη; και πόσο Υπερδύναμη είναι η ΗΠΑ;
-Ποιους πολέμους άνοιξε ; Ποιους κέρδισε; Αν τους κέρδισε;
-τρομοκρατία και πολλά άλλα σκοτεινά κεφάλαια.. ( ISIS, Al Qaeda, ISLAM)
και φυσικά προσεγγίζουμε
-πτυχές της καθημερινότητας της ζωής του Αμερικανού που επανακαθορίζουν την στάση και την ζωή του
– την πάγια εξωτερική της Αμερικής
-Την επίσημη Official διπλωματία και την ανεπίσημη αλλά εξίσου πανίσχυρη ίσως και ισχυρότερη της επίσημης
-οικονομικές πτυχές του οικονομικού θαύματος των ΗΠΑ από τον Ρόναλτ Ρήγκαν μέχρι τον εκκεντρικό Ντόναλτ Τράμπ
-Τις ΕλληνοΑμερικανικές Σχέσεις και βέβαια θα εξετάσουμε αν ποτέ και πότε(;) υπήρξε οργανωμένο και συντονισμένο Αμερικανικό Lobby; καθώς και τα λάθη του βαθέους ελληνικού συστήματος και κράτους.
-αλλά και ποιοι ήταν οι θεμελιωτές των Lobby της Τουρκίας της Αλβανίας και των Σκοπίων
Σε αυτό το σημειώμα,
Εισαγωγικά και μέσα στο πνεύμα και το κλίμα του απόηχου των Αμερικανικών εκλογών που θα αναμένουμε την τελική εικόνα ίσως για πολλές ημέρες ακόμα και μπορεί ακόμα και την ημέρα αλλαγής που είναι πάντα το δεύτερο 15ημερο του Ιανουαρίου μετά ητν εκλογική χρονιά, και το θρίλερ που αρχίζει να διαφαίνεται να μη ξεκαθαρίσει ούτε και τότε και να ζήσει η Αμερική και μαζί της ολόκληρος ο πλανήτης εικόνες που θα ήθελε να ξεχάσει από το τέλος του πολέμου Βορείων και Νοτίων. Κανείς δεν ξέρει αν την τελική μπορέσει να δώσει το ανώτατο δικαστήριο των ΗΠΑ με τις αποφάσεις που ενδεχομένως κληθεί να λάβει αν αρχίσουν οι εκατέρωθεν αμφισβητήσεις του αποτελέσματος.
Η εικόνα πάντως δείχνει σταθερό προβάδισμα στις κρίσιμες πολιτείες του Donald Trump παρά τα όσα μεταδίδονται(μαγειρεύονται) στα ελληνικά ΜΜΕ προκειμένου να καλύψουν την άστοχη και αδικαιολόγητη δεοντολογικά συμπεριφορά τους έναντι της πραγματικότητας και της υφιστάμενης κατάστασης.
Από το κάδρο αυτό υποχρεούμαι να βγάλω πρόσωπα όπως η Λένα Αργύρη και η Κλειώ Νικολάου και άλλα πρόσωπα που δεν είναι της ώρας να αναφερθούν, αναφέρω ενδεικτικά τις δυο καλές συναδέλφους επειδή αποτέλεσαν σημείο αναφοράς ακριβώς γιατί αντιπροσώπευσαν το κρατικό δίκτυο(ΕΡΤ). Αλλά δεν ισχύει κάτι τέτοιο για γνωστά μεγάλα εταιρικά συστημικά ΜΜΕ.
Πόσο μάλλον γνωστά εθνικής εμβέλειας κανάλια και ραδιόφωνα που -επιχειρούν και επιδιώκουν να – καθορίζουν την κοινή γνώμη. Πρόσωπα που ίσως αν σεβόταν (ή φοβούμενα) την υφιστάμενη κατάσταση και με απίστευτα προκλητικό τρόπο προεξοφλούσαν το αποτέλεσμα…
Αυτό που σίγουρα δεν μπόρεσαν να αποκρύψουν ή να το ερμηνεύσουν διαφορετικά και έτσι “κρύφτηκαν” πίσω από αυτό, ήταν το γεγονός ότι:
Η Αμερική είναι βαθιά διχασμένη. Και αυτή η κατάσταση δεν αναμένεται να αλλάξει γρήγορα ούτε δραματικά ειδικά αν εκλεγεί ο Joe Biden όπως υποστηρίζει το δικό του επιτελείο το οποίο δυστυχώς δείχνει και αυτό να είναι βυθισμένο σε εσωτερικό τέλμα καθώς και εκεί ήδη στα εσώτερα επίπεδα ανώτερων στελεχών, με την Χίλαρυ να θέλει να πάρει την δική της εκδίκηση στο εσωτερικού του μηχανισμού των Δημοκρατικών να αποτελεί χαίνουσα πληγή, επικρατεί αμηχανία καθώς είχαν πιστέψει ότι οι εκλογές αυτές για τον υποψήφιο των Δημοκρατικών θα ήταν περίπατος.
