Το έργο «Δεν πληρώνω! Δεν πληρώνω!» («Non ti pago! Non ti pago!») είναι ένα από τα σημαντικότερα, ενδεχομένως το πιο εμβληματικό, του Ιταλού Νομπελίστα, θεατρικού συγγραφέα, Ντάριο Φο.
Πρόκειται για μια εξαιρετική κωμωδία, για μια ανατρεπτική σάτιρα, η οποία αναφέρεται στην επανάσταση των απλών ανθρώπων, κυρίως των εργατών, όταν η ακρίβεια έχει φτάσει στο απροχώρητο, οι μαζικές απολύσεις και οι μειώσεις των μισθών έχουν γίνει καθημερινές και η ζωή έχει καταστεί δυσκολότερη από ποτέ.
Γράφτηκε το 1974, συμπτωματικά τη χρονιά της αποκατάστασης της δημοκρατίας στη χώρα μας, στην οποία τα χρόνια της κρίσης μπορεί να διακρίνει κανείς μια (μερική) επιβεβαίωση του έργου, εφόσον αυτό έχει ένα διαχρονικό χαρακτήρα.
Άλλωστε είναι η διαχρονικότητα του που έκανε το συγγραφέα να το «φρεσκάρει» το 2010, προσαρμόζοντας το στα νέα δεδομένα που προέκυψαν από την ύφεση που έπληξε και την Ιταλία.
Στις μέρες μας πολλοί είναι αυτοί που αδυνατούν να πληρώσουν και να ανταποκριθούν σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους, είτε προς το κράτος είτε σε ό,τι αφορά την εξόφληση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, εξίσου όμως πολλοί (αν όχι περισσότεροι) είναι αυτοί που είναι σε θέση να πληρώσουν αλλά δεν το κάνουν, οχυρωμένοι πίσω από τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες.
Ωστόσο, τόσο οι μεν όσο και οι δε μπορούν να συμμετέχουν με άνεση στο Κίνημα «Δεν πληρώνω», καθώς δεν γίνονται διακρίσεις για την ένταξη στις άτυπες τάξεις του. Όποια και όποιος θέλει έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει στις κινητοποιήσεις του, παίζοντας στο αγαπημένο γήπεδο του λαϊκισμού, ανεξαρτήτως (πραγματικής) οικονομικής κατάστασης.
Υπενθυμίζεται ότι το περιβόητο Κίνημα, με το όνομα που παραπέμπει ασφαλώς στον τίτλο της κωμωδίας του Φο, έκανε αρχικά την εμφάνιση του στους Σταθμούς των Διοδίων. Ωστόσο, παρότι σύντομα διαλύθηκε μια ακόμη αυταπάτη, αυτή της μη καταβολής τελών για τη χρήση των αυτοκινητοδρόμων, αυτό παραμένει ζωντανό και επεκτείνεται με διάφορες μορφές και σε άλλους χώρους.
Προχθές, έκανε δυναμική εμφάνιση και στα κεντρικά γραφεία της ΔΕΗ, στην Αθήνα, έχοντας πρωταγωνίστρια τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία έκανε κατά την προσφιλή της συνήθεια σχοινοτενείς δηλώσεις, υπό τη μορφή διαγγέλματος.
Συμφωνούμε ότι υπάρχουν ασθενείς οικονομικά συμπολίτες μας που δεν μπορούν να πληρώσουν ένα τιμολόγιο που υπερβαίνει συχνά το μηνιαίο πενιχρό εισόδημα μιας οικογένειας με έναν ή κανέναν εργαζόμενο.
Όμως, αν μιλήσεις με στελέχη ή συνδικαλιστές της ΔΕΗ θα σου πουν με βεβαιότητα ότι η πλειοψηφία των ανεξόφλητων λογαριασμών προέρχεται από τους λεγόμενους μπαταχτσήδες.
Στο έργο του Φο, ο ένας μετά τον άλλο, οι ήρωες υψώνουν το ανάστημα και τη φωνή διαμαρτυρίας τους, αλλά το κάνουν σε μια ένδειξη απόγνωσης και απελπισίας για την πραγματικά δεινή θέση τους.
Δεν πληρώνουν γιατί δεν έχουν να πληρώσουν, δεν υποκρίνονται επιχειρώντας να αξιοποιήσουν προς όφελος τους την αδυναμία των άλλων.
Διότι το φαινόμενο των μπαταχτσήδων, που συναντάται ευρέως στην ελληνική κοινωνία, ο Ιταλός συγγραφέας δεν το είχε προβλέψει στο έργο του.
Πηγή: http://www.pelop.gr/
