Το Μάντσεστερ ήλθε να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο των ευρωπαϊκών πόλεων που έχουν πληγεί από ανελέητα τρομοκρατικά χτυπήματα.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σ’ αυτήν την αιματηρή λίστα έχει συμπεριληφθεί από το 1991 και η Πάτρα, με τη φονική έκρηξη στην οδό Βότση.
Είναι επόμενο κάθε τρομοκρατική επίθεση να ξυπνά οδυνηρές μνήμες και για την τοπική κοινωνία, πρωτίστως για τις οικογένειες των θυμάτων που έχασαν απρόσμενα τους ανθρώπους τους, επειδή είχαν την ατυχία να βρεθούν στο λάθος σημείο σε λάθος χρόνο.
Αν κάτι πρέπει να έχουμε συνειδητοποιήσει πλέον είναι ότι η τρομοκρατία δεν έχει πατρίδα. Αλλωστε, κοινή συνισταμένη των τρομοκρατικών επιθέσεων είναι ότι πρόκειται για «τυφλά» χτυπήματα που πλήττουν αδιακρίτως αθώους πολίτες.
Ωστόσο, τα αλλεπάλληλα τρομοκρατικά πλήγματα που σημειώνονται στην Ευρώπη, μας υπενθυμίζουν με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι έχουμε μπει για τα καλά στο στόχαστρο του ισλαμικού φονταμενταλισμού.
Κακά τα ψέματα, ο δυτικός πολιτισμός είναι εδώ και πολύ καιρό σε ανοικτό πόλεμο με τους φανατικούς ισλαμιστές. Τον απώτερο σκοπό του πολέμου αυτού είχε προφητέψει με τον δικό της χαρακτηριστικό τρόπο, στο βιβλίο της «Οργή και Περηφάνια», η θρυλική Ιταλίδα δημοσιογράφος Οριάνα Φαλάτσι. Σ’ αυτό αναφέρει χαρακτηριστικά : «Είναι ένας πόλεμος που στόχο έχει την κατάληψη της ψυχής μας, την κατεδάφιση των αξιών μας, την εξαφάνιση της ελευθερίας μας και εν τέλει την καταστροφή του πολιτισμού μας. Οι τζιχαντιστές θέλουν να καθορίσουν πώς θα ζούμε και πώς θα πεθαίνουμε και, κυρίως, δεν θέλουν να απολαμβάνουμε τη ζωή. Ετσι, αν δεν υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας, αν δεν πολεμήσουμε, η τζιχάντ θα νικήσει».
Με το βάσιμο αυτό σκεπτικό, η απάντηση της Ευρώπης δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι μια αντίδραση που θα εξυπηρετεί τα σχέδια των τρομοκρατών. Ο δυτικός πολιτισμός δεν πρέπει να αφήσει το φόβο να νικήσει, δεν πρέπει να τρομοκρατηθεί, δεν πρέπει να αλλάξει τον τρόπο ζωής του.
Επιβάλλεται να συνεχίσουμε να ζούμε, όπως έχουμε μάθει, να συνεχίσουμε να ταξιδεύουμε, να πηγαίνουμε στις αγαπημένες μας συναυλίες και στα αγαπημένα μας ματς, να κάνουμε ό, τι θέλουμε και όπως θέλουμε, χωρίς να αφήνουμε τη δαμόκλειο σπάθη του φόβου να μας κυριεύσει, υπερασπιζόμενοι έτσι εμπράκτως τις αξίες και τις αρχές του πολιτισμού μας. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνουμε το χατίρι των εχθρών του, που θέλουν ουσιαστικά να τον καταργήσουν.
Η Φαλάτσι, που δεν έζησε για να δει τα συνεχή τρομοκρατικά χτυπήματα σε ευρωπαϊκές χώρες, αν μη τι άλλο, είχε δίκιο…
Πηγή: http://www.pelop.gr
