Ο δημοσιογράφος Βασίλης Κασίματης, με μια ανάρτηση του στο facebook, αποκαλύπτει την αλήθεια για τον ελληνικό τουρισμό.
Διαβάστε την εμπεριστατωμένη ανάλυση του κου Κασιμάτη και είμαστε σίγουροι ότι θα καταλάβετε πολλά…
«Ελληνικό Τουριστικό προϊόν». Άνθρακας ο θησαυρός!
• Ο τουρισμός μας στην υπηρεσία των … «ολίγων».
• Οι αφίξεις αυξάνονται, τα έσοδα όμως συρρικνώνονται. Αναλύουμε το γιατί.
• Ο καλός ο κακός και ο άσχημος… το «all inclusive».
Του Βασίλη Κασιμάτη
Κατά παράδοση η προπασχαλινή περίοδος του Απριλίου σηματοδοτεί την έναρξη της τουριστικής περιόδου στη χώρα μας και εμείς ανοίγουμε το φάκελο all inclusive. Το περιώνυμο και ως «βραχιολάκια» από τα πολύχρωμα πλαστικά βραχιόλια που ως αμνοί φορούν αναγκαστικά οι πελάτες των ξενοδοχείων all inclusive στα χέρια τους.
Οι υπουργοί τουρισμού εναλλάσσονται ως πουκάμισα αφού τετραετία δεν «κλείνει» καμία κυβέρνηση τα τελευταία περίπου 15 χρόνια. Κανείς όμως δεν έχει κριθεί άξιος να αξιοποιήσει μέχρι σήμερα το βασικό μας εθνικό «βιομηχανικό» προϊόν, που δεν είναι άλλο από τον Ελληνικό τουρισμό!
Στα χρόνια των μνημονίων έχει κατατεθεί αφειδώς και σε ειδησεογραφικά υπερ-μεγέθη το κίβδηλο επιχείρημα, ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση δήθεν επειδή δεν είναι βιομηχανική χώρα. Ψέμα!! Χειρίστου είδους!
Στο παγκόσμιο χάρτη εσόδων από τις βιομηχανίες που αποφέρουν έσοδα, ως πρώτο βιομηχανικό προϊόν τα τελευταία σαράντα χρόνια, φιγουράρει ο τουρισμός. Και με τεράστια απόσταση από το δεύτερο, τη βιομηχανία τροφίμων. Και δια τούτο, «έσπασαν» πριν από λίγα χρόνια το τουρισμό σε δύο κλάδους. Τον καθ’αυτού τουρισμό διακοπών και το ticketing (εισιτήρια). Και πάλι όμως ο τουρισμός είναι πρώτος σε έσοδα από όλες τις άλλες μορφές «βιομηχανίας», παγκοσμίως. Και εδώ ελλοχεύει η λάθος αντίληψη του κοινού ότι «βιομηχανία» σημαίνει κάτι εργοστασιακό, λόγω του 2ου συνθετικού της λέξης –μηχανία, ήτοι «μηχανή»! Και εδώ είναι το λάθος που κάνουν οι περισσότεροι.
Κι αφού αποκωδικοποιήσαμε τη σχέση «βιομηχανία-προϊόν-τουρισμός» και αποσαφηνίσαμε ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα με βαριά βιομηχανία (τον τουρισμό), καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι είναι πέρα για πέρα ψέμα, να «λέγεται» ότι η Ελλάδα δεν είναι βιομηχανική χώρα. Τουναντίον, είναι και μάλιστα κατέχοντας ένα βιομηχανικό προϊόν το οποίο θεωρείται παγκοσμίως… το βασικότερο!!
Σκυτάλη στο ρεπορτάζ παίρνει η ανάλυση του γιατί ενώ τα τελευταία χρόνια οι αφίξεις επισκεπτών (τουριστών) στη χώρα μας λαμβάνουν επικές διαστάσεις, εντούτοις τα έσοδα συρρικνώνονται αφήνοντας στο τόπο μας ελάχιστα κέρδη σε σχέση με τις λαμπρές τουριστικές σαιζόν των τριών δεκαετιών ’70-’80-’90.
