Ερωτάται ο Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. (Ελληνικής Αστυνομίας) και η Εισαγγελία Αθηνών

Στο όνομα του Δημοσίου Συμφέροντος και του Δικαίου αναρτάται και κοινοποιείται το κατωτέρω και ερωτώνται οι Αρμόδιοι.

Ήταν 6-10-2008 ημέρα Δευτέρα όταν, το απόγευμα, κτύπησε το κινητό προσφιλούς μου προσώπου και η άγνωστη φωνή που κάλεσε, ζήτησε να ενημερωθώ (διά μέσω του προσφιλούς μου προσώπου) πως, αν δε σταματήσω να μιλώ για την Attica bank και για τον Χρήστο Μάραντο, τότε διευθυντή οικονομικών υπηρεσιών της Τράπεζας, θα είχα να αντιμετωπίσω μέχρι και απόλυση μιας και όπως είπε το άγνωστο πρόσωπο, δε θα έπρεπε να ξεχνώ πως η Attica bank ήταν διοικούμενη και συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου.

Σημ. Από την οποία τράπεζα ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ και ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΩΣ απολύθηκα, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ καν πειθαρχικό και αφού είχα υποστεί 13 μεταθέσεις – μετακινήσεις μέσα σε 15 μήνες, την 18-1-2011 μέσω εξωδίκου και αφού μου έκαναν -η Τράπεζα και ο Μάραντος- σωρεία μηνύσεων και αγωγών.

Το προσφιλές μου πρόσωπο πολύ ορθώς και κατόπιν παραίνεσης μου προέτρεψε τον συνομιλητή του να με καλέσει στο δικό μου κινητό. Στο 6977-913-924.

Με κάλεσε στο τηλέφωνο ο άγνωστος συνομιλητής από το τηλέφωνο : 6977-80.9999 και μου συστήθηκε ως : “Αστυνόμος Ασημάκης της Κρατικής Ασφάλειας της ΓΑ.ΔΑ. που στεγάζεται στον 6ο όροφο του κτιρίου της Λ. Αλεξάνδρας“.

Αφού επανέλαβε και σε μένα όσα είχε πει στο προσφιλές μου πρόσωπο δηλαδή τα περί πιθανής μου απόλυσης από την Attica bank αν δεν σταματήσω (να λέω όσα λέω και να καταγγέλλω) του
ζήτησα να μου πει ένα σταθερό τηλέφωνο του για να τον καλέσω. Μου έδωσε το τηλέφωνο : 210-647.62.41 στο οποίο και κάλεσα. Εκεί όταν τον κάλεσα και αφού τον ρώτησα : “πες μου δυνάμει ποιας εισαγγελικής εντολής με καλείς και προσπαθείς να με φοβερίσεις“, διαπίστωσα πως μου μιλούσε με τρόπο κρυφό. Δηλαδή σαν να είχε βάλει το ένα του χέρι μπροστά στο στόμα του και στο μικρόφωνο του σταθερού του, μιλώντας μου σιγανά, ώστε να μην ακούγεται στον υπόλοιπο χώρο.

Τότε, ο εμφανιζόμενος ως ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ Ασημάκης, προσπάθησε εκ νέου να μου επαναλάβει τα όσα μου είχε προ πει. Του έκλεισα το τηλέφωνο λέγοντάς του : “έρχομαι τώρα στον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. να σε καταγγείλω και να ζητήσω να μου πεις τα ίδια παρουσία του, έτσι ώστε να δώσεις εξηγήσεις για ποιο λόγο προσπαθείς να με απειλήσεις“.

Πριν φτάσω στην εξώπορτα κτύπησε ξανά το κινητό μου τηλέφωνό όπου, ο εμφανιζόμενος ως Αστυνόμος Ασημάκης, με ταραγμένη φωνή μου είπε : “εγώ ως ΥΠΑΣΤΥΝΟΜΟΣ το κάνω για το καλό σου και σε ενημερώνω“. Τότε αφού απάντησα -χρησιμοποιώντας κάποια … γαλλικά-, επανέλαβα πως : “έρχομαι και θα μου τα πεις, παρουσία του Αρχηγού σου”, έκλεισα την σύνδεση του κινητού και συνειδητοποίησα πως … έχασε μέσα σε ελάχιστο χρόνο ένα βαθμό ! Από Αστυνόμος αρχικά, επανασυστήθηκε ως Υπαστυνόμος !!!