Η Αμερικανική Κοινωνία καλείται με το αποτέλεσμα των εκλογών αλλά και όσα θα επακολουθήσουν να απαντήσει αν θα συνεχίσει να ζει και να πορεύεται με τις αρχές της Πίστης και να επενδύει σε Αξίες όπως η Πατρίδα-προσέξτε όχι το Έθνος αλλά η Πατρίδα είναι δυο διαφορετικοί μεταξύ τους όροι και βαθιά και έντονα διαφορετικές ιστορικές έννοιες – η Χριστιανική Πίστη (οι Αμερικανοί στην μεγάλη τους πλειοψηφία είναι Χριστιανοί διαφορετικών δογμάτων και βιωμάτων αλλά κατά βάση Χριστιανοί με τους Ευαγγελιστές να δίνουν τον τόνο )
Ο Donald Trump ύστερα από πολλές 10ετιες ήταν πάλι ο πρώτος πρόεδρος που τα Χριστούγεννα του 2017 έστειλε σε όλους τους Αμερικανούς Χριστουγεννιάτικη κάρτα με την ευχή “merry christmas” όπως και το Πάσχα έστειλε κάρτα “Happy Easter”. Όλα αυτά τα χρόνια αυτά ήσαν αδιανόητα καθώς όλα αυτά τα συναισθήματα πίσω από κάθε τέτοιο γεγονός παραμέριζαν μπροστά στην άχρωμη και άοσμη ευχή “Happy New Year” και άλλες παρόμοιες που έβαλεπες στα πολυκαταστήματα να θυμίζουν κάτι αλλά το ερώτημα ήταν τι (ακριβώς εορτάζουμε και για ποιό λόγο ακριβώς ευχόμαστε και τι ευχομόαστε κτλ );
Και φυσικά υπέρατες Αξίες όπως η Οικογένεια που αμφισβητήθηκε έντονα και αμφισβητείται. Αξίες που εξέθρεψαν περισσότερες από 20 γενιές από την γέννηση του Αμερικανικού Κράτους. Αυτές οι αξίες με το οικονομικό πολιτικό φιλοσοφικό και θρησκευτικών διαστάσεων ιδεολόγημα της Παγκοσμιοποίησης κλωνίστηκαν. Αργά αλλά σταθερά. Σαν κάποιο αόρατο χέρι να τις έσκαβε. Σαν μια ασθένεια που εισχωρεί στο σώμα όπως ένας θανατηφόρος ιος ή ως καρκίνος ακόμα με χειρότερα αποτέλεσματα όταν πια η ασθένεια εκφυλισθεί και λάβει μορφή γάγγραινας τότε κατατρώγει το σώμα. Κυριολεκτικά το καταπίνει εως αξαφάνισεως και εξαϋλωσης τους.
Η Φύση καλώς η κακώς μας έχει διδάξει, καθοδηγεί και εξακολουθεί να μας διδάσκει όταν την μελετούμε και την διαβάζουμε. Όλα αυτά τα χρόνια και τούτο το οικοδόμημα της Παγκοσμιοποιήσης με όποιους όρους και αν το προσεγγίσεις και το μελετήσεις ακόμα και ως κοινωνικό πολιτικό φαινόμενο έγινε απτό χειροπιαστό στις ΗΠΑ και τις κοινωνίες τους στις 50 Πολιτείες όλο αυτό το διάστημα των 10 μηνών. Αναβίωσαν μίση και πάθη που οι ΗΠΑ χρειάστηκε πάνω από μισό αιώνα για να κλείσουν τραύματα του παρελθόντος όπως οι φυλετικές διακρίσεις. Μόνο που τώρα δεν είναι ίδια τα πράγματα. Τότε έκαιγαν τους Έγχρωμους οι Λευκοί σήμερα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο και αυτό δεν τολμά να το αναδείξει κανείς ακόμα και τα τοπικά ΜΜΕ. Από φόβο για τις συνέπειες.