Ο κακός «δαίμων» ακούει στη λέξη «all inclusive» (ολ ινκλούσιβ δηλαδή «περιέχονται όλα»). Ήτοι τα οργανωμένα φτηνά (!) πακέτα διακοπών που περιλαμβάνουν έναντι πινακίου φακής, άπαντα εντός του τουριστικής καταλύματος. Ο τουρίστας καταβάλλει ένα τίμημα για φθηνό πακέτο διακοπών που περιλαμβάνει κυρίως τη μεταφορά (αεροπορικά εισιτήρια), τη διαμονή και την κατανάλωση. Στο τρίτο σκέλος, την «κατανάλωση», ενέχει η εισοδηματική μας καταστροφή.
Ο τουρίστας στο «πακέτο» που αγοράζει, δύναται να καταναλώσει απεριορίστως, φαγητό, ποτό, καφέ … τελευταίως και πολλά άλλα είδη, ακόμα και το «παλαίφατο» Ελληνικό σουβλάκι. Αυτό το δεδομένο αποτελεί τη «δαμόκλειο σπάθη» για την τουριστική αγορά, αφού τα εστιατόρια, μπαρ, «καφέ» εκτός ξενοδοχείου δεν έχουν ουσιαστικό λόγο ύπαρξης, καθώς η ευεργετική αυτή – για το τουρίστα – πρακτική, ανατρέπει την ισορροπία της εν γένει τουριστικής τοπικής αγοράς. Ο (φθηνός) τουρίστας τα έχει όλα εντός ξενοδοχείου και δεν ξοδεύει «δραχμή» έξω από αυτό!
Στο δια ταύτα.
Ας δούμε όμως ποιον συμφέρει αυτή η αλόγιστη πρακτική και εν τέλει τα mega συμφέροντα που κρύβονται πίσω από αυτό, ώστε να καθιστά τους εκάστοτε υπουργούς τουρισμού, ακραιφνώς διαπλεκόμενους και οι οποίοι αρκούνται στο να παρουσιάζουν κάθε χρόνο «πλαστά» διθυραμβικά στοιχεία σχετικά με την αύξηση σε νούμερα αφίξεων, επιχειρώντας ακροβασία στο μύθο με ψήγματα πραγματικότητας..
Μάλιστα όπως πρόσφατα δήλωσε χαρακτηριστικά η υπουργός Τουρισμού Ελενα Κουντουρά για το 2017: «πέρυσι προσελκύσαμε επιπλέον 1,5 εκατ επισκέπτες στην Ελλάδα. Οι συνολικές διεθνείς αφίξεις υπολογίζουμε ότι φέτος θα αγγίξουν τα 27,5 εκατομμύρια συμπεριλαμβανομένης της αύξησης στην κρουαζιέρα και της δυναμικής που διατήρησε ο οδικός τουρισμός».
Ε, και;;; … λέμε εμείς! «Το θέμα κυρία Κουντουρά είναι το τι μένει στο ταμείο. Το Ελληνικό ταμείο, όχι τα ξένα»!!!
Από το σύνολο των χρημάτων που καταβάλλει ο τουρίστας για να επισκεφτεί τη χώρα μας με το σύστημα all inclusive, το μεγαλύτερο μέρος αφορά το αεροπορικό εισιτήριο και το καθαρό κέρδος του ξένου ταξιδιωτικού οργανισμού (tour operator). Στο ξενοδοχείο μένει ένα ελάχιστο ποσοστό. Αυτός είναι και ο λόγος που ο πάλαι ποτέ «πλούσιος» ξενοδόχος, όπου στις δεκαετίες ’70-’90 με 60%και 70% πληρότητες, αποτελούσαν μια υπερ-υγιέστατη επαγγελματική ομάδα, τέτοια που ήταν αρκετή να συντηρεί μεγάλο μέρος της εθνικής μας οικονομίας, σήμερα με 100% πληρότητα, στο τέλος της τουριστικής σαιζόν, οι περισσότεροι ξενοδόχοι αδυνατούν να πληρώσουν ακόμα και τα βασικά έξοδά τους. Που λόγος …για κερδοφορία και πλουτισμό!
Την ίδια στιγμή, η τοπική αγορά πέριξ των ξενοδοχείων αποστεώνεται, καταστρέφεται.