Έχοντας φύγει από το σπίτι που κατοικώ και μέσα σε λιγότερο από 2 λεπτά ξανακάλεσε ο ίδιος ο συστηθείς ως Ασημάκης, ο οποίος με τρεμάμενη πλέον φωνή μου είπε : “ρε φίλε, ένας απλός ΑΝΘΥΠΑΣΤΥΝΟΜΟΣ είμαι και με πίεσαν να σε καλέσω και να σου μιλήσω, μη μου κάνεις κακό” !!!

Θυμάμαι πως ήδη είχα βάλει μπροστά το αυτοκίνητο που είχα και δίνοντας μια γροθιά στο τιμόνι του Ι.Χ. μου του είπα : “πες μου ρε, ποιος σε πίεσε ; Μίλα !“, ρήση που επανέλαβα φωνάζοντας πλέον 2-3 φορές και ο Ασημάκης μου απάντησε : “βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Μεσσηνίας που ενδιαφέρονται για τον Μάραντο“.

Τότε, έκλεισα το τηλέφωνο βλαστημώντας για την ανανδρία και την θρασυδειλία … ορισμένων και πήγα και ενημέρωσα πλέον τον κύκλο μου για τα … καθέκαστα.
(Ασημάκη, καλά τα λέω ; Καλά τα θυμάμαι ; Καλά τα “ακούω” ; )

Ήταν 2-7-2010 ημέρα Παρασκευή όταν κλητεύτηκα από το Α/Τ Ν. Φιλ/φειας για να παραδώσω κατάθεση για μήνυση που για πολλοστή φορά μου είχε είχε καταθέσει ο Χρήστος Μάραντος, οικονομικός διευθυντής της Attica bank και μεταγενέστερα Γενικός διευθυντής οικονομικών υπηρεσιών της Attica bank.  Ο Χρήστος Μάραντος, η αιχμή του δόρατος της Attica bank στην απόλυσή μου. 

Ο Χρήστος Μάραντος που “έφυγε” (;) από την Attica bank τον Ιανουάριο του 2017 και ενόσω είχε λήξει προ διμήνου η εθελούσια έξοδος που προκήρυξε η διοίκηση Πανταλάκη – Ρουμελιώτη, αυτής.

Όταν πήγα την ίδια μέρα αργά το μεσημέρι στο τοπικό, Α/Τ για να δώσω (θεωρητικά) κατάθεση στην μήνυση, Αστυνομικό τμήμα ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΔΕΙΟ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΕΣ, διαπίστωσα πως, σύμφωνα με τον Αξιωματικό Υπηρεσίας, έναν νεαρό Αρχιφύλακα, συλλαμβάνομαι καθώς -όπως μου είπε ο αρχιφύλακας- “υπάρχει εντολή Εισαγγελέως σε βάρος σου κ. Κανελλάκη για σύλληψη σου, για κατ΄ επανάληψη απείθεια σου σε μήνυση του Μάραντου“.

Μάλιστα, εκείνη την ώρα προσήλθε στο Α/Τ και προσφιλές μου πρόσωπο, μητέρα ανηλίκου 4 ετών τότε, στην οποία ανακοινώθηκε ΕΠΙΣΗΣ η σύλληψή της, για τους ίδιους με εμέ λόγους !!! Κάλεσα τον δικηγόρο μου και κάποιους άλλους φίλους. Αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. καθώς και δημοσιογράφους.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ενόσω η επίσης “κατ’ αναγγελία συλληφθείσα” συμπαρισταμένη μου ζήτησε να φροντίσει έστω για την παραλαβή του ανήλικου από κάποιο οικείο της πρόσωπο, η Υπηρεσία, δια μέσω του Αρχιφύλακα, αρνήθηκε. Αφού έκανε τηλέφωνο πιο πριν (όπως μας είπε) στον Διοικητή του Α/Τ Ν. Φιλαδέλφειας Κωνσταντίνο Λαμπρόπουλο.  Τελικά το ανήλικο το έφερε γειτόνισσα που το κρατούσε, στο Α/Τ για να είναι με την μητέρα του αφού η γειτόνισσα αδυνατούσε να το κρατήσει άλλο …

Επιμένοντας πλέον φραστικά στον Αξιωματικό Υπηρεσίας του ζήτησα να με συλλάβει εμένα αλλά να καλέσει τον Διοικητή του για να του ζητήσω -έστω- χάρη για την συμπαρισταμένη μου και μητέρα μωρού. Όπερ και εγένετο. Ήλθε ο Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος ο οποίος και αφού έμεινε στο γραφείο του μιλώντας όπως έλεγε με την Εισαγγελία, για πολύ ώρα, μας είπε πως “το θέμα διευθετήθηκε” και “για ανθρωπιστικούς λόγους” (όπως μας ανέφερε) μπορούσαμε να φύγουμε …

