Του Λιακόπουλου Δημοσθένη
Θα το πω με λίγα λόγια, για να μην κουράσω, αλλά και επειδή είναι απλό.
Όλοι ονόμαζαν τον πρόεδρο των ΗΠΑ, όποιος και αν ήταν αυτός, Πλανητάρχη. Εγώ έλεγα ότι είναι απλά μία γελοία μαριονέττα χωρίς εξουσία, αφού από πίσω κυβερνά ένα κατεστημένο, την ύπαρξη του οποίου, ο πολύς ο κόσμος δεν θέλει να παραδεχθεί.
Και δεν θέλει να την παραδεχθεί, όχι μόνο λόγω των φόβων του, αλλά κυρίως επειδή είναι πολύ κουρασμένος και ταλαιπωρημένος, για να βάλει το μυαλό του να συνειδητοποιήσει μία νέα δομή εξουσίας, στο παιχνίδι που παίζεται εις βάρος του.
Το σενάριο του δήθεν πλανητάρχη, κάλυπτε υποσυνείδητα το παγκόσμιο κοιμώμενο πλήθος.
Τώρα που η εξουσία των ΗΠΑ, πέρασε, ή τουλάχιστον τείνει να περάσει στα χέρια των αντιπάλων της παγκόσμιας αρχής, από τα χέρια δηλαδή της Λευκής Αδελφότητας (Αριστερά-αθεΐα-κατάργηση εθνών) στα χέρια της Μαύρης (Δεξιά, πατρίς-θρησκεία- οικογένεια), βλέπουμε, ότι οι υποτιθέμενοι δούλοι, του υποτιθέμενου Πλανητάρχη, ξεσηκώθηκαν αμέσως, σε χρόνο μηδέν για να ορίσουν όπως σας έχω ήδη πει εδώ και καιρό, νέο πλανητάρχη στη θέση του πλανητάρχη, την Κίνα.
Αυτό το είδαμε στις δηλώσεις όλων των Ευρωπαίων αξιωματούχων που ζητούσαν, μετά την ανακοίνωση του Τραμπ, για έξοδο των ΗΠΑ από την οικολογική συνθήκη του Παρισιού, να αναλάβει η Κίνα τα ηνία της παγκόσμιας οικολογικής προσπάθειας. Αυτό βέβαια αποτελεί ανέκδοτο, αφού η Κίνα μολύνει τον πλανήτη πέντε φορές περισσότερο, από όλες τις υπόλοιπες χώρες μαζί.
Η Κίνα, την οποία υποτίθεται δεν ήθελαν καν να ακούσουν οι Δυτικοί, την ζητούν να πάρει…. τα ηνία του πλανήτη, αντί για τις ΗΠΑ, επειδή ο Τραμπ δεν είναι….οικολόγος.
Τέτοιες χοντροκομμένες κοτσάνες, για να μην πω την άλλη λέξη που αρχίζει από μ……, ο παγκόσμιος “σοφός” λαός είναι έτοιμος να τις αποδεχτεί, αρκεί να τον αφήσουν να κοιμάται ήσυχος, αφού, οι μισοί κοιμούνται ξαπλωμένοι το βράδυ και οι άλλοι μισοί κοιμούνται όρθιοι τη μέρα.
Πώς είναι δυνατόν μέσα σε μερικά λεπτά να μην είναι ισχυρό κράτος οι ΗΠΑ και να μην είναι πλανητάρχης ο Τραμπ;;;;;
Άρα είχα δίκιο όταν έλεγα, ότι αφεντικό δεν είναι οι Αμερικάνοι, αλλά οι Αμερικάνοι έχουν άλλα αφεντικά που κυβερνούν τον κόσμο.
Τώρα που η Αμερική αλλάζει χέρια όσον αφορά την πραγματική εξουσία και την παίρνει η Μαύρη Αδελφότητα αντί της Λευκής, η Λευκή ενεργοποιεί, ή μάλλον προσπαθεί να ενεργοποιήσει την Κίνα, στη θέση του παγκόσμιου χωροφύλακα και στη θέση του παγκόσμιου κορόϊδου, που θα πληρώνει το μερίδιο των ΗΠΑ στους πράσινους φόρους.
Οι πράσινοι φόροι ανέρχονται σε πολλά τρις ετησίως σε παγκόσμια κλίμακα και σε πολλά δις, αντιστοιχεί το μερίδιο των ΗΠΑ, που καλούνται τώρα να πληρώσουν οι Κινέζοι. Εκείνο δηλαδή που είναι το ρεζουμέ της δήθεν οικολογικής προσπάθειας, είναι το ποιός θα πληρώσει την εφαρμογή της διάλυσης του κοινωνικού και εθνολογικού ιστού του πλανήτη, για να τον μετατρέψει σε ένα πλανήτη με ένα παγκόσμιο γκρι και τρανσέξουαλ λαό, που θα αποτελείται από πανομοιότυπους ανθρώπους με ίδια νοοτροπία, έκφυλους και απόλυτα ελεγχόμενους, έναντι ενός καθημερινού πιάτου φαγητού, μετά από αναμονή στις ουρές των συσσιτίων.
Τα λεφτά αυτά, των πράσινων φόρων, υποτίθεται χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη των φτωχών χωρών, ενώ χρησιμοποιούνται για την παγκόσμια ανακατανομή των πληθυσμών και την ολοκλήρωση της καταστροφής των κρατών εθνών και της κατάργησης όλων των θρησκειών, έννοιες που χρησιμοποιούσε η Μαύρη Αδελφότητα όταν κυβερνούσε τον πλανήτη και που δεν τις θέλει η λευκή Αδελφότητα για το δικό της μοντέλο παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Τελικό συμπέρασμα:
Οι ΗΠΑ δεν ήταν το παγκόσμιο αφεντικό, όπως κάνοντας το κορόϊδο δεχότανε όλοι. Επομένως ίσως ήρθε η ώρα, να αυξηθεί η μερίδα ανθρώπων, που δέχεται, ότι κάποιοι άλλοι κυβερνούν, οι οποίοι ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ, αφού δεν είναι δυνατόν, οι ΗΠΑ ξαφνικά να μην αποτελούν τον παγκόσμιο ηγέτη, επειδή οι πρώην υποτελείς τους, είναι τόσο πολύ ….οικολόγοι και επαναστάτησαν, επειδή οι ΗΠΑ θα ξανανοίξουν τα εργοστάσια που έκλεισε ο Αριστερός δούλος που άκουγε στο όνομα Ομπάμα.
Η Κίνα εφόσον μπορέσουν να την χαλιναγωγήσουν για να παίξει τον ρόλο των ΗΠΑ (πράγμα δύσκολο, χωρίς μεγάλο ναυτικό), θα πρέπει να οδηγήσει τους Κινέζους σε ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια και εξαθλίωση, όπως οδήγησε τους Αμερικανούς στην οικονομική καταστροφή, ο Ομπάμα.
