Πρωινός καφές με το Θάνο Σαββάκη

Πίνουμε πρωινό καφέ με το Θάνο Σαββάκη, γέννημα-θρέμμα Θεσσαλονικιό για τον οποίο μετά το τέλος της τρίτης θητείας του στο ΣΒΕ φαίνεται να έρχονται νέες προκλήσεις. Τα δημοτικά της Θεσσαλονίκης και μία δική του υποψηφιότητα για τη θέση του δημάρχου

Καλεσμένος του Πρωινού Καφέ,που υπογράφει ο Νίκος Οικονόμου στο makthes.gr, είναι ο Θάνος Σαββάκης. Θεσσαλονικιός, καθώς γεννήθηκε στο Φάληρο και μεγάλωσε στον περιοχή του Ποσειδωνίου. Εκεί στα λυόμενα σχολεία, όπου «όταν φυσούσε Βαρδάρης ένιωθες ότι το σχολείο θα απογειωθεί», έμαθε τα πρώτα γράμματα.

Όπως λέει «γράμματα μαθαίνεις παντού αν έχεις όρεξη και είσαι συγκεντρωμένος». Μπάσκετ και κωπηλασία ήταν τα δύο εφηβικά χόμπι, ενώ στη συνέχεια έκανε ΜBA στην Αγγλία (international business) επηρεασμένος και από την ταινία «Wall Street». Μετά επακολούθησε βουτιά στο επιχειρηματικό γίγνεσθαι της Ελλάδας, στη συσκευασία τροφίμων και στη συνέχεια στην κυκλική οικονομία. Ακολούθησαν οι τρεις συνεχόμενες θητείες (η πρώτη από το 2013) στη θέση του προέδρου του ΣΒΒΕ (μετέπειτα ΣΒΕ).

«Είμαστε σε πόλεμο. Αν ο στρατός σε καλούσε σε επιστράτευση τι θα έκανες;» του είπε κάποιος και έτσι δέχτηκε να αναλάβει το στοίχημα της προεδρίας του Συνδέσμου. Για την κρίση τονίζει ότι «μάθαμε πολλά και ότι πολλά κακώς κείμενα έχουν διορθωθεί. Εύχομαι τόσο οι πολίτες όσο και οι πολιτικοί μας να έχουν κρατήσει σημειώσεις, αλλιώς δεν είναι απίθανο να ξανακυλήσουμε», σημειώνει.

Μετά το τέλος της τρίτης του θητείας στο ΣΒΕ φέτος το φθινόπωρο φαίνεται ότι έρχονται νέες προκλήσεις για τον Θάνο Σαββάκη. Τα δημοτικά της Θεσσαλονίκης και μια δική του υποψηφιότητα για τη θέση του δημάρχου.

«Η συζήτηση ξεκίνησε πριν από καιρό από φίλους και γνωστούς και βλέπω τώρα να με παροτρύνουν και άνθρωποι που δε γνώριζα μέχρι χθες. Η θέση του δημάρχου δεν είναι τίτλος και μία καρέκλα, αλλά θέση ευθύνης και πολλαπλών απαιτήσεων. Το σκέφτομαι σοβαρά. Όλα θα γίνουν στην ώρα τους. Κυριακή κοντή γιορτή», απαντά με νόημα. Πάντως φαίνεται έτοιμος για το βήμα: «Στόχος μου είναι να διαχειριστούμε σωστά τα μικρά και να διεκδικήσουμε τα μεγάλα», σχολιάζει.

-Πίνετε πρωινό καφέ;

Ναι, βέβαια (γελάει). Μου είναι απαραίτητος για να ξεκινήσει η μέρα.