Ακολούθως και αμέσως κατέθεσα την αίτηση που βλέπετε στην αρχή της παρούσας “Υπόθεσης Β’ “

Έχοντας κατ΄ επανάληψη αποδείξει στη ζωή μου πως δεν είμαι ιδιώτης, αλλά Πολίτης και αρνούμενος την “ιδιότητα” που μου προσήψε ο τότε αστυνομικός διευθυντής στην επιστολή του (βλ. στην κορυφή το : “απάντηση σε ιδιώτη”), αναζήτησα και αποτάνθηκα στο Τμήμα Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ.

Μου δόθηκαν τα τηλέφωνα Διεύθυνσης Β.Α. Αττικής : 210-63-93-231και 210-68-63-012 στα οποία και απευθύνθηκα, που με την σειρά τους με παρέπεμψαν και ανάθεσαν την υπόθεση στον αξιωματικό Ιωάννη Καπόγλη. Στον Συνταγματάρχη όπως τον προσφώνησα προφορικά και εγγράφως μιας και δεν ήξερα, ούτε και ξέρω τις διαβαθμίσεις και τις ανάλογες ονομασίες της ΕΛ.ΑΣ. Προσφώνηση η οποία δεν ήταν από μέρους του αρεστή …

Σε αυτό το χρονικό διάστημα (μέχρι να αποτανθώ στο Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ.) μεσολάβησε η εκ νέου μήνυση του Μάραντου σε βάρος μου, όταν παρανόμησε εκείνος μεν, αλλά, όταν του κατέθεσα μήνυση στο Α/Τ Ν. Φιλαδέλφειας, μου κατέθεσε και εκείνος.

Γεγονός στο οποίο ο αστυνομικός διευθυντής Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος, μερολήπτησε υπέρ του Μάραντου. Και με καλόπιασε. Και με ύβρισε όταν του είπα  : “γιατί αφήνεις στο κρατητήριο τον Μάραντο να έχει το κινητό του ενώ εμένα μου το πήρες“ ;

Οφείλω να αναφέρω πως όλο το βράδυ, ο Μάραντος, ο τότε τραπεζίτης διευθυντής οικονομικών της Attica bank, στο κρατητήριο με παρακαλούσε να πάρω πίσω την μήνυσή μου. Και μου προσέθεσε μάλιστα το εξής : έλα ρε Κανελλάκη σε παρακαλώ. Κάνε πίσω μωρέ. Κατάλαβε επιτέλους πως όταν η Attca bank είδε πως εναντιώνεσαι σε όσα γίνονται, με έπιασε το Σταθόπουλος και με έστειλε στον (τότε εν ζωή) διευθυντή Νομικής Υπηρεσίας, τον Γιάννη Λάχανο να με πείσει να μπω “μπροστά” (σ.σ. ο Μάραντος να μπει “μπροστά”) σε βάρος σου, υποσχόμενη (η Attica bank) πως θα μου πληρώνει τους δικηγόρους, ενώ μετά με άφησε να τους πληρώνω εγώ“.   (σημ. Μάραντε, καλά τα λέω ; Καλά τα θυμάμαι ; Καλά τα “ακούω” ; )

Παρακάλια που είναι και καταγεγραμμένα στο κινητό έτερου κρατουμένου στο κρατητήριο. Αλλά αυτό είναι θέμα άλλης στιγμής. 

Αφού μεσολάβησε η θερινή (σ.σ. όχι για εμέ) … ραστώνη και τηλεφωνικές επικοινωνίες μαζί με τον αξιωματικό Καπόγλη, αποστέλλω με Fax, από την Attica bank που εργαζόμουν ΑΚΟΜΗ, την 13-9-2010 (δύο μήνες μετά τα … διαμειφθέντα με το Α/Τ Ν. Φιλαδέλφειας το κάτωθι :

Ακολούθησα δηλαδή τις οδηγίες με τις οποίες με είχε συμβουλεύσει η διοίκηση των Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ, ΑΛΛΑ που δεν έγινε αποδεκτό από τον συνταγματάρχη Καπόγλη και έτσι αναγκάστηκα να πάω (όπως μου ζήτησε) για να δώσω ΕΚΕΙ, στο κτίριο της ΕΛ.ΑΣ. στην Ν. Ιωνία, κατάθεση.

