Αποδείξεις ότι οι Έλληνες που πήγαν να επισκεφθούν τον Χριστό ήσαν ελληνικής καταγωγής και όχι κάποιοι εθνικοί, που ισχυρίζονται ορισμένοι για κάποιους ανεξήγητους λόγους!.. Η φράση που είπε ο Χριστός μόλις αντίκρισε τους Έλληνες: «Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του ανθρώπου» (Ιω. 12, 23), ήταν γιατί γνώριζε ότι η ελληνική γλώσσα και το μεγάλο φιλοσοφικό πνεύμα των Ελλήνων θα ήσαν εκείνα που θα διέδιδαν απ’ άκρου σ’ άκρον την Διδασκαλία Του. Όπερ και εγένετο!..

ΟΤΙ μέσα στον χώρο της Εκκλησίας υπάρχουν φωτισμένοι άνθρωποι δεν υπάρχει αμφιβολία. Και μόνον, για παράδειγμα, ο κοσμοαγάπητος Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός, Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών ή ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, Αναστάσιος (Γιαννουλάτος), αλλά και τόσοι άλλοι, μας αποδεικνύουν του λόγου το αληθές!
Υπάρχουν, όμως, και ορισμένοι οι οποίοι λέγουν ορισμένα πράγματα, που –κατά την ταπεινή μας άποψη- δεν ευσταθούν, είτε διότι (επιτρέψατέ μας την έκφραση) έχουν πλημμελή γνώση του αντικειμένου, που πραγματεύονται, είτε διότι δεν είναι … συμφιλιωμένοι με την ιστορία ή την ιστορική έρευνα, όταν λέγουν, για παράδειγμα, ότι οι Έλληνες που πήγαν να επισκεφθούν τον Χριστό (Ιω.12, 20) δεν ήσαν Έλληνες, αλλά εθνικοί. Μερικοί μάλιστα προχωρούν περισσότερο λέγοντας, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, πως οι Έλληνες αυτοί ήσαν…. προσήλυτοι Ιουδαίοι (!!)

►Πρώτα –πρώτα η ίδια η Καινή Διαθήκη γνωρίζει πολύ καλά πότε χρησιμοποιεί τον όρο «εθνικοί» και πότε « Έλληνες». Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, που όπως αναφέρει ευαγγελιστής Λουκάς λέει τη φράση: «Προσευχόμενοι δε μη βαττολογήσητε ώσπερ οι εθνικοί» (Λουκ. 6, ) ή ο ευαγγελιστής Ιωάννης, που χρησιμοποιεί τον όρο Έλληνες στο γνωστό χωρίο της επίσκεψης των Ελλήνων στον Ιησού: «Ήσαν δε τινες Έλληνες εκ των αναβαινόντων ίνα προσκυνήσωσι εν τη εορτή…» (Ιω. 12, 20).

►Αλλά και ο συγγραφέας των Πράξεων, Ευαγγελιστής Λουκάς, μιλάει σαφέστατα για Έλληνες, όταν περιγράφει ένα επεισόδιο μεταξύ Ιουδαίων και Ελλήνων επί Γαλλίωνος, του ανθυπατεύοντος της Αχαΐας (Πράξ. 18,12), λέγοντας επί λέξει τη φράση: «…Επιλαβόμενοι δε πάντες οι Έλληνες Σωσθένην τον αρχισυνάγωγον έτυπτον έμπροσθεν του βήματος…» ( Πράξ. 18, 17). Γιατί εκεί οι «Πράξεις» δεν αναφέρονται σε …εθνικούς;

►Συνεχίζοντας, θεωρούμε περιττό να μιλήσουμε για την διάκριση μεταξύ Ελλήνων και Ιουδαίων, η οποία είναι το λιγότερο εμφανής μέσα στα ίδια τα κείμενα της Καινής Διαθήκης, όπως τουλάχιστον διαβάζουμε στις Επιστολές του Αποστόλου Παύλου, που γράφει για παράδειγμα, σε ένα εδάφιο: «…Ιουδαίοι σημείον αιτούσι και Έλληνες σοφίαν ζητούσιν …» (Α΄ Κορ. 1,22), ή σε άλλο εδάφιο: «και γαρ εν ενί Πνεύματος ημείς πάντες εις έν σώμα εβαπτίσθημεν, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες, είτε δούλοι είτε ελεύθεροι, και πάντες εις έν Πνεύμα εποτίσθημεν» (Πράξ. 12, 13).

