Άρχισαν σήμερα Τετάρτη οι Ολλανδοί να ψηφίζουν για τις βουλευτικές εκλογές, μετά τις οποίες ο απερχόμενος πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε θα δώσει τη θέση του σε ένα νέο πρόσωπο έπειτα από 13 χρόνια στην ηγεσία της Ολλανδίας.
Οι κάλπες των εκλογών, που αναμένονται αμφίρροπες, άνοιξαν στις 07.30 τοπική ώρα (08.30 ώρα Ελλάδας) και θα κλείσουν στις 21.00 (22.00 ώρα Ελλάδας), οπότε και θα δημοσιοποιηθούν οι πρώτες δημοσκοπήσεις στην έξοδο των εκλογικών τμημάτων.
Εδώ και εβδομάδες οι δημοσκοπήσεις προέβλεπαν μια κούρσα στήθος με στήθος μεταξύ τριών υποψηφίων, αλλά λίγες ημέρες πριν από την ψηφοφορία έδειξαν μια απροσδόκητη άνοδο της άκρας Δεξιάς, η οποία περιλαμβάνεται πλέον στα φαβορί. Ωστόσο, κανένα κόμμα δεν αναμένεται να κερδίσει πάνω από 20% των ψήφων, κάτι που σημαίνει ότι θα είναι απαραίτητες μαραθώνιες συνομιλίες για να σχηματιστεί ένας συνασπισμός. Αξίζει να σημειωθεί ότι, για να σχηματιστεί η τελευταία κυβέρνηση, είχαν χρειαστεί 271 ημέρες, αριθμός-ρεκόρ.
Η Ντιλάν Γεσιλγκιόζ, 46 ετών, η οποία ανήκει στο κεντροδεξιό κόμμα του Ρούτε, μπορεί να γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ολλανδίας. Η Γεσιλγκιόζ, η οποία έχει γεννηθεί στην Τουρκία, έφτασε στην Ολλανδία σε ηλικία οκτώ ετών με τον πρόσφυγα πατέρα της που ζήτησε άσυλο, όμως δεν κρύβει τις φιλοδοξίες της να περιορίσει τη μετανάστευση, ενώ προκάλεσε αντιδράσεις όταν είπε ότι είναι ανοιχτή σε έναν ενδεχόμενο συνασπισμό με το ακροδεξιό PVV του Γκέερτ Βίλντερς.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο Φρανς Τίμερμανς, πρώην επίτροπος της Ε.Ε. ο οποίος ηγείται μιας συμμαχίας Πράσινων-Εργατικών, έχει ανακτήσει δυνάμεις λίγο πριν από την ψηφοφορία. Ο Τίμερμανς θεωρείται κορυφή σε ό,τι αφορά τα περιβαλλοντικά διακυβεύματα, καθώς είναι αυτός που υπερασπίστηκε το Πράσινο Σύμφωνο της Ε.Ε.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, οι αριστεροί ψηφοφόροι υποστηρίζουν τον Τίμερμανς με στόχο να εμποδίσουν ένα συνασπισμό της Δεξιάς, έπειτα από ενδεχόμενη άνοδο του ακροδεξιού PVV.
Σε κάθε περίπτωση, η Ευρώπη παρακολουθεί από κοντά αυτές τις εκλογές, καθώς ο Ρούτε διαδραμάτισε ρόλο πρώτης γραμμής σε πολλά ζητήματα, όπως η οικονομική αρωγή της ευρωζώνης, για την οποία η σκληρή γραμμή του τον έκανε συχνά να διαφωνεί με χώρες της νότιας Ευρώπης, και ο πόλεμος στην Ουκρανία.