Με αυτό τον τρόπο, οι μεγάλοι ταξιδιωτικοί οργανισμοί, όπως η TUI, Thomas Cook, Fti Τοuristik, Der Τοuristik, ΤΕΖ, κλπ καρπούνται τη μερίδα του λέοντος και η εγχώρια αγορά καταντά επαίτης στις παράλογες οικονομικές απαιτήσεις των ξένων τουριστικών δυνάμεων.
Ο ρόλος του Σ.Ε.Τ.Ε.
Και στο «κόλπο» είναι πολλοί «δικοί μας». Ο κ. Ανδρέας Ανδρεάδης, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, στην ίδια «γραμμή» με τους προκατόχους του, παρουσιάζει μια διαρκώς ευμενή εικόνα του τουρισμού δίχως ποτέ να θίγονται τα «κακώς κείμενα», δίχως να ανακατώνεται η τράπουλα, δίχως να προτείνεται ουδεμία λύση προς τη κατεύθυνση εξυγίανσης του -επιμελώς κρυμμένου – τεράστιου προβλήματος.
Η Κρήτη ζωντανό παράδειγμα.
Η Κρήτη αποτελεί το 35% περίπου του Ελληνικού τουρισμού. Λόγω αυτού του δεδομένου, αποτελεί μια σαφή ένδειξη της γενικότερης εικόνας της επικράτειας και έτσι σήμερα θα σταθούμε παραδειγματικά σε αυτή τη γεωγραφική περιφέρεια αναλύοντας συγκεκριμένες πτυχές, άκρως αποκαλυπτικές για το πώς λειτουργεί το «σύστημα» και για πως λυμαίνονται οι «ολίγοι» εκλεκτοί (golden boys του τουρισμού) τη …πίτα.
Ενδεικτικό της όλης κατάστασης είναι το γεγονός ότι ενώ η περσινή περίοδος για τη Κρήτη έκλεισε με άνοδο των αφίξεων κατά 10%, το νησί κατρακύλησε εισοδηματικά, αφού υπηρεσίες όπως εκδρομές, ξεναγήσεις, αθλητικές δραστηριότητες, κλπ δέχθηκαν ισχυρό πλήγμα κατά το 2016. Σε αντίθεση, ο τζίρος των εταιρειών ενοικίασης αυτοκινήτων αυξήθηκε. Αυξήθηκε όμως μόνο των διεθνών εταιριών (Avis, Hertz, Budget), όταν των Ελληνικών, μειώθηκε! Κι αυτό γιατί ο ξενοδόχος δεν έχει πλέον το δικαίωμα να πωλεί υπηρεσίες από τη ρεσεψιόν του, αφού εκβιαστικά, παράνομα και καταχρηστικά (!) οι υπάλληλοι των tour operator έχουν αναλάβει αυτό το έργο και … πωλούν μόνο τους «δικούς τους».
Μιχάλης Βλατάχης επί σειρά ετών πρόεδρος Συνδέσμου Τουριστικών & Ταξιδιωτικών Γραφείων Κρήτης. «Δεν είναι δυνατόν, η αγορά να ζητάει μπανάνες κι εμείς να δίνουμε … σάπια μήλα» είχε αναφέρει σε παλαιότερη δήλωσή του, εξηγώντας ότι «μέσα στο κλίμα κατήφειας και τις μεγάλες πιέσεις που ασκούνται στην Ελλάδα, τα ξενοδοχεία και τα καταλύματα οφείλουν να γίνουν ανταγωνιστικά, αν θέλουν να έχουν ελπίδες στο «αύριο», τονίζοντας και εξυμνώντας ύποπτα, τη σημασία του all inclusive.
