Άλλη μία υγιής Ελληνική Επιχείρηση δέχεται επίθεση από τους κόκκινους μισθοφόρους του ξένου κεφαλαίου, τους αυτόκλητους «προστάτες» των εργατών… αλλά μόνον αυτών που δεν δουλεύουν για τα ξένα αφεντικά τους ή για τις επιχειρήσεις του ΚΚΕ.
Το Συνδικάτο Γάλακτος – Τροφίμων – Ποτών του Ν. Ιωαννίνων καταγγέλλει την προπσάθεια της εταιρείας “ΧΗΤΟΣ ΑΒΕΕ” να μειώσει μισθούς αναφέρει σε δημοσίευμά του το “902“:
Καμία μείωση μισθού και υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας στο ύψος των αναγκών απαιτεί το Συνδικάτο Γάλακτος – Τροφίμων – Ποτών Ν. Ιωαννίνων με αφορμή τις καταγγελίες εργαζομένων του εργοστασίου «ΧΗΤΟΣ ΑΒΕΕ» για την προσπάθεια της εργοδοσίας να περάσει υπογραφή επιχειρησιακής σύμβασης με μείωση μισθών έναντι καταβολής κουπονιών σε αλυσίδες super market.
Σε ανακοίνωσή του το Συνδικάτο σημειώνει ότι «Άμεσα η διοίκηση του κλαδικού συνδικάτου και μέλη της διοίκησης του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Ιωαννίνων (ΕΚΙ) επεδίωξαν συνάντηση με εκπρόσωπο της εταιρείας. Τη δευτέρα 03/04/2017 πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη συνάντηση όπου επιχειρήθηκε από πλευράς της «ΧΗΤΟΣ ΑΒΕΕ» να βαφτιστεί το ψάρι κρέας και να παρουσιαστεί η εργοδοσία ως σωτήρας των εργατών. Αφού έγινε παραδεκτό από την πλευρά τους ότι στο πλαίσιο της έντασης του ανταγωνισμού προτίθενται να προχωρήσουν σε μειώσεις μισθών που θα ξεπερνούν το 10-15% και ότι σε αντιστάθμισμα αυτής της μείωσης θα δίνουν κουπόνια, ανέπτυξαν την αντίληψη τους για τη στήριξη της εργοδοσίας προς τους εργάτες.
Η εταιρία θεωρεί πως προσφέρει λύσεις στην άσχημη οικονομική κατάσταση των εργατών με την παροχή δανείων προς τους εργάτες για να μη χάσουν το σπίτι τους (δανεικά από τον απλήρωτο πλούτο που εμείς παράγουμε), με τη διαμεσολάβηση της εταιρίας για την υπογραφή σύμβασης με ιδιωτική εταιρία ενέργειας, ώστε να απαλλαγούν οι εργάτες από τα χρέη της ΔΕΗ και άλλου τύπου τέτοιες ενέργειες. Με τέτοια τερτίπια επιδιώκει να μειώσει της απαιτήσεις για αύξηση μισθών, ενώ παράλληλα επιχειρεί να καλλιεργήσει την αυταπάτη πως “όλοι είμαστε μια οικογένεια”.
Οι μάσκες πέφτουν
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Αποδεικνύεται για πολλοστή φορά ότι η «ΧΗΤΟΣ ΑΒΕΕ» εκμεταλλεύεται όλο το σύγχρονο αντεργατικό οπλοστάσιο που ψήφισαν τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Παρά το γεγονός ότι η εργοδοσία πολλές φορές στο παρελθόν επικαλέστηκε την αντίθεσή της στις εφαρμοζόμενες κυβερνητικές πολιτικές και σας κάλεσε σε συστράτευση για να αντιμετωπιστούν από κοινού οι δυσκολίες της κρίσης, την ίδια ώρα εφαρμόζει 7ήμερα χωρίς λήψη ρεπό, τον περιορισμό των αδειών, κάθε δυνατότητα δηλαδή για ακόμη μεγαλύτερη αύξηση της εκμετάλλευσης των εργατών. Παράλληλα, συστηματικά καλλιεργεί την εικόνα του καλού εργοδότη και ευεργέτη της πόλης μας επικαλούμενος ότι δεν έχει προχωρήσει μέχρι και σήμερα σε καμία μείωση μισθών.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι οι επιχειρηματίες στην εμφιάλωση νερού εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τη δυνατότητα που τους δίνεται από το κράτος τους να κερδοφορούν από την αξιοποίηση ενός κοινωνικού φυσικού αγαθού όπως είναι το νερό, στις πλάτες της δουλειάς των εργατών τους και της περιουσίας όλου του λαού.