Με “δυσκολίες” που προσπεράστηκαν “ως δια μαγείας” όταν είπα στον Ταξίαρχο : “με δεδομένο πως ο Λαμπρόπουλος ήταν στο Εσωτερικών Υποθέσεων, μήπως πάτε να μου πείτε τι και πως θα γράψω ;;;” Ρήση κάποιου γνώστη και υψηλόβαθμου της ΕΛ.ΑΣ.

Η διαδικασία ακολουθήθηκε όπως έπρεπε και όχι σύμφωνα με “τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος”  και ακολούθησε η εύσημος μνεία της ΕΛ.ΑΣ. προς εμέ, που φαίνεται εδώ :

Σημείωση : Ελπίζοντας να μη τιμωρήθηκε ο νεαρός αστυφύλακας (που εκτελούσε εντολές), δεν αναρτώ το σύνολο της καταγγελίας μου μιας και σ’ αυτή περιγράφονται και τρίτα πρόσωπα που, όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με τον Μάραντο και την εδώ αναφερόμενη υπόθεση, αλλά τελεσιδίκως και αμετακλήτως αθωωθήκαμε ΚΑΙ από την Δικαιοσύνη, όταν ο Μάραντος προσπάθησε να τα εμπλέξει σε δικαστικούς κυκεώνες. Αθώωση όμως που δεν “πέτυχε” και ο Μάραντος ! Τα αδιάσειστα αυτά στοιχεία είναι στο σύνολό τους στην διάθεση των Αρχών όποτε ζητηθούν !

Ήταν 8-2-2014 ημέρα Σάββατο όταν, κτύπησε το κουδούνι της οικίας που κατοικώ. Κατέβηκα για να ανοίξω την εξώπορτα του κτιρίου στο ισόγειο λόγω βλάβης του συστήματος ενδοεπικοινωνίας, όπου διαπίστωσα πως, έξω από το σπίτι που κατοικώ είχε σταματήσει καταμεσής του δρόμου ένα πράσινο – λαδί hyundai accent έχοντας αφημένη την πόρτα του οδηγού ανοικτή και είχε έλθει στην εξώπορτα, περνώντας την εξώπορτα της αυλής της οικίας και το κουδούνι, ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΙΑ το κτυπούσε ένας νεαρός.

Ρωτώντας τι επιθυμεί, μου συστήθηκε ως αστυφύλκας Γκόρνης ή Γκιώρνης (σ.σ. δε θυμάμαι ακριβώς), ο οποίος αστυνομικός ήθελε να επιδώσει την κλήτευση που εμφαίνεται εις την κορυφήν του παρόντος.

Του απάντησα : δώστο μου να σου υπογράψω και τότε ο νεαρός αστυνομικός μου ζήτησε την αστυνομική μου ταυτότητα ΕΝΟΣΩ ΗΤΑΝ ΠΛΕΟΝ ΕΝΤΟΣ της κατοικίας μου !

Του απάντησα πως βαριέμαι να ανέβω τα σκαλιά να την φέρω και τον προέτρεψα να την θυροκολλήσει ή να την ρίξει κάτω από την πόρτα.

Τότε, ο νεαρός αστυνομικός, ενόσω ήταν μεσημέρι, άρχισε να φωνάζει : “θα σε πάω μέσα για αντίσταση κατά την αρχής” και συμπλήρωσε 3-4 φορές μεγαλοφώνως : “είμαι από την δίωξη εκβιαστών“, κατάσταση η οποία προκάλεσε το να βγουν στα μπαλκόνια τους γείτονες θορυβημένοι και ταραγμένοι από την “σκηνή”.

Αφού θύμισα στο όργανο πως ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΝΤΟΣ της κατοικίας μου και αφού έκανε κίνηση του αριστερού του χεριού προς το πίσω μέρος του παντελονιού του όπου βρισκόταν αναρτημένο ένα πιστόλι, ενόσω κρατούσε στο δεξί του χέρι την κλήτευσή μου, έβγαλα το κινητό

ου και τον φωτογράφισα θυμίζοντάς του πως ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΙΑΣ ΜΟΥ και ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ  ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ, άρα δε μπορούσε να με συλλάβει για αντίσταση κατά της αρχής (όπως μου είχε πει).

Έχοντας γεμίσει αηδία μα και δίκαιη οργή για την τακτική του αυτή, κάλεσα στο τηλέφωνό μου μεγαλόβαθμο Αστυνομικό και του είπα : “να χαίρεστε τα όργανά σας και τις … τακτικές τους“.