-Τι ώρα και τι είδους καφέ;

Ο πρώτος καφές -και ίσως και ο δεύτερος- 5 και μισή στο σπίτι, με προετοιμασία και σχεδιασμό της ημέρας πριν ξεκινήσω. Espresso σκέτο, ζεστό, ανάλογα με την εποχή μπορεί οι επόμενοι καφέδες να είναι και freddo. Πίνω αρκετούς καφέδες κατά την διάρκεια της ημέρας, αλλά μέχρι τις 5 το απόγευμα.

Γεννηθήκατε στη Θεσσαλονίκη. Σε ποια περιοχή;

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, η πρώτη γειτονιά το Φάληρο, στην συνέχεια μετακομίσαμε στην περιοχή του Ποσειδωνίου, αρχές του ’80, στις πρώτες οικοδομές εκείνη την εποχή δίπλα στη Γενική Κλινική.

Με φόντο τη θάλασσα…

Ωραία περιοχή, με το Λούνα Παρκ απέναντι, απέραντο χώρο για παιχνίδι στην αδιαμόρφωτη ακόμη εκείνη την εποχή, Νέα Παραλία! Παίζοντας ποδόσφαιρο στα παρκάκια της παραλίας είχαμε χάσει άπειρες μπάλες, που πέφτανε στην θάλασσα, και φυσικά στο Ποσειδώνιο, ατέλειωτες ώρες μπάσκετ και κολυμβητήριο. Ωραία γειτονιά (γελάει).

Οι γονείς; Τι θυμάστε από τις οικογενειακές στιγμές σας;

Ωραίες οικογενειακές στιγμές, γιατί ήμασταν και παραμένουμε παραδοσιακή οικογένεια. Ο πατέρας μου Μηχανολόγος Μηχανικός, η μητέρα μου με τη φροντίδα και την ανατροφή των παιδιών με κάποια διαστήματα ενασχόλησής της με το εμπόριο. Και οι δύο δούλευαν πολύ, αλλά πάντα υπήρχε χρόνος για την οικογένεια και από τους δύο. Ακόμη και τώρα.

Στα Βραβεία Αριστείας Αργώ, μαζί με την πρύτανη του πανεπιστημίου της Ευρώπης Ελένη Αρβελαίρ και τον πρώην πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Βασίλη Σκουρή.

Με τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο στο Φανάρι, μαζί με τον Α’ αντιπρόεδρο του ΣΒΕ Γιάννη Σταύρου.

Σχολείο πού πήγατε;

Στο 87ο Δημοτικό. Είναι το λυόμενο μπροστά από το Μέγαρο Μουσικής. Στις ίδιες αίθουσες και στο Δημοτικό Σχολείο, το οποίο τώρα μεταφέρθηκε απέναντι στην γωνία Κάλλας και Μαρτίου – εκεί παλαιότερα ήταν οι Κουκουβάουνες αν δεν κάνω λάθος- και στο 12ο Λύκειο. Ενδιάμεσα Γυμνάσιο στο 21ο, Θεμιστοκλή Σοφούλη και Ανθέων.

Πώς είναι να μαθαίνει κανείς γράμματα σε λυόμενα σχολεία;

Να σκεφτείτε ότι τα σχολεία εκείνα ήταν πρόχειρες κατασκευές και πρόσκαιρες λύσεις, λόγω του σεισμού, και παρέμειναν στη θέση τους μέχρι πρόσφατα… Οι συνθήκες δεν ήταν οι καλύτερες… Όταν είχε Βαρδάρη ένιωθες ότι θα απογειωθεί το σχολείο ολόκληρο, αλλά παρά τις ελλείψεις τους, τελικά εξυπηρετούσαν τον σκοπό τους. Σε κάθε περίπτωση γράμματα μαθαίνεις παντού, αν έχεις όρεξη και είσαι συγκεντρωμένος

Παρέες, στέκια και χόμπι της εποχής; Μπάλα είχε το πρόγραμμα;

