Αντιτρομοκρατία στας Ευρώπας: Λουλούδια, κεράκια, ο Ελτον Τζον και πρετ α πορτέ νεοταξικές για τον αντιρατσισμό
Το σκηνικό έχει επαναληφθεί τόσo πολλές φορές που το έχουν αποστηθίσει κι όσοι δεν μπορούν να θυμηθούν εύκολα το όνομά τους: Στα καλά καθούμενα σκάει μια βόμβα σε πλατεία, σε συναυλία, σε μέρος όπου συγκεντρώνονται πλήθη. Εναλλακτικά, ένα φορτηγό αρχίζει και τρέχει σε πεζόδρομο ή σε πολυσύχναστο δρόμο χτυπώντας και παρασύροντας αμέριμνους περαστικούς. Αν δεν γίνουν τα δύο προηγούμενα, τότε, πάλι σε πολυσύχναστο μέρος, σκάνε μύτη από το πουθενά άτομα με καλάσνικοφ, μαχαίρια και μπαλτάδες, που αλαλάζουν στα αραβικά «Αλλάχ ου Ακμπαρ» (ο Θεός είναι μεγάλος) και στέλνουν όσους πετύχουν να τον συναντήσουν…
Μόλις γίνει ένα από τα προαναφερθέντα, ή και τα τρία μαζί, οι αστυνομικές Αρχές, κατευθυνόμενες από την πολιτική προϊστάμενη Αρχή, αρχίζουν να «μπαλαμουτιάζουν» την περιγραφή των δραστών και τα κίνητρά τους. Αντί να πουν «ισλαμιστές τρομοκράτες» αρχίζουν τα «αδιευκρίνιστα κίνητρα», «μεσογειακής καταγωγής», «ασιατικής προέλευσης» κ.λπ. Υστερα, επειδή τα προφανή είναι τόσο προφανή που γίνονται… εξόφθαλμα, οι διωκτικές Αρχές αναγκάζονται να παραδεχτούν το αυταπόδεικτο: Ηταν ισλαμιστές τρομοκράτες και το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε ευχαρίστως την ευθύνη για το χτύπημα.
Ακριβώς σε αυτό το σημείο εκδηλώνεται η «αποφασιστική» απάντηση της χώρας που δέχτηκε το πλήγμα. Ο/η πρωθυπουργός υπόσχεται ότι «η τρομοκρατία δεν θα περάσει και δεν πρόκειται να αλλάξει τον τρόπο της ζωής μας». Στο σημείο του χτυπήματος περαστικοί, τουρίστες και διασημότητες αφήνουν σελίδες με συγκινητικά μηνύματα, λουλούδια, φωτογραφίες και αναρίθμητα λούτρινα αρκουδάκια.
Μουσικοί και διασκεδαστές, που είναι και θέλουν να παραμείνουν διάσημοι ή απλώς φιλοδοξούν να γίνουν γνωστοί, πάνε με το συνθεσάιζερ ή το πιάνο στην πλάτη και παίζουν μερικά δακρύβρεχτα κομμάτια. Το κοινό ανάβει αναπτήρες, τα ζευγαράκια αγκαλιάζονται και οι τηλεπαρουσιαστές (κατόπιν εντολών, ασφαλώς – ή, ακόμα καλύτερα, λόγω προσωπικών πεποιθήσεων) τονίζουν την ανάγκη να καταπολεμηθούν η άκρα Δεξιά, ο εθνικισμός, ο Τραμπ και η ισλαμοφοβία. Τέλος, μόλις το Ισλαμικό Κράτος δει τις «αποφασιστικές αντιδράσεις» της Δύσεως αρχίζει να ετοιμάζει το επόμενο χτύπημα. Μόλις το κάνουν, ο κύκλος θα επαναληφθεί.
Παναγιώτης Λιάκος
Πηγή: http://www.dimokratianews.gr
