Το παράδειγμα της Συρίας και τα αποτελέσματα του πολέμου που η Ελλάδα και η Ε.Ε. βιώνουν τα δύο τελευταία χρόνια είναι χαρακτηριστικά του δυτικού τρόπου αντιμετώπισης της προσφυγικής – μεταναστευτικής κρίσης.

Περισσότεροι από 31 εκατομμύρια άνθρωποι εγκατέλειψαν παγκοσμίως τις εστίες τους εντός του 2016. Αυτός ο τρομακτικός αριθμός καταγράφεται σε έρευνα του Νορβηγικού Συμβουλίου Προσφύγων και γίνεται ακόμη πιο τρομακτικός με την αναγωγή τού ενός ανθρώπου που ξεριζώνεται κάθε δευτερόλεπτο που περνάει λόγω ένοπλων συγκρούσεων και φυσικών καταστροφών. Ένας αριθμός που θα μεγαλώσει απειλητικά εάν δεν αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και δεν εκλείψει η πολιτική αναταραχή που τραυματίζει δεκάδες γωνιές του πλανήτη. Πλημμύρες, πυρκαγιές, πείνα και πόλεμοι αναγκάζουν καθημερινά ανθρώπους να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους αρχικά και να γίνονται πρόσφυγες εντός των χωρών τους, μέχρι η κατάστασή τους να επιδεινωθεί και οι «εσωτερικοί πρόσφυγες» να αναζητήσουν καταφύγιο εκτός των συνόρων τους, με προορισμό την «ασφαλέστερη Δύση».

Το παράδειγμα της Συρίας και τα αποτελέσματα του πολέμου που η Ελλάδα και η Ε.Ε. βιώνουν τα δύο τελευταία χρόνια είναι χαρακτηριστικά του δυτικού τρόπου αντιμετώπισης της προσφυγικής – μεταναστευτικής κρίσης. Ο εσωτερικός εκτοπισμός εκατομμυρίων κατοίκων της Συρίας που καταγράφηκε τα πρώτα χρόνια του εμφυλίου πολέμου δεν προβλημάτισε κανέναν και όλοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με την ύπαρξη του προβλήματος όταν οι απελπισμένοι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν με κάθε μέσο και με κάθε κόστος την πατρίδα τους. Με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζονται και οι άνθρωποι που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν λόγω καιρικών αλλαγών που απειλούν την καθημερινή τους προστασία και ασφάλεια. Η Δύση προτιμά και στις δύο αυτές περιπτώσεις να δαπανά χρήματα για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων που οι κρίσεις παράγουν από το να εργαστεί και να επενδύσει στην κατεύθυνση της αποτροπής τους.

Το σήμα κινδύνου που εκπέμπουν οργανισμοί και οργανώσεις, οι οποίες παρακολουθούν και καταγράφουν τα αίτια και τα αποτελέσματα των κρίσεων και των φαινομένων που έχουν οδηγήσει στην πρωτοφανή για τα ιστορικά δεδομένα μετακίνηση πληθυσμών, δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού. Η κλιματική αλλαγή, αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, θα προκαλέσει στο μέλλον ακόμη πιο ακραία φαινόμενα, πολλαπλασιάζοντας των αριθμό των προσφύγων. Όσο το πρόβλημα κρύβεται κάτω από το χαλί και η Δύση υψώνει τείχη αποτροπής των ανέστιων, μόνο πρόσκαιρα θα εξασφαλίζει την προστασία των συνόρων και των «αγαθών» της. Γιατί κανένας κυματοθραύστης δεν μπορεί να σε προστατεύσει από ένα τσουνάμι, που μπορεί να αργήσει, αλλά κάποια στιγμή θα έρθει.

Πηγή:http://www.avgi.gr/