Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος
Η νέα “μόδα”-φαινόμενο με τους τρομοκράτες “αστικού τύπου” ( σε αντιδιαστολή με τους κρατικούς-παγκόσμιους τρομοκράτες τύπου ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Συμμάχων), να ρίχνουν φορτηγά πάνω σε αθώους πολίτες, αλλά στην ουσία πάνω στην καθόλου αθώα κοινή γνώμη και συνείδηση, είναι αποτρόπαιο, όπως και κάθε επίθεση εναντίον άμαχου πληθυσμού.
Φαίνεται όμως πως για τα παγκόσμια (Δυτικά) ΜΜΕ ο άμαχος πληθυσμός της Στοκχόλμης, του Παρισιού, του Λονδίνου, είναι άλλης ποιότητας και άλλης αξίας απ’ τον άμαχο πληθυσμό του Βελιγραδίου, της Λιβύης, της Συρίας, του Ιράκ, της Παλαιστίνης, και σε τόσα άλλα μέρη της υφηλίου όπου τον τελευταίο αιώνα η Δύση επιχείρησε εξαγωγή “δημοκρατίας” και “ελευθερίας” μέσω πυραύλων, εμπρηστικών βομβών, και νυχτερινών επιδρομών.
Αυτή ακριβώς όμως η διαφοροποίηση, η διαστρέβλωση της πραγματικότητας, η υποδόρια προπαγάνδα που γίνεται αδιαμαρτύρητα δεκτή απ’ το “αθώο” κοινό, τους πολίτες της Δύσης, είναι αυτό που τους καθιστά συγχρόνως καθόλου αθώους, αν και τελικά μένουν άμαχοι και άρα άξιοι θρήνων και οιμωγών σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης εναντίον τους.
Πώς και γιατί να είναι δηλαδή πιό αθώοι συνειδησιακά, αλλά και ουσιαστικά, αυτοί που καταπίνουν την δικαιολογία πως η δημοκρατία και η ελευθερία εξάγονται με πυραύλους, ισοπέδωμα πόλεων, ολοκαυτώματα εθνών και κρατών, πιό αθώοι από αυτούς που δέχονται τους πυραύλους και τις βόμβες μέσα στα σπίτια τους το βράδυ όταν κοιμούνται;
Γιατί τέτοια υποκρισία και εθελοντική τυφλότητα των δυτικών λαών απέναντι σε τέτοιο οφθαλμοφανή παραλογισμό;
Είναι δηλαδή τόσο δύσκολο για μιά δυτική “καλλιεργημένη” κοινωνία πολιτών να γίνει κατανοητό πως οι πύραυλοι δεν εμπεδώνουν την δημοκρατία και την ελευθερία έξωθεν, παρά προάγουν τα συμφέροντα των εμπόρων όπλων, της βιομηχανίας των όπλων, των κατασκευαστικών τραστ, και των πετρελαϊκών λόμπις, που ώ του θαύματος και των “συμπτώσεων” σε όποια χώρα επιχειρήθηκε η εξαγωγή δημοκρατίας αυτή ήταν αφάνταστα πλούσια σε υπέδαφος με υδρογονάνθρακες;
Δηλαδή η “αθώα” κοινή Δυτική γνώμη κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι αν αύριο-μεθαύριο, και υποθετικά μιλώντας, το νέο καύσιμο για παραγωγή ενέργειας ήταν φερ’ ειπείν οι ελιές(!), το ΝΑΤΟ και οι Σύμμαχοι δεν θα είχαν καμία αναστολή να “εμπεδώσουν” με πυραύλους την δημοκρατία σε Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία;
Πόσα ακριβώς δικά της θύματα, αλλά και χιλιάδες σε χώρες εκτός Δύσης, θα περιμένει πριν αποφασίσει να απαιτήσει απ’ τους ηγέτες της το τέλος της κρατικής-παγκόσμιας βίας που εφαρμόζεται στο (κρυφό) όνομα του κέρδους των λίγων;
Τα φορτηγά λοιπόν των ισλαμιστών -κατά συντριπτική πλειοψηφία-τρομοκρατών δεν είναι και τόσο τρελά, όσο τρελές είναι οι Δυτικές κοινωνίες που δεν αντιδρούν στην σφαγή που επιχειρείται δεκαετίες τώρα σε όσους πληθυσμούς είχαν την ατυχία να κατοικούν σε χώρες πλούσιες σε υπέδαφος.
Τόσο τρελές που δέχονται να γίνουν συνεργοί και συνένοχοι σε εγκλήματα που δεν τους αφορούν ούτε καν οικονομικά (θα μπορούσε να είναι μία δικαιολογία. Αισχρή μεν, αλλά δικαιολογία), και να καταστούν έτσι στόχοι εκδίκησης αυτών που -εξ ίσου λανθασμένα- πιστεύουν πως ζωσμένοι με εκρηκτικά, ή με τρελά ανεξέλεγχτα-ελεγχόμενα φορτηγά θα βρουν το δίκιο τους.
Ένα δίκιο που έχουν απόλυτα, αλλά το χάνουν εφαρμόζοντας το βάρβαρο εκείνο, ενός βάρβαρου λαού: “οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος”
Η υποκρισία περισσεύει.
Οι Δυτικές κοινωνίες θα συνεχίσουν να υφίστανται τις δυστυχώς δικαιολογημένες, αλλά ασυγχώρητες συνέπειες.
Όλος ο “πολιτισμός” μας, ο Δυτικός πολιτισμός, είναι πιά ένα τρελό φορτηγό, που ανεξέλεγχτα, συνάμα και ελεγχόμενα, ρίχνεται εναντίον, ΟΛΩΝ των λαών της υφηλίου!..