Παρέες από την γειτονιά και το Σχολείο, συμπαίκτες από το Μπάσκετ και συμμαθητές. Χώρος συγκέντρωσης το Ποσειδώνιο, πολύ παιχνίδι, πολύ μπάσκετ, αλλά και ποδόσφαιρο, αν και εμείς ήμασταν περισσότερο μπασκετικοί εκείνη την εποχή. Γκάλης, Γιαννάκης, Φασούλας, βλέπετε (γελάει). Σπορ ό,τι είχε μπάλα, περισσότερο μπάσκετ αλλά και κωπηλασία. Και για τα δύο βόλευε η περιοχή, οι περισσότερες ομάδες έκαναν προπονήσεις εκείνη την εποχή στο Ποσειδώνιο, νομοτελειακά έπαιζες σε ομάδα. Έσπερος, Προποντίδα, ΑΣ ΠΕΡΑ, Μέγας Αλέξανδρος, Φίλιππος και άλλα. Κωπηλασία, λόγω της παραλίας. Όλα τα παιδιά της περιοχής μία καλή παρέα.

Στη συνέχεια ΜΒΑ στην Αγγλία. Πότε και πού; Και γιατί επιλέξατε το «Business Studies & Economics»;

Σπουδές στην Αγγλία και στην Σκωτία. 1990, ΜΒΑ στο Stirling University, εξαιρετικό πανεπιστήμιο, πρωτοπόρο εκείνη την εποχή στο ΜΒΑ του. Ξεκίνησα να σπουδάσω μηχανικός αλλά στην πορεία με γοήτευσαν τα οικονομικά. Ήταν και η ταινία Wall Street που επηρέασε πολύ κόσμο τότε, οπότε αποφάσισα να σπουδάσω business economics. Το ΜΒΑ το έκανα με εξειδίκευση σε international business & new business ventures.

Οι σπουδές έγιναν σε μία εποχή που η παγκόσμια αλλά και η ελληνική οικονομία πετούσαν, σωστά;

Όντως υπήρχε διάχυτη ευμάρεια. Οι οικονομίες συνολικά πετούσαν, η παγκοσμιοποίηση ξεκινούσε, η πτώση του τείχους και το άνοιγμα των οικονομιών της ανατολικής Ευρώπης δημιούργησαν τεράστιες ευκαιρίες, ανάπτυξη υπήρχε παντού: στις κεφαλαιαγορές, στις τράπεζες, στη μεταποίηση.

Τι πήρατε από τις σπουδές στην Αγγλία;

Άλλη κουλτούρα, πολυπολιτισμικό περιβάλλον, επαγγελματισμός, πολλές γνωριμίες, αρκετές φιλίες που κρατούν ακόμη.

Επιστροφή στην Ελλάδα, Πώς ήταν η εκκίνηση;

Με την επιστροφή, στρατιωτική θητεία αμέσως. Υπηρέτησα στα Τεθωρακισμένα, Δόκιμος Αξιωματικός, με ειδικότητα Διαχειριστής Υλικού, μετάθεση στη Λέσβο, 98 ΕΑΡΜΕΘ και απολυτήριο από εκεί. Επιστροφή στη Θεσσαλονίκη και αμέσως στη δουλειά, μεταλλική συσκευασία για τρόφιμα, ο κλάδος στον οποίο ο πατέρας μου δραστηριοποιείτο από τη δεκαετία του ’70, άλλωστε ο κλάδος της συσκευασίας τροφίμων στην Ελλάδα ήταν, είναι και θα είναι από τους δυναμικότερους. Πέρασα από όλες τις θέσεις και γύρισα όλη την αγορά, στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια.