Τώρα να βγάλουμε συμπεράσματα από την πείρα μας.
Το βαρέλι δεν έχει πάτο. Στο όνομα του ανταγωνισμού μας καλούν σε θυσίες για την τσέπη των αφεντικών μας. Ανταγωνισμός σημαίνει εξαντλητικά ωράρια, δουλειά χωρίς συνθήκες Υγείας και Ασφάλειας, χωρίς μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας, χωρίς σιγουριά για το αύριο, ζωή χωρίς δικαιώματα. Η επίθεση στα δικαιώματα μας δεν έχει τέλος.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης επιδιώκει να επιβάλει με τους εταίρους, της απελευθέρωση απολύσεων, νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση, χτύπημα του δικαιώματος μας στην απεργία, νέα φοροαφαίμαξη. Πηγή των δεινών μας δεν είναι τα μνημόνια, η κακή εργοδοσία ή οι δανειστές. Είναι η τάξη των καπιταλιστών, το σύστημα τους, που γεννά την εκμετάλλευση μας.
Η υπόθεση της υπεράσπισης της ζωής μας, ώστε να μπορούμε να καλύπτουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας, τις δικές μας και των οικογενειών μας, δεν είναι υπόθεση άλλων, ούτε κανενός σωτήρα. Πρέπει να πάρουμε την υπόθεση της οργάνωσης της πάλης στα χέρια μας. Να εμπιστευτούμε το Συνδικάτο και την Ομοσπονδία του κλάδου μας, το Εργατικό Κέντρο του νομού μας. Απέναντι στον ανταγωνισμό προτάσσουμε την ανάγκη άμεσα υπογραφής κλαδικής συλλογικής σύμβασης. Παλεύουμε για μόνιμη και σταθερή δουλειά – 7ωρο – 5ημερο – 35ωρο – Κοινωνική Ασφάλιση και μέτρα υγείας και ασφάλειας της εργασίας.
Η μάχη που δίνουμε είναι δύσκολη και σκληρή, μπορούμε όμως να τα καταφέρουμε. Δεν είναι ανίκητοι. Οι συνάδελφοι μας στις εταιρίες «ΑΜΣΤΕΛ» και «ΜΥΘΟΣ» πέτυχαν την υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας με αυξήσεις. Ήταν μια σκληρή δουλειά της Ομοσπονδίας, των Σωματείων του κλάδου που συσπειρώνονται σ’ αυτή.
Υπάρχει πείρα. Να την αξιοποιήσουμε.
Προειδοποιούμε την εργοδοσία της «ΧΗΤΟΣ ΑΒΕΕ» να μην επιχειρήσει να αποσπάσει υπογραφές, να μην επιχειρήσει να εκβιάσει για τη μείωση μισθών. Θα μας βρει όλους απέναντι».
———————————
Για να θυμηθούμε όμως τι γινόταν στον “Περισσό” το 2010 όταν απέλυε κόσμο η “Τυποεκδοτική”, ποια ακριβώς ήταν η στάση των αυτόκλητων “προστατών” των εργατών; Το άρθρο που ακολουθεί είχε δημοσιευθεί στο “ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ“ στις 12.09.2010:
Όταν από τα μέσα Αυγούστου υπήρξαν στο διαδίκτυο αναφορές για απολύσεις στην κομματική επιχείρηση του ΚΚΕ «Τυποεκδοτική» το προσπεράσαμε. Ο λόγος απλός. Καθημερινά στο Ιντερνέτ υπάρχουν καταγγελίες κάθε μορφής, ανώνυμες και ατεκμηρίωτες.
