Διαβάστε πώς και γιατί ο αλεξανδρινός λόγιος Ν. Π. Πάρκας εν έτει 1908 ανατρέπει τους ισχυρισμούς πολλών εκ των αρχαίων συγγραφέων, λογίων και φιλοσόφων της Παλαιστίνης σχετικώς με την γλώσσα που μιλούσε ο Ιησούς Χριστός και η οποία, όπως λέγει ο εν λόγω λόγιος, ο Ιησούς όχι μόνο γνώριζε ελληνικά αλλά μιλούσε μόνο ελληνικά και δεύτερον ότι είχε εκπαιδευθεί στην ελληνική γλώσσα!..
.jpg)
Δεν γνωρίζω εάν κάποιος από τους συμπατριώτες μας ασχολήθηκε πριν από εμένα με το πρόβλημα της γλώσσας την οποία μιλούσε ο Σωτήρας. Ονομαστοί επαγγελματίες και μη θεολόγοι προσπάθησαν κάθε φορά να αποδείξουν με συγγράμματά τους ότι κατά τους χρόνους του Ιησού η αραμαϊκή ήταν η κοινή καθομιλουμένη γλώσσα.
Κι ακόμη ότι αυτή την γλώσσα γνώριζαν και μιλούσαν ο Ιησούς και οι μαθητές Του, ενώ με την πατροπαράδοτη αυτή γλώσσα ο Ιησούς και κατόπιν οι μαθητές Του κήρυτταν προς τα πλήθη το Ευαγγέλιο της χάριτος του Θεού. Τέλος δε και το πρώτο Ευαγγέλιο που φερόταν στο όνομα του Ματθαίου συγγράφηκε όχι στα ελληνικά αλλά σε εβραϊκή ή αραμαϊκή διάλεκτο.
Αυτοί ισχυρίζονται ότι οι Ιουδαίοι των χρόνων του Ιησού μιλούσαν την αραμαϊκή. Απόδειξη, λέγουν είναι ότι και ο ίδιος ο ιστορικός Ιώσηπος αποδέχεται ορισμένες αραμαϊκές λέξεις, όπως ασσαρθά, βελεθά, πάσχα, ότι είναι εβραϊκές, δηλαδή ανήκουν στην ιθαγενή, την πάτρια γλώσσα των Ιουδαίων.
Ο Παύλος όταν κήρυττε προς το λαό της Ιερουσαλήμ μιλούσε σε εβραϊκή διάλεκτο και ισχυρίζονται μεταξύ άλλων ότι και ο Σωτήρας σ’ αυτή τη γλώσσα του μίλησε όταν ο απόστολος πορευόταν προς τη Δαμασκό. Συμπεραίνουν λοιπόν ότι η αραμαϊκή είναι η εβραϊκή αυτή διάλεκτος.
Επί πλέον, λέγουν, ότι σε πολλά σημεία της Καινής Διαθήκης απαντούν ονόματα με αραμαϊκές καταλήξεις, όπως Βηθεσδά, Γαβαθά, Γολγοθά τα οποία τα ευαγγέλια τα δέχονται ως εβραϊκά. Οι Γαλιλαίοι και οι Ιεροσολυμίτες κατά τη θριαμβευτική είσοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα Τον ζητωκραύγαζαν με αναφώνηση στα αραμαϊκά ωσαννά και όχι στα εβραϊκά που είναι ωσι αννά.
Από τον Β΄ μ.Χ. αιώνα μπορεί να θεωρηθεί η μετάφραση βιβλίων από τα εβραϊκά στην αραμαϊκή γλώσσα ως αρχαιοτάτη συνήθεια και ότι αυτά τα βιβλία οι Ιουδαίοι τα διάβαζαν στις συναγωγές. Επίσης γράφτηκαν στα αραμαϊκά: α) Επιστολές του Γαμαλιήλ, του 66-70 μ.Χ. Αυτές απευθύνονται προς τους Ιουδαίους στην Ιουδαία, τη Γαλιλαία και τη Βαβυλώνα, β) υπομνήματα των Γραφών και προσευχές για τις νηστείες των Ιουδαίων γραμμένες σε μεμβράνη που φέρονται μέσα σε ειλητάρια (rouleaux).
Mαζί με αυτά και από τις αρχαίες μαρτυρίες, βγαίνει το συμπέρασμα ότι οι κάτοικοι της Παλαιστίνης κατά τους χρόνους του Ιησού μιλούσαν την αραμαϊκή την οποία κοινώς ονόμαζαν συριακή, που δεν ήταν παρακλάδι της εβραϊκής διαλέκτου αλλά γλώσσα η οποία επικράτησε στην Ιουδαία από τον Θ΄ αιώνα π.Χ., γι’ αυτό οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι που την άκουγαν να την μιλούν οι Ιουδαίοι την ονόμασαν εβραϊκή.
Επομένως ο Ιησούς μιλούσε αραμαϊκά αλλά στη διάλεκτο των Γαλιλαίων. Αυτή διέφερε από την αντίστοιχη των Ιεροσολύμων γιατί έκοβε συλλαβές στη ομιλία και το νόημα των λέξεων για τον Ιουδαίο της Ιερουσαλήμ γινόταν διφορούμενο ή δυσνόητο.