Σε επικοινωνία μας με τον κ. Βλατάκη του τονίσαμε πως είναι κατ΄ελάχιστον ανήκουστο να παραλληλίζουμε την χρυσή δεκαετία του Ελληνικού τουρισμού, του ΄85 – ΄95, με «σάπια μήλα». Όταν τότε δεν υπήρχε το all inclusive (βραχιολάκια), η χώρα τα πήγαινε περίκαλα και όλοι εμείς αναπολούμε εκείνες τις «χρυσές εποχές». Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Τουριστικών & Ταξιδιωτικών Γραφείων Κρήτης, μας απάντησε ότι «…ήταν άλλες εποχές. Σήμερα θα πρέπει να διαλέξουμε είτε μεταξύ του να μην έχουμε καθόλου τουρισμό ή το «all inclusive»! Απάντηση αμιγώς ηττοπαθή και με χοντροκομμένη απλούστευση. Εκτιμούμε ότι οι θεσμικοί παράγοντες θα πρέπει να είναι πιότερο «μάχιμοι» στην αγορές και να μην δέχονται αυτό που τους προσφέρουν οι ξένοι tour operators, εκβιαστικά. Σε αντίθετη περίπτωση θα χαρακτηρίζονται διαπλεκόμενοι!
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο πρόεδρος είναι ο ίδιος και ιδιοκτήτης τουριστικού οργανισμού που αντιπροσωπεύει «μεγάλους παίχτες» του all inclusive. Κατά το συμφέρον δηλαδή και … οι δηλώσεις.
Όμως ο τουρίστας που θέλει να έρθει στην Ελλάδα, θα έρθει στην Ελλάδα. Είτε το θέλουν οι «μονοφαγάδες», είτε όχι. Το βέβαιο είναι ότι η χώρα μας δεν είναι η τουριστική Βρετάνη («άχρωμη» παραθαλάσσια περιοχή Γαλλίας), δεν είναι η κορεσμένη Ίμπιθα (Ισπανίας), δεν είναι καν η Νίκαια (Γαλλίας) με τη βρώμικη θάλασσα της. Η Ελλάδα ανήκει στους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως, είναι το φιλέτο της Μεσογείου και μόνο ως τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από όλους τους εμπλεκόμενους. Και τα φιλέτα δεν πωλούνται ποτέ all inclusive αλλά σε μικρά, καλά και κυρίως … ακριβά πακέτα (βλέπε Άγιο Μαυρίκιο, Γαλλική Πολυνησία, Κυανή Ακτή, Φλόριντα, κλπ!).
Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε και το γεγονός, ότι ο βασικός μας ανταγωνιστής – η Τουρκία – έχει αφαιρεθεί εδώ και δύο χρόνια από το τουριστικό χάρτη και η Αίγυπτος πνέει τα λοίσθια τουριστικώς, τότε θα έπρεπε η Ελλάδα να μάχεται για τα μεγάλα εισοδήματα και όχι να αρκείται στο «ξεροκόμματο», ώστε να πλουτίζουν οι αλλότριες δυνάμεις με τη βούλα των δικών μας αργυρόμισθων κυβερνήσεων.
Πώς να γίνει όμως αυτό, όταν παραδειγματικά πέρυσι για να βγάλει βίζα ο Ρώσος τουρίστας για την Ισπανία χρειαζόταν μόνο 24 ώρες και για την Ελλάδα έμπαινε σε λίστα αναμονής τεσσάρων εβδομάδων. Ναι καλά διαβάσατε… τεσσάρων εβδομάδων! Σε αυτά να απαντήσει η κυρία Υπουργός και ας αφήσει τις δεξιώσεις και τα γκαλά περιφερόμενη ως μοντέλο της πασαρέλας με ισλαμικές μαντίλες και Ιαπωνικά κιμονό.
Διακυβεύεται το μέλλον μας.
Σε κάθε περίπτωση, το all inclusive υποθηκεύει το τουριστικό μας μέλλον, θεμελιώνει τη «φτήνια» καθώς η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών εντός του ξενοδοχείου, τις περισσότερες φορές είναι άθλια ως απόρροια των ελάχιστων χρημάτων που ο tour operator αφήνει στο ξενοδόχο ανά διαμονή-ανά πελάτη. Το φαγητό είναι σαφώς κατώτερο των περιστάσεων της διάσημης και περιώνυμης «Ελληνικής-μεσογειακής διατροφής». Καφές από τη Κίνα, μπύρα από τη Γεωργία, κρασί από το Καζακστάν και φτηνό κοφτό μακαρονάκι Τουρκίας ως βασικό συνοδευτικό.
