Του Ραφαήλ Αξιώτη
Δικαίωση για όσους μιλούν για τις παρενέργειες των εμβολίων και τον ύποπτο ρόλο τους στην εμφάνιση ορισμένων ασθενειών έφερε η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Ειδκότερα, χθες, το ανώτατο δικαστικό όργανο της Ευρώπης αποφάνθηκε πως όταν ένα άτομο που λαμβάνει το εμβόλιο είναι υγιές και δεν έχει χρόνιο ιστορικό πάθησης (για την οποία έγινε το εμβόλιο) και ασθένησε μετά από αυτό, τότε το ίδιο το εμβόλιο μπορεί να θεωρηθεί ως η αιτία της νόσου!
Η απόφαση βγήκε μετά την περίπτωση ενός Γάλλου, γνωστού ως J.W., ο οποίος είχε εμβολιαστεί κατά της ηπατίτιδας Β το 1998. Έναν χρόνο αργότερα, ο ίδιος διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατα πλάκας και έφυγε από τη ζωή το 2011, αφού πρώτα είχε προσφύγει δικαστικά εναντίον της φαρμακευτικής εταιρείας Sanofi Pasteur που παρήγαγε το εμβόλιο.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, το εμβόλιο περιείχε μία ουσία (αδιευκρίνιστης σύστασης), η οποία προκάλεσε στον J.W. το σοβαρό πρόβλημα υγείας του. Η υπόθεση έφτασε στο ανώτατο εφετείο της Γαλλίας, αλλά το δικαστήριο ισχυρίστηκε ότι δεν βρήκε καμία επιστημονική απόδειξη ή έστω κάποια στοιχεία που να συνέδεαν το εμβόλιο με την σκλήρυνση κατά πλάκας και απέρριψε την προσφυγή. Η πλευρά του J.W. άσκησε έφεση και η υπόθεση τελικά κατέληξε στο Ανώτατο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Βάσει του σκεπτικού της απόφασης, οι δικαστές τόνισαν ότι υπάρχουν στοιχεία αναφορικά με τα χρονοδιαγράμματα του συμβάντος. Συγκεκριμένα, Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι μπορεί να υπάρχουν τέσσερα σημεία που πρέπει να εξεταστούν:
1. Το χρονοδιάγραμμα εμφάνισης της νόσου μετά το εμβόλιο
2. Το ιστορικό καλής υγείας του ατόμου και η απουσία αυτής της ασθένειας πριν από τον εμβολιασμό.
3. Το ότι δεν υπάρχε οικογενειακό ιστορικό, δηλαδή κανένας συγγενής εξ αίματος του ασθενούς δεν υπέφερε από αυτή την ασθένεια.
4. Το γεγονός ότι υπάρχουν διάφορες παρόμοιες περιπτώσεις ως αποτέλεσμα του εμβολίου.
Στην περίπτωση του Γάλλου, το δικαστήριο απεφάνθη ότι πληρούνται τα πρώτα τρία κριτήρια, κάτι που οδήγησε στην παρούσα απόφαση.