Αργότερα μας έκανε εντύπωση όταν ο «Ριζοσπάστης» άφησε αναπάντητο ένα καυστικό, ειρωνικότατο κείμενο του Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθημερινή 28/8 που το τιτλοφορούσε «Βάσανα που ’χει και ο κομμουνισμός…» και ξεκινούσε έτσι: «Φυσικά θα διαψευσθούν οι ελπίδες (ή μήπως είναι σαρκασμοί;) όσων περιμένουν από το ΠΑΜΕ να διαδηλώσει στην επιχείρηση του ΚΚΕ “Τυποεκδοτική”. Η εν λόγω εταιρεία προχώρησε αυγουστιάτικα σε 21 απολύσεις εργαζομένων, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι θα απολύσει άλλους είκοσι μέχρι τον Οκτώβριο. Εντάξει! Σύντροφος, συντρόφου μάτι δεν βγάζει. Από την άλλη όμως δεν μπορούμε παρά να κατανοήσουμε τη δυσχερή θέση στην οποία έχει περιέλθει το κόμμα-εργοδότης, αφού λειτουργεί σε καθεστώς αγοράς και οι οικονομικές συνθήκες το αναγκάζουν να συμπεριφερθεί σαν εκείνους που καταγγέλλει: “Στυγνός καπιταλιστής που σκέφτεται τον ισολογισμό και όχι τους ανθρώπους”. Η εξήγηση ότι η «Τυποεκδοτική» απολύει για να μεγιστοποιηθεί ταχύτερα η μιζέρια του λαού και να έρθει η πολυπόθητη επανάσταση μάλλον δεν ευσταθεί …».
Και πάλι δεν σχολιάσαμε τα γραφόμενα Μανδραβέλη γιατί δεν θέλαμε να πάρουμε σαν δεδομένο τα όσα ισχυρίζεται ένας καλαμαράς της φυλλάδας του Αλαφούζου και το πιο βασικό ήταν ότι δεν είχε υποπέσει στην αντίληψη μας κάποια καταγγελία (υπήρξε;) από απολυμένους εργαζόμενους της «Τυποεκδοτικής».
Χτες και σήμερα όμως το θέμα αυτό το συναντάμε σε βδομαδιάτικες εφημερίδες της Αριστεράς («Πριν», «Κόντρα», «Δρόμος της Αριστεράς») που σημαίνει ότι το ΚΚΕ όντως έχει προχωρήσει σε απολύσεις εργατών που δούλευαν στην κομματική του επιχείρηση «Τυποεκδοτική».
Για μας είναι ένα γεγονός απαράδεκτο και επιβεβαιώνει εκείνους που χαρακτηρίζουν το ΚΚΕ «Περισσός Α.Ε».
Στην φώτο υπάρχει το σχόλιο του «Πριν» το οποίο αφού σχολιάζει τα λεγόμενα της γ,γ του ΚΚΕ σε τηλεοπτική εκπομπή θέτει την ερώτηση: Πόσο πιστευτή θα γίνει η Αλέκα όταν αύριο θα περιοδεύσει σε εργοστάσια που απολύουν, καταγγέλλοντας την εργοδοσία;
Φυσικά απάντηση από την ηγεσία του ΚΚΕ δεν πρόκειται να υπάρξει.
Και οι άλλες βδομαδιάτικες εφημερίδες που αναφέραμε στιγματίζουν με έντονο τρόπο την απόφαση του ΚΚΕ να απολύσει εργαζόμενους απ’ την κομματική του επιχείρηση.
Ας παρακολουθήσουμε το δημοσίευμα από την εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς», η οποία θέτει καίρια ερωτήματα απευθυνόμενη στην ηγεσία του ΚΚΕ.
Μια κομματική επιχείρηση σε συνθήκες καπιταλισμού
Μερικά πολιτικά ερωτήματα που αναζητούν απαντήσεις
Πολλές συζητήσεις γίνονται στο Διαδίκτυο, εδώ και καιρό, για το τι συμβαίνει στο τυπογραφείο που ανήκει οτο ΚΚΕ, την Τυποεκδοτική. Μέχρι, που η Αλέκα Παπαρήγα παραδέχτηκε, εμμέσως, τις ομαδικές απολύσεις, που έγιναν στην επιχείρηση, σε συνέντευξη της στη ΝΕΤ, με το σκεπτικό ότι λειτουργεί σε συνθήκες καπιταλισμού και, μάλιστα, έκανε λόγο για την κρίση, που πλήττει όλες τις επιχειρήσεις του κλάδου.