Ο νεαρός αστυνομικός, ο κομιστής της κλήσης που εμφαίνεται στην κορυφή του παρόντος, αφού όντως συνειδητοποίησε πως βρισκόταν εντός της οικίας μου, βγήκε γρήγορα εκτός του κτιρίου και συνέχισε να φωνάζει “είμαι από την δίωξη εκβιαστών” και να καλεί “κάπου” εναγωνίως και να ενημερώνει “κάποιον” : “δεν έρχεται και κάλεσε κάποιον Αξιωματικό της ΕΛ.ΑΣ. ο Κανελλάκης“.

Σύμφωνα με την συμβουλή του Αξιωματικού που είχα καλέσει προ ενός λεπτού, αλλά και 2 δημοσιογράφων στους οποίους επίσης μίλησα τηλεφωνικώς, κάλεσα στην Άμεση Δράση, στο 100 και ζήτησα την άμεση έλευση περιπολικού για να συλλάβει τον αστυνομικό που υπερέβαινε τα εσκαμμένα απειλώντας με και συκοφαντώντας με μέσα στην μικρή γειτονιά που κατοικώ.

Το περιπολικό ήλθε μετά από σύντομο χρόνο (σ.σ. περί τα 15 λεπτά) όπου, ο αρχαιότερος εξ των αστυνομικών του περιπολικού με παρακάλεσε να μη συνεχίσω να ζητώ την σύλληψη του νεαρού συναδέλφου τους που είχε δημιουργήσει επεισόδιο σε βάρος μου προ ολίγου, διαλύοντας την οικιακή μου Γαλήνη, αλλά και την Γαλήνη των περιοίκων μου.

Ο αστυνομικός του περιπολικού κάλεσε από το κινητό του κάπου και μίλησε περί τα 3-4 λεπτά και κατόπιν 10 λεπτών συζήτησης μαζί τους, δέχθηκα να μη συλληφθεί ο ταραξίας, αλλά ζήτησα αντίγραφο για το αίτημά μου να παρασταθεί περιπολικό.
Ο εν λόγω συμπλήρωσε και μου έδωσε το παρακείμενο έγγραφο στο οποίο όμως ΕΣΦΑΛΜΕΝΑ ή ΨΕΥΔΩΣ κατέγραψε πως ήλθε στο επεισόδιο “για ενίσχυση συναδέλφου”  του !!! ενώ σαφέστατα :

(για του λόγου το αληθές, ο Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. δύναται να ζητήσει τα μαγνητοφωνημένα εισερχόμενα του κέντρου κλήσεων και να διαπιστώσει ΠΟΙΟΣ κάλεσε το 100) !

Μου το παρέδωσε και έφυγε, ΑΦΟΥ ο αστυφύλακας – κομιστής της εις την κορυφή κλήτευσής μου, ΜΙΛΟΥΣΕ κάπου μεγαλοφώνως λέγοντας : “κύριε εισαγγελέα μου, έκανα αυτά και εκείνα και ο Κανελλάκης δεν το παραλαμβάνει” … αποφάσισε να ρίξει την κλήση κάτω από την πόρτα της κατοικίας μου.
(σημ. αστυφύλακα, καλά τα λέω ; Καλά τα θυμάμαι ; Καλά τα “ακούω” ; )

Ακολούθως του ανωτέρω επικοινώνησα με τον Αστυνόμο της Γ.Α.Δ.Α. Νικόλαο Νταβαρίνο και δώσαμε ραντεβού για να πάω στο γραφείο του το πρωί, 2 μέρες μετά ο οποίος, ευγενέστατα, δέχθηκε.

Και πήγα. Αλλά όχι την συμφωνημένη ώρα μιας και λίγο προ της συνάντησης με κάλεσε και μου είπε : επειδή έχω κάτι που προέκυψε, να το κάνουμε το απόγευμα 16:00 μμ με 16:30 μμ ; Αφού του θύμισα αστειευόμενος πως : θα έλθω απόγευμα όπως θες, αλλά θα είναι κλειστά τα Δημόσια Ταμεία, αν με συλλάβεις και έτσι θα μείνω … μέσα”.