Έτσι οι τουρίστες που έρχονται στην Ελλάδα με το all inclusive γυρίζουν πίσω στις χώρες τους δυσφημώντας σε ανείπωτο σημείο το τουριστικό μας προϊόν, θεωρώντας ότι η Ελλάδα που γνώρισαν κυρίως εντός του ξενοδοχείου, είναι και η πραγματική Ελλάδα. Κι αυτό θα το βρούμε μπροστά μας όταν έχει ισοπεδωθεί εντελώς η χώρα μας τουριστικά.
Το παράδειγμα του κ. Theodor Dodetsky, είναι χαρακτηριστικό. Δημοσιογράφος από την Ρωσία, παρουσιαστής στο Κανάλι 2 της Μόσχας (το μεγαλύτερο στην Ρωσία). Βρεθήκαμε μαζί του στα πλαίσια ανταπόκρισης για το Ρωσικό κανάλι. Τον συναντήσαμε έπειτα από μια εβδομάδα παραμονής με την οικογένειά του σε ξενοδοχείο all inclusive του Ρεθύμνου και αφού ευτυχώς τον ξεναγήσαμε, μας είπε:
«Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου και παρά όλα εκείνα τα κολακευτικά από τους τουριστικούς οδηγούς περί της Κρητικής γαστρονομίας, εγώ έμεινα με την εντύπωση ότι η Κρήτη δεν παρουσιάζει τίποτε αξιόλογο σε αντίθεση με αυτά που προβάλλονται. Στην πορεία όμως και αφού είχα την τύχη να γνωρίσω το νησί μαζί σας, διαπιστώνω ότι το τουριστικό σας προϊόν είναι κάτι παραπάνω από άριστο. Αν δεν είχα όμως την δυνατότητα να με ξεναγήσετε, δεν θα’χα γνωρίσει το … κρυμμένο θησαυρό σας και με τη σειρά μου θα είχα μοιραίως παρουσιάσει δυσμενώς τη χώρα σας στην εκπομπή μου»!!
Ερωτηθείς ο κ. Godetsky για την ποιότητα των υπηρεσιών του all inclusive Κρητικού ξενοδοχείου που διέμενε μας είπε: «Οι κτιριακές του εγκαταστάσεις ήταν άριστες για τα χρήματα που πλήρωσα. Το προσωπικό της μονάδος ήταν αρκετά φιλόξενο. Όμως η ποιότητα του φαγητού ήταν πολύ κακή. Τα ποτά, οι καφέδες αλλά και οτιδήποτε άλλο μας πρόσφεραν εντός της μονάδος και από εκείνα τα είδη που ήταν “απεριόριστης κατανάλωσης” σύμφωνα με το πακέτο που αγόρασα (all inclusinve), ήταν υπερβολικά χαμηλής ποιότητας. Σε γενικές γραμμές απογοητεύτηκα».
Επομένως, για όλους εμάς … δεν υπάρχει πεδίο διαπραγμάτευσης με το all inclusive και εκείνους (τους διεθνείς tour operator) που εκβιαστικά το προωθούν.
Και ο τρόπος τους, πλέον γνωστός. Στις φθηνές αστικές περιοχές, τα γραφεία τους παρουσιάζουν στη τζαμαρία (βιτρίνα) και Ελλάδα. Στις ακριβές αστικές περιοχές φιγουράρουν η Ισπανία, η Γαλλία και όταν ο πελάτης ρωτήσει για Ελλάδα, οι υπάλληλοι έχουν εντολή να τους παραπληροφορούν. Έτσι και με απλά τερτίπια κατευθύνουν τον “ακριβό” πελάτη εκεί που θέλουν.
«Τέτοιους τουρίστες που να μην αφήνουν ούτε ευρω-σεντ στην αγορά μας και παράλληλα να αποτελούν αρνητικούς πρεσβευτές, αφού η εικόνα που λαμβάνουν επιστρέφοντας στις χώρες τους από την δική μας (λόγω του all inclusive) είναι δραματική …δεν τους θέλουμε!!» είναι η σαφής άποψη που κατατίθεται από τα προεδρεία των ενώσεων των επιχειρήσεων εστίασης & αναψυχής και άλλων συναφών συνδέσμων στις τουριστικές περιοχές της Κρήτης αλλά και της υπόλοιπης χώρας που βάλλεται ανηλεώς από τα … «βραχιολάκια».