Τα κινήματα που έχουν διαλύσει τις κοινωνίες στην Δύση (Ευρώπη) γενικώς όλα τα ΑΝΤΙ που έχουν κοινούς χρηματοδότες και κοινές βάσεις δεδομένων αυτά ήδη εκδηλώθηκαν σε πρώτη φάση με το κίνημα που αναπτύχθηκε στις πλατείες με τις καταλήψεις, μετά την κατάρευση των Lehman Brothers .
Ο Πρόεδρος Obama κατάφερε να κρατήσει ισοροπίες αλλά ως εκεί. Ισοροπίες μόνον. Η Κοινωνία από κάτω έβραζε. Ηφαίστειο. Η εκλογή Trump απελευθέρωσε όλες αυτές τις δυνάμεις που ένιωσε ότι καταπίεζονταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ακόμα και στην καθημερινότητα τους. Ένα απλό παράδειγμα : Η Παρασκευή είναι μια ημέρα δύσκολη για τον Αμερικανό γιατί είναι η ημέρα που προηγούνται στα ψώνια φυσικά λόγω πληθυσμιακού όγκου οι μετανάστες με τα food stumps αυτή η κατάσταση όλο και εντείνονταν. Αυτή η κατάσταση δεν ξεπεράστηκε ποτέ! Ακόμα και αν η 11η Σεπτεμβρίου πόνεσε τις ΗΠΑ η κατάσταση που θεωρείται η γεννεσιουργός αιτία πολλών δεινών είναι αυτή ακριβώς η πολιτική που έκανε τον Αμερικανό Πολίτη β και γ κατηγορίας. Τώρα το “I am an American citizen” δεν είχε το δικαίωμα να το λέει μόνον ο πράγματι “American citizen” δεύτερης τρίτης και τέταρτης γενιάς αλλά και ο κάθε πρόσφυγας ή οικονομικός μετανάστης που με διαδικασίες express λάμβανει αμέσως μετά την πράσινη κάρτα ο οποισδήποτε έστω και με “απλά τυπικά δεδομένα” δικαιώματα Αμερικανού Πολίτη. Το φαινόμενο ήταν πλέον ορατό σε πολλες Πολιτείες και πέραν των λεγόμενων αστικών πολιτειών.
Οι δέκα μήνες που συντάραξαν τις ΗΠΑ και θα επανακαθορίσουν τα πάντα σε αυτή την μεγάλη χώρα.
Οι μήνες που μεσολάβησαν από την εκδήλωση του ιού covid19/22 επανακαθόρισαν πολλά. Ο Αμερικανός Πολίτης άρχισε να βιώνει καταστάσεις πρωτόγνωρες για εκείνον. Ακόμα και αν στην δική του Πολιτεία δεν είχαν γίνει ορατά τα σημάδια της νέας κατάστασης μια επίσκεψη στην Νέα Υόρκη (ο εσωτερικός τουρισμός είναι ο πυλώνας του τουρισμού στις ΗΠΑ και ειδικά στην Ν Υ) αρκούσε για να μην θέλει να ξανά πάει! Δεν ήταν λοιπόν τόσο τα καλά και η ευδαιμονία που έφερνε μαζί της η Παγκοσμιοποίηση ακαι αυτό που απειλούσε πια την κοινωνική σταθερότητα της Αμερικανικής Κοινωνίας αλλά η ίδια η απλή καθημερινότητα στα πιο απλά πράγματα της ζωής του.
Η κατάσταση άρχισε να μεταβάλλεται ραγδαία όταν όλο αυτό το φαινόμενο εκδηλώθηκε με την διαχείριση του Covid19 που ο μεν Donald Trump δεν είδε μόνον ως εσωτερική απειλή, δηλαδή “μου την έστησαν από μέσα” όπως συχνά λέει και υπαινίσσεται το βαθύ κράτος των ΗΠΑ αλλά και ως εξωτερική απειλή, δηλαδή προερχόμενη από την Κίνα προκειμένου και να ισοπεδώσει τις ΗΠΑ μετά τις αψιμαχίες που είχαν και θα εξακολουθήσουν να έχουν εως της κορύφωσης του, αλλά και να διασφαλιστεί ότι οι ΗΠΑ θα εξακολουθήσουν να παραμένουν όμηρος στα χέρια της Κίνας με το αστρονομικό -υπέρογκο- ποσό χρέους που διατηρείται σε δυσθεώρητα ύψη
Από την άλλη μια άλλη μεγάλη εσωτερική μάχη αντίροπων δυνάμεων της Παγκοσμιοποίησης που έχει και ταυτισμένα συμφέροντα προσωποποιημένα αλλά και πολύ σκληρή και ιδιαίτερη ατζέντα όπως πχ. η πληθυσμιακή μείωση του πλανήτη και πολλά άλλα που μόνον τρόμο προκαλούν και μόνο στο άκουσμα της αυξάνονται το χάσμα μεταξύ των κοινωνιών των κρατών και των Εθνών. Μερικά απλά συμπτώματα ζήσαμε την 10ετια που πέρασε στην Ευρώπη.
