Ενδεικτικός του πως είδαν οι Αμερικανοί το αποτέλεσμα του τουρκικού δημοψηφίσματος είναι ο σχολιασμός του περιβόητου Council on Foreign Relations (CFR): “Κοιμήσου εν ειρήνη Τουρκία” (Rest in Peace Turkey)
Ο Στήβεν Κουκ, ειδικός αναλυτής για την Μέση Ανατολή και την Αφρική δήλωσε πως με το «ΝΑΙ», αυτό που αποκαλείται η σύγχρονη Τουρκία έχει τελειώσει και αναδύεται κάτι άλλο.
Μετά από την οριστικοποίηση των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος, ο Κουκ έγραψε στο Foreign Policy, ένα άρθρο με τίτλο “Κοιμήσου εν ειρήνη Τουρκία 1927-2017”.
Η άποψη του ανθρώπου αυτού αποτελεί έκφραση του περιβόητου CFR το οποίο μαζί με την Τριμερή Επιτροπή και την Λέσχη Μπίλντερμπεργκ θεωρείται ο ένας από τους τρεις «πυλώνες» αυτού που ονομάζουμε «Παγκόσμια Διακυβέρνηση»
«Παρά το γεγονός ότι απολυταρχικοί ηγέτες θέλουν να νομιμοποιούν τις αντιδημοκρατικές ενέργειές τους μέσα από εκλογικά συστήματα ώς να λένε ότι κυβερνούν νόμιμα, ο Ερντογάν χρειάζεται αυτό το νομικό κάλυμμα για να επεκτείνει την γενική αναθεωρητική του ατζέντα.
Ο μόνος τρόπος για να το κάνει αυτό είναι να γίνει ένα είδος σουλτάνου. Ο Ερντογάν θέλει να διαλύσει την δημοκρατία γιατί και αυτός και ο λαός που εκπροσωπεί έχουν υποφέρει στα χέρια αυτών που την χειριζόντουσαν και την καθοδηγούσαν.
Θα είναι μη πρακτικό και αδύνατον να ξαναδημιουργηθούν κυβερνητικές δομές ενός οθωμανικού κράτους, αλλά σε μια τουρκοισλαμιστική φαντασίωση, καθώς η εποχή των Οθωμανών δεν ήταν μόνο η αποθέωση της τουρκικής κουλτούρας και ισχύος, σε μια ανεκτική και προοδευτική εποχή.
Η εποχή του Ερντογάν ήταν μια χρυσή εποχή για το ΑΚΡ κατά την οποία η μεσαία τουρκική τάξη απόλαυσε προσωπική και πολιτική ελευθερία που κάποτε δεν είχαν.
Απόλαυσαν επίσης οικονομική και κοινωνική άνθηση. Παραδίδοντας στον Erdogan την εκτελεστική εξουσία αναμένουν ακόμα μεγαλύτερα επιτεύγματα.
Βέβαια υπάρχουν και τα εκατομμύρια των Τούρκων που ψήφισαν ΟΧΙ και φοβούνται την στάση των αρχών απέναντι σε όσους έχουν κεμαλικές ιδέες.
Η τουρκική Δημοκρατία έχει σίγουρα μια περίπλοκη ιστορία. Μέσα σε έναν αιώνα ένας αγροτικός λαός που είχε καταστραφεί από τον πόλεμο (εννοεί τον πόλεμο με την Ελλάδα που έφερε την Μικρασιατική καταστροφή) και μετατράπηκε σε μια ευημερούσα δύναμη που επηρεάζει την περιοχή της και ακόμα παραπέρα.
Την ίδια στιγμή η μοντέρνα Τουρκία υπήρξε αντιδημοκρατική, καταπιεστική και βίαιη. Είναι δηλαδή πολιτικά λογικό για τον Ερντογάν να αναζητεί την μεταμόρφωση της Τουρκίας ενισχύοντας την προεδρία και αποκλείοντας έτσι για πάντα την πιθανότητα για όλους τους ανθρώπους όπως ο ίδιος να είναι θύματα της Δημοκρατίας.
Θα μπορούσε να είναι μια δημοκρατία. Ο Ερντογάν έκλεισε οριστικά αυτό το κεφάλαιο».
Του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
ΠΗΓΗ