Ανοιχτήκατε όμως και σε άλλους τομείς, όπως η διαχείριση οργανικών αποβλήτων που είναι σήμερα η βασική σας επαγγελματική δραστηριότητα. Γιατί;

Η ιδέα να κάνεις μία επιχείρηση που θα υπηρετεί, θα προστατεύει και θα βελτιώνει το περιβάλλον μας φάνηκε εξαιρετική. Η διαχείριση αποβλήτων, η Κυκλική Οικονομία, η μείωση του ανθρακικού αποτυπώματος, τα περιβαλλοντικά ζητήματα, ήταν έννοιες σχεδόν άγνωστες το 2008 που συλλάβαμε την ιδέα. Άλλωστε η οικονομική κρίση στην χώρα ήταν στο ξεκίνημα της και οι προτεραιότητες όλων ήταν άλλες. Εμείς όμως πιστέψαμε στην ιδέα, επιχειρήσαμε, και δικαιωθήκαμε. Αυτή την στιγμή είμαστε από τις λίγες επιχειρήσεις που έχει κάνει την κυκλική οικονομία πράξη.

Επίσκεψη του Τζέφρι Πάγιατ στα νέα γραφεία του ΣΒΕ.

Πώς και επιλέξατε να αναμιχθείτε στα κοινά του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος;

Με προτροπή του Γιώργου Μυλωνά. Ένας οραματιστής με εξαιρετική αίσθηση ευθύνης για το πως πρέπει, ένας φορέας σαν τον ΣΒΕ να κινείται και να λειτουργεί. Μάθαμε πολλά από τον Γιώργο. Στην ίδια «φουρνιά» προέδρων και ο Νίκος Πέντζος, φίλος μου και συνεργάτης πριν τον ΣΒΕ.

Πώς ήταν η εμπειρία της τριπλής θητείας που είχατε από τη θέση του προέδρου του ΣΒΒΕ, όπου πρωτοεκλεγήκατε πρόεδρος το 2013;

Όταν μου έγινε η πρόταση να αναλάβω πρόεδρος, οι συνθήκες δεν ήταν καλές, τα μνημόνια είχαν ξεκινήσει και τα προβλήματα είχαν ήδη γιγαντωθεί. Τότε μάλιστα είχαμε ξεκινήσει και μία σειρά επενδύσεων στη δουλειά. Αρχικά ήμουν αρκετά διστακτικός, αλλά άλλαξα γνώμη όταν ένας εκ των «σοφών» το αντιλήφθηκε και μου έκανε την εξής ερώτηση: «Είμαστε σε πόλεμο, αν ο στρατός σε καλούσε σε επιστράτευση τι θα έκανες; Το ίδιο είναι και σήμερα, πρέπει να επιστρατευτείς».Και επιστρατεύτηκα! Και δε το μετάνιωσα! Ολοκλήρωσα 3 θητείες, πολύ παραγωγικές και δημιουργικές! Αλλάξαμε και αναβαθμίσαμε την παρουσία και την παρέμβαση της περιφερειακής μεταποίησης στο κέντρο των πολιτικών ζυμώσεων. Ο δε ΣΒΕ είναι πλέον Εθνικός Κοινωνικός Εταίρος, με βαρύνουσα επιρροή στην συνδιαμόρφωση των αναπτυξιακών πολιτικών στη χώρα. Και βέβαια είναι ο μόνος Εθνικός Κοινωνικός Εταίρος με έδρα εκτός Αθηνών. Αποκτήσαμε και τα δικά μας γραφεία στην περιοχή των σφαγείων, μετά από την παραχώρηση ενός κτιρίου από τον Δήμο Θεσσαλονίκης, το οποίο ανακαινίσαμε με τις δωρεές των μελών του ΣΒΕ.

Τι λείπει από τις ελληνικές επιχειρήσεις σήμερα;

Οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν να επιδείξουν εξαιρετική ανθεκτικότητα και προσαρμοστικότητα, αφού άντεξαν τις πιέσεις από τις αλλεπάλληλες κρίσεις. Όσες επιχειρήσεις έχουν επιβιώσει από τη δεκαετή οικονομική κρίση (με capital controls, κλειστές τράπεζες, χρηματοδοτήσεις με το σταγονόμετρο) συν 2 χρόνια υγειονομική κρίση, έχουν μόνο θετικές προοπτικές. Και είναι αρκετές!