Πραγματικά, δεν νομίζουμε ότι κανένας διαφωνεί ότι οι κυρίαρχες οικονομικές σχέσεις καθορίζουν το πλαίσιο λειτουργίας ακόμη και μιας κομματικής επιχείρησης. Όπως δεν νομίζουμε ότι κανένας θα κατηγορούσε το ΚΚΕ για το γεγονός ότι στις σημερινές συνθήκες οικονομικής ασφυξίας δεν μπορεί να κάνει βιώσιμη την εκδοτική του επιχείρηση.
Τα ερωτήματα είναι άλλα, πολιτικά και μάλιστα αφορούν όλη την Αριστερά.
Ερώτημα πρώτο: τι σκοπό εξυπηρετεί μια τέτοια επιχείρηση; Αν εξυπηρετεί τις ανάγκες έκδοσης των κομματικών εντύπων, θα πρέπει το ΚΚΕ να εξηγήσει προς τι η τέτοια μεγαλειώδης επέκταση της.
Αν εξυπηρετεί τις ανάγκες εξασφάλισης οικονομικών πόρων για την κομματική δραστηριότητα, περνάμε στο δεύτερο ερώτημα: μια τέτοια λειτουργία δικαιολογεί συμφωνίες με μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα, οργανισμούς, ακόμα και αμφιλεγόμενες εκδοτικές προσπάθειες, που όσοι εργάζονται στα ΜΜΕ γνωρίζουν ότι συνήθως ελέγχονται για την προέλευση των πόρων τους, τη σκοπιμότητα λειτουργίας τους και τον πολιτικό-οικονομικό ρόλο που παίζουν;
Ερώτημα τρίτο στη συνέχεια: ακόμα και αν όλα δικαιολογούνται στη λογική λειτουργίας μιας επιχείρησης σε καπιταλιστικό περιβάλλον, είναι θεμιτό για ένα κομμουνιστικό, εργατικό κόμμα να εφαρμόζει στις επιχειρήσεις του όλες εκείνες τις εργασιακές σχέσεις, που στη συνδικαλιστική πρακτική του καταδικάζει ως απαράδεκτες;
Ερώτημα τέταρτο: όλα τα προηγούμενα χρόνια η επιχείρηση δεν αποκόμιζε κέρδη; Γιατί, όταν μια επιχείρηση απολύει ομαδικά προφασιζόμενη μείωση εργασιών, τα συνδικάτα (και σωστά) παρεμβαίνουν και απαιτούν να πληρώσουν οι εργοδότες, που δημιούργησαν την κρίση και όχι οι εργαζόμενοι τους και θυμίζουν ότι τα προηγούμενα χρόνια, που οι επιχειρήσεις είχαν κέρδη δεν τα μοίρασαν στους εργάτες; Το ΚΚΕ που παίρνει και μερίδιο από την κρατική επιδότηση των κομμάτων, γιατί δεν μπορούσε σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία να αποτρέψει μαζικές απολύσεις;
Ερώτημα τελευταίο: μπορεί το ΚΚΕ να αποκρούει κάθε κριτική, που του γίνεται, με το επιχείρημα (δια πάσα νόσο) της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας και να μη συναισθάνεται την αρνητική εικόνα, που σχηματίζεται από τέτοιες ενέργειες σε χιλιάδες εργαζόμενους, που δέχονται αυτήν την περίοδο τις συνέπειες της κρίσης; Είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεται η ηγεσία του κόμματος το αρνητικό πρόσημο, που προσδίδουν τέτοιες καθαρά αντεργατικές ενέργειες στην υπόθεση της Αριστεράς, η οποία προσπαθεί να συγκροτήσει σε σκληρές και εχθρικές συνθήκες έναν πόλο αντίστασης και υπεράσπισης στοιχειωδών δικαιωμάτων, όπως είναι το δικαίωμα στην εργασία;
Δεν αναμένουμε απάντηση από το ΚΚΕ. Άλλωστε, στο ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη (7/9) για την συνέντευξη της Α. Παπαρήγα στη ΝΕΤ, δεν αναφέρεται γραμμή από τη σχετική δήλωση της. Αναρωτιόμαστε όμως: οι οπαδοί και τα μέλη του κόμματος δεν δικαιούνται ενημέρωσης για κάτι που αναπαράγεται σε πολλά έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα και δίνει επιχειρήματα σε εργοδότες, ειδικά του Τύπου, οι οποίοι αυτή την περίοδο έχουν ξεσαλώσει περικόπτοντας αμοιβές, θέσεις εργασίας και δικαιώματα;
Ολοκληρώνουμε την ανάρτησή μας με το σχετικό κείμενο που δημοσιεύτηκε στην “Κόντρα” του Σαββάτου.