►Οι μεγάλοι ερμηνευτές της Καινής Διαθήκης, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και θεολόγοι, Παναγιώτης Ν. Τρεμπέλας και Ιωάννης Θ. Κολιτσάρας, όταν αναφέρονται στην επίσκεψη των Ελλήνων στον Ιησού μιλάνε για Έλληνας προσήλυτους και όχι για εθνικούς ή Ιουδαίους προσήλυτους! [Βλέπε: 1) «Η Καινή Διαθήκη: Μετά συντόμου ερμηνείας», υπό Παν. Ν. Τρεμπέλα, Αδελφότης Θεολόγων «Ο Σωτήρ» Αθήναι, Αύγουστος 1988, σελ. 432 και 2) «Η Καινή Διαθήκη: Κείμενον-Ερμηνευτική Απόδοσις», υπό Ιωάννου Θ. Κολιτσάρα, Αδελφότης Θεολόγων «Η Ζωή», Αθήναι, Έκδοσις δεκάτη τρίτη, σελ.372].

►Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Χριστόδουλος, που δεν υπήρξε ποτέ θύμα εξιδανίκευσης του παρελθόντος μέσα στο κλασικό του έργο: «Ελληνισμός Προσήλυτος: Η μετάβαση του Ελληνισμού από την αρχαιότητα στο χριστιανισμό», δεν έγραψε κανένα κεφάλαιο που να αναφέρεται σε εθνικούς, αλλά σε Έλληνες προσηλύτους!

►Ο Ιωσήφ ο Βατοπεδινός, σε μια ραδιοφωνική ομιλία του, που μετέδωσε προ καιρού ο ραδιοφωνικός σταθμός της Πειραϊκής Εκκλησίας (υπάρχει το αρχείο), προχωράει περισσότερο: Ανέφερε ότι οι Έλληνες που πήγαν να επισκεφτούν τον Χριστό, ως μορφωμένοι Έλληνες που ήσαν, συζήτησαν μαζί του όχι μόνον θεολογικά, αλλά και επιστημονικά θέματα (!!)

►Αλλά και ο Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Λουκάς Χαρ. Φίλης, μέσα στο βιβλίο του: «Η “Κοινή” ως γλώσσα του Ιησού και των 27 βιβλίων της Κ(αινής) Δ(ιαθήκης)» (Εκδόσεις Συμμετρία, Αθήνα 1993), που βλέπουμε στην δεύτερη εικόνα μας και που διδάσκεται επίσημα στην παραπάνω Θεολογική Σχολή, μέσα στη σελίδα 146 του βιβλίου αυτού, λέει επί λέξει τα εξής: «… μόλις πληροφορήθηκε (ο Ιησούς), ότι Τον επισκέφθηκαν και ζητούσαν να Τον δουν Έλληνες από τη Μακεδονία.»(!!).

►Και για να κλείσουμε με την περίφημη φράση, που υποτίθεται ότι είπε ο Χριστός («μόνη γαρ η Ελλάς ψευδώς ανθρωπογονεί, φυτόν ουράνιον και βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμη»), είναι ένα κείμενο που δεν το έγραψαν σύγχρονοι ελληνολάτρες, αλλά ο ίδιος ο Φίλων ο Ιουδαίος(Philo Judaeus, De Providentia: Fragment 2 section 66 line 9), όπως και ο Ευσέβιος Καισαρείας, που ήταν πατέρας της Εκκλησιαστικής μας Ιστορίας μέσα στο σύγγραμμά του περί της “Ευαγγελικής Προπαρασκευής” (Praeparatio Evangelica, Book 8, chapter 14, section 66, line 7).

►Η φράση που είπε ο Χριστός μόλις αντίκρισε τους Έλληνες: «Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του ανθρώπου» (Ιω. 12, 23), ήταν γιατί γνώριζε ότι η ελληνική γλώσσα και το μεγάλο φιλοσοφικό πνεύμα των Ελλήνων θα ήσαν εκείνα που θα διέδιδαν απ’ άκρου σ’ άκρον την Διδασκαλία Του. Εάν δεν υπήρχε η ελληνική γλώσσα, δεν υπήρχε περίπτωση να διαδοθεί με τίποτε ο Χριστιανισμός στον τότε γνωστό κόσμο, που χρησιμοποιούσε την ελληνική ως διεθνή γλώσσα! Κι αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια, η οποία απεδείχθη από την ιστορική πραγματικότητα.

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και Καλή Ανάσταση!..

Με σεβασμό και τιμή

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

ΠΗΓΗ