Με τον πρώην υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο κατά την επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη.

Όταν οι ΗΠΑ ήταν η τιμώμενη χώρα στη ΔΕΘ: Με τον υπουργό εμπορίου Γουίλμπουρ Ρος.

Με τους Βαλκάνιους ηγέτες Μπόικο Μπορίσοφ (Bουλγαρία) και Αννα Μπιρτσάλ (Ρουμανία) στο πλαίσιο του Thessaloniki Summit.

Τι δεν κάνουν σωστά από την άλλη οι ελληνικές κυβερνήσεις απέναντι στην ιδιωτική επιχειρηματικότητα;

Διαχρονικά οι κυβερνήσεις επενδύουν στην αναπτυξιακή μονοκαλλιέργεια, χωρίς να σχεδιάζουν και να υιοθετούν πολιτικές για μακροχρόνια οφέλη. Και μιλάω ευθέως για τον τουρισμό. Σκεφθείτε να είχαμε μεγαλύτερη μεταποιητική βάση στη διάρκεια των κρίσεων. Θα τις ξεπερνούσαμε με σαφώς μικρότερες απώλειες. Κι όλ’ αυτά τα τονίζω διότι η ελληνική μεταποίηση έχει τον μεγαλύτερο πολλαπλασιαστή για την ελληνική οικονομία και βεβαίως προσφέρει υψηλή προστιθέμενη αξία. Η Μεταποίηση και η καινοτομία, που μπορούν να δώσουν ισχυρές προοπτικές εξωστρέφειας, πρέπει να είναι στο επίκεντρο της αναπτυξιακής πολιτικής, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων. Επίσης ενθάρρυνση, ενίσχυση και η προστασία της αστικής επιχειρηματικότητας για να κρατήσουμε ζωντανές τις γειτονιές της πόλης μας. Ακόμη θα πρέπει να δημιουργηθούν σημαντικά και ουσιαστικά κίνητρα για να συγκρατήσουμε τους νέους στην πόλη μας και να τους δώσουμε διέξοδο στη δημιουργικότητά τους.

Σε κάθε περίπτωση, ειδικά σήμερα, γίνονται κάποια σημαντικά βήματα όπως η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, αλλά υπάρχουν παθογένειες που αποθαρρύνουν τις επενδύσεις και φρενάρουν την ανάπτυξη. Παράδειγμα οι μεγάλες καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης. Εμείς ταλαιπωρούμαστε μεγάλο χρονικό διάστημα από μια ενδοεταιρική δικαστική διαμάχη που βρίσκεται καιρό σε εκκρεμότητα και δεν μας αφήνει να πάμε μπροστά. Αυτό θα το υπολογίσει αρνητικά ένας επενδυτής βλέποντας πως θα καθυστερήσει πολύ να βρει το δίκιο του σε μια τέτοια περίπτωση.

Γίνεται κερδοφόρα επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα χωρίς κρατική στήριξη;

Βεβαίως και το έχει αποδείξει. Η εξωστρέφεια είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της ελληνικής μεταποίησης και πάνω σε αυτό πρέπει να χτίσουμε το μέλλον. Το παραδοσιακό μοντέλο των κρατικοδίαιτων ελληνικών επιχειρήσεων έχει κλείσει τον κύκλο του. Βεβαίως τώρα το θέμα της ενεργειακής κρίσης είναι κάτι το οποίο απαιτεί κρατική παρέμβαση, αλλά είναι «ειδικού σκοπού».

Είστε πρόεδρος του Ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας. Με τι στόχους;

Το χρηματιστήριο ενέργειας είναι ένα απαραίτητο εργαλείο που, όπως πολλά πράγματα στην χώρα, άργησε να εφαρμοσθεί. Μέσω του ΕΧΕ η χώρα ενσωματώθηκε στο μοντέλο στόχο και έγινε μέλος του energy union της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στόχος είναι ο εξορθολογισμός και η διασφάλιση της διαφάνειας της λειτουργίας της αγοράς ενέργειας.