Η Σαμαρείτισσα αναγνώρισε τον Ιησού ότι ήταν Ιουδαίος γιατί πιθανώς υπήρχε κάποια διαφορά μεταξύ της διαλέκτου της ίδιας και του Ιησού τουλάχιστον στην προφορά. Όταν, λοιπόν, μιλούσε ο Ιησούς προς τους Σαμαρείτες ή προς την Ελληνίδα εκείνη που ήταν στο γένος συροφοίνισσα, δεν είχε ανάγκη να προσλάβει διερμηνέα γιατί μιλούσε την ίδια με εκείνους γλώσσα, δηλαδή την αραμαϊκή.
Τα ευαγγέλια διατήρησαν μερικά από τα λόγια του Ιησού. Όταν κρατούσε από το χέρι την κόρη του Ιάειρου, λέγει προς αυτήν ο Ιησούς Ταλιθά, κούμι και θεράπευσε τον κωφάλαλο λέγοντάς του Εφαθά.
Εκτός από αυτές στα ευαγγέλια απαντούν οι πιο κάτω αραμαϊκές λέξεις, από τις οποίες συμπεραίνουν αυτοί ότι όχι μόνον ο Ιησούς μιλούσε την αραμαϊκή αλλά και η κατήχηση των προσηλυτιζόμενων στο χριστιανικό θρήσκευμα κατά τους αρχαίους χρόνους γινόταν στην αραμαϊκή. Αυτές είναι: Αββά, Βεελζεβούλ, Βηθεσδά, Βοαναργές, Γαβαθά, Γέενα, Γολγοθά. Κηφά, Κορβανά, Μεσίας, Μαμωνά, Πάσχα, Ραββί, Ραβουνί, Ρακά, Σατανά, Σίκερα, Φαρισαίος, Ωσαννά.
Τα κύρια ονόματα που το πρώτο τους συνθετικό είναι η λέξη Βαρ όπως: Βαραββάς, Βαρθολομαίος, Βαρτιμαίος, Βαριησούς, Βαριωνάς, είναι όλα αραμαϊκά.
Συντακτικές εκφράσεις όπως, «ελθών πρόσφερε», «ελθών εκομισάμην», «ερχόμενος ήγγισεν», «αφείς τους όχλους απήλθεν», «καταλιπών αυτούς εξήλθεν», «αρξαμένου δ’ αυτού συναίρειν», «αυτός ήρξατο υστερείσθαι», ενώ είναι ξένες για τα εβραϊκά απαντούν πολύ συχνά στα αραμαϊκά.
Το ίδιο μπορεί να λεχθεί και για τη χρήση του ευθύς και ευθέως και για την σύνταξη του είναι με μετοχή.
.jpg)
Από τις πιο πολλές αραμαϊκές λέξεις που απαντούν στα ευαγγέλια είτε στο κείμενο είτε στα κυριακές ομιλίες αποδεικνύεται επιπλέον ότι ο Ιησούς μιλούσε την αραμαϊκή και ότι οι πηγές από τις οποίες συνετέθηκαν τα ευαγγέλια υπήρχαν γραμμένες σ’ αυτή τη γλώσσα. Τέλος προσθέτουν ένα μόνο μένει να λυθεί εάν, δηλαδή, το πρώτο Ευαγγέλιο γράφηκε εβραϊκά ή αραμαϊκά (*).
Αφού πιο πάνω ανέφερα λεπτομερώς τα πιο συστατικά στοιχεία από τα προβαλλόμενα επιχειρήματα, πάνω στα οποία αυτοί έχουν βασίσει το αστήριχτο κατασκεύασμα του θέματός τους περιορίστηκα σε μια σύντομη αναγραφή των πηγών που φέρουν αυτοί στο φως και άλλων αποδείξεων με αμφίβολη πειστικότητα. Ο αναγνώστης έχοντας εδώ αυτές πρόχειρες και υπόψη του θα διευκολύνεται με το όλο θέμα.
Στην παρούσα μονογραφία η συζήτηση και ο έλεγχος κάθε θέματος γίνεται με αυστηρό καθορισμό και χωρίς υπέρβαση των ορίων του. Εάν έτυχε να επιτύχω την ανασκευή εσφαλμένων απόψεων και γνωμών σοφωτάτων κατά τα άλλα ανδρών θα πιστέψω, με πολύ μεγάλη μου ευχαρίστηση ότι κατόρθωσα κατά πάσα πιθανότητα να πείσω τον αναγνώστη για δύο πράγματα.
Πρώτον ότι ο Ιησούς όχι μόνο γνώριζε ελληνικά αλλά μιλούσε μόνο ελληνικά και δεύτερον ότι είχε εκπαιδευθεί σε ελληνική γλώσσα.
Διαφορετικά όμως, εάν αποτύχω, μου μένει μία κάποια παρήγορη ελπίδα. Αυτή είναι ότι το ελάχιστο αυτό προϊόν των κόπων μου θα χρησιμεύσει ίσως αργότερα σε άλλους ως μια πενιχρή τουλάχιστον συμβολή από ελληνικής απόψεως στη συγγραφή της ιστορίας του βίου του Ιησού.
Στη Μέμφιδα της Αιγύπτου – Ιανουάριος 1908
Ν.Π. ΠΑΡΚΑΣ*
Για την αντιγραφή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
Δευτέρα, 23 Ιανουαρίου 2017
* Η νεοελληνική απόδοση του Προλόγου του Ν. Π. Πάρκα “Περί της Ελληνικής του Ιησού Εκπαιδεύσεω;” έγινε από τον Έλληνα γλωσσολόγο και ιστορικό Γεώργιο Ντελόπουλο.