Οι στυγνοί καπιταλιστές της Περισσός ΑΕ
Την Πέμπτη 2 Σεπτέμβρη, από το «Ριζοσπάστη» πληροφορηθήκαμε ότι την προηγούμενη μέρα η Ομοσπονδία Τύπου και Χάρτου, η Πανελλαδική Ενωση Λιθογράφων Μισθωτών Γραφικών Τεχνών Τύπου και Συναφών Επαγγελμάτων και το Σωματείο Εργαζομένων στα Πρακτορεία Τύπου, με κοινή παράσταση διαμαρτυρίας στην «Ελευθεροτυπία», απαίτησαν την άμεση ανάκληση των 20 απολύσεων στα τυπογραφεία της εφημερίδας, που είχε ανακοινώσει η ιδιοκτησία της δυο μέρες πριν. «Η εργοδοσία της Χ.Κ. Τεγόπουλος (“Ελευθεροτυπία”)… πετάει τους εργαζόμενους στο δρόμο σα στυμμένες λεμονόκουπες, καλώντας τους να πληρώσουν αυτοί τα σπασμένα της κρίσης που δημιούργησαν τα υπερκέρδη του κεφαλαίου», σημείωνε σε ανακοίνωσή της η Πανελλαδική Ενωση Λιθογράφων, που ελέγχεται από το ΠΑΜΕ. Σηκώνοντας ψηλά τη σημαία της ταξικής αδιαλλαξίας, σημείωνε ο «Ριζοσπάστης»: «Στη χτεσινή παράσταση διαμαρτυρίας, τα μέλη των ταξικών συνδικάτων, σημείωσαν την ανάγκη “να ανακληθούν τώρα οι απολύσεις, να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι την κρίση τους” και ταυτόχρονα κάλεσαν όλους τους εργαζόμενους, την ερχόμενη Κυριακή, 5 Σεπτέμβρη, σε ανοιχτό Διοικητικό Συμβούλιο στα γραφεία του Σωματείου για “να οργανώσουμε τον αγώνα μας για τις απολύσεις και την υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας 2010”. Την ίδια στιγμή, απαίτησαν συνάντηση με την εργοδοσία, η οποία, ωστόσο, ήταν… άφαντη».
Μέσα στον Αύγουστο, κυκλοφορούσαν στο Ιντερνετ πληροφορίες, ότι 20 απολύσεις έκανε στα τέλη Ιούλη και η «Τυποεκδοτική ΑΕ» του Περισσού, η οποία –σύμφωνα μ’ αυτές τις πληροφορίες– θα προχωρούσε σε απολύσεις 20 εργαζόμενων το μήνα μέχρι και τον Οκτώβρη. Επειδή είναι πάγια αρχή της εφημερίδας μας να μη δημοσιεύει πληροφορίες που δεν έχει επιβεβαιώσει, ψάχναμε το θέμα για να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει. Από τη δύσκολη θέση μας έβγαλε η Αλέκα Παπαρήγα, η οποία σε συνέντευξή της στην πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ, την περασμένη Δευτέρα, επιβεβαίωσε τις πληροφορίες για τις 20 απολύσεις, συνοδεύοντας την επιβεβαίωση με ένα πολύ… πρωτότυπο σκεπτικό:
«Είναι επιχείρηση που δρα μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής αγοράς και επομένως έχει όλες τις αντίστοιχες δυσκολίες. Σε όλες τις επιχειρήσεις του κλάδου γίνονται απολύσεις. Είμαστε στόχος μιας επίθεσης που μας παρουσιάζει ως μια κερδοφόρα επιχείρηση. Εμείς έχουμε μεγάλη συρρίκνωση των εργασιών μας. Εμείς παλεύουμε κατά του καπιταλισμού. Θα κλείσουν και μεγάλες επιχειρήσεις. Μας περιμένουν στη γωνία με επιθέσεις των τελευταίων χρόνων που αφορούν στην Τυποεκδοτική»!!!