Στην Ελλάδα έχουμε συνειδητοποιήσει τη σημασία που θα έχει τα επόμενα χρόνια η ενέργεια; Τι μας λείπει εδώ;

Η αλήθεια είναι ότι η ενεργειακή κρίση μας εξανάγκασε σε μια βίαια ενεργειακή προσαρμογή. Το κόστος της ενέργειας είναι κρίσιμο για τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας, τον πληθωρισμό και την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων στις διεθνείς αγορές.

Αναγκαία συνθήκη για την μικρότερη εξάρτηση της χώρας από εισαγωγές καυσίμων είναι σαφώς η αύξηση της συμμετοχής των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα της χώρας.

Εκτός από τον ΣΒΕ και το Χρηματιστήριο Ενέργειας συμμετέχετε και σε άλλους φορείς και ιδρύματα αλλά και όργανα, όπως το ΙΟΒΕ, το Γενικό Συμβούλιο της Τράπεζας της Ελλάδος, η ΔΕ του Χρηματιστηρίου και το Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας της Ελλάδος. Σας φτάνουν οι 24 ώρες την ημέρα;

Αν πρέπει, η ημέρα δεν έχει 24 ώρες, έχει παραπάνω. Βέβαια κάποιες δραστηριότητες απαιτούν περισσότερο χρόνο και κάποιες λιγότερο. Μετά από τόσα χρόνια πιστεύω ότι έχω καταφέρει μια ισορροπία και κάνω την αντίστοιχη κατανομή χρόνου, χωρίς να με στερείται η οικογένεια μου.

Πέντε λέξεις που ταιριάζουν στα αρχικά του ονόματός σας (Θάνος) και που σας εκφράζουν ποιες θα ήταν;

Λίγο αλαζονικό αυτό αλλά θα το τολμήσω:

Θάρρος – Αποτελεσματικότητα – Ντομπροσύνη – Οικογένεια – Σχέδιο.

Η Ελλάδα έμαθε από την κρίση ή όχι;

Έμαθε και πολλά κακώς κείμενα έχουν διορθωθεί. Βεβαίως ορισμένα μαθήματα ξεχνιούνται εύκολα. Εύχομαι, επειδή κι εγώ διδάχθηκα πολλά από τις κρίσεις, τόσο οι πολίτες όσο και οι πολιτικοί μας να «έχουν κρατήσει σημειώσεις», αλλιώς δεν είναι απίθανο να ξανακυλήσουμε.

Ζήσατε ως κοινωνικός εταίρος τις κυβερνήσεις του Αντώνη Σαμαρά, του Αλέξη Τσίπρα και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Με ποιον συνεννοηθήκατε πιο καλά;

Είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με 3 πρωθυπουργούς υπό συνθήκες πολύ δύσκολες, μνημόνια, δημοψηφίσματα, αγανακτισμένοι, εκλογικές διαδικασίες σε πόλωση. Όχι και οι καλύτερες προϋποθέσεις για έναν Πρόεδρο ενός αναπτυξιακού φορέα για να απαιτήσει και να διεκδικήσει. Κατάφερα όμως να συνεργαστώ πολύ καλά με όλους τους πρωθυπουργούς, καθώς η κοινή λογική και οι τεκμηριωμένες θέσεις κερδίζουν ακόμη και τους πιο δύσπιστους. Έμαθα πολλά και μάζεψα χρήσιμες εμπειρίες.