Αφού είχα ενημερώσει φίλους και εχθρούς για όλα, πήγα. Και με δέχθηκε. Και μου ζήτησε προκαταβολικά να ανοίξω το τσαντάκι (σ.σ. μπανάνα) που φόραγα στη μέση και να διαλύσω τα δύο μου κινητά που είχα μαζί μου. Να βγάλω δηλαδή και τις μπαταρίες τους και να τα αφήσω σε ένα παρακείμενο γραφείο. Δε μου ζήτησε βεβαίως να ανοίξω και το κόκκινο μπουφάν μου όπου στην τσέπη του στο στήθος θα μπορούσε να υπάρχει ένα usb stick καταγραφής. Αλλά και αυτό είναι θέμα άλλης στιγμής …

Και άρχισε η “συζήτηση” όπου ρωτήθηκα :

• πως σε λένε
• που ζεις
• πατρώνυμο
• ηλικία
• επαγγελματική πορεία και εξέλιξη
• πως βλέπω τα πράγματα που συμβαίνουν
• τι δουλειά έκαναν οι γονείς μου
• και άλλα τόσο … ενδιαφέροντα …
• και πάλι από την αρχή …

Η ώρα πέρναγε και είχε πάει 18:30 μμ. Δηλαδή 2 1/2 ώρες από τον πηγαιμό μου. Και οι ερωτήσεις αυτές επαναλαμβάνονταν πάντα σε “καλό” κλίμα. Με καφέ και με τσιγάρο.  Αλλά μη επιτρέποντάς μου να καλέσω σε οικείους μου ή στο δικηγόρο μου. Ευγενώς πάντοτε και λέγοντάς μου ο Αστυνόμος πάντα ένα : “κουβέντα κάνουμε κ. Κανελλάκη” λές και δεν είχα που αλλού να κάνω κουβέντα …

Κατά τις 18:40 μμ ρώτησα τον Αστυνόμο : “είμαι κρατούμενος για κάτι ; συλλαμβάνομαι ; κρατούμαι ; Σε τελική ανάλυση τι είναι η υπόθεση που με κάλεσες ως μάρτυρα ; τι αφορά ;”
Η απάντηση του Αστυνόμου ήταν ελαφρώς … περίεργη μιας και σηκώθηκε όρθιος, άνοιξε την πόρτα του γραφείου του και μου έδειξε απέναντι λέγοντάς μου : “ξέρεις πως μπορώ να σε στείλω απέναντι ;” δείχνοντάς μου τα κρατητήρια με τις μπάρες τους. Σημειωτέον πως στις περίπου 3 ώρες που ήμουν ήδη εκεί, δεν μου είχε απαντήσει στις κατ΄ επανάληψη ερωτήσεις μου για το “τι αφορά η κλήτευσή μου και μάλιστα στο τμήμα των εκβιαστών ; ” !
Του απάντησα ελαφρώς χαμογελώντας : “θες να πάω ; Θα πάω αν το πεις, αλλά θα μου πεις πιο πριν δυνάμει ποιου άρθρου συλλαμβάνομαι ή κρατούμαι και αφού με αφήσεις να καλέσω τον δικηγόρο μου“.
Προσφέροντάς μου ένα χαμόγελο, μου είπε : “κ. Κανελλάκη έχεις εκβιάσει ποτέ σου κανέναν ; έχεις απειλήσει ποτέ σου κάποιον ; έστω επάνω σε οργή“.

Τότε κατάλαβα τι συνέβαινε μιας και μέχρι τότε δεν είχα ιδέα τι συμβαίνει και του απάντησα : “έτσι σου είπαν ; Ποιοι ; Όσοι άραγε με απειλούν και προσπαθούν ανεπιτυχώς να με εκβιάσουν ή να με κάνουν να το βουλώσω ;”

Ο Αστυνόμος Νταβαρίνος δεν μου απάντησε και μου ζήτησε να δώσω γραπτώς δείγμα γραφής μου. Όρθιος και καθιστός. Του αρνήθηκα και του ζήτησα ή να με συλλάβει ή να φύγω.

Έβγαλε ένα χαρτί, το έβαλε σε έναν εκτυπωτή HP δίπλα του  και συνέταξε μια έκθεση την οποία μου ζήτησε να υπογράψω. Έκθεση στην οποία ανάφερε πως αρνήθηκα να δώσω δείγμα γραφής.  Και την υπέγραψα.
Εκείνη την στιγμή, αφού την υπέγραψα μου λέει ο Νταβαρίνος : “κ. Κανελλάκη, εμένα που δεν έχω κάτι να φοβηθώ κάτι, αν μου ζητούσαν δείγμα, θα το έδινα”. Το σκέφτηκα μια στιγμή και του απαντώ : “παρά του ότι υπέγραψα πως αρνούμαι, φέρε μου ένα χαρτί να σου γράψω“. Μου έφερε και άρχισε να μου λέει λέξεις όπως : “καλημέρα, καληνύχτα, Τιμή, Αξιοπρέπεια, σκέπτομαι κλπ“.
Με κεφαλαία και με πεζά γράμματα. Όρθιος μια φορά, καθιστός την άλλη.
Μάλιστα του πρότεινα : “να γράψω και το Μπέσα ; Και τον Αρχές ; Και το Ήθος ; ” και συμφώνησε. Και τα έγραφα πάντα με κεφαλαίο το πρώτο τους γράμμα (αυτών των λέξεων) μιας και είναι ΘΕΣΜΟΙ για την ζωή μου. 