Τι να πρωτοσχολιάσεις εδώ; Και μόνο το ότι η Παπαρήγα οχυρώνεται πίσω από τις απολύσεις που κάνουν όλες οι επιχειρήσεις του κλάδου, αποτελεί παραδοχή του ότι η κομματική τους επιχείρηση δεν είναι παρά μια καπιταλιστική επιχείρηση του εκδοτικού-εκτυπωτικού κλάδου. Απολύουν οι άλλοι, απολύουμε κι εμείς, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε; Πριν σχολιάσουμε οτιδήποτε, θυμίζουμε ότι είχαν προηγηθεί περικοπές μισθών στο «Ριζοσπάστη», τις οποίες είχαν δικαιολογήσει πολιτικά, λέγοντας ότι αφορούν τη λειτουργία του κόμματος και ότι έγιναν εθελοντικά, μπερδεύοντας την κομματική λειτουργία με τα εργασιακά θέματα. Ας μας πουν, όμως, τι επιτέλους είναι η «Τυποεκδοτική»; Τώρα μας λένε ότι είναι «επιχείρηση που δρα μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής αγοράς». Στο ντιμπέιτ του περασμένου Σεπτέμβρη, όμως, η Παπαρήγα έλεγε ότι δεν είναι καπιταλιστική επιχείρηση: «Εμείς, ακριβώς επειδή δε θέλουμε να εξαρτιόμαστε από τον εκβιασμό επιχειρηματιών, προσπαθούμε –ιδιαίτερα στον τομέα της προπαγάνδας και των εκδόσεων– να έχουμε τη δική μας αυτοδυναμία». Αν δεν είναι επιχείρηση που αποβλέπει στο κέρδος, αλλά μόνο στην κομματική αυτοδυναμία στον τομέα των εκδόσεων, τότε δεν θα έπρεπε να απολύει εργάτες μόλις έπεσε ο τζίρος. Αυτά τα κάνουν οι τυπικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Εχει μήπως καμιά διαφορά ο άνεργος-απολυμένος από την «Τυποεκδοτική» από τον άνεργο-απολυμένο από την «Ελευθεροτυπία»; Ιδια δεν είναι η ανεργία και για τον ένα και για τον άλλο; Γιατί τα «ταξικά συνδικάτα» έκαναν παρέμβαση στην «Ελευθεροτυπία», όχι όμως στην «Τυποεκδοτική»; Τον ίδιο αριθμό εργαζόμενων δεν απέλυσαν;
Το έχουμε γράψει και άλλες φορές. Η «Τυποεκδοτική» είναι μια τυπική καπιταλιστική επιχείρηση, από τις μεγαλύτερες (αν όχι η μεγαλύτερη) του κλάδου. Για να μπορέσει να λειτουργήσει σαν τέτοια, να κάνει μπίζνες και να εισπράττει δωρεάν κρατικό χρήμα (όπως κάθε μεγάλη καπιταλιστική επιχείρηση), η ηγεσία του Περισσού διαχώρισε το «Ριζοσπάστη» από την «Τυποεκδοτική». Το 1996 (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ), η «Τυποεκδοτική ΑΕ» πήρε δωρεάν κρατική επιχορήγηση 1,6 δισ. δραχμές, για να προχωρήσει στη μετεγκατάστασή της στο Κρυονέρι, στις εγκαταστάσεις του «Κολλάρου», τις οποίες αγόρασε. Το 2006 (κυβέρνηση ΝΔ), η «Τυποεκδοτική ΑΕ» πήρε νέα δωρεάν κρατική επιχορήγηση για να προχωρήσει σε εκσυγχρονισμό.