 

Η ελληνική οικονομία πώς θα μπορούσε σήμερα να απογειωθεί;

Έχουμε ιστορική ευκαιρία με το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και το νέο ΕΣΠΑ να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις και τις υποδομές για την απογείωση της Ελληνικής Οικονομίας. Για να συμβεί αυτό αρκεί να αξιοποιηθούν τα διαθέσιμα κεφάλαια όπως πρέπει: με σχέδιο, με διαφάνεια και τεχνοκρατική προσέγγιση και όχι για την εξυπηρέτηση πρόσκαιρων και μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.

Με τι χαλαρώνετε σήμερα;

Γυμναστική, βιβλίο, χρόνο με την οικογένεια μου και όταν έχω χρόνο παρακολουθώ κάποια ταινία ή σειρά σε κάποια πλατφόρμα.

Έμαθα πως σας αρέσει η διαδικασία απόσταξης του τσίπουρου.

Τα καζάνια μας είναι πλέον θεσμός, κάθε χρόνο, με εξαίρεση την περίοδο των lock downs, βράζουμε το τσίπουρο της χρονιάς! Είναι η ευκαιρία να βρεθούμε με στενούς φίλους. Περνάμε ωραία και συνδυάζουμε τη διαδικασία απόσταξης με εκδρομή.

Ποδόσφαιρο παρακολουθείτε;

(Γελάει). Παρακολουθώ και πηγαίνω στο γήπεδο όσο πιο συχνά μπορώ.

Στο Μουντιάλ ήσασταν από τους νικητές ή τους χαμένους;

«Παραδοσιακά» είμαι με τους χαμένους διότι ξεκινώ πάντα με την Αγγλία, χάρηκα όμως με την νίκη της Αργεντινής, το άξιζε ο Μέσι.

Ομάδα προτίμησης;

Φίλαθλος του ΠΑΟΚ, τονίζω το «φίλαθλος».

Οικογένεια σήμερα; Πόσα τα μέλη της και τι σημασία έχει στη ζωή σας;

Παντρεμένος με την Κατερίνα Γαλοπούλου. Έχουμε 2 κόρες την Κλεοπάτρα 15 και την Αμυγδαλιά 11 ετών. Δεν σας κρύβω ότι παίρνω δύναμη από την οικογένεια μου. Τελικά, είναι το σημαντικότερο πράγμα που έκανα στη ζωή μου.

Τι μουσική προτιμάτε;

Ξένη και Ελληνική, ‘’80ς, New Wave, αλλά και Έντεχνη. Smiths, U2, Depeche Mode, Joy Division, New Order, The Cure, Pulp, αλλά και Ξύλινα Σπαθιά, Παπάζογλου, Τερζής, Καρράς, Μίκρο τη δεκαετία ’90, Ρέμος, Λίτσα Διαμάντη, ακούω και λίγο ΛΕΞ από τα παιδιά μου.

Συμφωνούμε σχεδόν απόλυτα στα ξένα. To αγαπημένο μου συγκρότημα είναι οι New Order. Αγαπημένο τραγούδι;

Το «Common people» των Pulp και από ελληνικά το «Φύσηξε ο βαρδάρης και καθάρισε» του Νίκου Παπάζογλου και το «Νύχτα Στάσου» της Λίτσας Διαμάντη.

Τι δεν σας αρέσει στη Θεσσαλονίκη;

Τη Θεσσαλονίκη τη λατρεύω, την θέλω περισσότερο ανοιχτή, εξωστρεφή και προσβάσιμη.

Έχουμε την ευλογία να έχουμε την θάλασσα στο κέντρο, στην καρδιά της πόλης μας, περπατώντας στην παραλία βλέπω τα δύο νεκρά σιντριβάνια και αναρωτιέμαι πόσο δύσκολο είναι να μπουν ξανά σε λειτουργία; Όσο για τη καθαριότητα θεωρώ αδιανόητο τον εικοστό πρώτο αιώνα να ζούμε παρέα με σκουπίδια που ξεχειλίζουν από τους κάδους και απορριμματοφόρα να προκαλούν μποτιλιάρισμα σε ώρες αιχμής.