Η ώρα είχε περάσει και ήμουν ήδη στην ΓΑ.ΔΑ. 4 1/2 ώρες. Και ζήτησα να φύγω, αφού υπογράψω νέο χαρτί – έκθεση που θα περιγράφει πως έδωσα και δείγμα γραφής. Το αρνήθηκε και αναγκαστικά του απάντησα “να ξέρεις πως ΑΝ βρεθεί κωλόχαρτο που θα έχει γραφικό χαρακτήρα σαν τον δικό μου και θα λέει πως θα σκοτώσω τον Κολοκοτρώνη, θα μαλώσουμε“. (σημ. Αστυνόμε καλά τα λέω ; Καλά τα θυμάμαι ; Καλά τα “ακούω” ; )

Γελώντας μου απάντησε : “μην ανησυχείς και να πας στο καλό“. Φεύγοντας του ζήτησα να με δεχθεί την άλλη μέρα, για να του πάω “κάτι” που θα φαινόταν ποιος απειλεί εμένα και ποιοι προσπαθεί να με εκβιάσουν”. Και δέχθηκε. Και έφυγα.

και ζήτησα να μου πουν τι αφορά η από 22-10-2013 αναφερόμενη Παραγγελία της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών υπ’  αριθμ Α13/2953 για την οποία είχα κληθεί περιπετειωδώς από τον Αστυνόμο Νταβαρίνο.

Και η υπάλληλος, η πρώτη δεξιά μπαίνοντας στο γραφείο -1-, αφού κοίταξε την οθόνη της, με εμφανή κάποια έκπληξη ή αμηχανία, φώναξε την προϊσταμένη της από το βάθος της αίθουσας. Που και εκείνη ακολούθως είχε το ίδιο αμήχανο βλέμμα προς εμέ.
Ρώτησα, “τι συμβαίνει ρε παιδιά ;” και η προϊσταμένη φεύγει ζητώντας μου συγνώμη για μια στιγμή και φωνάζει κάποιον νεαρό (περί τα 35) με γραβάτα από το πίσω γραφείο. Και κοιτάζει και εκείνος την οθόνη και γυρίζει και κάτι λέει στην προϊσταμένη. Του απευθύνω τον λόγο ρωτώντας τον : “τι συμβαίνει ; θα μου πείτε και εμένα ;“ και η προϊσταμένη μου απαντά : “ο κύριος με την γραβάτα (που αποχωρούσε από τον χώρο) είναι Εισαγγελέας. Και παραδόξως, υπάρχει μεν ένας ανοικτός φάκελος αλλά χωρίς καμία αναφορά για το τι είναι“. Και κατάλαβα … Και έφυγα …

Και πήγα στην ΓΑ.ΔΑ. Και ανέβηκα στον Νταβαρίνο. Που με δέχθηκε όπως είχαμε συμφωνήσει. Και του έδωσα ένα πάκο επίσημα έγγραφα λέγοντάς του : “Νίκο, για κοίτα εδώ ! Εδώ μέσα θα δεις ελάχιστες από τις απειλές και τις απόπειρες εκβιασμού των αληταράδων“. Ακόμη και την απόπειρα της βιολογικής εξαφάνισης …“.  Τα ξεφύλισε λίγο και είπε ένα “αμάαααν“.

Τότε έκανα μεταβολή και τον χαιρέτισα λέγοντάς του : “Νίκο, μη γίνεσαι ηθελημένα ή άθελά σου υποχείριο παλιανθρώπων. Αρκετά άδικα μου έχει κάνει η … υπηρεσία σου“. Και έφυγα.(σημ. Αστυνόμε καλά τα λέω ; Καλά τα θυμάμαι ; Καλά τα “ακούω” ; )