Η «Τυποεκδοτική» υπήχθη στις διατάξεις του αναπτυξιακού νόμου στις 15.11. 2006 με απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης (ΦΕΚ 1762, 5.12. 2006). Η κατηγορία της επένδυσης ήταν «εφοδιαστική αλυσίδα» και το ύψος της 1.098.560 ευρώ, εκ των οποίων τα 329.568 ευρώ ήταν κρατική επιχορήγηση (30% της επένδυσης). Με την επένδυση αυτή υποτίθεται ότι θα δημιουργούνταν πέντε (αριθμός 5) νέες θέσεις απασχόλησης! Ενα μήνα αργότερα, στις 28 Δεκέμβρη του 2006, η επιχείρηση του Περισσού παίρνει νέο πακέτο, τριπλάσιου ύψους (ΦΕΚ 569, 20.4. 2007). Υπάγεται πάλι στον «αναπτυξιακό» νόμο, για ε-πένδυση που περιγράφεται ως «Αναβάθμιση της ποιότητας των παραγόμενων προϊόντων ή/και υπηρεσιών», ύψους 3.367.944 ευρώ, εκ των οποίων 1.010.383 ευρώ κρατική επιχορήγηση (30%). Νέες θέσεις εργασίας (κρατηθείτε) εφτά (αριθμός 7)!
Η δεύτερη αυτή επένδυση, το χοντρό πακέτο, ολοκληρώνεται τον Αύγουστο του 2009, όπως φαίνεται από τη σχετική υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 1888, 4.9.2009). Το συνολικό ύψος της επένδυσης μειώνεται ελαφρά και η επιχορήγηση ορίζεται στο ποσό των 906.483 ευρώ, τα οποία και πήραν. Πόσες νέες θέσεις εργασίας δημιούργησαν; Καμία! Δεν αναφέρεται τίποτα στην απόφαση για την ολοκλήρωση της επένδυσης, όπως γίνεται με κάθε επένδυση που ολοκληρώνεται. Ομως, από την «Ετήσια Οικονομική Εκθεση για την περίοδο από 1 Ιανουαρίου έως 31 Δεκεμβρίου 2009», που κατέθεσε η «Τυποεκδοτική», όπως κάθε ΑΕ, πληροφορούμαστε τα εξής: «Το απασχολούμενο στη Εταιρεία προσωπικό κατά την 31/12/2009 ανέρχεται σε 347 άτομα, ενώ κατά την 31/12/2008 ανερχόταν σε 377 άτομα». Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Οτι ο Περισσός εξαπάτησε το ελληνικό κράτος και τσέπωσε την επιχορήγηση, όπως κάνουν όλοι οι καπιταλιστές. Οχι μόνο δεν δημιούργησε αυτές τις ελάχιστες θέσεις εργασίας που είχε υποχρέωση, βάσει της συμφωνίας του με το κράτος, αλλά μείωσε το προσωπικό του κατά 30 άτομα! Και τώρα απολύει κι άλλους. Και βέβαια, τα κρατικά όργανα έκαναν τα στραβά μάτια, όπως κάνουν για όλες τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις.
Ας ληφθεί υπόψη ότι το μικρό πακέτο, με το οποίο δεν ασχολήθηκαν, προκειμένου να ολοκληρώσουν το χοντρό πακέτο, δεν το έχασαν. Μολονότι πέρασαν τα τρία χρόνια, η Κατσέλη τους υπέγραψε (ΦΕΚ 2514, 22.12.2009) μια γελοία τροποποίηση της σύμβασης, μειώνοντας το ποσό της επένδυσης κατά μερικές εκατοντάδες ευρώ (!), ώστε να πάρουν αναβολή και να μπορέσουν να απορροφήσουν και αυτό το πακέτο την τρέχουσα τριετία.
Πώς θα χαρακτήριζε η ηγεσία του Περισσού μια καπιταλιστική επιχείρηση, που παίρνει διαδοχικές κρατικές επιχορηγήσεις και όχι μόνο δεν αυξάνει –έστω και λίγο– τις θέσεις εργασίας, αλλά τις μειώνει; Ας δώσουν το χαρακτηρισμό στην κομματική τους επιχείρηση. Μέσα στον καπιταλισμό δεν μπορεί να υπάρξουν σοσιαλιστικές νησίδες. Ενα κόμμα που επιλέγει να στήσει καπιταλιστικές επιχειρήσεις θα συμπεριφερθεί ως στυγνός εργοδότης, φορτώνοντας την κρίση στις πλάτες των εργατών. Αυτό κάνει και η ηγεσία του «Κ»ΚΕ.
ΥΓ: Εννοείται πως στο «Ριζοσπάστη» δεν γράφτηκε λέξη από τις συγκεκριμένες αναφορές της Παπαρήγα στη ΝΕΤ.