Αγαπημένο στέκι σήμερα στην πόλη;

Μου αρέσει πολύ το κέντρο, όπου κινούμαι έτσι και αλλιώς λόγω δουλειάς. Η περιοχή του Ποσειδωνίου, στην γειτονιά μου για καφέ με την πρώτη ευκαιρία. Αγαπημένο στέκι, το εξαιρετικό L’Abattoir, στις εγκαταστάσεις του ΣΒΕ στα σφαγεία και κάθε μεζεδοπωλείο με καλό τσίπουρο. Αν έχει καλό τσίπουρο θα έχει και καλό μεζέ.

Τι θα μπορούσε να γίνει καλύτερα με απλές κινήσεις;

Η Θεσσαλονίκη χρειάζεται ένα συνολικό πλάνο διαχείρισης. Μία ολιστική αντιμετώπιση που θα συμπεριλάβει όλους τους τομείς που δίνουν ζωή και ποιότητα στην πόλη. Μετακίνηση, προσβασιμότητα για όλους, χώροι στάθμευσης, ανθρώπινες συγκοινωνίες, καθαριότητα και ανακύκλωση, αξιοποίηση της πολιτιστικής, ιστορικής και θρησκευτικής της φυσιογνωμίας και σύνδεση του παρελθόντος με το μέλλον! Όλα μαζί συνθέτουν ένα μοναδικό – εξαιρετικό παζλ που είναι στο χέρι μας να το συνθέσουμε και να το ολοκληρώσουμε.

Ποιος ήταν ο καλύτερος δήμαρχος μέχρι στιγμής που ζήσατε;

Πολλοί δήμαρχοι, προσπάθησαν να κάνουν το καλύτερο που μπορούσαν για τη Θεσσαλονίκη, στις συνθήκες που επικρατούσαν την εποχή που το προσπάθησαν. Δεν κρύβω όμως τον θαυμασμό μου για τον Γιάννη Μπουτάρη.

Ο Γιάννης Μπουτάρης έκανε εξαιρετική δουλειά, έβαλε μία διαφορετική βάση στο Δήμο Θεσσαλονίκης που πρέπει να την αξιοποιήσουμε.

Ακούγεται ότι το σκέφτεστε να θέσετε υποψηφιότητα για το δήμο Θεσσαλονίκης. Θα κάνετε το άλμα;

Η συζήτηση αυτή ξεκίνησε πριν από καιρό από φίλους και γνωστούς και βλέπω τώρα να με παροτρύνουν και άνθρωποι που δεν γνώριζα μέχρι χθες. Η θέση του δημάρχου δεν είναι ένας τίτλος και μία καρέκλα.

Είναι θέση μεγάλης ευθύνης και πολλαπλών απαιτήσεων. Ο δήμαρχος έχει στα χέρια του και διαχειρίζεται την ποιότητα της ζωής μιας πόλης. Το σκέφτομαι σοβαρά και να είστε σίγουρος πως θα έχω τη δυνατότητα να βελτιώσω την ποιότητα ζωής και την καθημερινότητα των συμπολιτών μου. Όλα θα γίνουν στην ώρα τους. Κυριακή κοντή γιορτή.

Ποιο θα μπορούσε να είναι το βασικό σας σύνθημα;

Όχι άλλα συνθήματα. Χορτάσαμε από συνθήματα και φανταχτερές εικόνες χωρίς περιεχόμενο. Έχω μάθει μια δουλειά που αναλαμβάνω να κάνω τα πάντα για να την ολοκληρώσω με τον καλύτερο τρόπο χωρίς πολλά λόγια, συνθήματα και υποσχέσεις. Στόχος μου: να διαχειριστούμε σωστά τα μικρά και να διεκδικήσουμε τα μεγάλα.

Πηγή: makthes.gr – Νίκος Οικονόμου

Φωτογραφίες: Προσωπικό αρχείο Θάνου Σαββάκη