Αυτά συνέβαιναν εκείνους (;;;) τους καιρούς στην Attica bank που ήταν αντιπρόεδρος (αρχικά) ο Γιάννης Γαμβρίλης  και πρόεδρος μετά. Τότε που … κυβερνούσε το παρακράτος του ΠΑΣΟΚ αγγαλιά με την ΝΔ. Προ και μετά της παράνομης απόλυσής μου. Της Attica bank που συμπτωματικά ήταν η μόνη τράπεζα που προσέλαβε εκβιαστές και είς εξ αυτών, … συμπτωματικά, πριν δώσει κατάθεση, κάηκε μέσα στο Πορσε Καγιέν του … μία μέρα πριν δώσει κατάθεση στην Εισαγγελία …

Σημείωση : η εισαγγελέας και η πρόεδρος πρωτοδικών που είχαν πει στην αγόρευσή τους σε βάρος μου : “δεν πιστεύω να υπάρχουν τράπεζες που κάνουν ραδιουργίες“, έχουν ήσυχη την συνείδησή τους ; Έχουν ακόμη απορίες ;

Τα ανωτέρω επέχουν θέση Ενόρκου Κατάθεσης και καταγράφονται για δύο λόγους. Πρώτον για να μάθουν κάποιοι θρασύδειλοι πως ανωνύμως δεν μιλώ και δεύτερον πως όσο βασιλεύει η Ατιμωρησία, θα συνεχίσω να μιλώ μέχρι να έλθει η Λύτρωση. Πρώτα για την Πατρίδα μου και τον Λαό και κατοπινά για τους συναγωνιστές μου και για εμένα.

Επανέρχομαι μιας και θα τελειώσω ΜΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ των ενόχων ! Τότε θα μπορώ να πω σε Θεό και Ανθρώπους, : Τέλος. Μέχρι τότε, όχι. Είτε το λέω εγώ με το στόμα μου είτε “άλλοι” για λογαριασμό μου !

Κατόπιν των ανωτέρω ερωτώνται οι Αρμόδιοι :

1. Εκτιμάτε ως λογικά και εντός πλαισίων τα ανωτέρω συμβάντα ;
2. Θεωρείτε πως οι Υπηρεσίες λειτουργούν σύννομα και Συνταγματικά ;
3. Σας είναι άγνωστες οι σχέσεις υπαλλήλων ή/και Λειτουργών με υψηλόβαθμα … πολιτικά κλιμάκια ;
4. Θεωρείτε πως Υπηρεσίες γίνονται βορά από αήθεις και από παλιανθρώπους που νέμονται τα παιχνίδια εξουσίας τους σε βάρος του Ελληνισμού ;
5. Εκτιμάτε πως συμβαίνουν “λάθη” σε βάρος Πολιτών ή εγκλήματα !!! σε βάρος του Ελληνισμού ;
6. Θεωρείτε πως είμαι ο μόνος που αντιμετώπισα και αντιμετωπίζω αθλιότητες ;
7. Τι θα κάνετε για να παύσει αυτή η κατάσταση ώστε να επέλθει η πολυπόθητη παύση της Τραπεζοκρατίας και της ανηθικότητας σε κάθε επίπεδο ;
8. Αλήθεια, η νυν διοίκηση Πανταλάκη, της Attica bank. τι λέει για τα ανωτέρω ;

Στην διάθεσή σας για κάθε πρόσθετο στοιχείο

_____________________

Γιώργος Θ. Κανελλάκης
Ξεκάθαρα πλέον
Τηλ επικ : 6977-913-924

Υπόμνημα :

1. θα σας πρότεινα να διαβάστε και το κατωτέρω Κύριοι αν δεν έχετε καταλάβει πως, για τους σαθρούς,  επιστροφή στο ποτάμι, δεν υπάρχει. Μέχρι η Λειτουργοί να κάνουν ΟΤΙ οφείλουν, εμείς, θα συνεχίζουμε. Χωρίς κόπο και χωρίς σταματημό. Ερωτάται η Οικονομική Εισαγγελία, ο ΣΔΟΕ, η κυβέρνηση, το ΤΣΜΕΔΕ
2. οι αναρτημένες φωτογραφίες γίνονται μεγάλες και ευκρινείς, πατώντας κλίκ επάνω τους.
3. Η Ατιμωρησία Κύριοι της Δικαιοσύνης ΠΡΕΠΕΙ να σταματήσει άμεσα ! Ουδείς στο απυρόβλητο και ουδείς πάνω από το Δίκαιο. Ούτε καν οι Κριτές, όταν είναι άδικοι ή δέχονται κατά παραγγελία εντολές.
4. Τα ανωτέρω έχουν ΗΔΗ  κοινοποιηθεί όπου χρειάζεται.

Λευτεριά στον Τόπο και στον Λαό
Γ.Θ.Κ.