Η Ελλάδα το βίωσε απάνθρωπα και θα εξακολουθήσει να βιώνει αυτή την τακτική της οικονομικής βίας. Γυρνώντας λοιπόν σε εκείνα που σήμερα συνταράσσουν τις ΗΠΑ όχι μόνο με τον βαθύ -βαθύτατο – διχασμό της Κοινωνίας της σε όλες τις Πολιτείες (και τις 50) οι ΗΠΑ όφειλαν να αναδιατάξουν πολιτική διεθνώς. Κοινώς να μαζέζουν τα κομμάτια τους.
Εξ ου και ο νυν Αμερικανός Πρόεδρος, Donald Trump απέσυρε 1000αδες στρατεύματα από όλο τον πλανήτη για πολλούς λόγους. Ο ένας και βασικός να σταματήσει η οικονομική αιμοραγία για την διατήρηση όλου αυτού του στρατεύματος σε όλο τον κόσμο Μια απίστευτη οικονομική αιμοραγία. Ένας άλλος λόγος που ώθησε τον Αμερικανό πρόεδρο να το κάνει αυτό, να πάρει δηλαδή την απόφαση απόσυρσης των αμερικανικών στρατευμάτων, είναι εσωτερικοί λόγοι. Λόγοι και συναισθηματικοί καθώς ο Αμερικανός βλέπει τον υιο και την κόρη του να επιστρέφει σπίτι. Στην Οικογένεια. Το γεγονός που εξηγεί γιατί οι Λατίνοι, επέλεξαν μαζικά τον εκκεντρικό Donald Trump έχει να κάνει με τα δικά τους βιώματα καθώς ήταν εκείνα τα παιδιά -των Λατίνων- που λόγω σχετικά μεγάλων οικονομικών απολαβών γέμιζαν μαζικά τις τάξεις του Αμερικανικού στρατού αλλά τυατόχρονα ήταν και εκείνη η εθνική κοινότητα που πλήρωσε το μεγάλο τίμημα αυτό με 1000αδες νεκρά παιδιά που “επέστρεφαν” πίσω ή δεν επέστρεφαν εν ζωή ή ακόμα χειρότερα επέστρεφαν ως ψυχικά ράκη. Ζόμπι ψυχολογικά και με ελάχιστη σύνταξη… γεμίζοντας γκρίζα κτήρια απομεινάρια των θυμάτων του πολέμου του Βιετινάμ…
Μεγάλη Υπόθεση η Οικογένεια για τον Αμερικανό. Θεσμός που χτυπήθηκε επίσης ανελέητα στις ΗΠΑ με όλα τα νέα μοντέλα που προβλήθηκαν και σχεδόν βίαια υιοθετήθηκαν / επεπβλήθηκαν σε πολλές τοπικές και μερικές φορές κλειστές κοινωνίες και στον Νότο και στο Βορρά. Αυτή η συνεχής πολλές φορές υφαίρπουσα διαπάλη μεταξύ των αντιφάσεων από την μια της Παγκοσμιοποίησης και από την άλλη των συνεχών και ραγδαίων επιπτώσεων τους στην κοινωνία και τον εσωτερικό κοινωνικό ιστό που τώρα πια δεν τον αποτελούν απλώς η Λατίνοι αλλά και οι Μουσουλμάνοι κάθε εθνικότητας ( όπου το Ισλάμ αρχίζει να πλεονάζει με Ινδούς , Πακιστανούς , Ιρανούς, Κούρδους, κτλ ) επομένως είναι κάτι περισσότερο από μια ορατή απειλή. Απτή. Χειροπιαστή! Ειδικά καθώς οι μνήμες από τους 3000 και πλέον νεκρούς από το χτύπημα της 11 Σεπτεμβρίου 2001
