Τό τελικό ἀποτέλεσμα 51%-49% στό τουρκικό δημοψήφισμα τῆς 16/4/2017 δικαίωσε ὅσες ἀναλύσεις θεωρούσανε δεδομένη τήν ἐπικράτηση Ἐρντογάν μέ μικρό προβάδισμα (παρότι ἐμεῖς τό ἀναμέναμε λίγο εὐρύτερο, ἄς ὄψονται ὅμως οἱ περίεργες δηλώσεις τοῦ Καράτεπε) καί μέ σαφεῖς ἐνδείξεις γιά ἐκλογική νοθεία. Καί τώρα;
Τώρα πᾶμε γιά τήν ὁλοκλήρωση τῆς Ἐρντογανικῆς Τουρκίας, ἔτσι ὅπως ἔχει δρομολογηθεῖ τά τελευταῖα χρόνια. Μιά χώρα πού ἀνακτᾶ τήν παραδοσιακή της συντηρητική – αὐταρχική ὄψη, κόντρα στό νεωτερικό πνεῦμα τῆς Δύσης ὅπου ὥς τώρα ἀνήκει, καί πασχίζει νά κρύψει κάτω ἀπό τό τουρκοϊσλαμικό χαλί τίς ἐθνικές διεκδικήσεις τῶν Κούρδων ἀλλά καί τό ἀτομικιστικό πνεῦμα τῶν δυτικοστραφῶν κοινωνικῶν στρωμάτων.
Καί οἱ δύο αὐτές ἀμφισβητήσεις τοῦ νεοσουλτάνου καί τῶν σχεδιασμῶν του ἔχουν ποινικοποιηθεῖ ὡς τρομοκρατικές (PKK, FETO) καί δέν φαίνεται αὐτή τή στιγμή δυνατότητα γιά μιά νόμιμη ἔκφρασή τους. Κλείνοντας τό καπάκι τῆς χύτρας μπορεῖ νά ἀποτρέπεις προσωρινά τό ξεχείλισμά της, μπορεῖ ὅμως καί νά τήν τινάξεις στόν ἀέρα, ἀφοῦ ἡ φωτιά ἀπό κάτω συνεχίζει νά δουλεύει.
Φυσικά ἐμᾶς ὡς Ἕλληνες μᾶς ἐνδιαφέρει τό θέμα πρωτίστως ὅσον ἀφορᾶ τίς διμερεῖς μας σχέσεις. Τό ἀποτέλεσμα τοῦ δημοψηφίσματος εἶναι κυριολεκτικά ἰδανικό γιά τήν πατρίδα μας: μιά πύρρειος νίκη τοῦ Ἐρντογάν πού ἀφενός παγιώνει τόν διχασμό στήν τουρκική κοινωνία κι ἀφετέρου διατηρεῖ τήν γείτονα στόν γεωπολιτικό της μετεωρισμό, μέ ὅλα τά ὑπαρξιακά προβλήματά της ἄλυτα.
Ἡ θέση τοῦ “Ἀντιφωνητῆ” γιά τίς ἑλληνοτουρκικές σχέσεις ἐξακολουθεῖ νά εἶναι ἴδια, ὅπως τήν διατυπώσαμε πολλάκις στό παρελθόν καί μάλιστα ἐνισχύεται ἀπό τό δημοψηφικό ἀποτέλεσμα: δέν πρόκειται ἡ Τουρκία στό ὁρατό μέλλον νά προβεῖ σέ σοβαρές ἐνέργειες κατά τῆς χώρας μας – καί οἱ παλληκαρισμοί δέν συμπεριλαμβάνονται σ’ αὐτές.
Πάντοτε ἀπορούσαμε μέ τίς φῆμες γιά “ἐπικείμενα θερμά ἐπεισόδια” κτλ, σέ περιόδους ὅπου τίποτε τέτοιο δέν διαφαινόταν καί ἄλλωστε ἡ λογική τό ἀπέκλειε (δέν κατάλαβα ποτέ ἄν ἦταν κάποια πολιτική σπέκουλα πού τίς δημιουργοῦσε, ἤ ἡ τουρκοφοβία ἀθηναϊκῶν κύκλων). Σήμερα ὁ Ταγίπ ξέροντας πώς ἔχει ὅλη τήν Δύση ἀπέναντί του -χωρίς φυσικά νά ἔχει κερδίσει καί τήν Ρωσία- δέν εἶναι τρελλός νά ἀνοίξει νέα μέτωπα ὅπου δέν τά χρειάζεται, τοῦ φτάνει τό ἀνατολικό καί τό ἐσωτερικό.
Τέλος, ἐπειδή δέν μπορεῖ ἡ μοίρα μας νά μένει ἕρμαιο στά χέρια ξένων σχεδιασμῶν καί συμφερόντων, ἐμεῖς ὀφείλουμε νά σοβαρευτοῦμε κάποτε, ἐκσυγχρονίζοντας τόν ἀμυντικό μας σχεδιασμό σέ Αἰγαῖο καί Θράκη. Δέν λείπουν τά εὐοίωνα σημάδια ὅτι κάτι καλό προχωράει, ἄς ἐλπίσουμε νά ὁλοκληρωθεῖ καταλλήλως καί ἐγκαίρως καί μόλις τό ἐπιτρέψουν οἱ οἰκονομικές συνθῆκες νά προχωρήσουμε καί στόν ἀπαραίτητο ἐπανεξοπλισμό μας.
Αὐτό σέ συνδυασμό μέ τήν θωράκισή μας στό διπλωματικό πεδίο, πού γίνεται ὁλοένα καί πιό προσβάσιμο γιά τήν πλευρά μας, μπορεῖ νά διασφαλίσει τήν ίσορροπία στά ἀνατολικά μας σύνορα. Ὅλα εἶναι στό χέρι μας.
Κ.Κ.