Χαρακτηριστική και η δήλωση του προέδρου της Ενώσεως Καταστηματαρχών στο Ενετικό Λιμάνι Χανίων, Σταύρου Μαρινάκη. «Η ζημιά που προκαλούν είναι ευρύτερη για την τοπική οικονομία καθώς οι τουρίστες πολύ συχνά μένουν μέσα στα ξενοδοχεία και δεν βγαίνουν έξω να δουν τον τόπο που τους φιλοξενεί». Στον ίδιο τόνο με τον κ. Μαρινάκη, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών βιοτεχνών και εμπόρων Κρήτης Στρατής Δαγκωνάκης, αναφέρει ότι: «είναι αποκαρδιωτικό το φαινόμενο να βλέπεις στη Χερσόνησο, στα Mάλια, τον Άγιο Νικόλαο, στο Ρέθυμνο και στα Xανιά να έχουν τα ξενοδοχεία “All Inclusive” τουρίστες και τα γειτονικά καφέ, εστιατόρια, καταστήματα με σουβενίρ να είναι παντελώς έρημα, χωρίς δουλειά».
Η λύση.
Και επειδή η δημοσιογραφία δεν είναι μόνο ρεπορτάζ, αλλά ενίοτε οφείλει να παραθέτει και λύσεις, ας δούμε το πως «κόπτεται ο γόρδιος δεσμός».
Το all inclusive ξεκίνησε ιστορικά από την Αμερική. Στην Ευρώπη το έφερε η Ισπανία. Όμως… στη χώρα των ταυρομαχιών και του φλαμένγκο, φρόντισαν ώστε το σύστημα αυτό να λειτουργήσει προς όφελος των πολλών και τους κράτους και όχι προς όφελος των Ελβετικών τραπεζικών λογαριασμών κι ας δούμε το πώς.
Αρχικά η Ισπανία είχε ρυθμίσει ώστε το all inclusive να υφίσταται σε ποσοστό 35% του συνόλου των τουριστικών καταλυμάτων και όχι αφειδώς! Αργότερα μείωσαν κι άλλο αυτό το ποσοστό. Στη Κρήτη όμως ξεπερνά το 90% των καταλυμάτων που έχουν από 50 δωμάτια και άνω.
Επιπλέον στην Ισπανία τα ξενοδοχεία που θέλουν να λειτουργήσουν με all inclusive πρέπει να απέχουν αρκετά χιλιόμετρα από αστικά κέντρα. Ο στόχος αυτού του μέτρου, αφορά τη προστασία της τοπικής τουριστικής αγοράς. «Δεν θέλει κόπο… θέλει τρόπο»!
Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι Ισπανοί ομόλογοι νομοθέτησαν ώστε το ένα all inclusive ξενοδοχείο να απέχει πολλά χιλιόμετρα από το άλλο, διαφυλάγοντας τη τοπική τους κουλτούρα.
Σε αντιδιαστολή, στη χώρα μας… μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μην δίνετε!
Συνεπώς, η Ελλάδα δεν θα πρέπει να περιμένει άλλο. Πρέπει άμεσα να συσταθεί κανονισμός κατά τα Ισπανικά πρότυπα και το all inclusive να οριοθετηθεί, ώστε να λυθεί το πρόβλημα.
Και το ότι αυτό δεν συμφέρει κάποιους “ολίγους” εκτός συνόρων και ολιγότερους διαπλεκόμενους σε θέσεις κλειδιά “εντός παιδιάς” θα πρέπει να μας αφήνει παντελώς αδιάφορους.
Εν κατακλείδι, σήμερα αποδείξαμε ότι σε αντίθεση με τους υπουργούς τουρισμού των τελευταίων ετών που βαυκαλίζονται για την άνοδο των αφίξεων (συμπεριλαμβάνοντας (!) ακόμα και τους διερχόμενους από τη χώρα μας «τράνσιτο» τουρίστες, π.χ. Λονδίνο-Αθήνα-Ντουμπάι), το κέρδος δεν το φέρνει η ποσότητα, αλλά μόνο η ποιότητα.
Και η ποιότητα είναι σε σαφέστατη αντιδιαστολή με το all inclusive!
Με τσι γειές σας…
